สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 277 สาวใช้ตัวแสบ 181

ตอนที่ 277 สาวใช้ตัวแสบ181
ความพยายามฆาตกรรม ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการพิพากษาลงโทษ
แต่ส่งกระทบเพียงน้ำหนักของคดี เพราะฉะนั้นเธอจึงติดคุกแน่นอน
อย่างไรก็ตาม เขาจะไม่ปล่อยให้ผู้หญิงคนนี้มีความสุขเป็นอิสระ ให้เธอเข้าคุกไปก่อน
เพื่อที่เธอจะได้ไม่มีโอกาสข่มขู่เซี่ยชีหรั่น และผู้คนที่อยู่รอบตัวเธอ และค่อย ๆ ตรวจสอบสิ่งอื่น ๆ
แผนของเย่เชินหลิน นั้นละเอียด และปลอดภัยมาก ตอนนี้เขาสามารถบอกผู้หญิงคนนี้ได้
ให้เธอสบายใจ
เขารู้ด้วยว่าเธอต้องการทราบอย่างแน่นอนว่าเขาทำอย่างไร เขามองไปที่เธอ
เธอมองดูเขาด้วยความคาดหวัง ซึ่งทำให้เขาคิดว่าเธออยากให้จับหวีซานซานได้ไวๆ
เลยเกลี้ยกล่อมเขาอย่างจงใจ
ถึงจะมาถึงตอนนี้แล้ว เขาก็ยังคงเคืองอยู่
“ ครั้งนี้เพราะไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ ดังนั้นฉันไม่ได้วางแผนที่จะทำอะไรเธอ
เมื่อฉันตรวจสอบเรื่องของโม่เสี่ยวจุนเสร็จ ค่อยดูอารมณ์ของฉันก่อน” เขาพูดอย่างเยือกเย็น
ผลที่ได้ทำให้เซียวขมวดคิ้วผิดหวัง แต่ถ้าลองคิดคิดดู เขาก็ยังอิจฉาอยู่
ถ้าเธอขอร้องเขาตอนนี้เขาอาจจะโกรธมากกว่าเดิม เรื่องนี้ได้แต่ดูอารมณ์ของเขาไปก่อนเท่านั้น
สิ่งเดียวที่เธอทำได้ คือทำให้เขามีความสุขที่สุด
รู้สึกผิดหวังจริงๆเธอแค่หวังจะแก้แค้นให้โม่เสี่ยวจุน เขาจะไม่ยอมให้เธอทำแบบนั้นแน่ๆ
เธอไม่ได้สนใจเขา และเขาก็ไม่สนใจเธอ
สำหรับคืนนี้เขาบอกให้หลินหลิงจัดให้มีเฮลิคอปเตอร์เพื่อรับเขา แต่มันก็เป็นเพียง
การปกป้องศักดิ์ศรีของผู้ชาย และไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับผู้หญิงคนนี้
“ขอบคุณ คุณเย่ ถ้ามันไม่ใช่เพราะคุณ ฉันคงจะกังวลเกี่ยวกับเสี่ยวหนงมาก”
เซี่ยชีหรั่นพูดด้วยความจริงใจ
เธอผิดหวังมาก แต่พยายามปกปิดความผิดหวังของเธอ
โดยแกล้งทำเป็นพอใจกับการแก้ปัญหาครึ่งทางแบบนี้ สถานการณ์แบบนี้ยิ่งทำให้เขาโกรธมากขึ้น
เขาเกลียดการที่เธอต้องอดทนต่อนามสกุลโม่ ซึ่งทำให้เขามีความรู้สึกว่าเขาพ่ายแพ้ราวกับว่า
ไม่ว่าเขาจะมีวิธีการใด ๆ ไม่ว่าเขาจะรักแค่ไหน ไม่ว่าเขาจะดีแค่ไหน
เขาก็ไม่สามารถเอาคนตายคนนั้นออกไปจากหัวใจของเธอได้
“ ฉันไม่ได้ทำให้เธอปลอดภัยเพราะคุณ เธอเองก็น่ารักมาก” เสียงของเย่เชินหลินเยือกเย็น
และดูโกรธยิ่งกว่าตอนแรก
เซี่ยชีหรั่นไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไรเพื่อทำให้เขามีความสุข บางครั้งเขาก็โกรธ
และไม่ว่าเธอจะทำอะไรก็จะทำให้เขาโกรธมากขึ้น เขาจะคิดว่าเธอเกลี้ยกล่อมเขาเพื่อโม่เสี่ยวจุน
แต่เธอก็รู้ว่าถ้าเธออธิบาย เขาก็จะไม่ฟังคำอธิบายของเธอ
ในเวลานี้เธอได้แต่เงียบเท่านั้น
　
บูกัตติ เข้าไปจอดในลานจอดรถของอาคาร เขารีบจอดรถ เย่เชินหลินก็ลงจากรถ และ
เซี่ยชีหรั่นถอดเข็มขัดนิรภัยออก
เขาพาเธอขึ้นลิฟต์ไปที่ชั้นบนสุด โดยไม่พูดอะไรเลย
เมื่อคิดถึงครั้งที่แล้วที่เขาอยู่ที่ชั้นบนสุดเซี่ยชีหรั่น ยังรู้สึกละอายใจเล็กน้อย
　
ตอนนี้เขาไม่มีความสุข ไม่มีความอ่อนโยนกว่าครั้งที่แล้ว แต่นี่คือสิ่งที่เธอควรจะทนรับ
ตราบใดที่มันไม่ได้อยู่ในสถานที่ที่น่าอับอาย เธอก็ควรจะยอมรับมัน
และพยายามให้เขาให้เขาปลอดปล่อยร่างกาย และอารมณ์
ชั้นบนสุดเงียบมากราวกับว่า ยังหลับอยู่และไม่ตื่นขึ้นเซี่ยขมวดคิ้วตามเย่เชินหลินเข้าไป
และปิดประตู
เธอคิดว่าคราวนี้ มันจะเป็นที่ด้านหน้าต่างสูง หรือบนโต๊ะทำงานของเขา จริงๆแล้วเธอไม่ชอบมัน
ด้านหน้าต่างสูงเธอรู้สึกว่าไม่มีความเป็นส่วนตัว และไม่ปลอดภัยอย่างสมบูรณ์
ความเย็นชาบนโต๊ะจะทำให้ผู้ชายคนนี้ยิ่งนิ่งเฉย ไม่มีอุณหภูมิ และไม่มีอารมณ์
　
ปรากฏว่ามีประตูอยู่ตรงมุมห้องทำงาน ที่ครั้งที่แล้วเธอไม่ได้สังเกตเห็น
เขาเปิดประตูแล้วเข้าไปข้างใน และเธอก็ทำตามเขาเข้าไป
มีห้องชุดอยู่ในนั้น เหมือนกับห้องสำหรับครอบครัว
นี่น่าจะเป็นที่ที่เขาเหนื่อยจากการทำงานและมาพักผ่อน
มีเตียงโซฟาให้บริการ ทั้งห้องเป็นสีเบจเรียบง่าย และสดชื่น
“ถอดเสื้อผ้า!” เขาขมวดคิ้ว และสั่งเธออย่างเย็นชา เธอรู้ว่าจะเป็นแบบนี้
และโดยไม่ลังเลมือของเธอเหยียดตรงไปที่ซิป
ไม่รู้ว่าเขาไม่ชอบที่เธอทำอะไร ช้าเกินไป หรืออะไร เขาก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับใบหน้าเย็นชา
และจับกระโปรงเสื้อของเธอ
รู้สึกว่าเขากำลังจะฉีก เธอกระซิบและอ้อนวอน: “คุณเย่อย่าทำอย่างนี้ กระโปรงนี้เป็นของนางสาวไห่”
“ แม้ว่าฉันจะไม่คืนให้เธอ ฉันก็ต้องใส่ออกไปข้างนอก” เธอกระซิบ และพยายามจับมือเขาออกไป
เขากดริมฝีปากอย่างเฉยเมยฉีกกระโปรงสีขาว
และร่างที่สั่นไหวของเธอก็ปรากฏตัวต่อหน้าเขาอีกครั้ง
　
“ต่อจากนี้ไม่มีสิ่งใดในนามสกุลไห่ที่จะได้รับอนุญาต ไม่ว่าจะเป็นไห่ลี่หมิน หรือ ไห่ฉิงฉิง
อยู่ให้ห่างจากคำว่าไห่!”
เขาเตือนอย่างเย็นชา และมองชุดชั้นในของเธออีกครั้ง และทำท่าให้เธอถอด
เขาไม่ได้ฉีกเธอทั้งหมด มันเป็นความโปรดปรานของเขา
แม้ว่าจะมีหลายครั้งที่ฉันบอกตัวเองว่านี่คือสิ่งที่เธอควรทำ เซี่ยชีหรั่นอายมาก
เมื่อสุดท้ายเธอต้องการปลดปล่อย
แต่เธอไม่สามารถปล่อยให้เขาเห็นว่าเธอไม่เต็มใจแม้แต่น้อย มิฉะนั้นเขาจะไม่มีความสุขมากขึ้น