สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 545 สาวใช้ตัวแสบ 449

ตอนที่ 545 สาวใช้ตัวแสบ 449
เซี่ยชีหรั่นเอาชุดทำงานกลับไปแขวนไว้ในตู้เสื้อผ้าเหมือนเดิม เธอเดินไปตรงหน้าเขาอย่างสงบ ยืนนิ่ง เพ่งมองดูเขาอย่างไม่กะพริบตา
เย่เชินหลินไม่สนใจสายตาเธอที่จ้องมองอยู่ เอาข้าวเช้าคำสุดท้ายใส่เข้าปาก ทานหมดแล้ว ค่อยถามเธอว่า “มองผมแบบนี้ เพราะไม่เห็นผมทั้งคืน คิดถึงผมแล้วหรือ?”
เซี่ยชีหรั่นหัวเราะอย่างเย็นชา “คุณเย่ ที่ฉันมองคุณแบบนี้ เพราะอยากบอกคุณว่า ผู้หญิงมีความอดทนมากกว่าผู้ชาย คุณจะไม่ปล่อยฉันไปก็ได้ ต่อไปคุณอย่าคิดว่าฉันจะเปิดปากคุยกับคุณแม้เพียงคำเดียว ฉันจะอดทนจนถึงตอนที่คุณยอมปล่อยฉันไป”
เย่เชินหลินก็หัวเราะ ขยับเข้ามาใกล้เธอ พูดอย่างเล้าโลมว่า “ผมก็คิดว่าคุณจะใช้วิธีอะไร ครอบครัวของคุณมีกำลังแข็งแกร่งขนาดนั้น คุณไม่คิดที่จะใช้หรือ? ไม่แน่แค่คุณโทรไป คฤหาสน์โทรมๆของผมนี้คงถูกล้อมรอบ กระสุนปืนคงยิงเข้ามาแล้ว?”
ใช่ว่าเซี่ยชีหรั่นไม่เคยคิด คนที่เธอสามารถขอความช่วยเหลือมีมากมาย แม่ของเธอไม่ยอมเห็นเธอลำบากอยู่ที่นี่โดยที่ไม่สนใจ พ่อเลี้ยงของเธอเสนาธิการหลี่ก็จะไม่มีทางไม่สนใจ
ยังมีหลี่เหอไท้ เขาก็รับปากว่าขอเพียงเธอต้องการ เขาก็จะมา ไม่เพียงพวกเขา แม้กระทั่งไห่ลี่หมิน เธอเชื่อว่าหากเธอขอเขาจริงๆ เขาก็จะต้องมา
บางทีแม้กระทั่งพ่อแท้ๆของเธอ ประธานจง ด้วยเหตุผลต่างๆ เขาก็จะยินยอมช่วยเธอสักครั้ง
เธอไม่อยากใช้ เพราะคนพวกนี้ล้วนมีกำลังที่เข้มแข็ง กระทบกระทั่งกับเย่เชินหลินตรงๆ สุดท้ายไม่แน่อาจจะต้องบาดเจ็บกันทั้งสองฝ่าย นั่นไม่ใช่สิ่งที่เธออยากเห็น
ปัญหาของเธอ โดยเฉพาะปัญหาด้านความรัก ยังไงเธอก็ควรที่จะแก้ปัญหาด้วยตัวเอง จะไม่ได้เรื่องขนาดนั้นได้อย่างไร เรื่องอะไรก็จะขอให้คนอื่นช่วย?
“ไม่จำเป็น เรื่องที่ฉันสามารถทำได้ด้วยตัวเอง จะไม่มีทางรบกวนคนอื่น” เซี่ยชีหรั่นพูดจบ แล้วก็ไม่คิดที่จะพูดอะไรกับเขาอีก ใครจะไปรู้เย่เชินหลินกลับยื่นมือมาอย่างกะทันหัน ดึงเธอไว้ โอบกอดเธอไว้ในอ้อมอกอย่างชำนาญ
ใบหน้าของเขาแนบชิดใบหน้าของเธอ พูดเบาๆอยู่ตรงข้างหูของเธอว่า “ไม่ว่าคุณจะทำยังไง ผมก็ไม่ปล่อย ผมจะเก็บเอาตั้งแต่ดวงใจจนถึงร่างกายทั้งหมดของคุณมาเป็นของผม”
หัวใจเซี่ยชีหรั่นเต้นไม่เป็นจังหวะ เธอหายใจเข้าลึกๆ มุมปากฉีกยิ้มอย่างเย็นชา
“คุณเย่ คุณทำแบบนี้ไม่มีประโยชน์อะไรอีกแล้ว”
เซี่ยชีหรั่นเพิ่งพูดเสร็จ มือถือของเย่เชินหลินก็ดังขึ้น เขาเอาขึ้นมาดู เป็นหลินต้าฮุยโทรมา
เขาไม่ได้รับทันที เซี่ยชีหรั่นคิดว่า น่าจะเป็นผู้หญิงอีกคนของเขาโทรมาแน่ๆ ความขมขื่น ยังสามารถรู้สึกขึ้นมาอย่างกะทันหัน สีหน้าของเธอยังคงสงบเงียบ ลุกขึ้นอย่างทำเป็นไม่สนใจ
เย่เชินหลินไม่ได้มีทีท่าว่าจะหลบเธอ เขากดรับสาย
“ว่ามา”
“คุณเย่ การผ่าตัดจัดการเสร็จเรียบร้อยแล้วครับ ช่วงเช้าเก้าโมงครึ่ง คนที่คุณส้งโทรคุยด้วยจะต้องเป็นเซียวเสี่ยวลี่ เมื่อวานตอนพลบค่ำรองประธานส้งได้จับตัวเซียวเสี่ยวลี่ไปด้วยตัวเองแสดงถึงคำมั่นสัญญาของเขาแล้ว รองประธานส้งพูดว่า หากพวกเรามีความต้องการ สามารถเอาเซียวเสี่ยวลี่มาให้พวกเราไต่ถามเอง”
เย่เชินหลินไม่พูดอะไร หลินต้าฮุยเดาว่าเขากำลังไม่สะดวก แต่ยังไงเขาก็ต้องอยากรู้สถานการณ์ของส้งหลิงหลิง

“เมื่อคืนหลังจากที่เข้าโรงพยาบาลแล้ว เธอร้องไห้ตลอด สภาพจิตใจไม่สงบเลย”

“รู้แล้ว จำไว้ จะต้องระวังให้มาก เดี๋ยวผมจะไป”

เซี่ยชีหรั่นไม่ได้ยินว่าอีกฝั่งพูดอะไร ได้ยินเพียงที่เย่เชินหลินพูด จากที่เขาคุยกันเดาไม่รู้เนื้อหาที่คุยกัน แน่นอนเธอก็ไม่อยากเดา

ที่แน่ๆยังไงก็เกี่ยวข้องกับส้งหลิงหลิง เรื่องของครอบครัวพวกเขาสามคน เธอมีสิทธิ์อะไรไปคาดเดา

เย่เชินหลินกดวางสาย ลุกเดินไปยังตู้เสื้อผ้าแล้วหยิบเสื้อผ้าสำหรับออกไปข้างนอก มาเปลี่ยนตรงหน้าเซี่ยชีหรั่น

เซี่ยชีหรั่นไม่อยากมองเขาอีก ตอนที่เขาเปลี่ยนเสื้อผ้า เธอยกถาดอาหารเช้าในส่วนของเธอนั้นแล้วเดินออกไปด้านนอก

เย่เชินหลินเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างรวดเร็วแล้วก็ออกไป รีบเดินไปตามเธอ พูดสั่งอย่างเรียบเฉยว่า “ผมจะออกไปทำธุระ คุณอยู่บ้านอย่างว่าง่ายนะ”

ความหมายของเขาชัดเจนมาก หากเธอดื้อ เธอก็ไปไหนไม่พ้น

หลังจากออกจากคฤหาสน์แล้ว เย่เชินหลินก็โทรไปถามหลินต้าฮุย การผ่าตัดจัดการไว้ที่โรงพยาบาลไหน

“คุณเย่ การผ่าตัดในครั้งนี้วางแผนไว้ที่โรงพยาบาลประชาชนจังหวัด หมอเจียวก็เป็นสูติแพทย์อันดับหนึ่งสองในตงเจียงของเรา น่าจะไม่มีปัญหา ท่านวางใจ”

ก่อนถึงเวลาเริ่มผ่าตัดหนึ่งชั่วโมง เย่เชินหลินก็มาถึงโรงพยาบาลแล้ว

เขาจะเฝ้าด้วยตัวเอง จะต้องรอให้การผ่าตัดเสร็จสิ้นอย่างสมบูรณ์ ส้งหลิงหลิงไม่เป็นไรแล้วค่อยไป

ไม่ว่ายังไง เด็กก็เป็นลูกของเขา ตอนนั้นที่ขึ้นเตียงกับส้งหลิงหลิง เขาก็ยินยอมเอง เขามีหน้าที่รับผิดชอบเรื่องทุกอย่างเรื่องตามมา

อีกอย่าง เขาเฝ้าอยู่ด้วยตัวเอง คนพวกนั้นที่พยายามแยกเขากับเซี่ยชีหรั่นจะได้ไม่มีทางทำอะไรได้

รู้ว่าส้งหลิงหลิงจะต้องร้องห่มร้องไห้ขอร้องเขา ถึงแม้เย่เชินหลินจะมาที่โรงพยาบาลแล้ว กลับไม่ให้ส้งหลิงหลิงเห็นเขา เขาเพียงแค่อยู่ที่ห้องด้านข้างมองเธอผ่านหน้าต่างแป๊บหนึ่งเท่านั้น

ถึงตอนนั้น ส้งหลิงหลิงกำลังคิดอยู่ว่าจะทำยังไงให้รอดพ้นจากอันตรายในครั้งนี้

เธอลูบท้องอย่างไม่สบายใจอยู่ตลอด หวังว่าลูกของเธอจะสามารถให้คำตอบอย่างหนึ่งกับเธอ หวังว่าลูกของเธอจะสามารถช่วยตัวเองได้

น้ำตาของเธอไม่ไหล เธอรู้ว่าเย่เชินหลินไม่ได้อยู่ที่นี่ เธอร้องไห้ไปก็ไม่มีประโยชน์ ไม่มีคนดู

เย่เชินหลิน หากคุณคิดจะทำขึ้นมาจริงๆ คุณไร้คุณธรรมมากกว่าใครๆ

ฉันรักคุณ

เพราะฉันรักคุณถึงคิดที่จะมีลูกให้คุณ ทำไมคุณถึงทำกับฉันแบบนี้?

“ผู้ป่วยห้องที่สอง เตรียมตัวเข้ารับการผ่าตัด” พยาบาลเข้ามาแจ้งส้งหลิงหลิง เธอเงยขึ้นมองดูเพดาน ในใจเศร้าระทดที่สุด

เธอเดารู้ว่าเซียวเสี่ยวลี่ก็หวังพึ่งไม่ได้แล้ว ต่อให้เธอมีปัญญาติดต่อถึงฟ้าก็ไม่มีประโยชน์แล้ว

หมดหวัง ไร้ที่พึ่ง เข้าครอบงำเธอขึ้นมาทันที…

ส้งหลิงหลิงเข้าไปในห้องผ่าตัดแล้ว ไฟในห้องผ่าตัดสว่าง หลินต้าฮุยยืนอยู่ด้านข้างเย่เชินหลิน เห็นสีหน้าเขาคิดหนัก

“คุณเย่ นี่ถือเป็นเรื่องดี” หลินต้าฮุยพูดเสียงเบา เย่เชินหลินพยักหัว

ที่จริง เด็กคนนี้ไม่สมควรที่จะมาเกิด ต่อให้เกิดมาเกรงว่าก็จะกลายเป็นหมากตัวหนึ่งของส้งหลิงหลิง ดังนั้นตอนนี้จัดการให้เด็กจากไป ยังไงก็เป็นการทำให้น้อยคนได้รับผลกระทบ น่าจะเป็นการกระทำที่ดีที่สุด

หากส้งหลิงหลิงไม่ได้ตั้งใจทำให้เซี่ยชีหรั่นรู้เรื่อง แต่ยอมรับการจัดการของเขาอย่างเงียบๆ หลังจากที่คลอดลูกแล้ว เขาจะเอาแค่ลูก แต่ก็จะไม่ให้เธอต้องลำบากฟรีๆ จะตอบแทนชดเชยเธอเป็นอย่างมากมาย ต่อไปเธอจะมีชีวิตที่สุขสบาย เธอยังสาว ยังสามารถเลือกคู่ครองคนใหม่ ตลอดชีวิตนี้ก็ยังสามารถมีชีวิตที่มีความสุข

เขาไม่ได้เลวร้ายกับเธอ ต่อให้เด็กเกิดมาจากการวางแผนของเธอ เขาก็ยังคำนึงเห็นว่าเธอเป็นหญิงตั้งครรภ์คนหนึ่ง ด้วยธรรมชาติของมนุษย์ ไม่ได้สร้างความลำบากให้กับนาง

ส้งหลิงหลิง ไม่ใช่ผมเกินไป เป็นคุณเองที่ไม่รู้จักตื้นลึกหนาบาง รู้ทั้งรู้ว่าผู้หญิงที่ผมรักที่สุดคือเซี่ยชีหรั่น คุณก็ยังจะมาทำลาย ท้าทาย

ทำแบบนี้ คนที่น่าสงสารที่สุดคือเด็กคนนั้น

หากสามารถกลับชาติ หวังว่าพวกเราจะยังมีวาสนาได้เป็นพ่อลูกกัน จำไว้ครั้งหน้าต้องมาเกิดในท้องของผู้หญิงที่พ่อรักนะ เธอเป็นผู้หญิงที่มีน้ำใจงดงามที่สุดในโลก มีเพียงผู้หญิงแบบนั้นที่เหมาะจะเป็นแม่คน

เย่เชินหลินจ้องมองดูหน้าประตูห้องผ่าตัด ส้งหลิงหลิงเพิ่งเข้าไปได้สองสามนาทีเอง เขาก็หวังที่จะให้การผ่าตัดในครั้งนี้เสร็จสิ้นเร็วๆ

“หลินต้าฮุย เตรียมเงินก้อนหนึ่ง หลังจากการผ่าตัดเสร็จสิ้นแล้วให้โอนเข้าไปในบัญชีของส้งหลิงหลิง”

“ได้ครับ คุณเย่”

หลินต้าฮุยพูดอย่างเคารพ เขารู้ถึงความในใจของเย่เชินหลิน เขาเป็นคนหน้าตาเย็นชาแต่ใจดี

ส้งหลิงหลิงไม่ยอมปล่อยมือ เย่เชินหลินรู้สึกว่าเขาเองก็มีส่วนผิด ตอนนั้น แม่ของเขามาถามเขา ว่าจะหมั้นกับใคร เขาบอกว่าแล้วแต่ ตอนนั้น เขายังไม่รู้ว่าตัวเองหลงรักเซี่ยชีหรั่นแล้ว เขาคิดว่าผู้หญิงบนโลกนี้ก็ไม่ต่างกัน ล้วนต่างก็หลอกลวง

แต่เขาก็รู้ว่าแม่ของเขาอยากมีลูกสะใภ้สักคน ดังนั้นเขาจึงแล้วแต่ เพียงแค่แม่เห็นว่าดี เขาเองก็ไม่ได้รังเกียจอะไร เขาเองก็ตั้งใจที่จะหมั้นหมายแล้วแต่งงาน

หากไม่ใช่เพราะเขาเคยให้ความหวังส้งหลิงหลิง กับแม่ของเขาที่ให้คำมั่นสัญญา ว่าเธอจะเป็นลูกสะใภ้ของตระกูลเย่ไปตลอด คิดว่าเธอก็คงไม่หลงงมงายขนาดนี้

พูดไปพูดมา เขาต่างหากที่ทิ้งคำมั่นสัญญา

สำหรับผู้หญิงคนหนึ่ง สามารถมอบครั้งแรกให้เขา ยังตั้งใจมีลูกให้กับเขา และต้องสูญเสียลูกไปตอนที่ลูกโตขนาดนี้แล้ว สำหรับเธอ จะต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก

ปลอบใจเธอด้วยเงินทอง บางทีเธออาจจะเดินออกมาเหตุการณ์นี้ได้เร็วขึ้น ต่อจากนี้ไปพวกเขาจะไม่เกี่ยวข้องกันอีก เขาทำถึงขนาดนี้แล้ว เธอก็น่าจะพอใจได้แล้ว

หากเธอยังไม่ตายใจ มาหาเรื่องเขาก็ไม่เป็นไร เขาไม่สนใจ

เขากลัวเพียงว่าเธอยังจะคิดไปทำอะไรผู้หญิงที่เขารัก ต่อให้ระวังแค่ไหน หลังจากผ่านเรื่องนี้มาแล้ว เขารู้ซึ้งแล้วว่าอะไรคือการป้องกันอย่างคาดการณ์ไม่ถึง เขาระวังแค่ไหน บางทีก็ยังปกป้องเซี่ยชีหรั่นไม่ได้ จะมีตอนที่ไม่สามารถอยู่ข้างกายเธอ

ดังนั้นสิ่งที่เขาทำได้ ไม่ใช่สร้างศัตรู สร้างความเดือดร้อนให้กับผู้หญิงของเขา

แน่นอนผู้หญิงแบบนี้ เขาก็ไม่คาดหวังที่จะให้เธอได้เงินจากเขา เธอก็จะต้องเชื่อฟัง ดังนั้นต่อไป เขามีแต่จะป้องกันเธอ ให้เธอไม่ได้มีโอกาสเข้าใกล้เซี่ยชีหรั่น เพื่อทำร้ายเธอ

ตอนที่เย่เชินหลินกำลังครุ่นคิดถึงเรื่องพวกนี้ ประตูห้องผ่าตัดถูกเปิดออกจากข้างในกะทันหัน พยาบาลคนหนึ่งวิ่งออกมาด้านในอย่างตื่นตระหนก ร้องเรียกอย่างร้อนใจว่า “ใครเป็นพ่อของเด็กคุณเย่? คนไหนคือคุณเย่? หญิงตั้งครรภ์ฆ่าตัวตายแล้ว”

เย่เชินหลินขมวดคิ้ว รีบลุกขึ้นเดินตรงไปยังห้องผ่าตัด หลินต้าฮุยก็รีบตามไปติดๆ พยาบาลห้ามเขาไว้ แล้วพูดว่า “ท่านยังเข้าไปไม่ได้ ไม่สะดวก” สถานการณ์ภายในห้องผ่าตัดเห็นแล้วก็น่ากลัวมาก

ส้งหลิงหลิง ล้มลงบนพื้นติดกับเตียงผ่าตัดไม่ไกลจากโต๊ะปฏิบัติการ ปฏิเสธการเข้าใกล้จากทุกคนอย่างรุนแรง

มีดผ่าตัดถูกเสียบตรงเข้าไปที่หน้าอกด้านซ้ายของเธอ เลือดไหลพุ่ง ชุดผ่าตัดที่เธอสวมใส่ก็มีเลือดสีแดงเปื้อนเต็มไปหมด

“เกิดอะไรขึ้น?” เย่เชินหลินถามด้วยเสียงเย็นชา

มองเห็นเย่เชินหลิน ส้งหลิงหลิงหัวเราะอย่างเยาะเย้ย พูดอย่างรุนแรงว่า “ฉันพูดแต่แรกแล้ว ฉันกับลูกเป็นสิ่งเดียวกัน ใครคิดที่จะเอาลูกฉันไป ก็ต้องข้ามศพฉันไปก่อน”

“ขออภัย คุณเย่ สถานการณ์แบบนี้ เกรงว่าไม่เหมาะที่จะทำการผ่าตัดให้กับเธอ สภาพจิตใจเธอเป็นแบบนี้ หากสูญเสียลูกไป เกรงว่าสภาพจิตใจน่าจะฟื้นตัวยาก และร่างกายของเธอ…” หัวหน้าเจียวหมอประจำการผ่าตัดได้เป็นชุดเรียบร้อยแล้ว ตอนที่หมอผู้ช่วยเปิดถุงเครื่องมือฆ่าเชื้อเตรียมผ่าตัด ส้งหลิงหลิงบนเตียงผ่าตัดบอกว่าอยากเข้าห้องน้ำ