สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 268 สาวใช้ตัวแสบ172

ตอนที่ 268 สาวใช้ตัวแสบ 172
จริงๆแล้วไห่ลี่หมิน รู้สึกขอบคุณ เย่เชินหลิน จริง ๆ ที่เชื่อฟังคนในบ้านของเขา
ไม่ทำให้เกิดความวุ่นวาย
เมื่อเขาโยนรองเท้าแตะให้เย่เชินหลิน เขาไม่ลืมที่จะมองไปที่เซี่ยชีหรั่น ให้เธอมั่นใจได้ว่า
เย่เชินหลิน จะไม่ทำสงครามในบ้านของเขา
ในตอนนั้นเช่นเดียวกันเมื่อคุณนายไห่ และฝู้เฟิ่งหยี พวกเขาต้องแก้ปัญหานี้
เย่เชินหลินโกรธมากจน ออกไปข้างนอกวิลล่าอย่างจงใจ
สำหรับครั้งที่สอง ก็เป็นตอนเช้าเช่นกัน และไม่ได้อยากให้คนชรารู้
เพราะจะทำให้กังวลเกี่ยวกับพวกเขา
คุณปู่ไห่มองขึ้นและลงที่เซี่ยชีหรั่น เธอคนนี้สวยงามจริงๆ ไม่เหมือนจริงเลย ราวกับออกมาจากรู้ภาพ
ใบหน้าเล็ก ๆ คาดว่าผู้ชายคนใดที่เคยเห็น จะไม่มีวันลืมมัน
ในเวลานี้สวมชุดของไห่ลี่หมิน ซึ่งค่อนข้างใหญ่
แต่ดูแบบนี้แล้วจะต้องเป็นแฟนของหลานชายของเขาแน่ๆ
เมื่อมองแวบแรกก็ดูดีกว่าพานหยู และ พานหยูค่อนข้างเอาแต่ใจตัวเอง มันดูไม่ดีในสายตาของเขา
ปู่ไห่ไม่ชอบมันมากขมวดคิ้วเป็นคนมีเสน่ห์มาก เงียบเรียบร้อย เหมือนดอกไม้ชนิดหนึ่ง
ที่กระจายกลิ่นหอมอ่อนออกมา
เขาอาจแก่แล้ว ดังนั้นเขาจึงมักจะคิดถึงสิ่งต่าง ๆ ในบทกวี
แต่เซี่ยชีหรั่นให้ความรู้สึกทางวิญญาณแก่เขา
“ชีหรั่นใช่มั้ย ?คุณเป็นแฟนของลี่หมินหรือเปล่า?” คุณปู่ไห่ถามเขาเห็นว่าเธอใส่เสื้อผ้าของ
ไห่ลี่หมินนอน และเขาไม่คิดเลยว่าจะมีคำตอบที่ต่างออกไป
“ใช่！”
“ไม่ใช่！”
ชายทั้งสองพูดในเวลาเดียวกัน แต่เนื้อหานั้นแตกต่างกัน
ไห่ลี่หมินพูดว่าใช่ ไห่ลี่หมิน ผู้ที่เข้ามาทางประตูบอกว่าไม่ใช่ และคำว่าไม่ใช่ยังคงกัดฟันอย่างหนัก
คุณปู่ดูการแสดงออกของเย่เชินหลินอีกครั้ง และรู้สึกสับสนเล็กน้อยกับสถานการณ์นี้
แต่ไม่ช้าเขาก็เข้าใจสถานการณ์คร่าวๆ นั่นคือ – หลานของเขาตกหลุมรักผู้หญิงคนนี้
มันเป็นเรื่องปกติ สำหรับเรื่องนี้ที่จะเกิดขึ้นเด็กผู้หญิงที่ดีมากคนนี้ อย่าพูดว่าพวกเขาสองคนชอบ
แม้ว่าคนสองหมื่นสองพันคนจะชอบเขาก็ดูเป็นปกติ คำที่ว่าสุภาพสตรีอ่อนโยน
สุภาพบุรุษก็ไล่ตามกันทั้งนั้น
ในเวลานี้คุณนายไห่ออกมาจากห้อง และถามว่า: “คุณพ่อ บอกว่าใครจะมาเหรอ？
เมื่อกี้อยู่ในห้องได้ยินไม่ชัด”
หลังจากถามเสร็จ เธอมองไปที่ประตู และเธอก็ไม่เข้าใจ
　
เธอไม่รู้จักผู้หญิงคนนี้ แต่เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงสวมเสื้อผ้าของ ไห่ลี่หมิน
และทำไมเธอถึงอยู่ในห้องนั่งเล่นของเธอในตอนเช้า
แปลกใจสักครู่ก่อนที่เธอจะจำได้ว่า ไห่ลี่หมิน ดูเหมือนว่าจะกลับมาช้ามากเมื่อคืน
เธอได้ยินเสียงบางอย่าง และเธอกำลังหลับสบาย ดังนั้นเธอจึงไม่สนใจ
“ฉางหลิง ฉันพูดว่าเชินหลินมาที่นี่ ดูเหมือนว่าเขายังไม่ได้กินอาหารเช้า
คุณไปเตรียมอาหารเช้าเถอะ ใช่แล้ว ยังมีเด็กผู้หญิงคนนี้ซึ่งเป็นแฟนสาวของลี่หมิน”
เย่เชินหลินขมวดคิ้วอย่างรุนแรง เพราะเขาเป็นปู่ไห่ลี่หมิน และเขาก็ไม่สามารถคัดค้านได้
“คุณป้า!” เขาผ่อนคิ้วออกแล้วตะโกนไปที่คุณนายไห่ที่กำลังเข้ามาใกล้เขา
เมื่อคุณนายไห่เห็นคนหลายคนอยู่ในห้องนั่งเล่น เธอปวดหัวอย่างมาก
ครั้งที่แล้วมีผู้ชายสองคนเพื่อผู้หญิงคนเดียว ต่อยกันจนจมูกและใบหน้าบวม
เธอไม่ต้องการที่จะให้เกิดสิ่งที่คล้ายกันอีกครั้ง
โชคดีที่พวกเขาทั้งสองไม่ถือว่าไม่รู้เรื่อง อย่างน้อยเย่เชินหลินก็ไม่ได้คัดค้านต่อต้าน
ต่อหน้าคุณปู่ที่คุณปู่พูดว่าเซี่ยชีหรั่นเป็นแฟนสาวของไห่ลี่หมิน
“ลูกหลิน รีบเข้ามานั่ง ทำไมคุณยังยืนอยู่ที่นี่ ฉันได้ยินจากแม่ของคุณว่า คุณชอบกินปาท่องโก๋
และป้าจะไปซื้อให้คุณ” คุณนายไห่ยิ้มให้ และลูกหลิน ความหมายของสองคำนี้นั้นลึกซึ้งมาก
เธอเตือนให้ เขาพิจารณาถึงแม่ของเขา และไม่ควรทำให้ที่บ้านของเธอวุ่นวาย
แน่นอนเย่เชินหลิน รู้ว่าเธอหมายถึงอะไร แต่สถานการณ์ตอนนี้ทำให้เขาไม่สามารถหัวเราะได้
เขาทำได้แค่พูดให้ไม่ดูเย็นชามากนัก
“ขอบคุณป้า งั้นฉันไม่กวนแล้ว”
“เฮ้ พูดรบกวนอะไรอีก ตอนเด็กคุณไม่เคยมากินข้าวที่บ้านฉันเหรอไง?”
คุณนายไห่พูดพร้อมกับหัวเราะ แล้วกลับไปบอกไห่ลี่หมิน: “ลูกหลิน และชีหรั่นเป็นแขกทั้งคู่
คุณต้องดูแลดีๆ อย่ามัวแต่ยืนอยู่ที่ประตู ”
เย่เชินหลินพอใจมากกับคำพูดของเธอ อย่างน้อยเขาก็เอาชีหรั่นกับเขาไว้ด้วยกัน
ไม่ใช่ให้กับลูกชายของเธอ
“พวกคุณคนหนุ่มสาวสองสามคนคุยกัน ฉันไปดูว่าภรรยาของฉันตื่นหรือยัง” คุณปู่ไห่พูดด้วยความรัก
เซี่ยชีหรั่นมีความรู้สึกขอบพระเจ้าคุณในใจของเธอ คุณนายไห่ออกไปแล้ว
และคุณปู่ไห่ทิ้งให้เหลือเพียงสามคนเท่านั้น ดูเหมือนจะเครียดน้อยกว่ามาก
แต่อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่ามันมีแนวโน้มที่จะก่อให้เกิดสงคราม
คุณนายไห่ปิดประตูหลังจากออกไป และคุณปู่ไห่เข้าห้องนอนของตัวเอง มีคนเหลืออยู่สาม
คนในห้องนั่งเล่นแต่ไม่มีใครนั่งลง ยังคนยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น