สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 580 สาวใช้ตัวแสบ 484

ตอนที่ 580 สาวใช้ตัวแสบ 484
ผู้หญิงของฉันเซี่ยชีหรั่นฉลาดกว่าคุณเป็นร้อยเท่า แต่มักไม่ชอบหลบเลี่ยง
ถ้าคุณคิดว่าคุณฉลาด งั้นคุณก็ฉลาดไปก่อนละกัน รอให้เด็กออกมา คุณจะต้องทนทุกข์ทรมาน!
เซี่ยชีหรั่นไม่รู้ว่ากี่ครั้งแล้วที่เธอคิดถึงทุกสิ่งที่เกิดขึ้นตั้งแต่เที่ยงวันนี้ คำพูดของเย่เชินหลิน การแสดงออกของเย่เชินหลิน ทุกๆรายละเอียด
เธอคิดไม่ตก แม้แต่คนขับรถที่ขับตามเธอมาก็รู้ว่าเธอจะไม่ทำแบบนั้น แต่เย่เชินหลินกลับเชื่อ? เป็นเพราะเขาใส่ใจเด็กคนนั้นมากเกินไปหรือเปล่า?
ไม่ถูกต้อง! ถ้าเขาสนใจเด็กจริงๆ เขาจะยังปล่อยให้หลินต้าฮุยทำร้ายเด็กเหรอ?
เซี่ยชีหรั่น โง่! เขาจงใจขับไล่เธอ เธอก็เชื่อเขา! โง่! โง่จริงๆ!
ทำไมเธอถึงลืมไปว่าเมื่อเร็วๆนี้ ผู้ชายคนนั้นกำลังคิดอยากให้เธอจากไปตลอดเวลาเพราะเขาไม่อยากทำร้ายเธอ
ฮึ! เป็นเพราะเขาดูสมจริงมาก บางทีในใจเธอก็กลัวว่าส้งหลิงหลิงจะทำสำเร็จจริงๆ เธอจึงหลงกลเขา
เธอรีบกดปุ่มปลดล็อกโทรศัพท์มือถือของเธอ กดหมายเลขของเย่เชินหลินอย่างรวดเร็วและมีเสียงเพลงที่ปลายอีกด้านของโทรศัพท์ เย่เชินหลินเฝ้าดูหน้าจอสั่นไหวอย่างเงียบๆคิ้วของเขาขมวดแน่น
เขายังรับโทรศัพท์ของเธอในตอนเช้า ตอนนั้นตระกูลส้งยังไม่ได้ทำอะไรเขาจึงยังค่อนข้างลังเลในใจ
เขารู้ว่าเซี่ยชีหรั่นนอนไม่หลับแม้ไม่มีเขา หากไม่ใช่เพื่อความปลอดภัยของเธอ เขาต้องการให้เธออยู่ข้างๆ แทนที่จะขอให้เธอเผชิญหน้ากับเขาเช่นนี้ เขาจะได้ปกป้องเธอใกล้ ๆ
ตอนนี้เขาไม่คิดอย่างนั้นอีกแล้ว เขากดปิดโทรศัพท์อย่างเด็ดขาด เธอโทรอีกครั้งและเขาก็กดอีกครั้ง
หลังจากนั้นไม่กี่ครั้ง เซี่ยชีหรั่นก็เข้าใจว่าเขาตั้งใจที่จะไม่สนใจเธอ
เธอโทรหาหลินต้าฮุย เธอต้องการที่จะทำให้เย่เชินหลินรู้ชัดเจนว่าเธอรู้ว่าเขาไม่สนใจเธอโดยมีจุดประสงค์แอบแฝง นอกจากนี้เธอยังต้องรู้ด้วยว่าส้งหลิงหลิงถูกส่งตัวไปที่โรงพยาบาลใด
อย่างไรก็ตามมันเป็นเพราะเธอไปหาส้งหลิงหลิง มีพฤติกรรมที่รุนแรงเกิดขึ้นและเธอต้องรับผิดชอบต่ออุบัติเหตุของเด็ก ตามหลักการแล้วเธอควรไปดู ตามความรู้สึกแล้วนั้นเด็กที่เจ็บคือลูกของเย่เชินหลิน หากเกิดอะไรขึ้นกับเด็ก เย่เชินหลินย่อมจะไม่สบายใจ เธอควรอยู่เคียงข้างเขากับเขา
โทรศัพท์มือถือของหลินต้าฮุยดังขึ้น เขาเหลือบมองไปที่เย่เชินหลิน เย่เชินหลิน ก็ขมวดคิ้วและพูดอย่างเย็นชา “บอกเธอว่าอย่ามาหานายอีกต่อไป”
“ครับ คุณเย่!” หลินต้าฮุยพูดจบก็รับโทรศัพท์
“ผู้ช่วยหลิน ตอนนี้คุณอยู่โรงพยาบาลไหนเหรอ ส้งหลิงหลิงสถานการณ์เป็นยังไง ฉันจะไปดู!”
หลินต้าฮุยไม่สามารถพูดแรงๆกับเซี่ยชีหรั่นได้ แต่นี่เป็นเพราะคำสั่งของเย่เชินหลิน เขาจึงไม่มีทางเลือกนอกจากพูดตอบเธออย่างเย็นชาและเฉยเมย “ไม่ต้องหรอกครับ ต่อไปอย่ามาหาผมอีก คุณเซี่ย สิ่งที่คุณทำในวันนี้ไม่ใช่แค่พวกเรามองด้วยความหนาวสั่น แม้แต่ผมก็คิดว่าคุณไม่ควรทำ ถ้าในอดีตไม่ได้เป็นเพราะเคยมีความประทับใจดีๆให้กับคุณผมก็คงไม่รับสายนี้ ต่อไปอย่าโทรมาอีกนะครับ ลาก่อน!”
“เดี๋ยวก่อน!” เซี่ยชีหรั่นพูดอย่างกังวล หลินต้าฮุยเกือบจะมีปฏิกิริยาตอบกลับตามธรรมชาติ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้วางสาย
“ผู้ช่วยหลิน คุณโกหกร่วมมือกับเขาหลอกฉันใช่ไหม ที่ฉันไม่ได้มีปฏิกิริยาอะไรสักพักก่อนหน้านี้ถึงได้เชื่อเขา เขารักฉันมาก จะไม่รู้ว่าฉันเป็นคนแบบไหนได้ยังไง ถ้าฉันเลวจริงๆ ฉันก็ไม่ได้โง่ถึงขนาดทำให้ลูกของเขาต้องลำบากอย่างโจ่งแจ้ง หลักง่ายๆเช่นนี้ใครๆก็รู้ดี คุณเย่ฉลาด เขาจะไม่เข้าใจได้ยังไง ผู้ช่วยหลิน โปรดช่วยฉันบอกเขาไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันจะต้องเผชิญกับปัญหามากมายกับเขาและฉันจะไม่ยอมแพ้!”
หลังจากพูดจบเธอก็วางสายโทรศัพท์ ถ้าหลินต้าฮุยไม่บอกเธอว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะไม่รู้อย่างแน่นอน
เธอไม่ใช่เซี่ยชีหรั่นคนเก่า สีเธอมีคนที่พร้อมจะช่วยเหลือขอแค่เธอเอ่ยปาก
ครั้งนี้เธอตระหนักอย่างชัดเจนว่าทั้งหลินต้าฮุยและเย่เชินหลินได้ตัดสินใจแล้วและจะไม่บอกเธออย่างแน่นอน เธอต้องคิดหาวิธีอื่น
หลังจากวางสายเธอก็โทรหาหลี่เหอไท้ทันที
“พี่เหอไท้ ฉันเพิ่งไปหาส้งหลิงหลิง ตอนนี้เธออยู่โรงพยาบาล ฉันอยากรู้ว่าเธออยู่โรงพยาบาลไหนหาได้ไหม” เธอถามและเธอเดาว่าหลี่เหอไท้น่าจะมีวิธี
“ได้ พี่จะลองพยายามดู เธอรอฟังพี่นะ” หลี่เหอไท้กล่าวสั้น ๆ
เซี่ยชีหรั่นกำลังรอข่าวจากหลี่เหอไท้ ในขณะนั้นเธอไม่ได้ว่าง เพราะเธอกำลังเขียนข้อความหาเย่เชินหลิน
ในเวลานี้เย่เชินหลินกำลังคุยกับหลินต้าฮุยและถามหลินต้าฮุยว่าเซี่ยชีหรั่นพูดอะไร
“คุณเย่ คุณนายเย่ยังฉลาดเหมือนเดิม เธอรู้ดีว่าคุณจงใจขับรถออกไป เธอยังบอกอีกว่าเธอจะไม่ถอยหลังและต้องเผชิญหน้ากับคุณ แถมยังบอกว่าคุณฉลาดมาก เป็นไปไม่ได้ที่จะเข้าใจผิดเธอ ผมว่าดูนี่ท่าจะเป็นเรื่องยากที่จะปกปิดเธอแล้วนะ”
เย่เชินหลินทำหน้าบึ้งตึงเงียบและถอนหายใจในใจตลอดเวลา
ยัยตัวเล็กนี่ นี้เขาน่ะรู้เต็มอกว่าเธอมีหัวใจเหมือนแก้ว ฉลาดและใสซื่อ
เขาต้องการให้เธอโง่และโง่มากกว่านี้เพื่อที่เขาจะได้จัดเธอตามที่เขาต้องการ เขาต้องการให้เธออยู่เฉยๆในเวลานี้ มันยากมากที่จะทำเช่นนั้น
ยัยตัวเล็ก คุณสามารถสร้างปัญหาให้กับผู้ชายของคุณได้ตลอดเลยนะ
“คุณเย่ ไม่งั้นคุณก็บอกความจริงกับเธอไปเลยดีไหม เธอฉลาดขนาดนั้น น่าจะร่วมมือกับคุณได้”
เย่เชินหลินส่ายหัว “ไม่ได้ ความร่วมมือเป็นของโกหก ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะหลอกพวกเขา นายคิดว่าพวกเขาโง่หรือ เมื่อส้งหลิงหลิงดีขึ้นและอาศัยอยู่ในวิลล่า เซี่ยชีหรั่นไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ”
ตามเขาเห็น คราวนี้ส้งหลิงหลิงไม่ได้เป็นอะไรมาก จุดประสงค์ของเธอคือทำให้เขาเข้าใจเซี่ยชีหรั่นผิดซึ่งแตกต่างจากตอนนั้นที่เธอไม่กล้าลงมือรุนแรง
ที่เขาพูดนั้นถูก ใช้เวลาไม่นาน ผลการตรวจของส้งหลิงหลิงก็ออกมา ทุกอย่างเรียบร้อย
“โชคดีนะที่ไม่เป็นไร เชินหลิน ฉันกลัวแทบตาย ลูกของเราเขาคงจะกลัวมากแน่ๆ คุณรู้ไหม” ส้งหลิงหลิงถูกพยาบาลประคองออกจากห้องตรวจโดยยังคงร้องไห้อยู่
เย่เชินหลินรำคาญและเบื่อการแสดงของเธอมาก
เขาระงับอารมณ์เชิงลบที่รุนแรงในใจและพูดอย่างว่างเปล่า “เด็กไม่เป็นไรก็ดีแล้ว ไม่งั้นฉันจะไม่ปล่อยยัยเซี่ยนั่นไปแน่”
มีพลังที่รุนแรงในน้ำเสียงของเขา และส้งหลิงหลิงก็มีความสงสัยอยู่ในใจลึกๆ เธอรู้สึกว่าเย่เชินหลินจะไม่น่าจะอยู่ข้างเธอแต่ทำไมเขาถึงเปลี่ยนไปเร็วขนาดนี้? เป็นไปได้ไหมว่าสิ่งมีบางอย่างที่เธอไม่รู้เกิดขึ้น?
หรือพ่อของเธอกดดันเขาหรือเปล่า? เป็นไปได้นะ แต่พ่อของเธอเป็นคนขี้อายและขี้กลัวมาตลอด แต่ความคิดของเขาพิถีพิถัน แต่เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเย่เชินหลินนี่นา
หรืออาจจะไม่ใช่พ่อของเธอที่กดดันเขา แต่เป็นคือประธานจง
ในขณะที่ส้งหลิงหลิงกำลังคิดถึงเรื่องนี้ เย่เชินหลินก็หยิบผลการตรวจในมือของเขาและดูแผ่นอัลตร้าซาวด์ B
มีภาพของทารกในครรภ์ที่เครื่องอัลตราซาวนด์ B แม้ว่าจะเป็นเพียงรูปของทารกที่ขดอยู่ที่นี่ แต่เมื่อเขาเห็นก็รู้สึกตื้นตันใจเล็กน้อย
ส้งหลิงหลิงรู้สึกสะเทือนใจเมื่อเขามองเด็กคนนั้นอย่างจริงจัง ส้งหลิงหลิงเธอคิดมากเกินไปหรือเปล่า? เขาเป็นพ่อของเด็ก ถ้าเขาโหดร้ายขนาดนี้ เขาจะเก็บเด็กไว้กับตัวเองตอนที่เธอฆ่าตัวตายไว้ทำไม?
ท้ายที่สุดแล้วไม่ว่าความสัมพันธ์ระหว่างชายหญิงจะดีเพียงใด ก็เป็นเพียงความสัมพันธ์ทางกาย จะเปรียบได้กับพ่อและลูกที่เชื่อมโยงกันทางสายเลือดได้หรือ?
“ไปพบแพทย์ที่รักษาคุณกันเถอะ” หลังจากที่เย่เชินหลินพูดจบ เขาก็จากไป ปล่อยให้ส้งหลิงหลิงถูกประคองโดยพยาบาลแล้วเดินตามไป
หมอที่ตรวจรักษายังเป็นเป็นหมอคนเก่าที่มีความรับผิดชอบและเอาใจใส่ เย่เชินหลินรู้ดีว่าเธอจะวิพากษ์วิจารณ์พวกเขาอีกครั้ง แต่เขาก็ยังเชื่อใจเธอมากกว่า
ไม่ต่างจากที่คิด คุณหมอตำหนิพวกเขาและบอกว่าพวกเขาไม่รู้จักดูแลลูกตัวเอง
“หมอ ในสถานการณ์แบบนี้ผมอยากถามเธอว่าเธอต้องนอนโรงพยาบาลหรือไม่?” เย่เชินหลินถาม
“ไม่ต้องค่ะ ทารกในครรภ์ไม่ได้มีปัญหาใหญ่ ดูข้อมูลทั้งหมดแล้วสามารถกลับบ้านไปพักฟื้นได้ แต่ต้องจำไว้ว่าอารมณ์ของหญิงตั้งครรภ์ไม่ควรแปรปรวนอีก ไม่เช่นนั้นจะส่งผลกระทบต่อเด็ก ใครก็ไม่สามารถรับประกันได้!”
“ครับๆ หมอ ต่อไปจะไม่เกิดอีก ขอบคุณครับหมอ!” เย่เชินหลินตอบซ้ำแล้วซ้ำอีก ส้งหลิงหลิงตื้นตันใจไม่รู้เท่าใด
“ให้คุณคุยกับลูกของคุณ คุณได้ทำบ้างไหม” หมอถามอีกครั้งเพราะเธอยังจำครั้งสุดท้ายได้
“เขาโต้ตอบดีมากค่ะหมอ ขอบคุณมาก!” ส้งหลิงหลิงรีบพูดทำให้คนอื่นคิดว่าเธอปกป้องเย่เชินหลิน
“โอเค! งั้นก็ดีแล้วล่ะนะ! จะมีชั้นเรียนพ่อแม่ลูกฟรีในบ่ายวันเสาร์ถัดไป โดยส่วนใหญ่จะสอนวิธีดูแลลูกน้อยของพ่อแม่ ขอแนะนำให้คุณสองคนพาลูกของคุณมาเข้าร่วมได้ ไม่มีปัญหาอะไรใช่มั้ย ฉันจะได้ให้คนลงทะเบียนชื่อของคุณให้”
ส้งหลิงหลิงมองไปที่เย่เชินหลินอย่างคาดหวัง แม้ว่าเธอจะคาดหวัง แต่เธอก็ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเย่เชินหลินจะเห็นด้วย
ใครจะรู้ว่าเย่เชินหลินพยักหน้าและเห็นด้วยอย่างเคร่งขรึม
“ผมจะพาเธอไปด้วยครับ ขอบคุณสำหรับการทำงานหนักของคุณหมอ!”
“โอเค โอเค มาก็ดี แต่ต้องดูแลให้ดีๆหน่อยนะ” หมอชราเอ่ยอย่างซึ้งใจ
การเคลื่อนไหวของเย่เชินหลินทำให้ส้งหลิงหลิงเห็นการเปลี่ยนแปลงของเขาโดยสิ้นเชิง เด็กในท้องของเธอเป็นของเขา ในช่วงเวลานี้เด็กคนนี้ก็ประสบกับความยากลำบากมากเช่นกัน ในฐานะพ่อผู้ให้กำเนิดของเด็กเขาจะไม่รู้สึกผิดได้อย่างไร?
เมื่อใดก็ตามที่เห็นหมอชราคนนี้เย่เชินหลินมักรู้สึกถูกโจมตีอยู่เสมอ ในสายตาของหมอคนนี้ ชีวิตก็แค่ชีวิตและเธอก็เป็นห่วงแค่ชีวิตเท่านั้น
เขามักจะรู้สึกกระอักกระอ่วนต่อหน้าเธอ เป็นเพราะคนอย่างพวกเขาถูกแทรกซึมในสังคมมานานเกินไปจึงมักละเลยสิ่งที่สำคัญที่สุด
เด็กทุกคนมีค่าควรแก่การเคารพ แต่เขามักจะเกลียดเด็กคนนี้ซึ่งมันผิด
เซี่ยชีหรั่นยังยอมรับทั้งที่ไม่ใช่ลูกของเธอจริงๆ เธอดูรักเด็กมากกว่าเขาซึ่งเป็นความรักแบบไม่เห็นแก่ตัว
พอบอกลาหมอแล้ว เย่เชินหลินและส้งหลิงหลิงกับหลินต้าฮุยก็ออกจากโรงพยาบาล
แต่เมื่อเขาเดินไปที่ห้องโถงผู้ป่วยนอก เย่เชินหลินก็ได้รับสายรายงานว่า “คุณเย่ครับ ตอนนี้คุณนายเย่รออยู่ที่ประตูที่สองของโรงพยาบาลนะครับ”