สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 422 สาวใช้ตัวแสบ 326

ตอนที่ 422 สาวใช้ตัวแสบ 326
เธอเป็นผู้หญิงของเขา แต่กลับไม่ใช่ผู้หญิงที่มีตำแหน่งแท้แท้ของเขา ส้งหลิงหลิงเป็นคู่หมั้นของเขา ทุกคนก็น่าจะรู้
เธอแค่เคยได้ยินคนในบริษัทพูดถึงเรื่องของท่านคุณชาย และส้งหลิงหลิง เวลานั้นในใจเธอรู้สึกไม่สบายจริงๆ แต่ความไม่สบายใจของเธอก็เปลี่ยนแปลงความคิด และการตัดสินใจของเขาไม่ได้
คิ้วของเย่เชินขยับไปมา ถามเธอเย็นๆ : “ เป็นผู้หญิงของฉัน คือเรื่องที่น่าอายงั้นหรอ ? ยังกลัวคนรู้ขนาดนี้ ? “
เซี่ยชีหรั่นยิ้มออกมา รีบพูด “ จะเป็นไปได้ยังไง ? มันเป็นความฝันของหลายๆคน ฉันก็แค่อยากทำงานอย่างสบายใจ ไม่ได้รับการดูแลนอกเหนือ แค่นั้น “
ดีที่เธอยังรู้ตัว !
“ ไม่งั้นเราก็รีบนอนเถอะ พรุ่งนี้เช้าจะประชุม ฉันยังมีโปรแกรมกิจกรรมให้ทำ “ อีกอย่างเธออยากหาเวลาไปเยี่ยมโม่เสี่ยวหนง เรื่องนี้เธอคงตกใจมาก เธอไม่วางใจ
แต่ครั้งนี้เธอจะโทรหาโม่เสี่ยวจุนก่อน แยกเวลาผิดกับเขา ไม่ให้เกิดปัญหาที่ทำให้เย่เชินหลินเข้าใจผิดแล้ว
เย่เชินหลินไม่พูดอะไร แค่ถอดเสื้อกันหนาวออก ไปเอาชุดนอนมาเปลี่ยน เซี่ยชีหรั่นเห็นท่าทีแบบนี้ของเขาเหมือนเห็นความโชคดี รีบคลานขึ้นไป เตรียมตัวนอน
นอนเข้าไปในอ้อมแขนเขา เธอรู้สึกว่าปลายฤดูใบไม้ร่วง ไม่หนาว
คืนนี้ ข้างนอกก็ค่อยๆฝนตก อากาศแบบนี้ ได้นอนในอ้อมกอดของผู้ชาย คือเรื่องที่มีความสุข อย่างน้อยตอนนี้ เซี่ยชีหรั่นก็มีความรู้สึกแบบนี้
“ จำไว้ ! “ เขาพูดสองคำนี้ขึ้นมา เซี่ยชีหรั่นเงยหัวถามเขา “ จำอะไรไว้ ? “
“ ทุกคืนต้องนอนที่บนเตียงฉัน เรื่องนี้คราวหลังอย่าให้ฉันพูดขึ้นอีก “
นี่มัน ….. ถ้าเกิดส้งหลิงหลิงกลับมาล่ะ ? คำถามนี้หมุนอยู่แค่ในใจเซี่ยชีหรั่น เธอไม่ถามออกมา ในใจเธอก็รู้ตัวดี รู้ว่าคำถามนี้ไม่ควรถามเขา
แม้เขาจะบอกให้เธอนอนข้างเขาทุกวัน ที่จริง ในใจเธอ ก็ยังรู้สึกไม่มีความปลอดภัย
เธอไม่รู้ว่าความอ่อนโยนของเขาจะอยู่ตอนไหน และจะหายไปตอนไหน เธอไม่คิดเยอะขนาดนั้น เธอแค่คิด อย่างน้อยตอนนี้ เขาอยู่ข้างเธอ ในใจเขามีเธอ ก็พอแล้ว
หลังฟ้าสว่าง เย่เชินหลินตื่นมาอย่างเช้า เพราะเขาเคยพูด ว่าให้เธอออกกำลังกายยามเช้าเป็นเพื่อนเขา เซี่ยชีหรั่นจำเรื่องนี้ได้ เพราะฉะนั้นเธอก็ตื่นนอนอย่าเร็ว
ในระหว่างที่เธอไปทำธุระส่วนตัว เย่เชินหลินได้สั่งให้หมอห่าวเตรียมยาให้เธอ
หลังจากที่ทั้งสองออกกำลังกายจบ ทานข้าวเช้าด้วยกัน จิ่วจิ่วมองสายตาของทั้งสอง คิดในใจว่าพวกเขาดีกันแล้ว ดีใจกับพวกเขาจริงๆ
เธอเห็นพวกเขามีเรื่องกันไปมา ตอนนี้ก็รู้สึกอิจฉานัก มีเรื่องไปมาก็ดี ถ้าโม่เสี่ยวจุนก็หึงเหมือนที่เย่เชินหลินหึงเธอแบบนั้น เธอคงจะมีความสุขมากแน่
เสียดายคนนั้นดูเย็นชามาก เธอจะพยายามยังไง ก็เหมือนไม่มีวิธีเข้าใกล้เขา เขาก็มีมารยาทกับเธอ แค่ไม่มีรอยยิ้ม เธอก็ไม่รู้ว่าความกระตือรือร้นแบบนี้ของเธอจะทนได้นานแค่ไหน
เซี่ยชีหรั่นทานอาหารเช้า ก่อนไปทำงาน หมอห่าวและจิ่วจิ่วก็นำยาคุมกำเนิดให้เธอ
จิ่วจิ่วมักจะรู้สึกว่าเธอดื่มแบบนี้ มันโหดร้ายมาก คือเย่เชินหลินเองที่รักเธอยังไม่พอ ตอนนี้เซี่ยชีหรั่นกลับไม่ใช่ความคิดแบบนั้น เธอรู้สึกว่าในใจตอนนี้ของเย่เชินหลินก็มีเธอ บางทีเขาก็แค่รอคำเดียวของเธอที่ว่าจะมีลูกให้เขา เขาไม่กล้าที่จะเสียศักดิ์ศรีของตัวเองมาบอกเธอ
กว่าเธอจะได้โอกาสทำงานก็ไม่ง่าย แม้ทุกวันจะเหนื่อยมาก แต่เธอรู้สึกถึงคุณภาพของตัวเอง เพราะฉะนั้นจึงไม่อยากท้องเร็วแบบนี้
อีกอย่าง พูดไปมาพูดมา เธอไม่ใช่แฟนเขาแท้แท้ คลอดลูกแล้ว สถานะของลูกก็ไม่ค่อยดีนัก เธอไม่อยากให้เด็กพึ่งคลอดออกมา ต้องเผชิญกับพวกนั้น
เขาไม่ว่าอะไร เธอก็ดื่มอย่างให้ความร่วมมือ
ถ้าพวกเขามีพรหมลิขิตจริง ลูกก็น่าต้องมีอยู่แล้ว
วันนี้ คือเย่เชินหลินที่ออกจากบ้านวิวล่าก่อน เขาถึงบริษัท เรื่องแรกที่ทำ คือสั่งให้หลินหลิงบอกคนเฝ้าประตู
เซี่ยชีหรั่นจึงได้แค่เข้าทางประตูหน้า ไม่อนุญาตให้เข้าทางประตูหลัง
ในเวลาเดียวกัน เขายังเน้นอีก ให้เธอสั่งให้คนเฝ้าประตูที่เขาเจอเมื่อคืน เก็บความลับไว้ ห้ามพูดเรื่องของเขากับเซี่ยชีหรั่นออกไป
“ ค่ะ คุณเย่ ! “ หลินหลิงตอบรับจบ ก็รีบไปจัดการ ในเวลาเดียวกัน ก็ให้คนไปที่โรงพยาบาลแม่และเด็ก สืบเรื่องของโม่เสี่ยวหนง
เธอไปพูดให้คนเฝ้าประตูเอง พูดกับพวกเขา ได้คุยกับคุณเย่ ถือว่า เป็นเรื่องใหญ่เรื่องหนึ่ง พวกเขาทำงานที่นี่มานาน ก็เห็นท่านคุณชายเข้าออก แม้เขาจะมีลิฟต์ส่วนตัวที่ขึ้นไปตึกด้านบนได้ แต่ถ้ามีเรื่องเร่งรีบ บางครั้งเขาก็เข้าออกทางหน้าประตู กลับไม่เคยพูดคุยกับคนธรรมดาทั่วไปพวกนี้
เขาสั่งไปแล้ว ให้พวกเขาเก็บความลับไว้ พวกเขาจะกล้าพูดไปทั่วที่ไหน ในใจพวกเขา เห็น และเคารพเย่เชินหลินอย่างพระเจ้า โดยเฉพาะการได้รับการดูแลของพนักงาน บริษัทฝู้ซื่อกรุ๊ป ก็สูงกว่าบริษัทอื่นเยอะมาก สวัสดิการแบบนี้ พวกเขาไม่กล้าที่จะทำอะไรแล้วไม่ระวัง
หลินหลิงกลับไปที่ห้องทำงานของเย่เชินหลินใหม่ รายงานกับเขา “ คุณเย่ มีคนไข้ที่ชื่อโม่เสี่ยวหนงจริงค่ะเธอเข้าพักตอนเย็นเมื่อวาน ป่วยจากการตั้งครรภ์นอกมดลูก เมื่อคืนหมอที่มีเวรกลางคืน ได้ผ่าตัดให้เธอ การผ่าตัดไปได้ดี ส่วนใหญ่ไม่มีอาการภายหลัง และไม่กระทบต่อการคลอดบุตร “
ความชำนาญในการทำงานของหลินหลิง ก็คือสิ่งที่เย่เชินหลินกำหนด ไม่ว่าเธอจะไปทำเรื่องอะไร ก็ต้องรายงานอย่างละเอียด
“ ฉันรู้แล้ว ! “ เย่เชินหลินพูด
เขามองนาฬิกาข้อมือ เวลาการประชุมคือเก้าโมงครึ่ง ตอนนี้พึ่งแปดโมงสามสิบห้า มีเวลาอีกเยอะ
เขาลุกขึ้น ออกจากห้อง หลินหลิงถามคำหนึ่ง: “ คุณเย่ การประชุมจะประชุมปกติไหม ? “
“ ปกติ ! “
“ ยังมีอีก เธอจัดการให้คนคอยแอบตามไห่ฉิงฉิง ดูว่าเธอเข้าใกล้กับใครบ้าง โดนเฉพาะเรื่องที่เธอมีคู่รักไหมตามให้ไกลหน่อย อย่าให้เธอจับได้ “
“ ค่ะ คุณเย่ ! “
เย่เชินหลินสั่งหมด คนก็จากไปอย่างเร็ว ขึ้นลิฟต์ส่วนตัวลงไปที่โรงจอดรถโดยตรง เขาขับรถเอง ขับไปที่โรงพยาบาลแม่และเด็กอย่างเร็ว
โม่เสี่ยวจุนอยู่เป็นเพื่อนในโรงพยาบาลทั้งคืน ตอนเช้ายังอยู่ในห้องผู้ป่วย ตอนที่เย่เชินหลินมาถึง เขาพึ่งซื้ออาหารเช้าให้โม่เสี่ยวหนงเสร็จ
เขาไม่รู้ว่าเธอเป็นแบบนี้ ทานอะไรได้บ้าง เพราะฉะนั้นจึงซื้อข้าวต้มให้เธอ
“ ไม่อร่อย ไม่มีรสชาติเลย “ โม่เสี่ยวหนงบ่น แม้จะอ่อนแอเล็กน้อย นิสัยก็ยังไม่ดีแบบนั้น
“ ร่างกายเธอตอนนี้อ่อนแอ กินอาหารรสจืดไปก่อน ดีกับร่างกาย รอเธอหายดีแล้ว พี่เสี่ยวจุนค่อยซื้อของอร่อยให้เธอทาน ดีไหม ? “ โม่เสี่ยวจุนพูดปลอบเบาๆ
เย่เชินหลินยืนอยู่หน้าประตูห้องผู้ป่วย ที่เปิดไว้เล็กน้อย เห็นเหตุการณ์ข้างใน จึงเข้าใจขึ้นมาทันที ว่าทำไมเซี่ยชีหรั่นถึงคิดถึง และผูกพันกับโม่เสี่ยวจุนแล้ว
เขาอ่อนโยนจริง แต่ที่เขาเห็นก็เป็นเหตุการณ์บังเอิญ ปกติโม่เสี่ยวจุนพูดก็ไม่ได้อ่อนโยนแบบนี้ ตอนนี้เขาดูแลโม่เสี่ยวหนงแบบนี้ ก็ยังเป็นเพราะเซี่ยชีหรั่น
เขารู้ว่าเซี่ยชีหรั่นไม่วางใจโม่เสี่ยวหนง ถ้ารู้ว่า เธอไม่ทานข้าวดีๆ ก็จะเป็นห่วง
โม่เสี่ยวหนงไม่ได้นับว่าดีกับเธอ และไม่ใช่ทุกช่วงที่จะเห็นเธอเป็นพี่สาว แต่พี่สาวเธอคนนี้กลับรับผิดชอบและดูแลเธอทั้งหมด ดูแลเธออย่างละเอียดมากกว่า แม่ของโม่เสี่ยวหนงไป๋จงเจี๋ยอีก
เย่เชินหลินเข้าไป โม่เสี่ยวหนงเห็น ตาก็จะโตเป็นวงกลมแล้ว ด้วยความที่เห็นเขาแล้วตกใจ เธอไม่คิดแล้วพูดไปทางเย่เชินหลิน : “ เซี่ยชีหรั่นนี้ ฉันก็บอกแล้ว ห้ามให้ใครรู้ ทำไมเธอถึงยังบอกท่าน เธออยากเห็นฉันอายขนาดนั้นเลยหรอ ? “
ตอนนี้เย่เชินหลินก็เข้าใจทันที ว่าเหตุผลที่ทำไมเซี่ยชีหรั่นถึงไม่ยอมพูดเรื่องนี้ให้กับเขา ผู้หญิงคนนี้คิดไม่ได้จริงๆ ดูโม่เสี่ยวหนงทำกับเธอ เธอยังปากแข็งเพื่อเธออีก ไม่ห่วงว่าจะลำบากตัวเอง
ถ้าไม่ใช่ว่า รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ไว้ใจเธอ เขาก็ขี้เกียจสนใจการตายการอยู่ของเธอ
“ ไม่มีใครจะมาดูให้เธออาย และไม่ใช่เธอที่บอกฉัน “ เย่เชินหลินเดินไปถึงหน้าเตียงผู้ป่วยเธอ พูดอย่างเย็นชา
โม่เสี่ยวหนงพูดออกไปอย่างอารมณ์เสีย ถึงพึ่งนึกได้ว่าใครมา เขาเป็นถึงเย่เชินหลิน ท่านคุณชายในตำนานทำไมเธอถึงคิดไม่ได้ แล้วไปพูดใส่เขา
เป็นเพราะช่วงนี้ไม่สบาย เธอรีบบีบรอยยิ้มออกมา “ พี่เขย เรื่องนี้ท่านก็สืบได้หรอ เก่งจังเลย ขอบคุณพี่เขยที่มาเยี่ยมฉัน ! “
แม้จะไม่ค่อยชอบเธอคนนี้ แต่เธอสามารถเรียกเขาว่าพี่เขย เขาก็ยังชอบฟัง
เย่เชินหลินกวาดตามองไปที่โม่เสี่ยวจุน เขาก็มองตอบ ทั้งสองไม่พูดอะไร
รอยช้ำที่โม่เสี่ยวจุนโดนเขาตี เย่เชินหลินเห็นแผลนั้น ในใจก็ยังมีความรู้สึกแปลกเล็กน้อย แต่พอคิดแล้ว ไอบ้านี่กล้าเช็ดน้ำตาให้ผู้หญิงของเธอ โดนต่อยก็สมควรแล้ว
“ รู้สึกยังไง ? ได้ยินว่าการผ่าตัดผ่านไปได้ด้วยดี “ เย่เชินหลินถามเบาๆ โม่เสี่ยวหนง งอปาก แล้วยิ้ม “ ใช่ ไปได้ด้วยดี”
เธอยังคิดว่าอนาคตจะคลอดลูกไม่ได้แล้ว จะตกใจตายแล้ว
“ ลูกใคร ทำไมผู้ชายคนนั้นไม่มา ? “ เย่เชินหลินถามอีก
“ พี่เขย ท่านต้องเป็นพยานให้ฉันนะ ! “ เย่เชินหลินถามแบบนี้ โม่เสี่ยวหนงก็ร้องไห้ขึ้นมา
เธอเกลียด ! เธอเกลียดผู้ชายที่ควรตายนั้น ! เขาก็ไม่ดูว่าโม่เสี่ยวหนงคือใคร เธอเป็นถึงน้องสะใภ้ของท่านคุณชาย ทำไมถึงต้องโดนเขาทำแบบนี้
เธอต้องการให้เขารับผล ดีสุดก็ล้มละลาย ดีสุดก็ให้เขาไปตาย ไปตายทั้งครอบครัว ! ภรรยาเขา ลูกเขา ไม่เหลือสักคน !
“ใคร ? พูดเถอะ ! “ เย่เชินหลินมา เพราะตั้งใจมาถามเรื่องนี้ และมาดูเธอด้วยตัวเอง และเป็นการมาเยี่ยมแทนผู้หญิงของเขา แม้โม่เสี่ยวหนงจะไม่พูด เขาก็มีวิธี แต่แค่ถ้าเธอพูดแล้ว เขาก็ไม่ต้องเปลืองแรงเท่านั้น
กับผู้ชายที่วุ่นวายแบบนี้ ทำผู้หญิงท้องใหญ่ แล้วหนี เขาไม่มีทางจะเบามือ อีกอย่าง อีกฝ่ายยังคือน้องสาวลูกสะใภ้ ก็นับว่าผู้ชายคนนั้นโชคร้ายมากขึ้น