ตอนที่ 584 สาวใช้ตัวแสบ 488
ยังไงตอนนี้เธอไม่ต้องเกรงกลัวอะไร มีลูกอยู่ ทำเกินไปยังไง เย่เชินหลินก็ไม่มีทางทำร้ายเธอ เวลานี้ไม่แย่งชิงแล้วจะรอแย่งชิงเมื่อไหร่?
หลินต้าฮุยรู้ เวลานี้ส้งหลิงหลิงก็เป็นเหมือนดั่งหมาบ้า ใครพูดก็จะกัดคนนั้น
อีกอย่าง ต่อให้เขาพูดหว่านล้อมก็ไม่มีประโยชน์ เรื่องนี้ยังไงก็ต้องให้คุณเย่เป็นคนตัดสินใจ
เขาจะให้ส้งหลิงหลิงพักอยู่ในห้องนอนนี้ ใครจะพูดยังไงก็ไม่มีประโยชน์ ถ้าเขาไม่อยากให้ เขาก็จะมีวิธีห้ามส้งหลิงหลิงได้ ต่อให้ส้งหลิงหลิงจะร้ายกาจยังไง เธอรักเย่เชินหลิน อย่างน้อยก็ชอบเย่เชินหลิน เธอจึงกลัวเขาอยู่
หลินต้าฮุยล้วงโทรศัพท์ออกมาจากในกระเป๋า แล้วโทรหาเย่เชินหลิน พูดตรงเข้าประเด็นเลยว่า “คุณเย่ ผมได้ส่งคุณหนูส้งมาถึงบ้านพักแล้ว ตอนนี้คุณหนูส้งกำลังเลือกห้องนอน คุณคิดว่า ให้เธอพักอยู่ห้องไหนดี?”
วิธีถามของหลินต้าฮุย ส้งหลิงหลิงแลดูไม่พอใจ
เธอเหลือกตาใส่หลินต้าฮุยอย่างไม่พอใจ พูดขึ้นเสียงดังอย่างเยือกเย็นว่า “ฉันจะอยู่ที่ห้องนอนหลักชั้นสอง คุณช่วยบอกเย่เชินหลินด้วย”
หลินต้าฮุยมีความคิดเป็นของตัวเอง เขาคิด เขาถามแบบนี้ คุณเย่ก็จะพูดว่าให้ส้งหลิงหลิงพักอยู่ที่ห้องรับแขกชั้นหนึ่ง เขาก็จะใช้คำพูดนี้ตอบส้งหลิงหลิง แบบนั้นเขาก็จะไม่ต้องทำร้ายเซี่ยชีหรั่นด้วยมือตัวเองแล้ว
ส้งหลิงหลิงก็เจ้าเล่ห์มาก ตะโกนแบบนี้ เย่เชินหลินจะต้องได้ยินคำพูดของเธอแล้ว
หลินต้าฮุยจึงทำเป็นว่าเย่เชินหลินไม่ได้ยิน และก็ไม่สนใจว่าส้งหลิงหลิงจะสร้างความลำบากใจให้เขายังไง เขาตั้งใจถามขึ้นอีกว่า “คุณเย่ พ่อบ้านบอกว่าให้คุณหนูส้งทนอยู่ที่ห้องรับแขกชั้นหนึ่งไปก่อน คุณคิดว่า…”
แววตาเย่เชินหลินมองดูท้องฟ้ากว้างใหญ่ด้านนอกอย่างหดหู่ ไม่พูดอะไรอยู่พักหนึ่ง ไม่มีใครเห็นท่าทีของเธอ ไม่มีใครเห็นท่าทีความเจ็บปวดที่เหมือนดั่งมีดทิ่มแทงตรงกลางอกของเขา
หลินต้าฮุยยังคงรอคำตอบจากปลายสายอย่างตื่นเต้น เขาเชื่อว่าต่อให้คุณเย่จะสร้างเรื่อง ก็ไม่ถึงขั้นให้คนแซ่ส้งสารเลวนั่นแตะต้องห้องนอนของเซี่ยชีหรั่น
สำหรับผู้หญิงคนหนึ่ง ที่นอนของเธอให้ผู้หญิงคนอื่นมานอนนั้น จะเจ็บปวดขนาดไหน
เย่เชินหลินไม่พูดอะไร เขาจึงต้องถามขึ้นว่า “คุณเย่?”
……………
เซี่ยชีหรั่นนั่งรออยู่ที่ร้านกาแฟลู่เต่า สักพักโม่เสี่ยวหนงก็มาแล้ว
เธอนั่งลง แล้วก็รีบถามเซี่ยชีหรั่นอย่างร้อนใจว่า “พี่ พี่บอกว่าพี่รู้หมอแล้ว งั้นพี่ยังไงหรือ? วางแผนจะทำยังไงต่อ? พี่ของไม่ยอมปล่อยคนแซ่เย่ให้คนอื่นไปใช่ไหม? หรือว่าพี่คิดว่าเขาไม่สะอาด ยังไงในเรื่องความรักพี่เป็นโรครักความสะอาด ฉันรู้ โอ้ย ฉันจะพี่นะ เรื่องราวก็เป็นแบบนี้แล้ว พี่ต้องใจกว้าง นี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย แต่พี่จะแพ้ส้งหลิงหลิงไม่ได้ หากพี่ยอมถอย ก็เท่ากับให้เธอได้สมหวังไม่ใช่หรือ? พี่ พี่พูดอะไรบ้างสิ พี่จะให้ฉันร้อนใจตายหรือ?”
โม่เสี่ยวหนงร้อนใจแน่นอน เธอยังอยากอาศัยเซี่ยชีหรั่นเพื่อให้ได้ใกล้ชิดกับเย่เชินหลิน หากเซี่ยชีหรั่นไปจากเย่เชินหลินแล้ว แผนการของเธอก็จะสูญเปล่าแล้วสิ
ดังนั้นต่อให้เซี่ยชีหรั่นคิดอยากจะถอยออกมา เธอก็จะพูดโน้มน้าวใจ ให้เธอเปลี่ยนใจ ให้เธอกลับมาเริ่มต้นใหม่ แย่งเย่เชินหลินกับส้งหลิงหลิง เธอไม่เชื่อว่า เย่เชินหลินที่รักเซี่ยชีหรั่นขนาดนั้น เซี่ยชีหรั่นจะไม่มีทางชนะเลยหรือ
เซี่ยชีหรั่นยิ้มบางๆ พูดขึ้นด้วยเสียงเบาว่า “เธอพูดมากขนาดนี้ ฉันจะพูดแทรกได้ยังไง?”
“ไม่ใช่มั้ง พี่ พี่ยังมีอารมณ์หัวเราะ? ปล่อยวางได้แล้ว? ไม่เอาเขาแล้ว? ยกเขาให้กับคนแซ่ส้ง?”
เซี่ยชีหรั่นส่ายหัว พูดขึ้นว่า “ไม่ เสี่ยวหนง เรื่องนี้เธอพูดถูก ฉันจะหลีกทางให้ไม่ได้ ไม่อย่างนั้นจะเป็นการทำให้ส้งหลิงหลิงได้ใจ จุดประสงค์ของเธอก็คือเพื่อทำลายฉัน ฉันจะยอมให้เธอประสบความสำเร็จได้อย่างไร?”
เธอคิดถึงการตัดสินใจตอนที่เพิ่งรู้เรื่องนี้ รู้สึกว่าตัวเองผิดมากจริงๆ
ต่อไปเธอจะไม่มีทางคิดเช่นนั้นอีก ขอเพียงเธอมั่นใจว่าเย่เชินหลินรักเธอ เธอก็จะยืนยันอดทนให้ถึงที่สุด ไม่ว่าระหว่างพวกเขาจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น ไม่ว่าเขาจะแสดงท่าทีเย็นชาแค่ไหน เธอก็จะต้องรับมืออย่างอดทน
“นี่สิถึงจะเป็นพี่สาวที่ดีของฉัน ตกใจหมด ฉันคิดว่าเธอจะไม่มีเหตุผล ถอยออกมาแล้ว ดี ในเมื่อเป็นแบบนี้ โม่เสี่ยวหนงจะช่วยเต็มที่ ร่วมต่อสู้เพื่อพี่” โม่เสี่ยวหนงตบหน้าอกอย่างมีคุณธรรม เซี่ยชีหรั่นอมยิ้มอีกครั้ง มองดูโม่เสี่ยวหนงแล้วพูดอย่างภูมิใจว่า “เธอมีใจคิดแบบนี้ก็พอ แค่นี้พี่ก็ดีใจแล้ว เธอไม่ช่วยพี่หรอก อย่างเธอยิ่งช่วยก็ยิ่งยุ่ง ฉันมีวิธีแล้ว วางใจเถอะ เธอจะไม่ได้สมใจแน่”
“อะไรเรียกว่ายิ่งช่วยยิ่งยุ่ง พี่ พี่พูดแบบนี้ไม่เป็นธรรมเลยนะ นี่พี่ดูถูกฉัน” โม่เสี่ยวหนงแลดูไม่พอใจ
“ไม่ใช่ เสี่ยวหนง เธอคิดไปถึงไหนแล้ว ใช่ว่าเธอจะไม่รู้ว่าส้งหลิงหลิงเป็นใคร เธอเป็นลูกสาวของใคร มีเรื่องกับเธอจะไม่เป็นผลดี ฉันกลัวว่าเธอไปมีเรื่อง ต่อไปเธอจะมาเอาคืน ฉันไม่กลัว ยังไงนี่ก็เป็นเรื่องของฉัน และฉันก็จะกลัวไม่ได้ เธอกลับมาหาฉันบ้างก็พอแล้ว หากอยากอยู่ตงเจียงสักพัก ก็ไปอยู่ที่บ้านแม่ของฉัน ไม่อยากอยู่ล่ะก็รีบกลับกองถ่ายไป ห่างไกลจากเรื่องพวกนี้หน่อยก็ดี”
เหตุผลของเซี่ยชีหรั่นสามารถพูดโน้มน้าวโม่เสี่ยวหนงได้ เธอลองคิดๆดู ส้งหลิงหลิงก็ไม่ใช่คนที่ควรจะมีเรื่องด้วยจริงๆ แต่ว่า ชีวิตคนเราก็เหมือนกับการเดิมพัน เพราะไม่ควรมีเรื่อง เธอมีความกล้าที่จะร่วมสู้กับเซี่ยชีหรั่น แบบนี้เซี่ยชีหรั่นก็จะยิ่งเชื่อใจเธอ
ตอนนี้เซี่ยชีหรั่นไม่เป็นเพียงแค่ผู้หญิงของเย่เชินหลิน แม่ของเธอยังเป็นถึงภรรยาของเสนาธิการหลี่ ต่อให้ต่อไปเซี่ยชีหรั่นเลิกกับเย่เชินหลินแล้ว เธอเพียงแค่ต้องสนิทสนมกับเซี่ยชีหรั่นไว้ อนาคตของเธอก็จะไม่มีปัญหาอะไรแล้ว
หลังจากที่คิดได้แบบนี้แล้ว โม่เสี่ยวหนงก็ทำหน้าบูดใส่เซี่ยชีหรั่น พูดอย่างโกรธเคืองว่า “หรือพี่คิดว่าฉันเป็นขี้ขลาด? เธอเป็นลูกสาวของใครแล้วยังไง? เรื่องที่พี่เคยทำเพื่อฉันมากมายพวกนั้น ตอนนี้สถานการณ์คับขัน ฉันควรหัวหดหรือ? พี่ ฉันจะอยู่รับมือกับเธอร่วมกับพี่”
ความมีน้ำใจของโม่เสี่ยวหนงทำให้เซี่ยชีหรั่นคิดถึงครั้งนั้น ที่พวกเขาอยู่ในห้องนอนแล้วมีเรื่องกับฟางลี่น่า ในสถานการณ์คับขัน โม่เสี่ยวหนงยังคงปกป้องพี่สาวคนนี้อยู่
เซี่ยชีหรั่นภูมิใจและซาบซึ้งใจ
“เอาล่ะ เสี่ยวหนง ได้ เธอจะช่วยก็ช่วย แต่เธอจำไว้ เพียงแค่ช่วยพี่คิดหาหนทางก็พอ ไม่ต้องลงมือทำอะไร เธอฉลาดกว่าพี่ มีหนทางมากกว่าพี่ เธอรับผิดชอบวางแผน”
“นี่ค่อยยังชั่วหน่อย” โม่เสี่ยวหนงหัวเราะ แล้วพูดว่า “ข้อนี้พี่พูดถูก ฉันโม่เสี่ยวหนงฉลาดกว่าเซี่ยชีหรั่นอยู่แล้ว ฉันจะบอกให้ รับมือกับคนสารเลวอย่างส้งหลิงหลิง อย่าได้เกรงใจ พี่อ่ะอ่อนแอเกินไป มีเมตตา หากเป็นฉัน ฉันจะหายาทำแท้งสักถ้วย หาคนจับกรอกใส่ปากนางไปเลย ไม่มีลูกแล้วงั้นก็ไม่มีปัญหาอะไรแล้ว”
“พูดอะไรน่ะ? จะคิดแบบนั้นไม่ได้เด็ดขาด ยิ่งทำแบบนั้นไม่ได้ด้วย ดูเหมือนเด็กจะครบเจ็ดเดือนแล้ว ชีวิตเล็กๆชีวิตหนึ่งนะ พวกเราไม่มีสิทธิ์ที่จะไปทำลายชีวิตของใคร รู้ไหม?” เซี่ยชีหรั่นพูดอย่างจริงจัง โม่เสี่ยวหนงพูดด้วยน้ำเสียงที่ล้อเล่น ก็เพื่ออยากจะลองใจดูเฉยๆ
ในความคิดของเธอ ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้ อย่าว่าแต่ทำลายชีวิตของเด็กที่ยังไม่เกิดเลย หากมีความจำเป็นต่อให้เด็กเกิดออกมาแล้ว เธอทำให้ตาย เธอก็ไม่เห็นจะรู้สึกว่าไม่ควรทำ
“เสี่ยวหนง เธอได้ยินไหม?” เซี่ยชีหรั่นกลัวว่าเขาจะก่อเรื่องไปเรื่อย เพิ่งพูดไปว่าไม่กล้าให้เธอช่วย เธอพูดขึ้นมาแบบนี้ เธอรีบพูดเตือนขึ้นมาทันที
เธอไม่เพียงเป็นห่วงว่าเด็กจะไม่มีแล้ว รู้สึกว่าการทำร้ายชีวิต เธอก็เป็นห่วงโม่เสี่ยวหนง ต้องรู้ว่าเด็กคนนั้นเป็นที่พึ่งของส้งหลิงหลิง เธอยอมฆ่าตัวตายเพื่อเด็กคนนั้น หากไม่มีลูกแล้ว ใครทำให้ไม่มี เธอไม่ไปเอาชีวิตนั้นสิแปลก
“ได้ยินแล้ว ได้ยินแล้ว ฉันก็แค่พูดไปอย่างนั้นเองไม่ใช่หรือ? ดูทำท่าตกใจ พี่ วิธีที่ฉันพูดถึงจะโหดเหี้ยมไปบ้าง แต่เป็นการแก้ปัญหาแบบถอนรากถอนโคนนะ พี่ยังบอกว่าให้ฉันช่วยคิดหาวิธีอีก วิธีที่พี่คิดคือยังไงหรือ? อย่าบอกนะว่าจะไว้ชีวิตเด็กคนนั้น? แล้วเป็นแม่เลี้ยงของเด็กคนนั้น?”
“อืม” เซี่ยชีหรั่นยอมรับ เธอรู้ความคิดของโม่เสี่ยวหนงดี ด้วยนิสัยของเธอจะยอมรับเรื่องแบบนี้ไม่ได้แน่
“พี่บ้าไปแล้วจริงๆ” แล้วโม่เสี่ยวหนงก็เทศนาเซี่ยชีหรั่นอยู่สักพัก เธอทำเพียงฟังอย่างเงียบๆ
เธอคิด หากเปลี่ยนเป็นผู้หญิงคนไหนก็คงไม่ทำแบบนั้น แต่เธอไม่ใช่ผู้หญิงคนอื่น เธอรักเย่เชินหลิน เธอก็จะคิดเผื่อเขาทุกอย่างเหมือนที่เขาทำกับเธอ
“เอาล่ะ เอาล่ะ ฉันก็ขี้เกียจพูดเธอแล้ว ฉันรู้อยู่แล้วว่าคนชอบถูกรังแกอย่างพี่ คิดทำอะไรไม่ได้ดีหรอก พี่ พี่คิดแบบนี้ คนแซ่ส้งคนนั้นเขาคงไม่คิดแบบนี้มั้ง? เธออุตส่าห์มีลูกอย่างยากลำบาก หากยกให้พี่เลี้ยง ฉันว่าเขานั่นแหละที่สมองมีปัญหา งั้นพี่ลองเล่ามาสิ แผนการแย่งลูกของพี่เป็นยังไง”
ถึงโม่เสี่ยวหนงจะพูดแบบนี้ ในใจกลับมีแผนการ ลูกของส้งหลิงหลิงคลอดออกมา ยังจะเป็นธุระของเซี่ยชีหรั่นหรือ? เซี่ยชีหรั่นพ่ายแพ้แน่ เธอก็จะพ่ายแพ้เช่นกัน ไม่ได้ เธอจะต้องคิดหาวิธีกำจัดเด็กคนนั้นทิ้ง
แผนการแย่งลูก…เซี่ยชีหรั่นคิ้วขมวด แล้วพูดว่า “ฉันกำลังคิดอยู่”
ตอนที่กำลังรอโม่เสี่ยวหนงมา เธอก็กำลังคิดอยู่ ทางด้านเย่เชินหลินไม่มีหนทางเลย ต้องคิดหาวิธีอื่น มีคนคนหนึ่งที่อาจจะช่วยเธอได้
“พี่ ตอนนี้สถานการณ์เป็นยังไงกันแน่? พี่กับพี่เขยยังเข้าใจกันดีไหม? เขามีท่าทียังไง?”
โม่เสี่ยวหนงพูดถึงจุดที่เซี่ยชีหรั่นเจ็บปวดที่สุด เธอคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นตอนที่อยู่ในห้องโถงของโรงพยาบาล ในใจยังคงเสียใจมาก
เขาถอดแหวนหมั้นออกจากมือของเธอด้วยตัวเอง ต่อให้เป็นการสร้างภาพ คิดๆแล้วยังไงก็ยังเจ็บปวด
“เขาไม่ได้อยากเอาลูกมาให้พี่เลี้ยง?” โม่เสี่ยวหนงถามขึ้นมาอีก
เซี่ยชีหรั่นฉีกยิ้ม พูดขึ้นว่า “ไม่ใช่ ตอนที่ฉันเพิ่งรู้เรื่องนี้ เคยขอเลิกกัน ตอนนี้ ฉันจะกลับไปหาเขา แต่เขาไม่ยอม ฉันเดาว่า เขาเป็นห่วงฉันก็เลยไม่ยอม วันนี้เขาให้ส้งหลิงหลิงเข้าไปอยู่ในบ้านพักแล้ว ไม่แน่…” ไม่แน่ส้งหลิงหลิงอาจจะใช้วิธีอะไร บีบบังคับเขาหรือเปล่า?
ตอนนี้เซี่ยชีหรั่นคิดได้อย่างชัดเจนแล้ว ตอนที่เลิกกันเขาบอกว่าจะไม่คบกับเธอ แต่ท่าทีไม่ได้เลวร้ายแบบนี้
เช้านี้เธอโทรไปหาเขา เขาค่อนข้างเย็นชา ก็ไม่ได้เลวร้ายเท่ากับหลังมาที่เขาทำ
ไม่รู้ว่าระหว่างนั้นเกิดอะไรขึ้น แต่เธอสามารถรู้สึกได้ว่าต้องมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นแน่
