สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 491 สาวใช้ตัวแสบ 395

ตอนที่ 491 สาวใช้ตัวแสบ 395
เย่เชินหลิน คุณเป็นคนที่โง่ที่สุดในบนโลกนี้จริงๆ ! ยังภูมิใจว่าตัวเองจะฉลาดแค่ไหน เก่งแค่ไหน แต่กลับมีผู้หญิงวางแผนจนทำให้สับสนไปหมดได้ !
เขากัดฟันอย่างแรง ควบคุมอารมณ์ที่อยากจะวิ่งไปตระกูลส้ง ไปบีบคอของส้งหลิงหลิงไว้
เขาสูดหายใจเข้าลึก แล้วค่อยๆพูดกับคุณแม่ : เรื่องนี้ คือฉันเองที่ไม่ดี ตอนนี้ยังไม่รู้ว่าเป็นลูกฉันจริงหรือเปล่า ฉันจะไปตรวจสอบก่อน ท่านไม่ต้องห่วง ไม่ว่าจะสถานการณ์อะไรฉันก็จะจัดการให้เรียบร้อย
ท่าทางของเย่เชินหลินแบบนี้ ทำให้ฝู้เฟิ่งหยีคลายอารมณ์ลงมาสักที แต่คิ้วก็ยังคงขมวดอย่างแน่น
แม่ ท่านรู้ได้ยังไงว่าเธอท้อง ? เย่เชินหลินถาม ฝู้เฟิ่งหยีจึงเล่าเรื่องตอนที่ไปเที่ยวห้างกับ คุณนายไห่แล้วเจอส้งหลิงหลิง ออกมาทั้งหมด ให้เขาฟัง
อืม ฉันรู้แล้ว
เขาลุกขึ้น ก่อนจากไปก็พูดเน้นกับฝู้เฟิ่งหยี : แม่ อย่าบอกชีหรั่น เธอวางใจอะไรไม่ลง จะเครียด อีกอย่าง ท่านช่วยบอกกับคุณน้าหลี่ด้วย ให้เธอไม่ต้องเล่าให้คนข้างนอก
ฉันรู้ตัวอยู่แล้ว แต่สักวันส้งหลิงหลิงก็ต้องสร้างปัญหาจนคนปวดหัวแน่นอน แกไปจัดการเถอะ อย่าพอถึงเวลาแล้วให้ชีหรั่นคิดว่าแกตั้งใจโกหกเธอ เด็กคนนั้น ชอบกังวล อีกอย่างเรื่องแบบนี้ ใครโดนกับตัวก็รับไม่ไหว ฉันยังโกรธขนาดนี้ เธอก็คงจะโกรธมากกว่านี้ แกนะแก ! ฉันไม่รู้จริงว่าจะว่าแกยังไงแล้ว !
ขอโทษครับแม่ ผมไปก่อนแล้ว ท่านอย่าลืมโทรหาคุณน้าหลี่
เย่เชินหลินออกจากบ้าน ขึ้นรถ สั่งคนขับรถเร่งขับไปตระกูลส้ง
ส้งหลิงหลิง !
เย่เชินหลินไม่รู้ว่าพูดถึงผู้หญิงคนนี้ในใจกี่รอบแล้ว เธอก็คือทำทุกวิถีทางไม่อยากให้เขาและเซี่ยชีหรั่นได้ใช้ชีวิตดีดี
เธอคิดว่าแบบนี้ก็จะสำเร็จตามที่คิดงั้นหรอ ? เธอคิดง่ายเกินไปแล้ว !
ถึงตระกูลส้ง เย่เชินหลินก้าวขาเดินอย่างเร่งรีบ ไม่รอการรายงานก็เข้าไปโดยตรง
เวลานี้ รองประธานส้งสามีภรรยาทั้งคู่ ก็อยู่บ้าน เขากดกริ่งประตู รองประธานส้งเป็นคนเปิดประตู
สีหน้าเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม : เชินหลิน เธอมาได้ยังไง ? โห นานนานมาที 小玲 รีบเสิร์ฟชา
ไม่ต้องแล้ว ผมหาส้งหลิงหลิง !
เขาไม่อยากอ้อมค้อมกับพวกเขา ส้งหลิงหลิงทำแบบนี้ เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่เกี่ยวกับพ่อแม่เธอ
พวกเขายังอวยพรในงานหมั้นของเขา เขาควรตายที่ไม่มีความระมัดระวัง ทำอะไรอย่างเปิดเผยเปิดตา แต่กลับมีคนแอบที่จะทำลาย
หลิงหลิงอยู่เมืองนอกไม่ได้กลับมา ! หาเธอมีธุระหรอ ? รองประธานส้งแกล้งทำตัวไม่รู้แล้วพูด
ได้ ท่านไม่พูด ฉันก็มีวิธีหาเธอ
เย่เชินหลินคาดเดาว่าส้งหลิงหลิงตอนนี้คงจะไม่อยู่จริง หลังจากที่เธอเจอคุณแม่เขา ก็ทำเป็นไม่อยากรบกวนชีวิตของเขา แล้วซ่อนตัวขึ้นมาแล้ว
แม้แต่นั่ง เขาก็ยังไม่นั่ง หันหลังแล้วจากไป รองประธานส้งยังแกล้งทำตัวไม่อยากให้เขาไป : เธอดื่มชาก่อนแล้วค่อยไปสิ? หลิงหลิงกลับมาแล้วจริงหรอ ? เธอดูผิดหรือเปล่า ? พวกฉันยังไม่เห็นเธอเลย ถ้าเธอกลับมาเธอจะไม่กลับบ้านได้ยังไง ?
เย่เชินหลินหันหลังกลับอีก มุมปากเผยรอยยิ้มที่เย็นชาสุดขีดออกมา แล้วพูด : รองประธานส้ง ท่านคิดว่าชนะแล้วงั้นหรอ ?
คำว่ารองประธานส้งเขาพูดเน้นทุกตัว สีหน้าของตาแก่ส้งก็ดูไม่ดีทันที เขาเป็นมือรอง คำพูดที่มือรองไม่อยากให้คนอื่นเรียกที่สุดคือคำว่ารองนี้
เป็นเพราะเขามีคำว่ารอง ทำให้เขาที่อยู่ต่อหน้าหัวหน้าจงก็มักจะด้อยลงมาระดับหนึ่ง
หัวหน้าจงตัดสินใจอะไร เขาก็ไม่สามารถสงสัยได้แม้แต่น้อย เขาจึงได้แค่พยักหน้าบอกว่าใช่
เย่เชินหลินมองเขาอย่างเย็นชา ไม่พูดอะไรอีก เดินก้าวใหญ่แล้วจากตระกูลส้งออกมา
ที่เขาไม่โทรหาส้งหลิงหลิงก่อน แต่กลับมาถึงตระกูลส้งโดยตรง เขาก็แค่อยากบอกต่อหน้าพ่อแม่เธอและทั้งตระกูลของเธอ ให้เข้าใจ ไม่ว่าเด็กจะเป็นของเขาหรือไม่เป็น แล้วพวกเขาคิดจะให้ส้งหลิงหลิงได้แต่งงาน มาอยู่ในตระกูลเย่แบบนี้ ก็คือฝันทั้งนั้น !
ออกจากประตูใหญ่ เขากดโทรออกเบอร์ของส้งหลิงหลิง ในความไม่คาดคิด เธอรับโทรศัพท์แล้ว
เชินหลิน คุณน้าพูดกับคุณแล้ว ใช่ไหม ? ขอโทษ ฉันรู้ ว่าฉันไม่ควรแอบท้องลูกของคุณ ….. เสียงของส้งหลิงหลิงมีความสั่น เย่เชินหลินขัดคำพูดเธออย่างเย็นชา : อยู่ไหน ? พูด !
คุณไม่ต้องหาฉัน ฉันไม่ให้คุณหาฉันเจอ แล้วทำร้ายลูกฉัน ส้งหลิงหลิงสูดจมูก น้ำเสียงกลับยึดมั่น
จนถึงตอนนี้ เธอยังโกหกเขาเหมือนคนโง่ พอตอนที่เธอกลับมาก็ได้เจอคุณแม่เขาก่อน ? บนโลกจะมีเรื่องที่บังเอิญขนาดนั้นเลย ?
ถ้าเธออยากจะซ่อนต่อไปจริง เธอก็สามารถคลอดลูกที่เมืองนอก แล้วค่อยกลับมาก็ได้
เธอเลือกที่จะกลับมาเดือนนี้ ก็หมายความว่าเธออยากใช้เวลาที่ลูกยังอยู่ในท้อง เพิ่มความสัมพันธ์กับเขาหรือว่าเธอได้ยินว่าพวกเขาหมั้นกันแล้ว เธอรอไม่ไหวแล้ว
ไม่พูดใช่ไหม ? น้ำเสียงเย่เชินหลินยิ่งเย็นชา ส้งหลิงหลิงเหมือนกังวลเล็กน้อย ท่าทางก็อ่อนลงทันที ขอเขา: ฉันบอกว่าฉันอยู่ไหน คุณรับปากกับฉัน อย่าทำร้ายลูกฉัน ได้ไหม ?
เย่เชินหลินไม่ฟังผู้หญิงหลอกลวงคนนี้ต่อ กดสายทิ้ง รอไม่กี่วินาที
เขารู้ว่าส้งหลิงหลิงจะโทรกลับมา เธอไม่โทรมา เขาก็สามารถหาเธอออกมาได้อย่างเร็ว เธอก็น่าจะเข้าใจเขาดี
ไม่กี่วินาที เย่เชินหลินได้รับข้อความ เป็นที่อยู่ เขาเม้มปากอย่างแน่น แล้วบอกที่อยู่กับคนขับรถ
ส้งหลิงหลิงซ่อนตัวอยู่ที่ชุมชนสุดหรู พาเซียวเสี่ยวลี่ไปด้วย
พี่หลิงหลิง ถ้าเขาใจโหดมือโหดขึ้นมาจริง บังคับให้เธอทำแท้งทำยังไง ? เซียวเสี่ยวลี่ถามอย่างเป็นห่วง ถ้าลูกไม่มีแล้ว แผนของส้งหลิงหลิงและเธอก็กลายเป็นความว่างเปล่าแล้ว
ส้งหลิงหลิงก็กังวลอย่างมาก เธอส่ายมือ ทนไม่ไหวที่จะด่าเซียวเสี่ยวลี่ : อย่าพูดอะไรไม่ดีแบบนั้น ลูกของเขา เขาจะไม่รับหรอ ? รีบไป !
หลังจากเซียวเสี่ยวลี่ไป ส้งหลิงหลิงก็ส่องกระจกเป็นพิเศษ มั่นใจว่าท้องใหญ่แล้ว
เธอจับท้องไปมา พูดกับลูกเบาๆ : ลูกรัก เดี๋ยวก็ขึ้นอยู่กับลูกแล้ว ต้องช่วยแม่พูดกับพ่อให้ได้ ลูกต้องขยับนะ ต้องขยับ
ไม่นาน เย่เชินหลินก็ถึงแล้ว ส้งหลิงหลิงเปิดประตูให้เขา ก็เห็นสีหน้าของเขาที่เย็นชานัก
ไม่เห็นคนที่เธอรักมาหลายเดือน เวลานี้เขายืนอยู่หน้าเธอ แม้เขาจะทำสีหน้าเย็นชา ใจของเธอก็หยุดเต้นไม่ได้ ในความจริงครึ่งปลอมครึ่ง น้ำตาก็ไหล เธอนำมือวางไว้บนท้อง แล้วพูด : คุณมาแล้ว ? พวกฉัน …
ทันใดนั้น มือใหญ่ของเย่เชินหลินก็ยื่นออกไปทางคอของเธอ ตาของเขาแดงเหมือนเลือด ส้งหลิงหลิงตกใจกับสายตาของเขา แล้วรีบหลบไปอีกทาง
เขาคิดมาอย่างละเอียดตอนอยู่บนรถแล้ว เขาสั่งให้หมอห่าวเตรียมยาคุมกำเนิดให้เธอ ยาของหมอห่าวไม่มีทางที่จะไม่ได้ผล ไม่งั้นเซี่ยชีหรั่นก็ท้องนานแล้ว เพราะฉะนั้นต้องเป็นผู้หญิงคนนี้ที่ใช้แผนน่ารังเกียจบังคับให้หมอห่าวเตรียมยาแบบอื่นให้ ไม่แน่อาจจะเป็นยาเร่งท้อง
มือ หยุดอยู่หน้าเธออย่างแข็ง แล้วกำเป็นหมัดอย่างแน่น
ท้องเธอใหญ่มาก เขาเป็นในฐานะคนก็ไม่สามารถลงมือกับเธอ แม้เขาอยากจะลอกหนังเธอออก สุดท้ายเขาก็ไม่โหดร้ายเหมือนในความคิดเขา
ไปโรงพยาบาลกับฉัน อย่าให้ฉันได้ลงมือ เย่เชินหลินทิ้งคำพูดนี้ไว้ ไม่มองเธอแม้แต่น้อย แล้วหันหลังไป
ส้งหลิงหลิงกังวลทันที ถามเขา : ไปโรงพยาบาล คุณจะ …. คุณคงไม่แท้งลูกฉันใช่ไหม ? ฉันยอมรับผิดแล้ว ฉันไม่ต้องการให้คุณรับผิดชอบ ลูกคนนี้เป็นของฉันเอง ฉันจะไม่ให้เด็กคนนี้นำพาความลำบากมาให้คุณแม้แต่น้อย
ฉันไม่ให้เธอทำแท้งตอนนี้หรอก ไปกับฉัน
จริงหรอ ? งั้นคุณจะพาฉันไปตรวจหรอ ? ขอบคุณคุณเชินหลิน ขอบคุณมาก ! ส้งหลิงหลิงเช็ดน้ำตาให้แห้ง
เสียดายที่ไม่ว่าเธอจะแสดงละครยังไง เย่เชินหลินก็ไม่มีความรู้สึกแม้แต่น้อย
ฉันพาเธอไปตรวจ ถ้าเด็กเป็นของฉัน ฉันถึงจะมาจัดการ น้ำเสียงเย่เชินหลินแข็งนัก ใจของส้งหลิงหลิงก็กังวลขึ้นมาอีกรอบ
เธอว่าแล้ว เขาไม่มีทางยอมเด็กคนหนึ่งง่ายแบบนี้หรอก
ส้งหลิงหลิงยังอยากแสดงให้น่าสงสาร แต่เย่เชินหลินไปแล้ว เธอคนเดียวจะแสดงให้ใครดู ?
รถของเย่เชินหลินรอข้างนอก เขาเดินหน้า ส้งหลิงหลิงเดินตามหลัง เธอสามารถดูออกจากฝีเท้าเย่เชินหลิน แม้สีหน้าเขาจะดูโหดและเย็นชา แต่ใจก็ไม่ได้แข็งนัก เขาเดินไม่เร็ว เพื่อไม่ให้เธอตามเขาอย่างเสียแรง
เย่เชินหลิน บางครั้งความเมตตาของคนคนหนึ่งก็คือจุดอ่อนของเขา ฉันก็ใช้จุดนี้ คุณรู้ไหม ?
ถึงโรงพยาบาล เย่เชินหลินหาหมอที่ดีที่สุดในสูตินรีเวชวิทยา เจาะน้ำคร่ำให้ส้งหลิงหลิง ระหว่างนั้น เย่เชินหลินก็สั่งต้าฮุยวางแผนสักเล็กน้อยแล้ว
หลังจากนั้น เย่เชินหลินฝากส้งหลิงหลิงให้กับหลินต้าฮุยที่รออยู่นอกโรงพยาบาล
ที่มากับต้าฮุย ยังมีบอดี้การ์ดที่ตัวใหญ่ไม่กี่คน ส้งหลิงหลิงโดนเชิญขึ้นรถอย่างเกรงใจ
เชินหลิน คุณจะทำอะไร ? ลูกฉันเป็นลูกของคุณนะ คุณจะทำอะไรกับฉัน ? ครั้งนี้ส้งหลิงหลิงกังวลจริงแล้ว
สีหน้าของเย่เชินหลินยังคงเย็นชา เสียงของเขาไม่มีความรู้สึกใดใด : ฉันเตรียมสถานที่ให้เธอดูแลลูกอ่อนในครรภ์ ก่อนที่ผลจะออกมา เธอก็ไม่จำเป็นต้องติดต่อกับใครแล้ว พวกแก ถ้าเธอไม่ร่วมมือด้วย พวกแกก็ลงมือเลย
เย่เชินหลินพูดจบอย่างเย็นชา เม้มปากไว้แน่น ขึ้นรถอีกคัน
เขารู้ว่ากับคนอย่างส้งหลิงหลิงแบบนี้ก็ต้องเข้มงวดอย่างเดียว เขาสั่งแบบนี้แม้จะแค่ขู่เธอ เธอกลับคิดว่าเขาจะทำจริง วิธีนี้ได้ผลจริง ส้งหลิงหลิงยอมแล้ว
หลังจากคุณนายไห่กลับบ้าน ไห่ฉิงฉิงและโม่เสี่ยวจุนกำลังดูทีวีด้วยกันในบ้าน
เห็นสีหน้าเธอไม่ค่อยดี ไห่ฉิงฉิงรีบปิดทีวีทันที เข้าไปในห้องของคุณแม่กับโม่เสี่ยวจุน ถามท่าน : ท่านเป็นอะไร ไม่สบายหรือเปล่า ?
คุณนายไห่ส่ายหัว ในใจยังโกรธส้งหลิงหลิงแทนเพื่อนตัวเอง ไร้ยางอาย ! ไร้ยางอายจริง ! เวลานั้น เธอทนไม่ไหวที่อยากจะไปตบผู้หญิงคนนั้นแทนเพื่อนจริงๆ
เมื่อก่อนเห็นเป็นผู้หญิงที่ดี ทำไมถึงทำเรื่องแบบนี้ออกมาได้
พวกเธอสองคนไม่ต้องมามองฉันตรงนี้ ฉันไม่เป็นอะไร คุณนายไห่พูดกับโม่เสี่ยวจุน