สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 394 สาวใช้ตัวแสบ298

ตอนที่ 394 สาวใช้ตัวแสบ298
“อย่างไรก็ตามในสายตาของคุณตอนนี้ฉันมีความชอบธรรมในตัวเอง และหัวดื้อ
ฉันไม่สนใจสิ่งที่คุณคิดกับฉัน!” ฉันไม่ได้คาดหวังว่าจะพูดว่ารักฉัน และชอบฉัน
แต่เดิมคำพูดเหล่านั้นคือคุณเสแสร้งกับฉัน เพราะฉะนั้นบางทีคุณก็บอกว่ารักบางทีคุณก็บอกไม่รัก
เซี่ยชีหรั่นฉันไม่รู้สึกแปลกที่จะได้ยินคำพูดที่ดีของคุณ ฉันต้องการแค่ร่างกายของคุณ
ฉันต้องการให้คุณเข้าใจว่า ไม่ว่าคุณจะกอดเขาไว้ในหัวใจนานแค่ไหน คุณก็ไม่สามารถพบเขาได้
แม้ว่าโทรศัพท์หากันก็ไม่ได้ คุณเป็นของฉัน! ร่างกายของคุณเป็นของฉันได้!
ไม่เพียง แต่กระโปรงของเธอเท่านั้น เสื้อชั้นใน กางเกงชั้นในของเธอ และยังมีหัวใจที่ถูกฉีกขาด
เซี่ยชีหรั่นมองเขาอย่างสิ้นหวัง เธอเตรียมตัวพร้อมที่จะไม่กลัวเขา แต่เมื่อเขาปฏิบัติกับเธอเช่นนี้
เธอก็ยังคงหวาดกลัว ไม่เพียงแค่ตื่นตระหนก แต่ยังปวดใจมากขึ้น
เธออดไม่ได้ที่จะถามตัวเองอีกครั้ง
คุณรักผู้ชายคนนี้จริงๆหรือเปล่า ?เขาปฏิบัติต่อคุณอย่างรุนแรงหาก
ยังรักเขาอยู่คุณจะไม่สามารถควบคุมหัวใจของคุณได้
คุณจะกลายเป็นคนที่ไม่ให้เกียรติตัวเองที่สุดในโลกนี้
เธอบอกกับตัวเองซ้ำแล้วซ้ำอีกว่า ถ้าเขาปฏิบัติกับเธอเช่นนี้ เธอจะไม่มีวันพูดรักเขา
และไม่ให้อภัยเขา!
เย่เชินหลินไม่ได้มองหน้าเธอ เขาไม่อนุญาตให้เขาใจอ่อนต่อเธอ
เธอเป็นคนที่เกลียดชังดื้อรั้น ดังนั้นสิ่งที่เธอต้องการจะพูด ไม่ว่าเขาจะไม่ยอมให้เธอพูด
เธอยังคงอยากจะพูด สิ่งที่เธอต้องการทำเพื่อโม่เสี่ยวจุน เธอมีความอดทน และเธอต้องทำมันให้จบ!
เขาเกลียดเธอ!
ความแห้งทำให้เธอเจ็บ เธอขมวดคิ้ว มือทั้งสองข้างของเธอจับผ้าปูที่นอนแน่น
แต่ก็ยังจ้องมองเขาอย่างดื้อรั้นและพูดโดยไม่ยอมแพ้: “คุณปฏิบัติกับฉันเช่นนี้
อย่าคาดหวังว่าฉันจะยอมแพ้! เขาเป็นน้องชายของคุณ ยังไงเขาก็เป็นน้องชายของคุณ !
ถ้ามีวันหนึ่งคุณจำไม่ได้ ฉันจะไม่ยอมแพ้และจะเตือนคุณ และบอกความจริงเรื่องนี้กับคุณ! ”
“ยังกล้าพูด!” เขากัดฟันและสะบัดคำทั้งสามออกมา และเริ่มโจมตีเธออย่างรุนแรงเซี่ยชีหรั่น สั่นอย่างรุนแรงเหมือนใบไม้ที่สั่นไหวในสายลม เธอกัดริมฝีปากของเธอแน่น และขมวดคิ้ว
แต่ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความโกรธ และความแค้น
เขาเกลียดเธอหรือเปล่า?
เธอเกลียดเขามากยิ่งขึ้น!
เกลียดเขาไปหมด เกลียดความดื้อดึงของเขา!
ยิ่งเกลียดที่เขาสามารถปฏิบัติต่อเธออย่างไร้ความปราณี เขาไม่มีความอ่อนโยน และไม่มีความรัก
ความครอบครองนั้นเรียบง่าย และหยาบคายเช่นเดียวกับความโหดเหี้ยมของศัตรู เขารักเธอจริงหรือ?
รักใครสักคน แม้ว่าคำพูดเธอยังไม่เชื่อ?
ถ้าคุณรักใครสักคน คุณจะทนต่อการทรมานหลายๆครั้งหรือไม่?
ไม่ เขาไม่รัก!
เขารักเพียงแต่ตัวเขาเอง? สิ่งที่เขารักคือศักดิ์ศรีของเขา! เขาต้องการให้ทั้งโลกยอมจำนนแก่เขา
รวมถึงเธอด้วย
เขาต้องการร่างกาย และจิตใจของเธอ ตราบใดที่เขาไม่ได้รับเขาก็จะใช้กำลังเพื่อพิชิต
เซี่ยชีหรั่นหลับตาอย่างแน่นหนา เธอเจ็บปวดมาก และเจ็บปวดจากร่างกายสู่หัวใจ
ทันใดนั้นการเคลื่อนไหวที่รุนแรงของเขาก็หยุดลง โดยหันหน้าเข้าหาเธอ และสั่งใส่หูอย่างเย็นชา:
“ลืมตาสิ!”
เธอไม่แยแส เธอไม่ลืมตา เธอไม่ต้องการเห็นเขา ไม่ต้องการเห็นเขาครอบครองเธออย่างหยาบคาย
เธอจะเกลียดเขา เธอไม่ต้องการที่จะจำเขา เธอต้องการลืมเขา ลืมผู้ชายที่ทำให้เธอเสียใจอย่างยิ่ง
ไม่ลืมตาขึ้นเหรอ? เขามีวิธีที่จะให้เธอลืมตาขึ้น และมีวิธีที่จะให้เธอยอมเผชิญหน้า
เธอไม่แคร์เย่เชินหลิน เธอไม่สนใจเลย แต่เธอแคร์เกี่ยวกับโม่เสี่ยวจุนใช่ไหม?
“ถ้าคุณไม่ให้ความร่วมมือ ฉันจะโทรหาหลินต้าฮุยทันที เพื่อจัดการกับโม่เสี่ยวจุน ของคุณ
อาจจะไม่เอาถึงตาย อาจจะไปเข้าคุก หรือให้เขาได้รับบาดเจ็บ เขาไม่ใช่น้องชายของฉัน
เขาไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับฉัน ฉันสามารถปฏิบัติต่อเขาได้ตามใจชอบ
และทำให้เขาไม่สามารถเป็นผู้ชายได้อีกเลย “เขาพูดช้าๆข้างหูของเธอ น้ำเสียงของเขาไม่หนัก
แต่เนื้อหาในการพูดทำให้เซี่ยชีหรั่นกลัวมาก
เธอลืมตาทันที และมองเขาด้วยความไม่เชื่อ เธอไม่เชื่อว่าเขาจะทำอย่างนั้นจริงๆ
แต่เมื่อดวงตาของเธอชนกับเขา เขาก็ยิ่งรับรู้ถึงน้ำหนักของ โม่เสี่ยวจุนในใจของเธอ
และยังเข้าใจว่าเธอจะเปลี่ยนสีหน้าเมื่อพูดถึงผู้ชายเจ้ากรรมชื่อโม่เสี่ยวจุน เท่านั้น
ดวงตาของเขาก็ยิ่งเย็นชา
ดวงตาของเขาบอกเธอว่าเขาทำได้จริง ๆ และเขาก็บ้าคลั่งไปแล้ว
“ กลัวแล้วเหรอ?” เขาถามอย่างเย็นชา
“กลัว!” เธอตอบอย่างจริงจัง
เธออดกลัวไม่ได้ เพราะโม่เสี่ยวจุนเป็นญาติคนเดียวของเธอ
และก็รวมถึงเป็นคนในครอบครัวของเขาด้วย ถ้าเขาทำร้ายโม่เสี่ยวจุนจริงๆ
ก็ถือว่าเขาเป็นคนพิการทางจิตใจ เธอไม่สามารถเฉยได้
“กลัวก็ดี จำไว้ คุณไม่สามารถพูดว่าคุณต้องการจำจากฉันไป เหมือนวันนี้!
คุณไม่สามารถพูดว่าฉันเป็นคนดื้อดึงอีกตลอดกาล คุณสามารถพูดว่ารักฉัน ชอบฉัน
ไม่อยากจากฉันไป คิดถึงฉันอย่างนี้เท่านั้น คุณไม่สามารถพูดโม่เสี่ยวจุน สามคำนี้
ไม่อนุญาตให้พูดว่าเขาเป็นน้องชายของฉัน นอกจากนี้คุณไม่สามารถคิดถึงเขาจนกินอะไรไม่ลง!
ในสายตา หัวใจ และร่างกายของคุณมีเพียง เย่เชินหลินคนเดียวเท่านั้น
คุณกล้าที่จะละเมิดสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ฉันจะทำให้โม่เสี่ยวจุนของคุณตายทั้งเป็น! ”
การแสดงออกของเธอเจ็บปวดมาก เขาไม่สนใจอีกต่อไป
เขาเคยใส่ใจผู้หญิงคนนี้มาก อยากได้ผู้หญิงคนนี้มาก และตกหลุมรักผู้หญิงคนนี้
อย่างไรก็ตามเธอใส่ใจคนอื่น และทำลายความรักที่เขามีต่อเธอ
เขาปฏิบัติต่อแบบไหน ก็เป็นเพราะเธอทำตัวเธอเอง! เธอไม่รู้รู้คุณค่าของเขาที่ทำดีต่อเธอ
เธอไม่เต็มใจเองที่จะเป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดในโลก และเธอต้องการเป็นคนที่ต่อต้านเขา
จริงๆแล้วพวกเขาสามารถมีชีวิตที่ดีได้ เขาสามารถล้มเลิกสัญญาแต่งงาน และแต่งงานกับเธอ
และมีลูกมากมายกับเธอ
เธอไม่ต้องการมัน ทำไมเขาถึงลำบากขนาดนี้?
ในใจไม่เคยมีเขา มีเพียงชายและหญิงอื่น ไม่ควรมีลูกในชีวิตของเขา
เหมาะที่จะโดนเขาเล่นก็เท่านั้น!
ผู้หญิงคนนี้เต็มไปด้วยคำโกหก เขาดีกับเธอเกินไป จากนี้เป็นต้นไป
เขาจะถอนผลประโยชน์เหล่านั้นออกมา เขาต้องการให้เธอได้ลิ้มรสรสชาติของการถูกทิ้งไว้!
“พูด พูดว่าคุณชอบฉัน!”
หัวใจของเซี่ยชีหรั่นเจ็บปวดมาก จริงๆแล้วเธอชอบเขา แต่เขาสั่งให้เธอทำอย่างนี้
เธอจะเอาคำว่าชอบมาจากไหนได้อีก
แต่เธอไม่พูดได้เหรอ? ถ้าเธอไม่พูด เขาจะต้องไปทำร้ายโม่เสี่ยวจุน
เสี่ยวจุนของเธอเป็นเด็กกำพร้าที่ยากจนและน่าสงสาร
หลายปีที่ผ่านมาปรารถนาที่จะพบคนในครอบครัว
เธอจะปล่อยให้คนที่เขารักทำร้ายเขาอย่างไร้ยางอายหรือไม่?
เธอทำไม่ได้ ดังนั้นเธอจึงยอมแพ้
วันนี้เท่านั้น เธอลองพยายามที่จะต่อต้าน แต่ตอนนี้เธอตระหนักว่าการต่อต้านผู้ชายคนนี้ จะทำให้เธอ
ตกอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายกว่าเดิม
ถ้าเธอไม่ทำอย่างนั้น ถ้าเธอไม่ขู่เขาเธอปฏิบัติกับเขาอย่างราบรื่นตั้งแต่ต้นจนจบ
เขาจะไม่พูดเช่นนั้นกับเธอหรือ?
แต่ในตอนนั้นพวกเขากำลังต่อสู้กัน ในเวลานั้นเธอไม่พูดอย่างนั้นจะหยุดพวกเขาได้อย่างไร?
หัวใจของเซี่ยชีหรั่นถูกทรมานอย่างรุนแรง แต่ดวงตาของเขาจับจ้องที่ริมฝีปากของเธอ
รอคำตอบที่เขาต้องการ
“ฉันชอบคุณ” เสียงของเธอเบามาก
“พูดดังดัง!”
“ฉันชอบคุณ!”
“เสียงดังอีกครั้ง!”
“ ฉันชอบคุณ!” เซี่ยชีหรั่นเพิ่มเสียงของเธอ เมื่อเธอตะโกนเธอไม่สามารถยับยั้งน้ำตาได้อีกต่อไป
และไหลออกช้าๆ
รูปร่างหน้าตาที่น่าสงสารของเธอไม่ได้ทำให้เขาตื่นเต้น หรือทำให้เขามีความสุข
เห็นได้ชัดว่าเขาชนะเธอ ไม่ว่าเธอจะยอมหรือไม่ เธอพูดแล้วว่าเธอชอบเขา ทำไมเขาถึงไม่มีความสุข
แต่หัวใจของเขาหงุดหงิดมากขึ้น
“บอกรักฉัน!” เขาขมวดคิ้วและสั่งอย่างใจเย็น
“ฉันรักคุณ!”
“ไม่มีความรู้สึกเลย! พูดอย่างจริงใจ ให้ฉันรู้สึกว่าคุณรักฉันจริง ๆ !” เขาบีบคางของเธอ
และขอความต้องการที่ยากขึ้นอีก
ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ เธอจะพูดถึงรักแท้ได้อย่างไร เธอทำไม่ได้!
น้ำตาของเธอไหลต่อเนื่อง เธอมองเขาด้วยความขมขื่น
“เย่เชินหลิน ทำไม ? คุณปฏิบัติกับฉันเช่นนี้คุณมีความสุขหรือไม่? อย่าเป็นแบบนี้ โอเคไหม？
ในใจของฉันไม่ใช่ไม่มีคุณแต่คุณทำแบบนี้กับฉัน เพียงทำให้ฉัน … ”
“คุณกล้าพูดเหรอ?” เขาจะไม่ยอมให้เธอพูดในสิ่งที่ทำให้เธอเกลียดเขา
สิ่งที่เธอจะพูดออกมา ต้องเป็นที่ยอมรับสำหรับเขา สรรเสริญ และความรัก ไม่ว่าจะจริงใจหรือไม่
สิ่งที่เขาต้องการได้ยินก็คือแบบนี้!
เธอต้องการที่จะบอกความรู้สึกที่แท้จริงในหัวใจของเขา เขาไม่ต้องการฟัง?
เซี่ยชีหรั่นหลับตา แล้วคว้าผ้าคลุมเตียง หลังจากนั้นไม่นานเธอก็สามารถบังคับตัวเองให้สงบลง
และมีเหตุผล เขาไม่ต้องคำพูดที่เป็นจริง ทำไมเธอต้องพยายามสุดใจเพื่อพูดกับเขาด้วย?
เธอลืมตาขึ้นอีกครั้งพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนว่า “ฉันรักคุณ!พอหรือยัง？
ไม่พอ!
เขาเพิ่มความพยายาม และเริ่มเอาชนะร่างของเธออีกครั้ง …
ในที่สุดการลงโทษก็จบลงเซี่ยชีหรั่นก็โกรธ และเหนื่อยที่จะลุกขึ้น และต้องการชำระร่างกาย
แต่เขาสั่งอย่างเย็นชา: “ไปกินข้าวก่อน กินข้าวเสร็จแล้วพักสักครู่ค่อยไปอาบน้ำ! ให้เวลาสิบนาที！
หลังจากพูดเสร็จเขาก็ใส่เสื้อผ้า และออกไปก่อน
จิ่วจิ่วยืนอยู่ไม่ไกลจากประตูได้ยินเสียงของทั้งสองในห้องเป็นครั้งคราว
และเสียงของเซี่ยชีหรั่นที่ไม่สามารถระงับได้ เธอไม่ได้ยินความสุข แต่เป็นเพียงความเจ็บปวด
เธอเป็นทุกข์มาก กี่ครั้งที่เธอไม่สามารถช่วยได้ต้องการที่จะบุกเข้าไป
แต่เมื่อเธอกำลังจะบุกเข้าไป พวกเขายังคงทำสิ่งนั้นอยู่ เซี่ยชีหรั่นจะละอาย และโกรธแน่นอน
เธอต้องทนทุกนาที และทุกวินาทีรอคอยให้สิ้นสุดไปเร็วๆ
ในที่สุด เย่เชินหลินเปิดประตู จิ่วจิ่วรีบวิ่งเข้าประตูอย่างรวดเร็ว และเห็นเซี่ย ชีหรั่นล้อมรอบด้วยผ้าห่มบาง ๆ ยืนเท้าเปล่าบนพื้นมองหาเสื้อผ้าจากตู้เสื้อผ้า
เธอมองไปที่เตียง และเห็นว่าเสื้อผ้า และกระโปรงของเธอบนพื้นกลายเป็นผ้าไปแล้ว
ซึ่งเพียงพอที่จะแสดงถึงสิ่งที่เย่เชินหลินทำกับเธอ