สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่233 สาวใช้ตัวแสบ137

ตอนที่233สาวใช้ตัวแสบ 137
ไม่นาน เธอเห็นคนนั้นออกมาแล้ว ในมือมีดอกกุหลาบเต็มเลย ส่องดูข้างในอีกที ไม่เห็นแม้แต่เงากุหลาบแล้ว
ส้งหลิงหลิงมุมปากโค้งขึ้นเล็กน้อย เอามือปิดปากพูดขำๆ กับเหอเหวินว่า: “เธอดูสิคนนี้ก็ซื่อจริง ให้เขาเอากุหลาบไปให้หมด นี่เอามาหมดเลยจริงๆ”
รอกุหลาบมาถึง นมก็มาถึงตั้งนานแล้ว จิ่วจิ่วเอากลีบกุหลาบออกแล้วนำใส่ในถุงพลาสติกใหญ่ และเอานมเข้าไปในห้องอาบน้ำด้วยกัน พ่อบ้านก็ไม่ลืมเร่งเธอ: “ของเอามาให้แล้ว เธอก็ทำอะไรรีบๆ หน่อย ถ้าไปสายแล้วฉันจะบอกคุณเย่เลยว่าเธอเป็นคนทำเอง”
จิ่วจิ่วไม่สนใจคำพูดของเขา หันหลังเข้าไปห้องอาบน้ำ เห็นเซี่ยชีหรั่นแช่ในน้ำร้อนนอนหลับไปแล้ว
เธอก็ไม่ได้เรียกเธอตื่น ก็เอานมเทเข้าไป และยังเอากลีบดอกทั้งหมดโรยเข้าไปในนั้นไปเลย
เซี่ยชีหรั่นตื่นขึ้นมาจากการกระทำของจิ่วจิ่ว มองกลีบกุหลาบที่ลอยอยู่ข้างตัวอย่างเหม่อลอย อดไม่ได้ที่จะถาม: “นี่คืออะไรอ่ะ”
“งงเหรอ ดอกกุหลาบไง ยังจะถามอีก ฉันจะบอกเธอนะ ฉันได้ยินมาว่าใช้กุหลาบและนมอาบน้ำ หลังจากที่อาบเสร็จแล้วทั้งตัวจะหอมมากเลย ขนาดนางสนมในสมัยก่อนยังใช้วิธีนี้ยั่วยวนฮ่องเต้เลยนะ ฉะนั้นเมื่อกี้ฉันก็เลยไปบอกพ่อบ้านว่าให้เรียกคนไปหาสองสิ่งนี้มา ฉันรับประการเลยว่าถ้าคุณเจ้าชายเห็นเธอแล้วจะต้องกลืนเธอเข้าไปคำเดียวเลย”
ก็ไม่รู้ว่าเป็นการสะท้อนจากดอกกุหลาบ หรือจะเป็นคำพูดของจิ่วจิ่วที่ทำให้คนหน้าแดง ยังไงตอนนี้ใบหน้าของเซี่ยชีหรั่นดูต้องตาต้องใจจนขนาดผู้หญิงยังอยากจะกัดคำหนึ่งเลย
“ยัยนี่ วุ่นวายอะไรเนี่ย!” เซี่ยชีหรั่นส่ายหัวไปมา เมื่อตอนตำหนิจิ่วจิ่วก็รู้สึกอุ่นใจในเวลาเดียวกัน
หลายปีมาแล้ว ถึงเธอจะมีโม่เสี่ยวหนงน้องสาวคนนี้ แต่ก็มีแค่ส่วนที่เธอห่วงใยโม่เสี่ยวหนง เธอไม่เคยดูแลเธออย่างกับจิ่วจิ่วแบบนี้เลย
“ก็ฉันวุ่นวาย ต่อจากนี้ฉันก็จะวุ่นวาย วุ่นวายจนไล่ส้งหลิงหลิงไปได้ฉันถึงจะหยุด” เมื่อจิ่วจิ่วกำลังพูดอย่างดื้อรั้น ในเวลาเดียวกันก็นำกุหลาบและนมเทลงไปที่เซี่ยชีหรั่น
เซี่ยชีหรั่นไม่ได้บ่นเธออีกแล้ว เธอถูกนมและกุหลาบที่หอมและอบอุ่นแช่ไว้แบบนี้ รู้สึกสบายจนไม่อยากจะพูดอะไรอีกแล้วจริงๆ
จิ่วจิ่วเห็นเธอเงียบ ยังมีการพูดอย่างภูมิใจว่า: “ฉันจะบอกเธอนะชีหรั่น เมื่อกี้พ่อบ้านโกรธมากเลย ฉันเดาว่าเรื่องยิ่งใหญ่แบบนี้ตอนนี้ไอ้ส้งหลิงหลิงก็ต้องรู้แล้วแน่นอน สงสัยก็โกรธมากเหมือนกัน”
พอเธอพูดแบบนี้ เซี่ยชีหรั่นถึงนึกขึ้นได้เรื่องสำคัญเรื่องหนึ่ง ก็เลยลืมตาขึ้น มองจิ่วจิ่วอย่างตั้งใจมาก เตือนเธอว่า: “คราวหลังอย่าวุ่นวายแบบนี้อีกแล้วนะ โดยเฉพาะตอนที่อยู่ต่อหน้านายหญิง ฉันไม่อยากทำให้เธออารมณ์ไม่ดี เธออารมณ์ไม่ดี คุณเย่ก็อารมณ์ไม่ดีเหมือนกัน”
“อุ๊ย เธอไม่พูดฉันก็นึกไม่ถึงเลย เฮ้อ! ไอ้ส้งหลิงหลิงนี่จะบอกเรื่องนี้ให้กับนายหญิงไหมเนี่ย แย่แล้ว ฉันต้องสร้างปัญหาให้กับเธอแน่เลย” อารมณ์ของจิ่วจิ่วจากดีกลายเป็นแย่ทันที การเปลี่ยนแปลงนี้จะเอาเร็วขนาดไหนก็เร็วขนาดนั้น
เธอแบบนี้ยิ่งทำให้เซี่ยชีหรั่นรู้สึกเอ็นดู กลับกลายเป็นมาปลอบเธอ: “ไม่เป็นไร ฉันก็แค่จะบอกเธอว่าคราวหลังให้ระวังหน่อย ครั้งนี้น่าจะไม่เป็นอะไรหรอก”
“แต่ถ้าเธอไปฟ้อง แล้วนายหญิงจะไล่เธอออกทำไงอ่ะ งั้นฉันก็เป็นคนทำให้เธอโดนอ่ะสิ”
เซี่ยชีหรั่นถอนหายใจออกเบาๆ ในใจคิดว่า ถ้านายหญิงไล่ฉันออกไป ฉันจะขอบคุณเธอยังไม่ทันเลย แต่ดูจากสถานการณ์เช้านี้ เธอเข้าใจแล้วว่าเธอคงไม่ไล่เธอออกไปง่ายๆ เพราะยังกังวลอารมณ์ของเย่เชินหลินอยู่
สิ่งที่เธอกังวลอยู่ไม่ใช่เรื่องนี้เลย แต่คือคิดตลอดเลยว่าไม่แน่ฝู้เฟิ่งหยีก็คือคุณแม่ของโม่เสี่ยวจุน นึกถึงเรื่องนี้ทีไร เธอก็ไม่อยากจะทำเรื่องที่ทำให้เธออารมณ์ไม่ดีได้สักนิดเลย
ถึงจะไม่ใช่คุณแม่ของโม่เสี่ยวจุนก็เถอะ เธอก็ยังเป็นคุณแม่ของเย่เชินหลินอยู่ดี เธอไม่อยากจะทำให้เธอต้องอารมณ์ไม่ดีเหมือนกัน
เห็นจิ่วจิ่วยังคงไม่สบายใจอยู่ เซี่ยชีหรั่นปลอบใจเธอเบาๆ: “ไม่เป็นไรนะ เธอคิดว่าเรื่องที่เธอไปฟ้องฉันยังน้อยอยู่หรอ แต่ฉันก็ยังอยู่ดีตรงนี้เหมือนเดิมนิ”
“ก็ถูก เธอพูดแบบนี้แล้วฉันสบายใจขึ้นเยอะเลย ยังไงคุณเจ้าชายของเราชอบเธอ ไม่ว่าเป็นใครก็ไล่เธอไปไม่ได้หรอก พลังงานแห่งความรักยิ่งใหญ่ที่สุดเลย”
จิ่วจิ่วพูดไป แต่มือก็ไม่ได้หยุดการกระทำลง กดเซี่ยชีหรั่นไว้ เอานมถูทุกสัดส่วนของเธอ และยังใช้กลีบกุหลาบถูไปเรื่อยอีกด้วย
ถึงแม้ว่าวิธีนี้ของเธอจะดูเหมือนใช้ไม่ค่อยได้ แต่พออาบออกมาก็หอมดีจริง และยังเป็นกลิ่นหอมอ่อนๆ แบบนั้นอีกด้วย ดมแรงๆ เหมือนจะไม่ได้กลิ่น แต่พอเธอหลับตาลง ก็เหมือนมีกลิ่นดอกไม้ลอยมา ทำให้รู้สึกจิตใจสดชื่น
“ได้ละ ชีหรั่น ฉันรับประกันเลยว่าคุณเจ้าชายต้องไม่โกรธเธออีกแล้วแน่นอน” จิ่วจิ่วปรบมือ เสร็จสิ้น
พ่อบ้านที่อยู่ข้างนอกก็รำคาญจนเคาะประตูพอดีเลย
“เร็วๆ หน่อย ทางนั้นต้องรอจนรีบร้อนแน่เลย”
พ่อบ้านพูดตะโกนจบ โม่เสี่ยวหนงก็เอาเสื้อที่เลือกได้เข้ามาแล้ว