สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่309 สาวใช้ตัวแสบ213

ตอนที่309 สาวใช้ตัวแสบ213
ในความคิดของเขาเซี่ยชีหรั่นก็เป็นแต่คนที่อ่อนแอและขี้กลัวคนนึง
รู้สึกว่าเขายืนอยู่ที่หน้าประตูห้อง ความกลัวและความไม่สบายใจที่เซี่ยชีหรั่นมีทั้งหมดเมื่อครู่นี้ หายไปจนหมด
แม้ว่าจะมีประตูขั้นอยู่ แต่เธอเหมือนกับว่าเธอจะได้ยินเสียงเขาหายใจเข้าออก
เย่เชินหลินยืนอยู่หน้าห้องอยู่อย่างนั้นเงียบ สายตาก็มองไปที่ประตูที่อยู่ตรงหน้าบานนั้น
เซี่ยชีหรั่นอยู่ข้างในห้อง ก็จ้องมองประตูอยู่แบบนั้น เธอไม่รู้ว่าตัวเองควรจะออกไปบอกเขาว่าขอโทษหรือไม่
ทั้งคู่ยืนนิ่งอยู่อย่างนั้นคนนึงอยู่ด้านใน อีกคนอยู่ด้านนอกไม่มีใครขยับเขยื้อนเลยแม้แต่น้อย
เซี่ยชีหรั่นเธอไม่ใช่ว่าบอกกับตัวเองไปหลายรอบแล้วไม่ใช่หรือว่า เพียงแค่เขากลับมา นั่นก็หมายความว่าเขาเป็นห่วงเธอ？เขากลับมาเธอก็ควรที่จะออกไปเธอควรออกไปบอกเขาว่าที่จริงแล้วเธอคิดถึงเขา
เซี่ยชีหรั่นกัดริมฝีปาก พลางไม่หยุดครุ่นคิดไปมา
เธออยากจะมีความกล้าพอที่จะก้าวออกไปจากตรงนี้ แต่เธอก็กลัว กลัวว่าเธอบอกเขาแล้วว่าเธอคิดถึงเขา ก็จะต้องรู้สึกผิดกับโม่เสี่ยวจุน
หายใจเข้าออกลึกอยู่หลายครั้ง และเหมือนว่าเซี่ยชีหรั่นจะตัดสินใจได้แล้ว เธอเอื้อมมือไปยังลูกบิด
พอได้ยินเสียงว่าเซี่ยชีหรั่นจะเปิดประตูออกมา เย่เชินหลินก็รีบหันกลับเดินไปห้องของตัวเองทันที
พอเซี่ยชีหรั่นออกมาก็เห็นแต่แผ่นหลังเขาที่กำลังจะลับเข้าห้องไป
เธออยากที่จะเรียกเขาว่าคุณเย่ อยากจะบอกเขาว่าเธอกำลังรอเขากลับบ้าน ถึงแม้ว่าเขาจะไม่คิดถึงเธอก็ตาม แต่ถ้าเธอพูดออกไปว่าเธอรอคอยเขากลับมาอยู่ เขาก็คงจะเข้าใจเธอ
แต่ว่าเขากลับหันหลังให้เธอ ทุกอย่างมันติดขัดไปหมด สิ่งที่อยากจะพูดออกไปนั้น ก็พูดไม่ออก
อึกอักอยู่นาน เธอเลยกะว่าจะไม่พูดอะไรอีก เธอหันหลังจะกลับเข้าห้องไป
“ลืมบทบาทตัวเองไปแล้วงั้นหรอ？”เสียงเขาดังมาจากด้านหลังถึงแม้ว่าน้ำเสียงเขาจะเย็นชา แต่ก็ดีกว่าที่เขาจะไม่พูดอะไรเลย
เซี่ยชีหรั่นหันกลับมาอีกครั้งและเดินไปหาเย่เชินหลินพลางคิดเกี่ยวกับคำพูดที่เขาพูดเมื่อครู่นี้ บทบาทหน้าที่ของเธอ จะให้เธอนอนกับเขางั้นหรอ？
เขาเดินเข้าประตูไปเปิดไฟในห้อง ในห้องนอนเขาก็ยังคงสลัวๆ มักทำให้รู้สึกกดดัน และใบหน้าของเขาก็ยิ่งทำให้เธอรู้สึกกดดันเข้าไปอีก
เย่เชินหลินปลดคลายเนกไทออกแล้วอุ้มเธอโยนไปที่โซฟา และสั่งเธอด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ใส่รองเท้า แล้วเข้าไปอาบน้ำให้ผม！”
ใส่รองเท้า ？เขารู้ได้ไงว่าเธอไม่ได้ใส่รองเท้า？
เขาแทบจะไม่ได้หันมามองเธอเลยด้วยซ้ำ！ถ้างั้นถึงเขาจะน่านิ่งเฉยชาใส่เธอ แต่ที่จริงแล้วเขาก็เป็นห่วงเธออยู่เหมือนกัน
วันนี้ทั้งวันหัวใจของเซี่ยชีหรั่นเหมือนว่าจนดิ่งอยู่ในน้ำ แต่คำพูดเขานั้นมันทำให้เธอรู้สึกดีขึ้น ที่ผ่านมานั้นเธอไม่ได้ขอร้องอะไรมากมายเลย และแม้ว่าเขาจะเย็นชาแต่ขอแค่เพียงมันทำให้เธอรู้สึกได้ถึงความอบอุ่น แค่นั้นเธอก็พอใจแล้ว
“ค่ะ คุณเย่！”เซี่ยชีหรั่นตอบกลับเสียงแผ่ว และรีบกลับห้องตัวเองไป ใส่รองเท้า
พอเธอออกไป คิ้วของเย่เชินหลินก็ยังคงขมวดแน่น ในใจก็แอบคิดว่า ผู้หญิงคนนั้นกลับดูดื้อรั้น ทำไมความอ่อนโยนที่มีตอนก่อนหน้านี้หายไปหมดเลยนะ
เธอไม่ใช่ว่าจะต้องเดินเข้ามาแล้วเข้ามากอดเขาก่อน แล้วถูไปมาอยู่ที่แผ่นอกเขาและพูดว่า“คุณยังโกรธฉันอยู่อีกหรอค่ะ？อย่าโกรธเลยนะคะ พอเห็นคุณไม่ทุกข์ใจฉันเองก็ไม่สบายใจเลย”
แต่เธอกลับไม่พูด ถ้าเมื่อกี้นี้เขาไม่เรียกเธอไว้ เธอก็คงจะกลับเข้าห้องไปแล้ว
เซี่ยชีหรั่นใส่รองเท้าเสร็จเธอก็กลับมาที่ห้องเย่เชินหลิน พูดเสียงแผ่วว่า “คุณเย่ค่ะ คุณจะไบที่ห้องอาบน้ำในห้องตัวเองหรือว่าจะไปอาบที่ห้องอาบน้ำใหญ่ดีคะ？”
“ห้องใหญ่ ไปเตรียมน้ำด้วย！”
“ค่ะ”
เซี่ยชีหรั่นได้ทำการล้างอ่างก่อนหนึ่งครั้ง และปล่อยน้ำจนเต็มเรียบร้อยแล้วกำลังจะเดินไปตามเย่เชินหลิน แต่เธอกลับได้ยินเสียงคนปฺดประตูเข้ามา เย่เชินหลินค่อยๆเดินเข้ามา
นับตั้งแต่วันแรกที่เธอเข้ามาที่บ้านหลังนี้แล้ว ปรนนิบัติอาบน้ำให้เขาแล้ว ก็เหมือนว่าจะไม่ได้ทำอีกเลย
นึกถึงวันนั้นที่เขาเปลือยกายอยู่เบื้องหน้าเธอ นั่นเป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นร่างกายของผู้ชาย ถึงแม้ว่าจะไม่กล้ามองอย่างละเอียด แต่พอตอนนี้นึกถึงก็ทำให้เธออายจนหน้าแดง
เย่เชินหลินยืนเม้มปากอยู่ตรงบันไดอย่างเฉยๆ เธอดูออกว่าเขาต้องการให้เธอถอดเสื้อผ้าให้ ทำอะไรที่ใกล้ชิดแนบเนื้อมาก็หลายครั้ง ร่างกายของเขาเธอก็เห็นมาแล้วก็หลายหน แต่พอได้มาเข้าใกล้ๆเขาอีกเองก็ยังรู้สึกแปลกๆ ไม่เป็นธรรมชาติอยู่ดี
ดีที่เขาไม่แกล้งเธอมากกว่านี้ แค่ให้เธอถอดเสื้อออกให้เท่านั้น ที่จริงแล้วเขาจะทำเองก็ได้
เมื่อเสื้อผ้าบนเรืองร่างเขายิ่งน้อยชิ้นลง ใบหน้าของเธอก็เริ่มร้อนระอุขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งเขาถอดออกจนหมดเกลี้ยง ทำให้เธอไม่กล้าแม้แต่จะหันไปมองเขา
“คุณเย่คะ ฉัน ฉันไปดูอุณหภูมิน้ำก่อนนะคะ ว่าอุ่นหรือยัง”
ที่จริงแล้วเขารู้ดีว่านั่นมันเป็นแค่ข้ออ้าง เพราะว่าอุณหภูมิน้ำได้ที่ตั้งแต่ทีแรกแล้วเพราะจะมีคนติดตั้งและปรับระดับอุณหภูมิน้ำในแต่ละฤดูให้แตกต่างกันออกไปอยู่แล้ว คนที่คอยรับใช้เขาตอนอาบน้ำก็มีหน้าที่ก็แค่ปล่อยน้ำใส่อ่างเท่านั้น
เย่เชินหลินก็ไม่ได้พูดอะไร และถึงแม้ว่าเขาจะเปลือยกายอยู่แต่เขาก็ยังมีท่าทีที่สง่าและก้าวขึ้นบันไดอย่างเป็นธรรมชาติ
เซี่ยชีหรั่นหันหลังให้เขา ยื่นมือลงไปในน้ำ แกว่งไปมา อย่างกับกำลังจะสำรวจอุณหภูมิน้ำอยู่ยังไงยังงั้น
“ซ่า”เสียงน้ำดัง เย่เชินหลินเดินก้าวลงมาในอ่างอาบน้ำ
เซี่ยชีหรั่นหันไป มองดูเขา หุ่นของเขาคงจะต้องเป็นหุ่นที่ฟ้าประทานมาให้เขาแน่ๆ มันถึงได้เพอร์เฟคขนาดนั้น ตาหูจมูกปากที่เข้ารับกันอย่างได้สัดส่วนบนใบหน้า ไหนจะผิวสีแทน บวกกับร่างกายที่ไร้ซึ่งเนื้อและไขมันส่วนเกิน ตอนนี้เซี่ยชีหรั่นรู้แล้วว่าทำไมสาวๆต่างพากันคลั่งไคล้เขากันไปหมด เธอนับว่าสงบเสงี่ยมที่สุดแล้ว แต่พอได้มองแผ่นอกของเขาใกล้ๆแบบนี้ มันก็ทำให้เธอคิดเตลิดไปต่างๆนานา เธออึ้งไปสองสามวินาที เธอก็เริ่มรู้สึกตัวว่าตัวเองกำลังมองไปยังเรือนร่างที่เปลือยเปล่าของเขาอยู่และแสดงสีหน้าคลั่งไคล้ออกมา เธออายจนหน้าแดงและรีบก้มหน้าลงทันที “อุณหภูมิน้ำกำลังพอดีค่ะ คุณเย่ เชิญค่ะ ฉันออกไปรอด้านนอกนะคะ”
ท่าทางเธอที่ดูเขินอาย ทำให้เย่เชินหลินสายตาของเย่เชินหลินเบิกกว้าง และพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “ถูหลังให้ฉัน！”
เขาไม่ยอมให้เธอไป ตอนนี้ขัดหลังให้เขา เหมือนว่าจะแตกต่างจากครั้งก่อน เธอควรจะรู้สึกเป็นธรรมชาติมากกว่านี้ แต่ไม่รู้ว่าทำไมกลับตื่นเต้นและทำอะไรไม่ถูก
เธอพยายามที่จะกดและเก็บความคิดที่ไม่ปกตินั้นไว้ และพูดด้วยเสียงแผ่วเบา“ค่ะคุณเย่”
เซี่ยชีหรั่นหยิบผ้าออกมาจากชั้นผืนหนึ่ง ในขณะที่เธอกำลังจะยื่นมือไปถูหลังให้เขา เหมือนกับว่าเขามีตาอยู่ที่หลังอีกยังงั้นแหละ “ใช้มือเธอถู”
เธอทำได้แค่เอาผ้ากลับไปวางไว้ที่เดิม แล้วค่อยๆยื่นมือที่เมสั่นนั้นออกไปวางไว้บนแผ่นหลังของเขา　　
พอมือคู่นั้นที่นุ่มลื่นของเธอลูบไล้ลงไปบนแผ่นหลังเขาทีนึง ใจของเขาก็รู้สึกสะท้านขึ้นมาทีนึง เขาไม่แสดงมันออกมา แต่ก็พลางหลับตาพริ้ม นั่งนิ่งเคลบเคลิ้มไปกับการบริการของเธอ
เซี่ยชีหรั่นคิดว่าการถูหลังแบบนี้ จะไม่มีผลอะไรมาก และก็คงไม่มีประสิทธิภาพในการทำให้สะอาดเท่าไหร่ เพราะแรงเธอน้อย และก็คงไม่ถือว่าเป็นนวดอีก
แน่นอนว่าเธอมองข้าม ความต้องการทางจิตใจของเขาไป
และอีกอย่าง เขารู้ดีว่าบางหลังใหญ่ที่ว่างเปล่าไร้ซึ่งผู้คนแบบนี้ เธออยู่คนเดียวก็คงจะกลัว จึงหาข้ออ้างให้เธอมาอยู่ข่างๆเขาคอยรับใช้เขาแทน　　
มือของเซี่ยชีหรั่นค่อยๆถูหลังของเขาไปมาอย่างอ่อนโยน ที่จริงแล้วก็เหมือนกับว่า เธอกำลังลูบไปลูบมา，เย่เชินหลินที่นอนแช่อยู่ในน้ำเริ่มหายใจเร็วขึ้น
“มาถูข้างหน้า！”จู่ๆเขาก็ออกคำสั่งอีก
ถูข้างหน้าให้เขา เธอก็รู้สึกกระวนกระวายมาพออยู่แล้ว และยังจะให้ไปถูด้านหน้าอีก จะต้องเผชิญหน้ากับเขา เธอยิ่งเริ่มรู้สึก
เธอสูดหายใจเข้าลึกเพราะความเคยชิน แล้วก็อ้อมไปด้านหน้าเขา
เย่เชินหลินใช้สายตาที่เฉยชามองไปยังใบหน้าของเธอที่แดงระเรื่อ สายตาที่เย็นชาของเย่เชินหลินมองจ้องไปยังใบหน้าของเธอ ยิ่งมองในใจเขาก็ยิ่งรู้สึกตื่นเต้น ตอนที่เธอเอามือวางไปบนแผ่นอกของเขา เขาก็ยิ่งรู้สึกว่าหัวใจถูกบีบรัดแน่น
เขามองจ้องเธอแบบนี้ทำให้เซี่ยชีหรั่นรู้สึกตื่นเต้นมากมือเธอก็พลางสั่นตามไปด้วย
“คุณ คุณเย่คะ แบบนี้ใช่ไหม？”เธอพยายามที่เบนความสนใจเขา
“ไม่ใช่”เย่เชินหลินตอบกลับอย่างเฉยชา
เธอก็แค่ถามเขาไปอย่างนั้นเอง ไม่คิดว่าเขาจะตอบกลับมาว่าไม่ใช่
“ถ้างั้นควรจะแบบไหนล่ะคะ？”เซี่ยชีหรั่นถามเขาเสียงแผ่ว
“แบบนี้！” เขาคว้ามือเธอไว้อย่างรุนแรง ในขณะที่เธอกำลังคิดว่าเขาจะทำให้ดูและจับมือเธอไปวางไว้ที่อื่นอยู่นั้น เขาก็ออกแรงเล็กน้อย เหมือนกันกับตอนแรกที่เจอกันแบบนั้นเธอก็ร่วงลงมาในอ่างทันที
ร่างของเธอทับลงบนแผ่นอกเขา ชุดนอนที่ใส่อยู่ก็เปียกไปหมด
“คุณ……”เธอพูดออกมาแค่หนึ่งคำ ริมฝีปากเขาก็กดลงไปยังริมฝีปากเธอ
จูบของเขาค่อนข้างที่จะรุนแรงและดิบเถื่อน เธอไม่สามารถที่จะขัดขืนเขาได้เลย และเธอก็ไม่มีสิทธิ์ขัดขืน
ราวกับว่าเขากำลังระบายอารมณ์โกรธด้วยการจูบ เซี่ยชีหรั่น ถอนหายใจอยู่ในใจ แต่ก็ยังเอามือโอบคล้องคอเขาไว้อย่างอ่อนโยน พยายามที่จะตอบกลับเขาไป เธอรับรู้ได้ว่าจูบของเขาไม่มีอะไรอื่นแอบแฝง นอกจากความต้องการ มือของเขาเริ่มลูบไล้ไปบนเสื้อผ้าที่เปียกของเธอ
เขาจูบได้ไม่นาน เขาก็ผละออก สายตาที่เขามองเธอยังคงเฉยชา
“ถอดออก และเข้ามา！”
นี่เขา…..เขาคิดที่จะทำกับเธอที่นี่งั้นหรอ？
เซี่ยชีหรั่นอายที่จะตอบ แต่เธอก็ไม่รู้ว่าจะปฏิเสธเขาอย่างไร เธอจึงทำได้แค่กัดปากถอดกระโปรงที่ใส่อยู่ออก　　
สายตาเขาจับจ้องมาที่เธออย่างไม่ละสายตา และจงใจมองไปยังจุดที่น่าอาย ใบหน้าเซี่ยชีหรั่นยิ่งแดงขึ้นเรื่อยๆ
ชุดที่เปียกพอจะถอดออกมันช่างยากลำบาก ยิ่งเขาจ้องมองเธออย่างนั้น เธออยู่ท่ามกลางความเกร็งและตื่นเต้นมันก็ยิ่งยากลำบากเข้าไปอีกที่จะถอดเสื้อผ้าออกหมด　เธอเปลืองแรงไปไม่น้อยถึงจะสามารถเปลื้องผ้าออกจนหมดได้ เธอกอดอก อายจนไม่กล้าที่จะสบตาเขา
“เข้ามา！”
เขาสั่ง เธอสั่นไปทั้งตัว และค่อยๆก้าวขาลงไปในอ่าง ทีละข้างทีละข้าง ประหนึ่งว่าขาเธอหนักหลายพันกิโลยังงั้นแหละ
พอเธอก้าวขาทั้งสองเข้ามาในอ่าง เขาก็ยื่นมือไปดึงเธอ เธอลงมาในอ่างน้ำอีกครั้ง　
น้ำที่อยู่ในอ่างทะลักออกไปเป็นจำนวนมาก และซ่าส์ไหลลงไปยังด้านล่าง　
ดีที่อ่างอาบน้ำนี้มีขนาดใหญ่มาก สองคนอยู่ในนั้นยังไม่รู้สึกแคบเลย　　
เขาเริ่มบรรจงจูบไปยังข้างใบหูของเธอค่อยจูบเบาๆ ร่างของเธอถูกเขาเย้าแหย่ทำให้มีปฏิกิริยาตอบกลับที่ค่อนข้างรุนแรง