สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่175 สาวใช้ตัวแสบ 79

ตอนที่175 สาวใช้ตัวแสบ 79
เมื่อเย่เชินหลินไปหยิบตะเกียบ พวกคนอื่นๆถึงจะเริ่มไปหยิบ
พ่อบ้านเคยอบรมสั่งสอนพวกคนรับใช้มา พวกเธอต้องดูแลคน ถ้ากับข้าวที่อยู่ใกล้คีบไม่ถึง พวกคนรับใช้ถึงจะไปช่วยคีบ จิ่วจิ่วยืนอยู่ข้างหลังของเซี่ยชีหรั่น เพื่อให้เธอกินเยอะ เธอเลยคีบกับข้าวให้เธอเยอะแยะ
“พอแล้ว ไม่ต้องแล้วจิ่วจิ่ว ฉันกินไม่หมดหรอก”เซี่ยชีหรั่นพูดเบาๆ
“ตอนเช้าเธอใช้กำลังไปเยอะ ต้องกินเยอะๆ”เย่เชินหลินค่อยๆพูดขึ้น แค่ประโยคเดียวก็ทำให้เซี่ยชีหรั่นหน้าแดงไปหมด และคนอื่นๆก็มองมาที่เธอ
ส้งหลิงหลิงอึ้งไปชั่วขณะก็ยิ้มแล้วพูดว่า“ฉันก็ว่าแล้วเชียวว่าทำไมหน้าของน้องหรั่นวันนี้ดูสวยงามขึ้น แดงเหมือนกับแอปเปิลเลย”
คำพูดเล่นๆของเธอทำให้คนอื่นก็ยิ้มไปด้วย บรรยากาศที่เคร่งขรึมก็เริ่มคลายลง
มีแต่เซี่ยชีหรั่นก้มหัวยิ่งต่ำลง
ส้งหลิงหลิงเห็นท่าทีที่เขินอายของเธอ ในใจยิ่งรู้สึกเกลียดแค้นขึ้น ไม่มองเธออีกแล้วเปลี่ยนเรื่องคุย ถามเหอเหวินว่า“เหวินเหวิน เธอเพิ่งมา พวกเราก็ไม่รู้ว่าเธอชอบทานอะไร เธอก็ทานๆไปก่อนนะ”
“ได้ค่ะ ขอบใจมากค่ะพี่หลิงหลิง”เหอเหวินมักจะอ่อนโยนตลอด ไม่เหมือนกับคนที่ออกมาจากบาร์เลย
“ไม่ต้องเกรงใจหรอก เราเป็นครอบครัวเดียวกัน ใช่สิ เหวินเหวิน บ้านเธอยังมีใครบ้างคะ มีพี่น้องกี่คนหรอ”
กินไป ส้งหลิงหลิงก็พลางคุยไป
“บ้านฉันมีสี่คน นอกจากพ่อแม่แล้วยังมีพี่ชายหนึ่งคน แต่ว่าพี่ชายฉันไม่ใช่พี่ชายแท้ๆของฉัน เป็นลูกของญาติที่เอามาเลี้ยงที่บ้านฉัน”
เหอเหวินตอบความจริงๆ คำพูดของเธอทำให้เซี่ยชีหรั่นนึกถึงโม่เสี่ยวจุน
มือที่จับตะเกียบของเธอก็สั่นไปทีหนึ่ง แล้วชนกับขอบถ้วยพอดี และเย่เชินหลินก็นั่งข้างๆเธอ การกระทำของเธอเขาสังเกตได้หมด
“เหอเหวิน เดี๋ยวไปห้องฉัน”เย่เชินหลินออกคำสั่งกะทันหัน น้ำเสียงของเขาดูไม่ดีใจมาก
เซี่ยชีหรั่นตื่นเต้นขึ้นมา รู้ว่าตนเองทำให้เขาโกรธอีกแล้ว
เธอเงยหน้ามามองเขาด้วยสัญชาตญาณ เขาเพียงแต่มองเหอเหวิน แถมสายตายังจ้องไปหน้าอกสูงๆของเธอ
“ค่ะ คุณเย่”เหอเหวินตอบเบาๆ
ส้งหลิงหลิงยิ้มเย็นชาในใจ เธอรู้สึกเศร้าแทนตนเองมาก เย่เชินหลินให้คนอื่นเคารพเธอก็จริง แต่เขาเองกลับไม่ให้เกียรติเธอ แม้นอนก็ยังไม่นอนกับเธอสักครั้งเดียว แล้วพวกมันละ เช้าคนหนึ่ง บ่ายคนหนึ่ง
วันนี้เธอหวังจะให้ฝู้เฟิ่งหยีมาด้วย แต่ฝู้เฟิ่งหยีบอกว่าถ้าเธอมาด้วยกัน ตอนที่เธอพูดอะไรกับเย่เชินหลิน เย่เชินหลินก็ต้องรู้สึกว่าเป็นเธอเองไปฟ้องกับท่าน มันไม่ดีกับเธอ
ที่จริงถึงท่านจะไม่มาวันนี้ แม้ท่านจะคุยอะไรกับเย่เชินหลิน เขาก็ต้องคิดแบบนี้อยู่แล้ว มันไม่ต่างกันอะไรหรอก
ตอนนี้เธอแค่หวังว่าคำพูดของว่าที่แม่สามีนั้นมีประโยชน์ ให้เย่เชินหลินนอนกับเธอ ถ้าหากว่าเธอท้องลูก ถึงตอนนั้นเธอก็มีเหตุผลไล่ผู้หญิงพวกนั้นออกไปแล้ว
เมื่อเหอเหวินตอบไปเสร็จ ห้องอาหารก็เงียบลงอีกครั้ง เซี่ยชีหรั่นกลัวจะทำให้เย่เชินหลินโกรธอีก เลยทำท่าเงียบสงบ แต่ความเงียบสงบของเธอกลับทำให้เย่เชินหลินรู้สึกว่าเธอไม่รู้สึกอะไรเลยที่เขาให้เหอเหวินไปหา
เมื่อกินซุปเสร็จ เย่เชินหลินก็พูดกับพ่อบ้านว่า“ตอนบ่ายแกไปหาหมอห่าว ให้เขาทำยาบำรุงร่างกายให้เหอเหวิน”
“ครับ คุณเย่”
ยาบำรุงร่างกาย ห้าคำนี้ทำให้เธอนึกถึงยาที่ตนเองกิน สำหรับเย่เชินหลินแล้วมันเป็นยาบำรุงร่างกาย แต่ที่จริงมันเป็นยาคุมกำเนิด
ตอนแรกเธอก็ยังคิดอยู่ว่าเย่เชินหลินไม่ช่อยากจะมีอะไรกับเหอเหวินจริงๆ แต่ตอนนี้ได้ยินคำนี้ เธอเชื่อแล้ว
เธอยิ่งรู้สึกขมขื่นก็ยิ่งฝืนให้ตนเองยิ้มออกมา
เดิมทีเธอก็ไม่ควรหึงอยู่แล้ว ยิ่งไม่ควรคิดว่าผู้หญิงคนนี้จะรักเดียวใจเดียว
ก่อนที่อาหารมื้อเที่ยงจะสิ้นสุดลงก็ไม่มีใครพูดอะไรอีก
เย่เชินหลินวางตะเกียบและถ้วยลงมา คนอื่นก็กินอิ่มพอดี
“กลับไปพักที่ห้องเถอะ”
เธอออกคำสั่ง พ่อบ้านก็ลากเก้าอี้ให้เขา ส่วนเหอเหวินก็เดินตามหลังเขาและไปห้องของเขา
จิ่วจิ่วตามเซี่ยชีหรั่นไปห้องของเธอ เห็นเธอไม่ดีใจ เธอก็สามารถเดาออกเหตุผลได้
“ชีหรั่น ฉะก็คิดไม่ถึงเลยว่าคุณชายจะเจ้าชู้ขนาดนี้ แต่ว่าฉันรู้สึกว่าท่านไม่ได้จริงจังกับเหอเหวิน เธออย่าโกรธนะ ค่อยๆสำรวจไปได้ไหม”จิ่วจิ่วโน้มน้าวเธอ