สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 531 สาวใช้ตัวแสบ435

ตอนที่ 531 สาวใช้ตัวแสบ435
นี่คือช่วงเวลาที่หนักที่สุดตั้งแต่รู้ว่าส้งหลิงหลิงตั้งท้อง ความหนักนั้นคือความรับผิดชอบ
ถึงแม้ว่าเขายังไม่เคยได้สื่อสารกับลูกตัวเอง แต่ใจเขากลับไม่ได้รอคอยที่จะสื่อสารกับลูกเลย แต่เขาก็รู้อย่างชัดเจนว่าเขาควรทำอะไรในฐานะพ่อคนหนึ่ง
“หลินต้าฮุย พาเธอไปส่งที่คอนโดบนถนนซานเจียง” เย่เชินหลินยังคงพูดอย่างเย็นชา
ส้งหลิงหลิงมองดูเขาอย่างคาดหวัง เธอรู้ว่าคำพูดของหมอทำให้ใจเขาอ่อนลงบ้างแล้ว แต่ทำไมเขาถึงยังปฏิเสธที่จะอยู่เคียงข้างเธอและสื่อสารกับเด็กมากกว่านี้?
เธออยากจะถามเขา แต่พบว่าสีหน้าของเขายังเย็นชา
เขาเหลือบมองเธออย่างเฉยเมยและพูดเบา ๆ ว่า “หลังจากกลับไปก็พักผ่อนดีๆ ฉันจะไม่ให้คุณเดินทางไปต่างประเทศในเร็วๆนี้ สำหรับเรื่องที่คุณหมอพูดเมื่อกี้ ฉันจะคิดอีกครั้ง”
นี่เป็นคงเป็นคำพูดที่เอาใจใส่มากที่สุดแล้วที่เขามอบให้เธอ ส้งหลิงหลิงเห็นว่าเขายอมอ่อนข้อให้แล้ว ไม่กล้าที่จะบังคับเขา เธอเพียงแค่พยักหน้าทั้งน้ำตาและพูดขอบคุณ
รูปร่างหน้าตาของเธอในขณะนี้ดูค่อนข้างน่าสงสาร หัวใจของเย่เชินหลินรู้สึกอ่อนลงเล็กน้อย
เป็นหญิงมีครรภ์เหมือนกัน หญิงตั้งครรภ์อีกอื่นอยู่กับคนรักตัวเองและกำลังรอคอยการคลอดลูกอย่างมีความสุข สิ่งที่ส้งหลิงหลิงต้องเผชิญทุกวันคือการแยกจากลูกของเธอตลอดเวลา นี่เป็นสิ่งที่โหดร้ายสำหรับเธอแม้ว่าเธอจะต้องรับผิดชอบต่อสิ่งที่ตัวเองทำไว้ก็ตาม
“เชิญครับ คุณส้ง” หลินต้าฮุยเดินไปข้างหน้าแล้วพูด ส้งหลิงหลิงพยักหน้าแล้วพูดกับเย่เชินหลินอย่างเบาๆ ว่า: “เชินหลินฉันจะไปแล้ว ลูกกับฉันจะรอคุณอยู่ตลอดเวลา มาดูลูกและพูดคุยกับลูกบ้างนะ ฉันรู้สึกได้ว่าทุกครั้งที่ได้ยินเสียงคุณ เขาจะเคลื่อนไหว”
เย่เชินหลินขมวดคิ้วและโบกมือ หันหลังเพื่อกลับไปยังคฤหาสน์
ระหว่างทางเขากำลังคิดเกี่ยวกับเด็กที่อยู่ในท้องของส้งหลิงหลิง เมื่อนึกถึงความรับผิดชอบเขายังนึกถึงสิ่งต่างๆ ที่จะตามมาอีกหลายอย่าง
ส่งเด็กไปต่างประเทศถึงจะปลอดภัยจริงที่จะไม่ถูกส้งหลิงหลิงและคนตระกูลส้งใช้เป็นเครื่องมือ แต่ถ้าอย่างนั้น เด็กจะไม่ได้เจอหน้าแม่เขาในเวลาเดียวกันก็จะไม่เห็นหน้าพ่อเหมือนกัน แค่ผลกระทบตอนอยู่ในท้องของเขาก็มากพอแล้วช่วงเวลาวัยเด็กของเขาจะขาดความรักของพ่อแม่ตลอดไป ต่อให้เงื่อนไขจะดีแค่ไหนร่างกายจะดีแค่ไหน เขาจะโตอย่างมีความสุขได้อย่างไร
คิ้วเขาขมวดไว้แน่นตลอดเวลา เหมือนไม่เคยได้คลายออกเลย
กลับไปที่ชานเมือง เซี่ยชีหรั่นได้ยินเสียงดังมาจากโถงทางเดินในที่สุดก็ได้ยินเสียงฝีเท้าของเขา เธอก็ลุกขึ้นทันทีพยายามที่จะออกไปรับเขาเหมือนทุกครั้ง
แต่ไม่รู้ว่าทำไม เท้าของเธอถึงรู้สึกหนักผิดปกติ เธอเดินได้เพียงสองก้าวเธอก็หยุดยืนอยู่ตรงนั้น เย่เชินหลินเหมือนเป็นพายุเข้ามาอย่างรวดเร็วและอารมณ์ที่ไม่ดีตอนอยู่บนท้องถนนถูกเก็บไว้ทันทีที่เขาเห็นเซี่ยชีหรั่น
“ที่รัก ผมกลับมาแล้ว” เสียงของเย่เชินหลินนั้นอ่อนโยนมาก เมื่อเขาเห็นใบหน้าของเซี่ยชีหรั่นผิดปกติ รอยยิ้มอันอบอุ่นของเขาก็ค่อยๆจางลง

“เป็นอะไรเหรอ?” เขาเดินไปข้างหน้าเธอที่เอาแต่นิ่งเงียบยืนนิ่ง แตะใบหน้าเล็กๆของเธอยกคางขึ้นมาแล้วทำให้เธอเงยหน้าขึ้นมองเขา

เธอมีบางอย่างในใจของเธอใบหน้าเธอแสดงออกมาอย่างชัดเจน

“คุณบอกฉันได้ไหมว่าคุณหากับใครในคืนนี้ ฉันไม่อยากจะเดาแล้ว”เซี่ยชีหรั่นพูดด้วยความเย็นชานิดหน่อยถึงแม้ว่าเธอจะไม่ต้องการที่จะแสดงออกมาว่าตัวเองใจแคบอย่างไร แต่จะให้เธอมาแกล้งยิ้มเธอก็ทำไม่ได้เช่นกัน

“เด็กโง่ ยังคิดมากเรื่องนี้อยู่อีกเหรอ คืนนี้ผมอยู่กับจงหยุนซางและเธอบอกว่าเธอมีเรื่องที่จะคุยกับผม”

“พวกคุณไปพบกันที่ไหน?”

“ในบาร์ของถนนเฟิงหวาง และดื่มกันนิดหน่อยในบาร์ ไม่เชื่อผมเหรอที่รัก”

เซี่ยชีหรั่นคิดว่าเขาคงจะโกรธเมื่อเธอถามแบบนี้ แต่เขาไม่ได้โกรธ เขากลับเรียกเธอที่รักแทน เธอไม่สามารถที่บอกได้ว่าเธอรู้สึกอย่างไรในใจ เธอควรจะเชื่อตัวเองก่อนที่เขาจะกลับมาเธอบอกตัวเองซ้ำแล้วซ้ำอีก แต่เวลาที่เห็นหน้าเขาความโกรธก็จะกลับมาเสมอ

“ฉันเชื่อคุณ ต่อไปฉันจะไม่ถามคุณอีก” เซี่ยชีหรั่นพูดเบาๆ เย่เชินหลินสวมกอดเธอไว้แน่นทันที

เขาไม่เคยต้องการที่จะโกหกเธอ เพียงแค่ให้เธอรู้สึกไม่ดี

“ที่รัก เชื่อผม ผมแค่รักคุณ” หลังจากที่เขาพูดจบเขาก็ก้มหน้าลงไปแล้วประกบจูบเซี่ยชีหรั่น

บางครั้งคำพูดไม่สามารถบรรเทาได้ทุกอย่าง แต่การจูบทำได้

เซี่ยชีหรั่นถูกเย่เชินหลินจูบอย่างร้อนแรง ความร้อนแรงนั้นทำไมเธอถึงจะไม่รู้

เธอหลับตา รู้สึกว่าเขาตั้งใจที่จะเอาใจเธอ เธอไม่ได้ปฏิเสธเขาที่จะแสดงความรักที่มีต่อเธอ เธอก็ยืนเขย่งเท้าเพื่อที่จะตอบจูบเขา เธอก็มีความรู้สึกผิดเช่นกัน สิ่งที่สำคัญที่สุดในความรักคือความไว้วางใจแค่ปัญหาเล็กน้อยเธอก็ไม่มีเหตุผลเลย ดังนั้นครั้งต่อไปเธอจะต้องระวังแล้ว

เย่เชินหลินอุ้มเซี่ยชีหรั่นวางลงบนเตียงเบาๆ จูบจากแก้มของเธอจนถึงขอบเสื้อชุดนอนของเธอ

ในสายตาของเขามีความปรารถนาอย่างชัดเจน เซี่ยชีหรั่นดูออกว่าเขาอยากให้เธอมีความสุข

เมื่อเซี่ยชีหรั่นถูกกดลงบนเตียง ก็ยังมีบางอย่างในใจและเธอไม่สามารถที่จะมีอะไรกับเขาราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เธอคิดๆ ดูจึงตัดสินใจที่จะบอกกับเขาตรงๆ

“ยังมีเรื่องในใจอีกเหรอ?” เมื่อเห็นว่าเธอไม่ได้เคลิ้มกับตัวเอง เย่เชินหลินก็พลิกตัวลุกขึ้นนั่งแล้วกอดเซี่ยชีหรั่นไว้

“คุณดูนี่สิ” เซี่ยชีหรั่นเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์และกดเปิดข้อความให้เย่เชินหลินดู

สีหน้าของเย่เชินหลินไม่เปลี่ยนไปแต่ในใจเขากลับเหมือนพายุ

บ้าเอ๊ย! ต้องเป็นคนตระกูลส้งทำแน่ๆ

ประธานจงเพิ่งตอบตกลง แม้ว่าเขาจะเป็นคนชั่วร้ายที่น่ากลัว แต่เขาก็เป็นคนที่รักษาสัญญาของเขาที่ให้ไว้คงไม่ผิดคำอย่างรวดเร็วขนาดนี้หรอก

ไห่ลี่หมิน ไห่ฉิงฉิงและโม่เสี่ยวจุน ถึงแม้ว่าพวกเขาไม่ต้องการให้ส้งหลิงหลิงคลอดลูกออกมาเพราะอยากจะปกป้องเซี่ยชีหรั่น จะไม่มีทางมาทำลายความสัมพันธ์ของเขากับเซี่ยชีหรั่นแน่

ดูเหมือนว่าตระกูลส้งจะไม่ระวังก็ไม่ได้เช่นเดียวกัน คำพูดของจงหยุนซางดังขึ้นในหัวเขาอีกครั้ง

เขาจ้องมองใบหน้าเล็กๆ ที่รอคำตอบของเซี่ยชีหรั่น เขาอยากบอกความจริงกับเธอ แต่เมื่อคำพูดมาถึงปากเขาจึงหยุดไว้ไม่พูด

ตอนนี้ลูกของส้งหลิงหลิงไม่มั่นคงมาก ในอนาคตสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับเด็กคนนั้นยังคงไม่แน่นอน ในกรณีไม่สามารถรักษาเด็กไว้ได้จริงๆ เขายังบอกเรื่องนี้กับเซี่ยชีหรั่น นั้นจะเป็นการเพิ่มปัญหาให้เธอเปล่าๆ

ดังนั้นถ้าจะพูด เขาก็ต้องรอจนกว่าเด็กถูกคลอดออกมาจริง และเด็กจะถูกเลี้ยงในประเทศก่อน เขาถึงจะบอกเธอ ในเวลานี้ปิดได้วันหนึ่งก็ทำให้เธอมีความสุขได้วันหนึ่ง

“หลิน มีคนต้องการที่จะทำลายพวกเราใช่ไหม คุณรู้เปล่าว่าเป็นใคร” เซี่ยชีหรั่นถามเบาๆ และสีหน้าของเย่เชินหลินก็จริงจังขึ้นทันที

เขามองที่ใบหน้าเล็กๆ ของเซี่ยชีหรั่นสักครู่แล้วสัญญากับเธออย่างเคร่งขรึม: “ผมจะแก้ปัญหาเหล่านี้เอง คุณไม่ต้องกังวลนะ ผมรักคุณเพียง รักแค่คุณคนเดียว คุณพูดถูกมีคนอยากจะทำลายเราสอง ส่วนเป็นใครผมยังต้องตรวจสอบอีกทีแล้วผมจะมาให้คำตอบคุณอีกที”

เซี่ยชีหรั่นถอนหายใจเบาๆ เธอรู้สึกว่าความงดงามที่อยู่ตรงหน้ามันเป็นแค่ภาพลวงตา ข้อความที่ส่งมาในคืนนี้ยิ่งทำให้เธอรู้สึกแย่ลง

แต่เธอไม่อยากให้อารมณ์ของเธอส่งผลกระทบต่อเย่เชินหลิน ดังนั้นหลังจากที่เธอถอนหายใจแล้วเธอก็ยิ้มออกมาอีกครั้งและมองใบหน้าของเย่เชินหลินแล้วพูดว่า : “โอเค การหึงจบสิ้น เราไม่คิดเรื่องพวกนี้แล้วใครก็ต้องเคยเจอปัญหาเหมือนกัน ทุกความรักความสัมพันธ์ก็ต้องเจอกับทดสอบ ถ้าฉันไม่เชื่อใจคุณเลยฉันก็ไม่สมควรได้รับการดูแลหรือความรักที่คุณมีต่อฉัน”

เซี่ยชีหรั่นพูดอยู่ก็เหมือนจะร้องไห้อีกครั้งเพียงแค่น้ำตาคลออยู่ในดวงตาไม่ได้ไหลลงมา ยิ่งเป็นแบบนี้ยิ่งทำให้เย่เชินหลินรู้สึกทุกข์ใจและหวงแหนมากขึ้น

มันเป็นเรื่องปกติที่คุณจะหึงคุณไม่จำเป็นต้องเก็บมันไว้ ต่อไปถ้าคุณอยากรู้ว่าผมอยู่ที่ไหน คุณโทรหาผมได้ตลอดเวลา ไม่เป็นไรถึงแม้ว่ามันจะเป็นการสงสัยผมแต่มันก็เป็นเรื่องธรรมดา ผมไม่โกรธหรอก เป็นผมเองที่ไม่ดีทำให้คุณรู้สึกไม่ปลอดภัย ต่อไปผมจะพยายาม โอเคไหม?” เขาปลอบเธอเบาๆและวางโทรศัพท์ไว้ข้างๆ เขาก้มลงไปจูบน้ำตาเธอเบาๆ

เขาอ่อนโยนกับเธอมากขนาดนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะเขาใส่ใจและแคร์เธอ เธอไม่สามารถหาเหตุผลอื่นที่ดีกว่านี้

คืนนี้เขาคงไปเจอกับจงหยุนซางจริงๆ ขนาดตำแหน่งเขายังไม่ได้โกหกเธอ

เซี่ยชีหรั่นหลับตาลงและรู้สึกถึงริมฝีปากบางของเขาจูบแก้มเธอเบาๆ ราวกับสายลมฤดูใบไม้ผลิ ริมฝีปากของเขาก็ประกบปากเธออีกครั้ง แต่เขาเพียงแค่ประกบไว้อย่างนั้นไม่ได้ขยับแต่อย่างใด

ลมหายใจของเขาแทรกซึมเข้าไปในร่างกายของเธออย่างต่อเนื่อง เธอชอบที่จะได้กลิ่นลมหายใจของเขา กลิ่นที่ถูกปกคลุมด้วยกลิ่นบุหรี่และแอลกอฮอล์จางๆ มันเป็นกลิ่นที่ทำให้ผู้หญิงหลงใหลได้ง่าย

หัวใจของเธออ่อนลงอย่างช้าๆ เธอโอบแขนของเธอไว้ที่รอบคอของเขาและดูดริมฝีปากของเขาก่อน

หัวใจของเย่เชินหลินกระตุกและเขาผลักเธอลงบนเตียงอีกครั้ง ก่อนจะจูบเธออย่างนุ่มนวลและช้าๆ แล้วค่อยๆ ร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ

เมื่อพวกเขาสัมผัสกันอีกครั้งดูเหมือนจะไม่มีอุปสรรคและอะไรมาทำลายได้อีก เธอเชื่อว่าตราบใดที่พวกเขายังมีกันและกันอยู่ในใจ คนอื่นก็ไม่สามารถแยกพวกเขาออกจากกันได้ ความคิดของเขาก็เหมือนกับเธอเช่นกัน

ความหลงใหลค่อยๆ จางหายไปอากาศดูเหมือนจะเต็มไปด้วยกลิ่นพิเศษของฮอร์โมน พวกเขาก็กอดกันด้วยร่างกายที่เปลือยเปล่า

“หลิน” เธอเงยหน้าขึ้นแล้วเรียกเขาว่า

“ครับ”

“สัญญากับฉันเรื่องหนึ่งได้ไหม”

“ได้ครับ”

“ฉันหวังว่าคุณจะตรงไปตรงมากับฉันเสมอ ฉันไม่อยากโดนหลอก สำหรับฉันไม่ว่าความจริงจะเลวร้ายแค่ไหนมันก็ดีกว่าการโกหก” คำพูดของเซี่ยชีหรั่นทำให้เย่เชินหลินชะงักไปชั่วครู่แล้วยิ้มให้เธออย่างอ่อนโยนยื่นมือไปลูบผมเธออย่างทะนุถนอมแล้วพูดว่า: “โอเคครับ ผมสัญญากับคุณ ถ้าผมรู้สึกว่าผมควรสารภาพกับคุณเมื่อไหร่ ผมจะสารภาพกับคุณ”

เด็กโง่ ความจริงจะเลวร้ายแค่ไหนมันก็ดีกว่าการโกหก มันก็ต้องขึ้นอยู่กับว่ามันเป็นความจริงแบบไหน

อย่าพูดว่าคุณเป็นผู้หญิง แม้แต่ผู้ชายก็ไม่มีทางยอมรับสิ่งโหดร้ายที่คู่รักของคุณมีลูกกับคนอื่นๆ

“วันนี้ผมไปพบจงหยุนซางมา ผมคุยกับเขาเรื่องของหลี่เหอไท้ ผมสัญญากับพ่อของคุณแล้วเรื่องนี้ ผมเลยรีบจัดการเรื่องนี้ ที่ไม่ได้บอกคุณตั้งแต่แรกเพราะผมไม่รู้ว่าเขาจะตอบสนองอย่างไร ผมรู้ว่าคุณอยากให้เขาสองคุณอยู่ด้วยกัน ผมเลยอยากให้เขาตอบตกลงก่อนแล้วค่อยบอกคุณ”