สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 504 สาวใช้ตัวแสบ 408

ตอนที่ 504 สาวใช้ตัวแสบ 408
“เหวินอิง!” เห็นท่าทางที่สง่างามของจ้าวเหวินอิงจะหายไปในสายตาของเขา อีกอย่างหลังจากนี้เขาคงไม่มีโอกาสจะได้เจอเธอกันแค่สองคนแล้ว ประธานจงทนไม่ไหวจึงเรียกเธอ แล้ววิ่งตามเธอไปอย่างเร็ว
จ้าวเหวินอิงหลังจากได้ยินข่าวที่ส้งหลิงหลิงท้อง เธอพยายามใช้แรงลุกขึ้น ตอนนี้ยังคงมีอาการมึนๆ เล็กน้อย ฝีเท้าดูอ่อนแรง
ประธานจงคว้าแขนเธอไว้ เธอไม่ค่อยมีแรงตอบโต้เขา
“ทำอะไร? เอามือนายออกไป！ปล่อยฉัน！” ตอนที่จ้าวเหวินอิงร้องออกมา ก็มีเสียงของลูกน้องประธานจงดังมาจากหน้าประตู： “คุณนาย ท่านเข้าไปไม่ได้ครับ！ประธานอยู่ด้านในคุยงานอยู่ครับ!”
“ถอยไป! คุยงานอะไรถึงต้องลงมือเอง?” เยว่มู่หลานผลักประตูออกอย่างแรง
จ้าวเหวินอิงกับจงหวีฉวนมาเจอหน้ากันสองคน เธอก็ยังคงมีการป้องกันบ้าง ดังนั้นจึงแค่งับประตูไว้ เยว่มู่หลานแค่ผลักเล็กน้อยก็เข้ามาได้แล้ว
มือของจงหวีฉวนปล่อยออกจากแขนจ้าวเหวินอิงตั้งนานแล้ว แต่ว่าระยะห่างของทั้งสองก็ยังไม่ได้ขยับ แค่ยืนอยู่นิ่งๆ ตรงนั้น
“ดีนี่จงหวีฉวน！นายเก่งจริงๆ หาที่พูดคุยกับเธอสองต่อสองโดยเฉพาะเลยนะ！” เยว่มู่หลานโกรธจนตาเบิกกว้าง ก้าวเท้าไปที่ข้างจงหวีฉวน ยกมือขึ้นมาตบไปที่หน้าของเขา
จงหวีฉวนไม่ได้หลบ รู้ว่าเขาจำเป็นต้องผ่อนหนักเบา เลยทนไว้ก่อน
เมื่อเธอตบแล้ว ก็เท่ากับเธอพลาดแล้ว
“เพียะ！” เสียงดังขึ้น มือได้ตบลงไปที่หน้าจงหวีฉวนอย่างไม่ยั้งมือ
ลูกน้องของจงหวีฉวนที่จริงยากจะตามเข้ามา แต่พอได้ยินเสียงด้านในแล้ว กลัวว่าเจ้านายจะเสียหน้า เลยไม่กล้าเข้ามา ทำได้แค่ยืนรออยู่ด้านนอก
จ้าวเหวินอิงโดนความหัวรุนแรงของเยว่มู่หลานทำให้ตกใจอยู่ครู่ แต่ว่าเธอก็ตั้งสติได้อย่างเร็ว แล้วอธิบายเสียงเบากับเยว่มู่หลาน： “ฉันกับเขาไม่ได้ทำอะไร เธอใจเย็นหน่อย อย่าโมโห”
“ให้ฉันใจเย็น?” เยว่มู่หลานเกือบจะยื่นมือไปตบจ้าวเหวินอิงแล้ว
“ถ้าฉันคุยอยู่กับสามีเธอสองต่อสอง แล้วสั่งให้คนมาเฝ้าด้านนอกไว้ เธอจะใจเย็นได้มั้ย? จ้าวเหวินอิง แต่ก่อนฉันเคยเตือนเธอแล้วว่าอย่ามาเข้าใกล้สามีของฉัน！ตอนนี้เธอก็มีเสนาธิการหลี่แล้ว แล้วทำไมยังต้องมายั่วสามีฉันด้วย? เพราะผู้ชายของเธอแก่แล้ว ใช้การไม่ได้แล้วรึไง?”
จ้าวเหวินอิงอึดอัดจนหน้าเริ่มแดง โดนเธอตอกใส่ด้วยคำพูดน่าอายแบบนี้ พูดไม่ออกอยู่นาน
“โอเคแล้ว！ไม่ต้องบ้าแล้ว เธอจะร้ายยังไงก็มีหน้ามีตา พูดมั่วๆ แบบนี้ได้ไง เป็นฉันที่เรียกเธอมาเอง ฉันมีเรื่องจะพูดกับเธอ” ประธานจงสีหน้าเคร่งขรึม พยายามพูดให้เยว่มู่หลานใจเย็นลง
เยว่มู่หลานหึอย่างเย็นชา ถามพวกเขากลับ： “พวกนายมีเรื่องคุย? พูดคุยกันในที่ที่โปร่งกว่านี้ไม่ได้เหรอ? จำเป็นต้องนัดคุยกันสองคนในที่ลับตาผู้คนแบบนี้เหรอ? ถึงแม้จะคุยกันจริงๆ ก็คงพูดคุยเกี่ยวกับลูกสาวสกปรกของพวกคุณสินะ?”
“ขอโทษที การเจอกันของเรามันไม่เหมาะสม ขอโทษด้วย！พวกเธอค่อยๆ คุยกัน ฉันไปละ” จ้าวเหวินอิงไม่อยากจะอธิบายอะไรแล้ว เธอรู้ว่าในสถานการณ์แบบนี้อธิบายไปเยว่มู่หลานก็คงไม่เชื่อ
เรื่องวันนี้ ก็เป็นเธอที่ไม่รอบคอบ พอได้ยินว่าเป็นเรื่องของลูกสาว เธอก็กระตือรือร้นรีบมาเลย
ยังไงก็ตามที่เธอมาคุยกับประธานจงที่นี่สองต่อสอง แถมยังคุยเรื่องลูกสาวอีก ก็เท่ากับเป็นการทำให้ครอบครัวคนแตกแยก ยังไงเธอก็ผิด เธอจะต้องขอโทษ
เยว่มู่หลานยังอยากที่จะตามจ้าวเหวินอิงไป แต่ถูกประธานจงที่ทำหน้าเคร่งขรึมจับเอาไว้ก่อน
“คุณนายหลี่ ขออภัยด้วยครับ ความเข้าใจผิดนี้เป็นเพราะผม กลับดีๆ นะครับ โปรดยกโทษที่ภรรยาผมเสียมารยาทด้วย เชิญครับ！ “ประธานจงพูดขึ้นเสียงเข้ม จ้าวเหวินอิงไม่ได้หยุด แล้วเร่งฝีเท้าเดินไป
“ยัยจิ้งจอก！คุณยังจะไปขอโทษนังนั่นอีก！แค่แกล้งทำให้ฉันดูใช่มั้ยล่ะ！ถ้าคุณไม่อธิบายมาคุณไม่รอดแน่！ “เยว่มู่หลานไม่ใจเย็นแล้ว ประธานจงปิดประตูลง จึงพูดขึ้นเสียงต่ำ：” ทำไมคุณถึงได้หุนหันพลันแล่นแบบนี้? คุณไม่ได้ดูเหรอว่าตอนนี้จ้าวเหวินอิงเป็นใคร คุณก็ด่าเธอตามใจชอบ? คุณรู้มั้ยว่าแค่เธอพูดคำเดียวผมก็เลิกคิดจะไปทำงานที่กลุ่มการค้ากลางเลย”
“เหอะ！ประโยคนึงที่ฉันพูดไม่ได้เข้าสมองคุณเลยใช่มั้ย? คนแซ่จง ฉันเห็นคุณบอกฉันว่าอะไรนะ จะเอาเรื่องของส้งหลิงหลิงไปทำลายพวกเขาแค่เอามาบังหน้าฉันสินะ ที่จริงแล้วคุณแค่หาโอกาสมาหาคนรักเก่าของคุณ คุณไม่ต้องอธิบายแล้ว ฉันรู้ว่าคุณจะบอกฉันว่าที่เจอก็เพราะเรื่องของส้งหลิงหลิง ฉันไม่เชื่อว่าคุณจะไม่มีวิธีการอื่น ภายในสามวัน ถ้าฉันไม่เห็นบ้านตระกูลเย่แตกหัก ไม่เห็นว่าสองคนนั้นทะเลาะกันไม่คุยกัน คุณรอฉันมาจัดการคุณได้เลย！ “
พูดจบ เยว่มู่หลานไม่ได้ให้โอกาสจงหวีฉวนได้พูดอะไรเลย ก็เดินก้าวเท้าออกจากประตูไป แล้วกระแทกประตูแรงๆ ไปหนึ่งที
ประธานจงนั่งลงบนเก้าอี้อย่างหงุดหงิด ในใจก็กระวนกระวายอย่างช่วยไม่ได้
เยว่มู่หลานใช้คำพูดที่วัยรุ่นใช้กัน คือหญิงกล้า เธอพูดจริงทำจริง
ให้เวลาเขาแค่สามวัน เขาก็รับประกันไม่ได้ว่าจ้าวเหวินอิงจะทำให้ทั้งสองคนนั้นทะเลาะแล้วเลิกกัน ถ้าหากจ้าวเหวินอิงกับเย่เชินหลินเลือกที่จะปิดบังเซี่ยชีหรั่นล่ะ?
เขาต้องมีคำตอบสิ ตอนนี้แม้แต่หลิวเสี่ยวเจียวก็ไม่ได้อยู่ที่บ้านตระกูลเย่ เขาอยากได้คำตอบแต่ก็ไร้หนทาง
ถ้าไม่ได้จริงๆ ก็ต้องใช้ทางเลือกถัดไป เขาคงต้องใช้อีกคนแล้ว……
จ้าวเหวินอิงออกมาจากหมู่บ้านที่พบกับประธานจง เรียกรถกลับไปที่หน้าประตูห้างฯ คนขับรถก็มารับ เห็นสีหน้าเธอผิดปกติ เลยถามอย่างเป็นห่วง： “คุณนาย ท่านเป็นอะไรครับ? ไม่สบายเหรอครับ? ผมพาท่านไปโรงพยาบาลดีกว่า！”
จ้าวเหวินอิงดีต่อคนอื่นมากๆ เพราะงั้นคนใช้ในบ้านเธอก็ดีทั้งหมด คนขับรถก็เหมือนกัน ทั้งซื่อสัตย์และให้ความเคารพเธอ จงรักภักดีเธอ คนขับรถถามอย่างรีบร้อน จ้าวเหวินอิงส่ายหัวไปมา ฝืนยิ้มออกมา แล้วพูดเสียงเบา： “ฉันไม่เป็นไร นายไปเอารถมาเถอะ ฉันอยากกลับไปพักผ่อน”
“ครับ คุณนาย”
ระหว่างที่รอรถมารับ จ้าวเหวินอิงก็หยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋า เมื่อเธอเห็นว่าป่านนี้แล้ว มือของเธอจึงสั่นเล็กน้อย
ศัตรูของลูกสาวเธอท้องลูกของลูกเขย สำหรับผู้หญิงแล้วเรื่องนี้ เป็นเรื่องที่ใหญ่มากๆ จริงๆ
ถึงแม้เซี่ยชีหรั่นจะไม่เคยบอกกับเธอว่าลูกรักเย่เชินหลินขนาดไหน แต่คนเป็นแม่อย่างเธอก็พอมองออกถึงสายตาที่ลูกสาวมองเย่เชินหลินว่ามันลึกซึ้งขนาดไหน
เธอจำเป็นต้องจัดการเรื่องนี้ให้ดีๆ ทางแก้ไขที่ดีที่สุดก็คือให้เย่เชินหลินจัดการเด็กในท้องออกด้วยตัวเอง……แต่ ได้ยินว่าเด็กนั่นหกเดือนกว่าแล้ว เอาออกตอนนี้มันก็ไร้มนุษยธรรมเกินไปสิ?
ไม่ นี่ไม่ถือว่าโหดเหี้ยม เด็กคนนึงอยู่ต่อ ตัวเด็กก็ต้องเป็นทุกข์ แม่ของเด็กก็ต้องเป็นทุกข์ แถมยังอาจจะทำร้ายครอบครัวของคนอื่น
จ้าวเหวินอิงขมวดคิ้วนึกคิด ก็คิดถึงส้งหลิงหลิงที่เธอไม่เคยเจอมาก่อนอย่างไม่รู้ตัว ผู้หญิงคนนั้นท้องลูกของเย่เชินหลิน เธอยอมเอาออกเหรอ?
ถ้าหากเธอไม่ยอม งั้นหรือว่าเธอจะให้เย่เชินหลินบังคับให้เธอเอาเด็กออก?
งั้นจ้าวเหวินอิงเธอเป็นคนแบบไหน? ก็เหมือนตอนแรกที่ตัวเธอเองท้องลูกของ จงหวีฉวน ถึงแม้เธอจะไม่ได้รักเขาแล้ว ถึงขั้นเกลียดเขาด้วยซ้ำ แต่เธอก็เลือกจะเก็บลูกเอาไว้
ตอนนั้นเพิ่งจะตั้งท้อง เธอสามารถเอาออกได้ เธอยังทำแท้งไม่ลง เพราะงั้นเธอจึงเข้าใจความรู้สึกของส้งหลิงหลิง ลูกของส้งหลิงหสิงโตขนาดนี้ เธอเองก็เป็นแม่คนนึง ทำไมถึงเพิ่งจะคิดถึงจุดนี้นะ
พอคิดแบบนี้ ใจเธอก็ทนไม่ไหวจริงๆ แต่พอคิดว่าเป็นไปได้มากว่าการแต่งงานของลูกสาวจะโดยการมีอยู่ของเด็กคนนั้นคุกคาม แม้แต่ความสุขทั้งชีวิตของเธออาจจะโดนพังไป เธอก็คิดเห็นแก่ตัวอีกครั้ง บังคับเย่เชินหลินสักครั้ง
เซี่ยชีหรั่นกับเธอเป็นคนแบบเดียวกัน ถึงแม้ลูกจะไม่ได้อยู่ข้างกายเธอ แต่ก็มีความเป็นแม่ เธอเป็นคนใจอ่อน ถ้าหากเธอรู้ เธอคงจะตัดสินใจแบบเดียวกับเธอ คงทำร้ายเด็กนั่นไม่ลง
จะมีสักวัน ที่ลูกเหมือนกับเธอ เป็นแม่เลี้ยงของเด็กเหรอ?
ความคิดแบบนี้วนเวียนอยู่ในหัวของจ้าวเหวินอิง สุดท้าย เธอจึงตัดสินใจว่าหาเย่เชินหลินก่อน
ในสายโทรศัพท์ เย่เชินหลินคนนั้นเรียกอย่างเคารพ： “คุณแม่! ”
“อยู่ไหน? อยู่กับเซี่ยชีหรั่นรึเปล่า? ” เสียงของจ้าวเหวินอิงเย็นชาเล็กน้อย บวกกับสิ่งที่เธอพูด เย่เชินหลินก็สังหรณ์ไม่ดีทันที
“คุณแม่ มีอะไรเหรอครับ? เธออยู่ที่ห้องหนังสือ ผมอยู่ที่ห้องนอน คุณแม่พูดเถอะครับ”
“หาวิธีมาเจอกันหน่อย ฉันมีเรื่องคุยกับนายสองคน เกี่ยวกับเรื่องของส้งหลิงหลิง” จ้าวเหวินอิงตั้งใจพูดแบบนี้ ให้เย่เชินหลินเตรียมหาวิธีไว้
เขาเดาไม่ผิด！สุดท้ายเธอก็รู้แล้ว
ขณะนั้นเขาก็ไม่มีเวลาไปถามว่าเธอรู้ได้ยังไง เธอคือแม่ยายในอนาคต เรื่องนี้มันเกี่ยวกับความสุขของลูกสาวเธอ เธอรู้แล้ว เขาจำเป็นต้องไปหาเธอในทันที
“คุณแม่ เอางี้ดีมั้ยครับ? ตอนนี้เซี่ยชีหรั่นยังไม่รู้เรื่องนี้ แล้วผมก็ไม่อยากให้เธอรู้ด้วย มันจะกระทบต่อสภาพจิตใจของเธอ ผมอยากพาเธอไปด้วย แล้วค่อยหาโอกาสคุยกับคุณแม่”
เขาแค่ป้องกันเซี่ยชีหรั่นอยู่บ้าน แล้วคนพวกนั้นจะหาวิธีเข้าใกล้เธอ แล้วบอกเธอเรื่องนี้
“พวกเธอมาเถอะ！มากินข้าวเย็นที่นี่”
จ้าวเหวินอิงวางสาย รถก็มาแล้ว เธอจึงขึ้นรถ แล้วค่อยๆ สงบสติอารมณ์ของตัวเอง
ไม่ว่ายังไง เธอต้องแสดงออกว่าไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น เขาสามารถปิดเซี่ยชีหรั่น งั้นก็แสดงว่าเขาคิดถึงจิตใจของเธอ นี่ก็ถือเป็นข่าวดีในข่าวร้าย
ระหว่างคนเรา กลัวว่าไม่รัก เมื่อมีรัก เรื่องอื่นจะใหญ่แค่ไหน มันก็จะผ่านไปได้
เธอคิดแบบนี้ แต่พอคิดว่าถ้าหากลูกสาวเธอรู้แล้ว เธอจะเสียใจขนาดไหน จ้าวเหวินอิงก็อดที่จะถอนหายใจไม่ได้
หลังจากที่เย่เชินหลินวางสาย ก็ขมวดคิ้วแน่น
สุดท้ายเรื่องนี้ก็ไม่เป็นไปด้วยดี หลินต้าฮุยดักฟังโทรศัพท์คนบ้านนั้นไม่มีปัญหา วันนี้เขาก็ให้หลิวเสี่ยวเจียวออกไป แล้วแม่ยายของเขาก็มารู้แบบนี้ เป็นไปได้ว่าเรื่องแดงออกไป เพราะว่าประธานจง
เย่เชินหลินคิดว่าเขาคงจะคิดถึงความสุขของลูกสาวแท้ๆ ของตัวเอง หลังจากที่พวกเขาหมั้นกัน หลังจากที่ไม่ได้บังคับให้เขายอมรับลูกสาวของเขา เขาจะไม่ทำอะไรที่ไม่ดีกับพวกเขา
ไม่คิดว่าจิ้งจอกแก่นั่นจะไม่ยอมอยู่เฉย ตอนนี้เขาบอกเรื่องที่ส้งหลิงหลิงท้องให้จ้าวเหวินอิงฟัง พูดง่ายๆ ก็เหมือนตอกย้ำกัน