สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่203 สาวใช้ตัวแสบ107

ตอนที่203 สาวใช้ตัวแสบ107
ส้งหลิงหลิงก็เปลี่ยนกลับมายิ้มอีกครั้ง ตบมือเธอ
“ฉันเชื่อเธอ”
เธอให้ความสำคัญเท่าเทียม ฟางลี่น่าคนนี่ไม่ค่อยมีสมอง ควบคุมง่าย มีเงินก็บังคับได้ ไม่มีเรื่องอะไรที่เธอทำไม่ได้
วันนี้ขอให้เธอไปช่วยถ่ายรูปและให้เธอไปฟ้อง ทั้งหมดนี้เป็นแค่เรื่องเล็กน้อย
ในวันหน้า เมื่อถึงเวลาสำคัญ จะยืมมือของเธอส่งเซี่ยชีหรั่นลงนรกด้วย
ส้งหลิงหลิงออกมาจากห้องนอนของฟางลี่น่า และยังให้แม่บ้านส่งอาหารไปให้เหอเหวิน อีกเช่นเคยเมื่อแม่บ้านส่งอาหารเสร็จแล้วเดินจากไป เธอไปหาเหอเหวิน
เหอเหวินรู้ฐานะตัวเองดี ไม่กล้าสร้างปัญหาให้ผู้มีพระคุณ เขาเคารพและเกรงใจต่อส้งหลิงหลิงมาก
ส้งหลิงหลิงเดินเข้ามาห้องนอนของเหอเหวิน เธอนั่งลงเก้าอี้ข้างเตียง แต่ก็ไม่ได้ให้เธอลุก พูดอย่างกันเองกับเธอ: “เหวินเหวิน วันนี้ไม่ได้เรียกเธอไปทานข้าวบนโต๊ะ ไม่พอใจไหม? เฮ้อ ดีที่ฉัน นึกถึงเธอ ไม่อย่างนั้นข้าวที่เธอจะต้องกินพ่อบ้านคงลืมไปแล้ว”
“ไม่หรอกค่ะ ฉันรู้ฐานะตัวเองดี ขอบคุณพี่หลิงหลิงที่ยังจำฉันได้” เหอเหวินตอบอย่างสุภาพ
“นี่ พูดแบบนี้ทำไม ฉันต้องนึกถึงน้องสาวอยู่แล้ว ฉันเคยบอกไว้ก่อนหน้าแล้วไม่ใช่เหรอ? เธอช่วยฉันดูแลเชินหลิน เขามีความสุข ฉันก็มีความสุขแล้ว ร่างกายของพวกเธอ ฉันเป็นห่วงอยู่แล้ว เอาล่ะ เธอกินช้าๆ ทางนั้นพวกเขายังต้องให้ฉันไปคุยด้วย ฉันต้องไปก่อนแล้ว”
เหอเหวินไม่ได้แตะตะเกียบ รอให้ส้งหลิงหลิงออกไปก่อน หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เธอถึงหยิบอาหารชุดนั้นเดินออกจากห้อง ไปเคาะประตูของเซี่ยชีหรั่น
เธอมองออกว่าส้งหลิงหลิงเป็นคนหน้าไหว้หลังหลอก อยากซื้อใจเธอ เพื่อจัดการเซี่ยชีหรั่น
เธอมีคนส่งอาหารให้ เป็นไปได้ว่าเซี่ยชีหรั่นอาจไม่มีคนส่งอาหารให้
หลังจากเซี่ยชีหรั่นบอกให้เข้ามา เหอเหวินนำอาหารเข้าไป พูดกับเซี่ยชีหรั่น: “เธอยังไม่ได้กินข้าวใช่ไหม ฉันเอาอาหารมาส่งให้เธอ”
หลังจากเซี่ยชีหรั่นกลับถึงห้อง ยังคงนึกถึงเรื่องของไห่ลี่หมิน รู้สึกไม่ค่อยสบายใจ เธอไม่กลัวว่าเย่เชินหลินจะปฏิบัติต่อเธอยังไง เธอไม่อยากเห็นเขาไม่มีความสุขจริงๆ คิดจนบ้า ทำให้ไม่รู้สึกหิว ตอนนี้เห็นอาหารแล้วทำให้หิวขึ้นมาบ้างแล้ว
ก่อนหยิบตะเกียบขึ้นมา เธอก็รู้สึกมีอะไรแปลก ทำไมถึงเป็นเหอเหวินส่งอาหารให้
หากพูดด้วยเหตุผลวันนี้เขาไม่ได้ทานข้าวบนโต๊ะ เหอเหวินก็ฐานะเดียวกันกับเธอ คิดว่าเธอก็ไม่ได้ไป
หลังจากคิดอย่างถี่ถ้วนแล้ว เธอก็เข้าใจแล้ว สันนิษฐานว่าเหอเหวินมีอาหาร แต่เธอไม่มี คิดว่าส้งหลิงหลิงจะใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้จัดการกับเธอ ให้เธอหิว และเหอเหวินก็ต้องขอบคุณเขา ที่เอาอาหารของเธอมาให้
“ฉันกินก่อนหน้านี้แล้ว” เซี่ยชีหรั่นยิ้มบางๆแล้วพูด แล้วดันอาหารให้แก่เหอเหวิน
“เป็นไปไม่ได้? คุณส้งไม่เหมือนคนที่จะให้ใครนำอาหารมาให้เธอได้” เหอเหวินพูดพึมพำ ยิ่งเป็นคำยืนยันถึงสิ่งที่เซี่ยชีหรั่นคาดเดาไว้
“เธอทายถูกแล้ว เธอไม่ได้ให้ใครส่งอาหารมาให้ฉัน แต่ว่าจิ่วจิ่วแอบเอามาให้ฉันแล้วหนึ่งชุด ฉันกินอิ่มแล้ว เธอรีบเอากลับไปกิน อย่าให้ส้งหลิงหลิงรู้ว่าเราสนิทกันมากแค่ไหน ถึงตอนนั้นจะไม่สะดวกหากจะอยู่ที่นี่”
เหอเหวินรู้ความหมายของเซี่ยชีหรั่น เธอก็รู้ ต่อหน้าส้งหลิงหลิงเธอต้องทำตัวเป็นกลาง ถึงจะสามารถช่วยเซี่ยชีหรั่นและเย่เชินหลินได้
“ชีหรั่น ฉันหวังว่าเธอจะเชื่อฉัน ไม่ว่าจะมองแล้วฉันจะดีต่อคุณส้งมากแค่ไหน แต่ในใจฉันอวยพรให้เธอกับคุณเย่” เหอเหวินพูดอย่างจริงจัง เซี่ยชีหรั่นก็พยักหน้าอย่างเคร่งขรึม
“ขอบใจเธอมาก ฉันรู้แล้ว”
เหอเหวินยิ้มเล็กน้อย นัยน์ตาเต็มไปด้วยน้ำตา เธอพูดด้วยอารมณ์: “คุณและคุณเย่เป็นผู้มีพระคุณของฉัน ฉันควรจะช่วยพวกคุณ ความรักเดิมทีก็ไม่ง่าย หวังว่าพวกคุณจะซื่อสัตย์ต่อกัน”
หลังจากเหอเหวินออกไป เซี่ยชีหรั่นยังคงนึกถึงคำพูดของเธอ เย่เชินหลินชอบคนที่ปฏิบัติต่อเขาอย่างตรงไปตรงมา
คืนนี้ รอเขากลับมา เธอก็จะบอกกับเขา เธอได้พบกับไห่ลี่หมิน พูดเพียงไม่กี่คำ เธอไม่ควรปล่อยให้คนที่แอบมองไปยุแยงความสัมพันธ์ของพวกเขาก่อน ไม่ควรให้คนอื่นทำสำเร็จ
เย่เชินหลินประชุมตลอดทั้งวัน ตอนเที่ยงโทรมาถามเรื่องของฝู้เฟิ่งหยี เธอบอกว่าทุกอย่างเรียบร้อยดี
เขาตัดสินใจจากน้ำเสียง สภาพของแม่ตอนนี้ยังดีอยู่
ฝู้เฟิ่งหยีสั่งการกับส้งหลิงหลิงและพ่อบ้านไว้แล้ว บอกว่าเย่เชินหลินทางนั้นยุ่ง ไม่ต้องบอกเรื่องที่มีแขกมาในบ้าน ให้เขายุ่งเรื่องธุรกิจของเขา
ในตอนบ่ายหน่วยงานของไห่ลี่หมินมีปัญหา เขารีบกลับไปที่หน่วยงาน ส้งหลิงหลิงและไห่ฉิงฉิงอยู่เล่นไพ่นอกกระจอกกับฝู้เฟิ่งหยีและคุณนายไห่ตลอดทั้งบ่าย
ส้งหลิงหลิงยังสั่งกำชับพ่อบ้านให้ใช้งานจิ่วจิ่วให้ทำตั้งแต่เย็นจนถึงกลางคืน ยุ่งจนเวียนหัว ลืมเรื่องที่จะต้องส่งอาหารให้เซี่ยชีหรั่น
พ่อบ้านถือว่าทำดีที่สุดแล้ว คุมจิ่วจิ่วด้วยตัวเอง
แบบนี้ เซี่ยชีหรั่นเลยหิวตลอดทั้งเย็น เมื่อถึงเวลาโพล้เพล้ก็หิวจนกระเพาะเป็นกรด
อาหารค่ำฝู้เฟิ่งหยีและคุณนายไห่สองแม่ลูกยังคงทานอาหารอยู่ในวิลล่า แบบนี้ส้งหลิงหลิงก็คว้าโอกาสนี้ ให้เซี่ยชีหรั่นหิวอีกมื้อ