สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่202 สาวใช้ตัวแสบ106

ตอนที่202สาวใช้ตัวแสบ106
“ต่อไปอย่าพูดแบบนี้อีก ถ้าหากคุณสนใจฉันจริงๆ ฉันรู้สึกขอบคุณ แต่ตอนนี้ฉันเป็นคนของเขา ต่อไปก็เป็นคนของเขา แม้ว่าจะแยกจากเขาแล้ว ฉันก็จะไม่อยู่กับใครอีกแล้ว อีกอย่าง ฉันอยากจะบอกคุณ ฉันขายตัวเองให้เขา ก็เพราะฉันชอบเขา ฉันรักเขาแล้ว ถ้าเปลี่ยนเป็นคนอื่น ฉันก็ไม่ขาย”
เมื่อเซี่ยชีหรั่นพูดอย่างนี้ สัญชาตญาณ ในใจของเธอยิ่งชัดเจน แม้ว่าจะเป็นการแก้แค้นให้โม่เสี่ยวจุน สมมุติว่าคนที่จะซื้อขายด้วยเป็นคนอื่น เธอก็ไม่เต็มใจเช่นกัน
ดวงตาของไห่ลี่หมินเจ็บมาก แต่ก็ไม่ตายใจ
“เธอเต็มใจจริงเหรอ? ข้างกายเขามีผู้หญิงมากมาย…”ไห่ลี่หมินยังพูดไม่จบ เซี่ยชีหรั่นก็พูดตัดเขา: “ฉันเต็มใจ! แม้ว่าข้างกายเขาจะมีผู้หญิงมากมาย แม้ว่าเขาจะถือว่าฉันเป็นผู้หญิงที่ไม่สำคัญ ฉันแค่ได้มองเขาก็ยังดี ได้ยินเขาพูดฉันก็รู้สึกมีความสุข”
เซี่ยชีหรั่นรู้ว่ามันโหดร้ายการที่เธอพูดแบบนี้ต่อหน้าคนที่ชอบเธอ แต่เธอก็เต็มใจที่จะทำ ก็ไม่อยากให้ความหวังไห่ลี่หมิน
ไห่ลี่หมินยิ้ม รอยยิ้มนั้นขมขื่น
เขาไม่ได้พูดอะไรอีก แล้วก็หันหลังเดินจากไปอย่างเงียบๆ
แท้จริงแล้วเซี่ยชีหรั่นอดไม่ได้จริงๆ เมื่อมองแผ่นหลังที่โดดเดี่ยวของเขา ในใจเธอก็รู้สึกไม่ดี หากไม่ใช่เพราะไม่มีทางเลือก เธอจะยอมทำร้ายผู้มีพระคุณของเธอได้อย่างไร
เธอคิดว่านี่เป็นครั้งสุดท้ายที่เขาจะเจ็บปวด ต่อไปเขาจะได้ลืมเธอให้หมด
ทันทีที่ความคิดนี้เปลี่ยน เขาก็ได้ยินเสียงที่เบาแต่แน่วแน่ของไห่ลี่หมินพูด: “ฉันจะรอ แม้ว่าจะทั้งชีวิต เมื่อเธอต้องการ ฉันก็จะปรากฏตัว เมื่อเธอออกจากที่นี่ จะเห็นฉันเป็นคนแรก”
“คุณอย่า…” เซี่ยชีหรั่นพูดเพียงแค่สองคำนี้ อยากตามไป ทันใดนั้นก็เหลือบเห็นแสงส่องประกายจากที่ไกล
ยุ่งแล้ว! เหมือนว่าจะมีคนเห็น กลัวว่าเธอจะรู้ เลยหลบไป
ไม่อยากให้ความวัวไม่ทันหายความควายก็มาแทรก เซี่ยชีหรั่นหยุดฝีก้าว
ไห่ลี่หมินก็เห็นร่างนั้นเหมือนกัน รู้ว่าเซี่ยชีหรั่นต้องลำบากใจ เขาหยุดแล้วเดินกลับไป
“ชีหรั่น ถ้าหากเธอต้องการ ฉันจะไปบอกกับเย่เชินหลิน ว่าฉันมาก่อกวนเธอ”
“ขอบคุณ ไม่ต้อง ไม่เป็นไร ที่จริงเขาเป็นคนดี เขาไม่ทำให้ฉันลำบากใจ คุณกลับไปเถอะ ฉันหวังแค่ว่าเราจะไม่เจอกันอีก สำหรับฉันแล้ว การเจอคุณถือว่าเป็นภาระอย่างหนึ่ง” จริงๆแล้ว สำหรับคุณก็ถือว่าเป็นภาระอย่างหนึ่ง
“ไม่ต้องรีบปฏิเสธฉัน ที่ฉันมีคือเวลาและความอดทน ฉันจะรอเธอไม่ว่าเธอจะพูดอะไร” ไห่ลี่หมินพูดจูบ ก็ไม่พูดอะไรอีก และเดินหันจากไป
…
อาหารกลางวัน เซี่ยชีหรั่น ฟางลี่น่าและเหอเหวินไม่ได้รับการแจ้ง มีเพียงส้งหลิงหลิงและฝู้เฟิ่งหยีบริการทั้งสามคนจากตระกูลไห่ด้วยกัน
ฝู้เฟิ่งหยีบอกกับส้งหลิงหลิงเป็นการส่วนตัวว่า: “โม่เอ๋อทำเป็นเล่น เอาผู้หญิงมากมายมาขนาดนี้ วันนี้สถานที่แบบนี้ ไม่ปล่อยให้พวกเขากินข้าวด้วยกัน น่าอายที่จะแนะนำ และเธอก็อย่าลืมเตรียมอาหารให้พวกเขา อย่าปล่อยให้พวกเขาหิว”
“ได้ค่ะ ฉันรู้ คุณไม่สั่ง ฉันก็ให้พ่อบ้านเตรียมพร้อมเสร็จนานแล้ว”
ขณะรับประทานอาหาร ไห่ลี่หมินเห็นว่าเซี่ยชีหรั่นไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะกินข้าวบนโต๊ะ ในใจยิ่งเป็นกังวลหนัก คิดว่าสักวันหนึ่งเขาต้องพาเธอไป
อาหารเที่ยงบนโต๊ะเสร็จสิ้น ส้งหลิงหลิงเรียกแม่บ้านส่งข้าวไปให้ฟางลี่น่า เธอยังหาเวลาไปห้องเพื่อเยี่ยมเธอด้วยตัวเอง
“น่าน่า วันนี้สถานที่แบบนี้ เรียกเธอไปทานข้าวด้วยกันไม่ได้จริงๆ แต่ฉันเป็นห่วงเธอตลอด เธอดูสิฉันให้แม่บ้านเก็บอาหารไว้ให้เธอเป็นพิเศษเลย รีบกินสิ”
ฟางลี่น่ากำลังหิวหนัก และไม่เกรงใจ รับอาหารที่ส้งหลิงหลิงให้มากิน แน่นอนก็ไม่ลืมที่จะขอบคุณเธอ
กินข้าวเสร็จ เธอถึงเอามือถือคืนให้ส้งหลิงหลิง และยังพูดว่า: “คุณดู เซี่ยชีหรั่นนี่ไร้ยางอายแค่ไหน ยั่วจนคุณไห่อยากจะกอดเธอหลายครั้ง เธอก็แสร้งทำเป็นหลบ”
“เฮ้อ! น้องหรั่นคนนี้ ค่อนข้างอนาจารจริงด้วย เสียดาย ฉันก็ลำบากที่จะบอกเรื่องนี้กับเชินหลิน” ส้งหลิงหลิงเหลือบไปที่ฟางลี่น่า ความหมายชัดเจน เธอลำบากที่จะพูด เลยให้ฟางลี่น่าพูด
“นี่…พี่หลิงหลิง ฉันกลัวว่าคุณเย่จะว่าฉัน แล้วไล่ฉันออกไปในครั้งเดียว”
“เธอวางใจได้ ฉันจะช่วยเธอเอง หากพูด ถึงตอนนี้เขาก็ไม่มีเวลาโกรธเธอ เขาต้องตรงไปหาเซี่ยชีหรั่นคิดบัญชีแน่นอน แม้จะถอยหมื่นก้าวเขาไล่เธอออกจริงๆ ฉันจะให้เงินก้อนหนึ่งกับเธอ เป็นเงินก้อนจำนวนมาก” กลัวฟางลี่น่าไม่เชื่อ ส้งหลิงหลิงเปิดกระเป๋าถือ เอาเงินปึกหนึ่งวางไว้บนเตียงของเธอ
เมื่อฟางลี่น่าเห็นใบสีแดงๆ ทันใดนั้นก็มีความสุขเล็กน้อย เธออยากจัดการกับเซี่ยชีหรั่นมานานแล้ว โอกาสนี้ไม่ง่ายเลย และยังมีคนสนับสนุน เธอมีเหตุผลที่จะไม่ทำด้วยเหรอ?
“พี่หลิงหลิง พี่วางใจได้ ต่อไปฉันก็เป็นคนของพี่แล้ว จะทำตามที่พี่รับสั่งแน่นอน” ฟางลี่น่ายืนยันกับส้งหลิงหลิง
ส้งหลิงหลิงพยักหน้า จับมือเธอไว้ และพูดเสียงเบา: “ตราบใดที่เธอฟังฉัน ฉันจะดีกับเธอ แต่ไม่ว่าจะนานแค่ไหนก็อย่าได้บอกให้เชินหลินรู้ว่า ฉันเป็นคนให้เธอทำพวกนี้ ฉันสามารถยกย่องเธอ และยังสามารถ…”คำพูดหลังส้งหลิงหลิงไม่ได้พูด แต่ท่าทีของเธอก็เย็นชาขึ้นมา ฟางลี่น่าตกใจกับท่าทีของเธอ รีบตอบ: “ไม่พูดไม่พูด ฉันไม่ทรยศพี่”