สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 273 สาวใช้ตัวแสบ 177

ตอนที่ 273 สาวใช้ตัวแสบ 177
“สวัสดี!” พ่อไห่มองไปที่เซี่ยชีหรั่นแล้วพยักหน้า
ในเวลานี้ใจของไห่ลี่หมิน ไม่เป็นที่น่าพอใจอย่างมาก
ตามแผนที่วางไวในขณะนี้เขาควรจะจับมือกับเซี่ยชีหรั่น และแนะนำเธอให้รู้จักครอบครัวของเขา
แต่การปรากฏตัวของเย่เชินหลิน ทำให้ไม่เป็นตามแผน
ตอนนี้ทุกคนในครอบครัวจะคิดว่าเซี่ยชีหรั่นเป็นผู้หญิงของ เย่เชินหลิน
น่าแปลกใจที่เขาไม่ได้ยืนกรานที่จะรออยู่นอกห้อง แต่กลับเข้ามาพร้อมกับคุณปู่ไห่
และอยู่ที่นี่เพื่อทานอาหารเช้า
เขาแค่อยากให้ทุกคนรู้ว่าผู้หญิงคนนี้ เป็นของเขา แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้อยู่ด้วยกันในอนาคตก็ตาม
แต่จะให้ผู้หญิงคนนี้เข้ากับครอบครัวของเขาได้นั้น ก็คงยากแล้ว
ท้ายที่สุดแล้วคนเฒ่าคนแก่มีความคิดแบบเก่า และไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะยอมรับเรื่องการมีชู้
นามสกุลเย่ช่างชั่วร้ายจริงๆ!
ในเวลานี้คุณปู่ไห่ยังช่วยพยุงคุณยายไห่ออกจากห้อง คุณยายไห่ของจ้องมองที่เซี่ยชีหรั่น
พร้อมกับยิ้มกว้างตาของเธอก็แคบลง และเธอก็มีความสุข
“สวัสดีคุณยาย!”ขมวดคิ้วเรียกอย่างสุภาพ เมื่อเธอเห็นคุณยายไห่
“โอเค! โอเค! เด็กคนนี้น่ารักจริง ๆ ฉันจะมีหลานเขยที่สวยงามในอนาคต
จะต้องการทำให้ผู้หญิงแก่เหล่านั้นอิจฉา”
ไห่ฉิงฉิงมองเย่เชินหลิน และยิ้มอย่างอึดอัดใจ
เธอไม่รู้ว่าเป็นเพราะเธอยังมีใจให้เย่เชินหลิน หรือเปล่า แต่เธอต้องการเพิ่มความวุ่นวายต่อไป
เธอพูดกับคุณยายไห่ว่า “ใช่ยายหลานสะใภ้สวยกว่าหลานสาว”
“ สวยกว่า เจ้าเด็กนี่จริง ๆ แต่หลานสาวของฉันก็สวย!”
“พ่อ แม่ ทานอาหารเช้าเถอะ!” คุณนายไห่เข้ามาช่วยคุณยายด้วยตัวเธอเอง อธิบายขึ้นว่า:
“อย่าฟังเรื่องไร้สาระจากเจ้าเด็กผู้หญิงฉิงฉิงคนนี้ หญิงสาวเซี่ยชีหรั่นไม่ใช่แฟนของไห่ลี่หมิน
เขาเป็นเพื่อนของเชินหลิน ”
คุณยายไห่พูดออกมาอย่างน่ารัก: “คุณต่างที่ไม่รู้เรื่อง ตระกูลเย่ไม่ได้หมั้น
กับเด็กผู้หญิงตัวน้อยของครอบครัวส้งเหรอ?”
“คุณยาย ไม่ใช่ว่าคุณไม่รู้ ผู้ชายคนหนึ่งสามารถมีภรรยาสามคน และนางสนมสี่คนได้”
ไห่ฉิงฉิงเข้ามาพูดแทรกอีกครั้ง และไห่ลี่หมินไม่รู้ว่าน้องสาวกำลังยืนอยู่ข้างไหนกันแน่
แท้จริงกำลังสร้างปัญหา
เซี่ยชีหรั่นค่อนข้างทำอะไรไม่ถูก ตัวตนของเธอก็รู้สึกอึดอัด และ ไม่ว่าเธอจะไปที่ไหน
เธอก็ไม่สามารถพูดได้ว่าเป็นแฟนของ เย่เชินหลิน
เธอเป็นผู้หญิงของเขา แต่เธอเป็นผู้หญิงที่ไม่สามารถออกตัวได้อย่างเปิดเผย
ถ้าเย่เชินหลินสารภาพตัวตนของเธอต่อหน้าทุกคน มันจะเป็นเรื่องน่าอับอายต่อส้งหลิงหลิง
และไม่ดีต่อชื่อเสียงของตัวเขาด้วย ดังนั้นเธอเลือกที่จะอึดอัด
และเธอก็ไม่ต้องการให้เย่เชินหลินออกมายอมรับเช่นกัน
“กินข้าวเถอะ ฉิงฉิง คุณพูดมากในเช้านี้” คุณนายไห่พูดกับลูกสาวของเธอ
และในเวลาเดียวกันก็พูดกับเย่เชินหลิน และเซี่ยชีหรั่น: “คุณสองคนเป็นแขก นั่งตรงนี้”
คุณป้าใจดีกับพวกเรามาก คุณยายและคุณปู่อยู่ และยังมีคุณลุงกับคุณอีก
ฉันเด็กคนนี้จะนั่งตรงนี้ได้อย่างไร “เย่เชินหลิน พูดอย่างสุภาพ
“อาหารเช้า นั่งตรงไหนก็ได้สบายๆ ไม่ต้องสนใจอะไรมากหรอก” พ่อไห่พูดด้วยน้ำเสียงต่ำ
ดังนั้นทุกคนไม่ต้องนอบน้อม
เพราะคุณยายไม่ได้เห็นความสนิทสนมระหว่าง เย่เชินหลิน และขมวดคิ้ว เธอรู้แค่ว่าขมวดคิ้ว
ค้างคืนที่บ้านไห่ และฟังชายชราพูดว่าเธอนอนด้วยเสื้อผ้าของ ไห่ลี่หมิน
เธอก็เลยคิดว่าเซี่ยชีหรั่นเป็นหลานสะใภ้ของเธอ
“หลานสะใภ้ คุณกินเยอะๆหน่อย ทำไมคุณผอมขนาดนี้ ครอบครัวไห่ของเรามีลูกชายแค่คนเดียว
หวังให้คุณสืบทอดเชื้อสาย คุณต้องพยายามรักษาร่างกายให้อ้วน”
คำพูดของคุณยายไห่ เกือบจะทำให้เซี่ยชีหรั่นสำลัก ใบหน้าของเย่เชินหลินก็เป็นสีดำ
และไม่สามารถดำคล้ำได้อีก และมันก็ไม่ง่ายที่จะคัดค้านผู้สูงอายุ
คนเฒ่าบางคนสับสน รู้อะไรก็เป็นอย่างนั้น เป็นโรคสมองเสื่อมชนิดหนึ่ง
ไห่ลี่หมินเหลือบดูเย่เชินหลินอย่างจงใจ พูดต่อจากคำของคุณยายไห่ และพูดกับเซี่ยชีหรั่น: “ใช่
เซี่ยชีหรั่นยังผอมเกินไป อย่างกับโครงกระดูก”
คำพูดนี้ทำให้เย่เชินหลินรู้สึกโกรธ เขารู้ได้อย่างไรว่าผู้หญิงของเขามีแต่กระดูก
เขาไม่เคยแตะต้องมัน
　
แม้ว่าเด็กนี่จงใจทำให้เขาโกรธ แต่เขาก็โกรธจริงๆ
เซี่ยชีหรั่นมองดูชายสองคนหน้ามุ่ย เธอจึงยิ้ม และพูดกับคุณยายไห่ว่า “คุณยายคุณกินเยอะหน่อย
อาหารเช้าต้องกินเยอะๆ”
“อืม เด็กคนนี้ ฉลาด มีเหตุผล เป็นหลานสะใภ้ที่ดี ยายชอบคุณ”
เซี่ยชีหรั่นหัวเราะแบบจะร้องไห้ที่ร้องเล็กน้อย ในใจแอบคิดว่า ถ้าคุณยายชอบฉันจริงๆ
ก็อย่าพูดว่าฉันเป็นหลานสะใภ้ของคุณ ไม่เช่นนั้นชีวิตของฉันอาจถูกฝังอยู่ในมือของใครบางคน
“คุณยายฉันไม่ … “ขมวดคิ้วได้รับสัญญาณจากสายตาของเย่เชินหลิน และรีบจะอธิบาย
พูดได้เพียงไม่กี่คำ ไห่ลี่หมินก็พูดต่อ: “เซี่ยชีหรั่น คุณยายมีความสุขมากที่ได้พบคุณในวันนี้
นี่คือพรหมลิขิต”
เซี่ยชีหรั่นไม่มีทางเลือกนอกจากต้องพูดต่อไป
และดูเหมือนจะตั้งใจทำคลายอารมณ์ที่ดีของคุณยายไห่