ตอนที่ 589 สาวใช้ตัวแสบ 493
ครั้งนี้ส้งหลิงหลิงขมวดคิ้ว อะไรคือการจับคู่ให้ เธอไม่ได้ไร้เดียงสาขนาดนั้น คิดว่าเย่เชินหลินจะหวังดีขนาดนั้น
พ่อของเธอก็มีพิรุธ เย่เชินหลินช่วยจับคู่ให้ ต่อจากนี้ไปเขาจะต้องจับตามองเซียวเสี่ยวลี่ ว่าไปแล้วเซียวเสี่ยวลี่เป็นคนอย่างไร เธอรู้ดีกว่าใคร เธอเป็นคนมีแค้นต้องชำระ ความชอบของส้งซูหาวเหล่านั้น เธอก็รู้ ถ้าเซียวเสี่ยวลี่ต้านไม่ไหว สักวันตระกูลส้งของพวกเขาจะต้องวุ่นวายไม่เป็นสุขแน่ๆ
แผนของเย่เชินหลินโหดร้ายมาก
แต่นี่ก็เป็นความจริง เธอรู้ว่าเธอไม่สามารถพลิกสถานการณ์
คงทำได้แค่เพียงเตือนพ่อให้คอยจับตาดูเซียวเสี่ยวลี่ไว้ ถ้าไม่ไหวจริงๆ ก็ทำให้เธอ………
“นี่เป็นเรื่องดีนะ ทำไมฉันถึงไม่เคยคิดถึงจุดนี้เลย เสี่ยวลี่เป็นเหมือนน้องสาวของฉันเลย จับคู่ให้กับส้งซูหาว ดีเกินไปสำหรับเขามั่ง” ส้งหลิงหลิงยิ้มแล้วพูด
“ซูหาวก็ไม่เลวนะ พวกเขาถือว่าเป็นชายและหญิงที่มีความสามารถ” เย่เชินหลินก็พูดไปเพื่อให้เข้ากับบรรยากาศ
เดินไปถึงหน้าประตูบ้าน เซี่ยชีหรั่นไม่ได้ตามเข้าไป ไม่ว่าอย่างไรสถานะของเธอตอนนี้ก็เป็นแค่สาวใช้ เธอต้องจำให้ขึ้นใจ อะไรที่ควรทำอะไรที่ไม่ควรทำ จะทำอะไรต้องมีขอบเขตที่เหมาะสม
เธอหยุดอยู่หน้าประตู โม่เสี่ยวหนงก็หยุดไปกับเธอด้วย
แต่เย่เชินหลินพูดไปว่า “เซี่ยชีหรั่น คุณกับโม่เสี่ยวหนงก็ตามเข้ามาสิ”
เซี่ยชีหรั่นถึงจะเดินเข้าไป เข้าไปในบ้าน เห็นด้านในกำลังวุ่นวาย ด้านบนยังคงเคลื่อนย้ายข้าวของลงมาชั้นล่างอย่างต่อเนื่อง
ข้าวของที่กระจัดกระจายตามพื้น ล้วนเป็นของเซี่ยชีหรั่นทั้งนั้น
เซี่ยชีหรั่นเหลือบมองผ่านๆบนพื้น แล้วก็ไม่ได้มองอีก สิ่งเหล่านั้นไม่ได้มีความสำคัญอะไรเลย ขอแค่ผู้ชายที่เธอรัก ในใจเขายังมีเธออยู่ ของพวกนี้ก็ไม่ได้มีความหมายอะไรเลย
เมื่อครู่ส้งหลิงหลิงสั่งพ่อบ้านไว้ว่าให้ทุกคนช่วยกันย้ายของในนี้ ไม่ต้องออกไปนอกประตูบ้าน
ในเวลานี้พ่อบ้านเห็นว่าทุกคนกลับมาแล้ว จึงรีบลงมาจากด้านบน เพื่อต้อนรับ
เห็นเซี่ยชีหรั่นก็อยู่ด้วย แล้วยังเห็นข้าวของของเธอถูกขนออกมาด้วยตาของเธอเอง เขาแทบจะทนไม่ไหว
“คุณเย่” เขาเรียกเย่เชินหลินด้วยความเคารพ แล้วหันไปทักทายเซี่ยชีหรั่น “คุณเซี่ย คุณโม่”
“เธอไม่ใช่คุณหนูอะไรทั้งนั้นแล้ว ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเธอเป็นสาวใช้ของที่นี่ คุณช่วยจัดที่พักคนรับใช้ให้เธอกับโม่เสี่ยวหนงด้วย สิ่งที่เธอต้องทำก็เหมือนเดิม เดิมเมื่อก่อน ดูแลเรื่องเสื้อผ้าของฉัน”
พ่อบ้านยืนอึ้งแล้วมองไปที่เย่เชินหลิน เหมือนเขาฟังไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาสั่ง
“พ่อบ้าน หูใช้งานไม่ค่อยได้แล้วใช่ไหม ไม่เข้าใจที่คุณเย่สั่งหรือ ฉันจะบอกคุณอีกหนึ่งรอบ คนเลวคนนั้นกับน้องสาวของเธอต่อไปนี้จะเป็นคนรับใช้ของที่นี่ และจะต้องไปพักที่ห้องคนรับใช้” ส้งหลิงหลิงกล่าวอย่างหยิ่งผยอง
พ่อบ้านมองไปที่เย่เชินหลินอีกครั้ง เขาไม่อยากจะเชื่อถึงแม้จะอยู่ต่อหน้าเซี่ยชีหรั่นก็ตาม เขายังไม่เอียงไปทางเซี่ยชีหรั่นแม้แต่นิดเดียว
ความรักที่เขามีต่อเซี่ยชีหรั่นทุกคนก็เห็นเหมือนกัน นี่บอกว่าเปลี่ยนก็เปลี่ยนเลยหรือ มันเกิดอะไรขึ้น ถึงทำให้เขาเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้
การกระทำนี้ไม่ว่าเขาจะทำจากใจจริงหรือไม่ คนอื่นมองยังรู้สึกเจ็บปวดเลย แล้วเธออ่อนโยนขนาดนั้น จะเจ็บปวดมากขนาดไหน
พ่อบ้านทุกข์ใจแทนเซี่ยชีหรั่น ถอนหายใจในใจไม่รู้กี่รอบ
เซี่ยชีหรั่นมองไปที่พ่อบ้านอย่างนิ่งเงียบ เธอเข้าใจความหมายของเขา เธออยากจะบอกเขาว่า ให้เขาทำตามที่เย่เชินหลินสั่ง
“ไปจัดการซะ” เย่เชินหลินสั่งพ่อบ้าน น้ำเสียงเย็นชาเล็กน้อย
“ครับ คุณเย่ ชีหรั่น เสี่ยวหนง ทั้งสองเชิญตามฉันมา” พ่อบ้านพูดจบ ส้งหลิงหลิงชี้ไปบนพื้นที่มีของกองเต็มไปหมด พูดดูถูกอีกครั้ง “แม้ว่าของพวกนี้จะถูกโยนออกมาแล้ว ฉันรู้ว่าคุณเป็นคนตระหนี่ รีบมาเก็บไปใช้สิ หยิบไปแบบเปิดเผยดีกว่าต้องมาแอบหยิบแบบหลบๆซ่อนๆ ทำให้ตระกูลเย่ต้องอับอาย”
เซี่ยชีหรั่นหันหน้าไปทางดวงตายั่วยุของส้งหลิงหลิง ยิ้มเบาๆ ถามเธอว่า “คุณว่าคนอย่างคุณเย่จะซื้อของไม่ดีให้กับคู่หมั้นเช่นนั้นหรือ”
แค่ประโยคเดียวทำให้ส้งหลิงหลิงหน้าแดงอย่างรวดเร็ว เธอดีใจจนลืมตัว
“รบกวนท่านแล้ว” เซี่ยชีหรั่นพูดกับพ่อบ้าน แล้วเดินตามไปด้านนอกบ้าน
“ด้านบนน่าจะเก็บกวาดได้พอประมาณแล้ว ฉันว่าคุณก็ควรจะไปพักผ่อนได้แล้ว เสี่ยวเจียว คุณก็ไปพักได้แล้ว พักผ่อนเสร็จก็น่าจะได้เวลาทานข้าวเย็นพอดี” เย่เชินหลินสั่งโดยไม่แยแส
เขาตั้งใจให้เวลาหลิวเสี่ยวเจียวรายงานไปด้านนอก เขาคิดว่าคราวนี้ หลิวเสี่ยวเจียวจะต้องประทับใจมาก การรายงานครั้งนี้จะต้องทำให้เชื่อสิ่งที่เธอพูดมากขึ้น
“เชินหลิน คุณพาฉันขึ้นไปได้ไหม” ส้งหลิงหลิงอ้อน เย่เชินหลินเม้มปากเล็กน้อย พูดอย่างอ่อนโยนว่า “ได้สิ”
หลิวเสี่ยวเจียวตอบรับ ค่ะ คุณเย่ แล้วหันไปบอกส้งหลิงหลิงแล้วเดินตามพ่อบ้านออกไป ตั้งใจจะกลับไปที่พัก
ห้องพักของเธอมีอุปกรณ์สื่อสารที่ออกแบบมาเป็นพิเศษ หลังจากที่เธอถูกจัดให้มาอยู่ในตระกูลเย่สักพัก ประธานจงก็สั่งให้ไห่ลี่หมินให้คนส่งมาให้เธอ
เธอจะต้องรายงานสิ่งที่เธอได้ยินและได้เห็นในวันนี้ให้ประธานจง นี่เป็นหน้าที่ของเธอ เธอจำเป็นต้องทำตามคำสั่ง
เนื่องจากเซี่ยชีหรั่นและโม่เสี่ยวหนงเป็นสองคน พ่อบ้านจึงไม่ได้จัดให้เซี่ยชีหรั่นอยู่กับหลิวเสี่ยวเจียวอีกครั้ง
ในบริเวณบ้านพักของคนรับใช้ยังมีห้องนอนว่างอยู่หนึ่งห้อง เขาเปิดประตูเข้าไป แล้วปิดประตู พูดกับเซี่ยชีหรั่นเบาๆ “ขอโทษด้วย คุณนาย ท่านทนๆหน่อยนะ ถึงแม้ฉันจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ฉันรู้ว่าที่คุณเย่ทำไปเพราะความจำเป็น เขาไม่ได้ตั้งใจ ฉันเชื่ออีกว่า คนที่คุณเย่รักอย่างจริงใจคือคุณ ไม่ใช้คนชั่วอย่างส้งหลิงหลิง”
พูดถึงส้งหลิงหลิง พ่อบ้านถึงกับกัดฟันพูด เขาอยากจะตบส้งหลิงหลิงสักหนึ่งทีถึงจะหายแค้น
“ทำให้ท่านอึดอัดแล้ว ฉันไม่เป็นไร” เซี่ยชีหรั่นพูดเบาๆ
“ยังพูดว่าไม่เป็นไรอีก พี่ ฉันว่าพี่ช่างเป็นคนที่มีความอดทนสูงจริงๆ คุณดูสิ ของของพี่ถูกโยนออกมาขนาดนั้น สิ่งเหล่านั้นเป็นสิ่งที่พี่เขยตั้งใจเตรียมให้พี่เลยนะ” โม่เสี่ยวหนงโมโหมาก เซี่ยชีหรั่นยิ้มอย่างขมขื่น
“คุณก็รู้ว่าเขาเป็นคนให้ฉัน แต่ตอนนี้ผู้หญิงที่โยนของเหล่านั้นออกมากำลังตั้งครรภ์ลูกของเขาอยู่ ก็ไม่เป็นไร”
ทางนี้ทุกคนกำลังกระซิบคุยกัน หลิวเสี่ยวเจียวกลับไปถึงห้องส่วนตัวของเธอแล้วก็ปิดประตู หลบเข้าไปในห้องน้ำ โทรรายงานต่อประธานจง
“ท่านประธาน วันนี้ส้งหลิงหลิงกลับมาถึงวิลล่าแล้ว เซี่ยชีหรั่นก็กลับมาด้วย เย่เชินหลินดูแลส้งหลิงหลิงเป็นอย่างดี และปฏิเสธต่อเซี่ยชีหรั่นมาก ยังให้เซี่ยชีหรั่นไปเป็นสาวใช้เหมือนเดิม” เธอรายงาน ประธานจงเงียบไปครู่หนึ่ง ออกคำสั่งกับเธอว่า “จับตาดูต่อไป อย่างระมัดระวัง อย่าหลงกลแล้วโดนเขาหลอกนะ”
“ค่ะ ท่านประธาน ฉันจะคอยจับตาดูอยู่เสมอ”
วางสายโทรศัพท์ ประธานจงเงียบไปครู่หนึ่งอีกครั้ง
เรื่องที่เย่เชินหลินจับคู่ให้กับส้งซูหาวกับผู้ติดตามของส้งหลิงหลิง เขาก็รู้แล้ว
มองจากมุมของเขา ตระกูลส้งกับตระกูลเย่ยิ่งปรองดองกันมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งไม่มีผลดีต่อเขาเท่านั้น แน่นอน ต่างเวลาก็ต่างสถานการณ์ ถ้าเย่เชินหลินยอมเริ่มต้นใหม่กับส้งหลิงหลิงเพราะลูก แล้วปฏิเสธเซี่ยชีหรั่น ก็จะดีต่อเขามาก
หลังจากที่เขาคุยกับจงหยุนซาง บอกว่าจะเชิญคนตระกูลหลี่ทานข้าว เสนาธิการหลี่ไม่ได้อยู่ที่ตงเจียง ก็เลยไม่เคยประสบผลสำเร็จ
เช่นนี้ ทางนี้ก็เกิดเรื่องอยู่ เขายังคงชอบดู
เย่เชินหลินเขี้ยวลากดิน การกระทำเช่นนี้ครึ่งหนึ่งไม่ได้ทำเพื่อลูก ถ้าเดาไม่ผิดคงจะเปิดศึกกับเขาและรองประธานส้งแน่นอน เขาจะต้องคอยระมัดระวัง จับตาดูอย่างใกล้ชิด ถ้าไม่ไหวจริงๆ……………
เย่เชินหลินกับส้งหลิงหลิงเข้าไปในห้องนอนชั้นสองแล้ว ห้องนั้นใหญ่มาก เมื่อก่อนมีสิ่งของ มีเซี่ยชีหรั่น ถึงใหญ่แต่ก็อบอุ่น
แต่เวลานี้ ของเหล่านั้นถูกส้งหลิงหลิงที่สมควรตายโยนออกไปหมดแล้ว ผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ได้อยู่ที่นี่ ในห้องดูว่างเปล่า
หลังจากเย่เชินหลินเข้ามา ไม่อยากจะมองห้องแม้แต่นิดเดียว
ผ้าปูเตียงถูกเปลี่ยนเรียบร้อย ไม่มีสีสันแห่งความรู้สึกดี
“เชินหลิน ฉันหวังว่าคุณจะดีกับฉันด้วยความจริงใจจริงๆ” ปิดประตู ส้งหลิงหลิงพูดเสียงเบาๆ
เธอคิด ในเวลานี้เธอควรจะแสดงความจริงใจออกมา ไม่ควรทำเหมือนที่ทำต่อเซี่ยชีหรั่นเช่นนั้นแล้ว
“คุณคิดว่ามีเหตุผลอะไรที่จะไม่จริงใจต่อคุณ” เย่เชินหลินย้อนถาม
“นี่……” ส้งหลิงหลิงไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไร
“คุณอยู่เป็นเพื่อนฉันสักครู่ได้ไหม” เธอถามด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน เย่เชินหลินยิ่งเบื่อหน่าย
เมื่อก่อนก็เคยชอบผู้หญิงคนนี้มาก่อนอยู่บ้าง ไม่เช่นนั้นคงจะไม่ขึ้นเตียงกับเธอ แล้วยังหมั้นหมายกับเธออีก แต่ตอนนี้ในใจ แค่ได้ยินชื่อส้งหลิงหลิงสามคำนี้ก็รู้สึกรังเกียจเหมือนแมลงวันและยุง
“พักผ่อนคนเดียวจะดีต่อลูกมากกว่า ฉันยังมีเรื่องที่ต้องไปทำ คุณนอนเถอะ” เย่เชินหลินพูดอย่างเฉยชา แล้วออกจากห้องไป
ส้งหลิงหลิงลูบท้อง ในใจคิด ไม่รีบนะ สิ่งที่เธอต้องทำในตอนนี้คือจัดการเซี่ยชีหรั่นให้สิ้นซาก
เธอต้องการโจมตีเซี่ยชีหรั่น ทำให้เธอเข้าว่าเย่เชินหลินไม่ได้ชอบเธอแล้วจริงๆ รอให้เซี่ยชีหรั่นตายใจแล้ว เย่เชินหลินก็จะเป็นของเธอ
“ลูกรัก ลูกจะช่วยแม่ใช่ไหม” เธอพูดอย่างอ่อนโยน
เย่เชินหลินออกมาจากห้องของส้งหลิงหลิง หน้าซีด เข้าไปในห้องหนังสือ เขามองไปรอบๆห้อง เพื่อให้มั่นใจว่าในห้องนี้ไม่มีกล้องวงจรปิดกับเครื่องดักฟัง เขาเอาโทรศัพท์ออกมาโทรหาหลินต้าฮุย
“คุณช่วยหาผู้หญิงที่ต่อสู้ได้มาสักสองสามคน บอกกับคนอื่นว่าส่งสาวใช้มาที่วิลล่า บอกกับพวกเธอ หน้าที่ของพวกเธอคือดูแลความปลอดภัยให้เซี่ยชีหรั่นอย่างไม่เปิดเผย ของที่เธอจะทาน ต้องผ่านมือคนพวกนี้ก่อน มั่นใจแล้วว่าปลอดภัยถึงจะให้เซี่ยชีหรั่นทานได้ อีกเรื่อง จัดการให้หนึ่งในนั้นนอนห้องเดียวกันกับเซี่ยชีหรั่นด้วย เรื่องนี้จะมีคนรู้แค่คุณกับคนปฏิบัติหน้าที่เท่านั้น อย่าลืมบอกพ่อบ้านด้วย”
“ครับ คุณเย่ รับประกัน จะต้องดูแลความปลอดภัยของคุณนายได้แน่นอน”
“เรียกแบบนี้เลยเหรอ” เย่เชินหลินพูด น้ำเสียงไม่ได้ตำหนิ เขาก็อยากได้ยินคนอื่นเรียกเซี่ยชีหรั่นว่าคุณนายเย่
แน่นอนเธอเป็น เธอเป็นผู้หญิงของเขาเสมอ เป็นหนึ่งเดียวในใจของเขา
สิ่งเล็กๆ ผู้ชายของคุณไม่ดีเอง ทำให้คุณต้องมาลำบากไปด้วย
