ตอนที่ 590 สาวใช้ตัวแสบ 494
แค่อดทนรออีกสักพัก ชาตินี้ ฉันจะยกคุณขึ้นบนฟ้าเลย ดีไหม
เขานั่งลงตรงหน้าโต๊ะคอมพิวเตอร์ หยิบโทรศัพท์ออกมา เปิดรูปถ่ายของเซี่ยชีหรั่น ดูไปสักพัก แล้วก็เอาโทรศัพท์วางไว้ข้างๆ หลับตาแล้วเอนหลังลงบนเก้าอี้เพื่อทำสมาธิ
เขาเปลี่ยนไปมาก สุนัขจิ้งจอกเฒ่าสองคนนั้นคงไม่เชื่อในคราวเดียว เขารู้ ทั้งหมดต้องใช้เวลา
ณ ตอนนี้ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น แม่เป็นคนโทรมา
“แม่ วันนี้โมโหแล้วใช่ไหม” เขารับสายแล้วถาม ตั้งใจจะขอโทษ แต่ฝู้เฟิ่งหยีพูดด้วยความรักว่า “เด็กโง่ มีอะไรก็พูดกับพ่อแม่ได้ ไม่ต้องกลัวว่าพวกเราจะกังวล พวกเราทั้งสองก็แก่ขนาดนี้แล้ว ถึงแม้ตายแล้ว ก็ไม่เป็นไร พวกเราแค่อยากเห็นลูกกับชีหรั่นมีความสุข”
“ท่านคิดมากไปแล้ว ไม่มีเรื่องอะไรทั้งนั้น” เย่เชินหลินพูดเบาๆ
“ยังจะมาปิดแม่อีก ฉันไม่เหมือนพ่อของคุณนะ ไม่โกรธหลอก พูดสิ เป็นเพราะคนแซ่จงใช่ไหม หรือนายท่านส้งที่กดดันคุณ” ฝู้เฟิ่งหยีถามต่อ
“แม่ ถึงแม้จะมีเรื่องอะไร ลูกชายคนนี้ของท่านก็สามารถจัดการเองได้ ท่านก็รู้ว่าประธานเย่สุขภาพไม่ค่อยดี อย่าถามอีกเลย ฉันแค่อยากเห็นพวกท่านมีความสุขกับบั้นปลายชีวิต สำหรับฉันแล้ว มีอุปสรรคบางอย่างก็น่าสนใจ เป็นสิ่งที่ท้าทาย”
ฝู้เฟิ่งหยีถอนหายใจ ตั้งแต่เล็กไม่ว่าเย่เชินหลินจะมีปัญหาอะไรก็ไม่เคยขอให้พ่อแม่ช่วยเลย มักจะรับมือคนเดียว
ครั้งนี้ พวกเขาไม่ควรนิ่งดูดายอีกต่อไป เขาจะเก่งแค่ไหน คนหนึ่งคนจะจัดการกับแม่น้ำที่เก่าแก่ทั้งสองแห่งได้อย่างไร มันก็ยากพอสมควร
เธอมีใจอยากจะช่วย แต่ไม่ได้พูดออกมา ความรู้สึกของลูกชายเธอเข้าใจดี ถ้าเธอพูด เขาก็จะยิ่งไม่สบายใจ
“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ คุณก็จัดการเองละกัน แต่ก็มีอยู่นิดหน่อย คุณต้องระมัดระวัง อย่าทำร้ายชีหรั่นนะ รู้ไหม”
“อืม แม่ ไม่ต้องกังวลแล้ว ฉันจะจัดการเอง”
วางสายโทรศัพท์ เย่เชินหลินจุดบุหรี่ ค่อยๆสูบไปหนึ่งมวล
เวลาอาหารเย็น ไม่เห็นเซี่ยชีหรั่น เธอเป็นสาวใช้ ตามหลักก็ต้องไปทานข้าวกับพวกคนงาน
เย่เชินหลินจงใจให้เธอไปเป็นคนรับใช้ แต่ไม่ได้ให้เธอมาเป็นผู้หญิงของเขา แล้วอยากให้เธออยู่ห่างๆส้งหลิงหลิงให้มากที่สุด เช่นนี้ยิ่งทำให้เซี่ยชีหรั่นยิ่งรู้สึกน้อยใจ แต่สะดวกต่อเขาที่จะดูแลและปกป้องเธอ
เซี่ยชีหรั่นตกลงมาจากบนฟ้า เพราะเธอดีกับทุกคน นอกจากฟางลี่น่าแล้ว ก็ไม่มีใครหัวเราะเยาะเธอ
พ่อบ้านแจ้งทุกคนตามที่เย่เชินหลินสั่ง ต่อจากนี้ทุกคนห้ามเรียกเธอว่าคุณนายเย่อีก แต่ทุกคนก็ยังเคารพนับถือเธอเสมอ
ในที่สุดเซี่ยชีหรั่นก็เห็นอีกอีกด้าน ด้านที่ดีของมนุษย์ รู้สึกโล่งใจ
หลังจากเผชิญปัญหามาหลายรอบ ในใจฟางลี่น่ารู้สึกดีใจที่เซี่ยชีหรั่น “ออกจากความโปรดปราน” แต่ก็ไม่กล้าแสดงให้เห็นชัดเจนเกินไป เธอแค่ได้ยินว่าส้งหลิงหลิงกลับมาแล้ว ยังไม่ได้ใกล้ชิด ไม่มีใครหนุนหลัง เธอจึงไม่กล้าทำอะไรเกินเลย
ใกล้จะมืดแล้ว ก่อนกลับไปพักที่ห้องพัก เซี่ยชีหรั่นมองไปที่บ้านหลักหลายรอบ
ไม่ว่าจะอย่างไร เธอกับเย่เชินหลินก็ยังอยู่ในใต้หลังคาเดียวกัน
เย่เชินหลิน คุณจะเป็นห่วงเรื่องความรู้สึกของฉันบ้างไหม
ไม่ต้องเป็นห่วงนะ ฉันสบายดี ขอแค่ฉันคิดว่าฉันไม่ได้อยู่ไกลคุณมาก ถึงเจอความเจ็บปวดเล็กน้อย ก็จะสามารถมีความสุขขึ้นมาทันที
กลับไปยังห้องพักแล้ว โม่เสี่ยวหนงอดไม่ได้จึงต่อว่าเซี่ยชีหรั่นไปไม่น้อย เธอเตือนเธอ เตือนอยู่นานมาก
โม่เสี่ยวหนงพูดจนเหนื่อยแล้วก็ไปอาบน้ำแล้วขึ้นเตียงทันที เปิดโทรศัพท์ ค้นหาในGoogle วิธีการทำแท้ง
เธอรู้สึกว่าเธอก็ไม่ใช่คนโง่ ขอแค่เป็นเรื่องที่เธออยากทำ ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้ ท้องของส้งหลิงหลิง เธอจะต้องศึกษาดีๆ จะปล่อยไว้เช่นนี้ไม่ได้
เธอมีนิสัยที่ชอบดูโทรศัพท์ เซี่ยชีหรั่นจึงไม่ได้ผิดสังเกตอะไร หลังจากอาบน้ำ เธอก็นอนลงอีกเตียงหนึ่ง คิดถึงแต่เย่เชินหลิน
หลังจากเลยเที่ยงคืนไป โม่เสี่ยวหนงก็เริ่มหายใจอย่างสม่ำเสมอ ค่อยๆหลับลึกไป
เซี่ยชีหรั่นฟังเสียงหายใจเบาๆนั้น ค่อยๆหลับไปเช่นกัน
เธอตื่นมาตอนเช้าตรู่ ช่วงนี้เมื่อถึงเวลานี้เธอก็จะตื่นมา แล้วก็ในหัวก็จะคิดถึงแต่เย่เชินหลินแล้วก็นอนไม่หลับอีก
มองๆโม่เสี่ยวหนง ยังคงหลับลึกมาก เธอค่อยๆลุกขึ้น เดินออกประตูไป
เธออยากรู้มาก ในเวลานี้เย่เชินหลินจะหลับสบายไหม
อากาศจะเย็นเล็กน้อยในเดือนพฤษภาคมและมิถุนายน เซี่ยชีหรั่นเดินออกมาจากห้องพักคนรับใช้ ได้กลิ่นหอมของดอกไม้สีม่วงแดงลอยมาแต่ไกล
เธอค้นพบว่าไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ดอกไม้สีม่วงแดงนอกจากจะเชื่อมโยงกับโม่เสี่ยวจุนแล้ว ยังเชื่อมโยงกับเย่เชินหลินด้วย
เธอมองไปที่ต้นดอกไม้สีม่วงแดง แล้วหันหลังเดินไปทางบ้านหลัก เดินไปได้ไม่กี่ก้าว เธอก็หยุดเดินอย่างกะทันหัน ยืนตัวแข็งมองไปด้านหน้า
ระยะห่างไม่กี่เมตรเธอเห็น ชายรูปร่างสูงยืนอยู่ตรงนั้น กำลังมองมาที่เธอ คนคนนั้น เป็นคนที่เธอคิดถึงมาโดยตลอดไม่ใช่หรือ
กลั้นน้ำตาไม่อยู่ น้ำตาไหลลงมา หลังจากเธอยืนนิ่งอยู่ประมาณสองนาที แล้ววิ่งเข้าไปหาเขาเหมือนเพิ่งตื่นตัว……
ในเวลาที่ทั้งวิลล่ากำลังหลับอยู่ มีแค่พวกเขาทั้งสองคนเท่านั้นที่รักและคิดถึงกัน คิดถึงกันและกันในเวลาเดียวกัน
พวกเขาไม่ต้องการรบกวนซึ่งกันและกัน ในเวลานี้แค่ต้องการ ไปดูอย่างเงียบ ๆ ว่าคนที่เรารักนอนหลับสนิทหรือไม่
ถ้าเซี่ยชีหรั่นสงสัยที่เย่เชินหลินสงสัยในตัวเธอเมื่อวานนี้ ในเวลานี้เห็นเขามาที่บริเวณของคนรับใช้ ความคิดเชิงลบก็หายไปทันที
ถ้าเขาไม่ได้รักเธอ ในเวลานี้ก็จะไม่มีอาการนอนไม่หลับเหมือนเธอ และจะไม่คิดถึงเธอมากขนาดนี้
ความสุขที่ได้รู้ว่าคนที่เรารักยังคงรักเราอยู่เสมอ น้ำตาของเซี่ยชีหรั่นค่อยๆไหลลง เธอไม่ทันเช็ด วิ่งเข้าไปหาเย่เชินหลิน
เขายืนนิ่งอยู่ตรงนั้น เขารู้สึกแปลกใจที่เห็นผู้หญิงที่เขารักที่สุดในชั่วโมงที่มืดมิดที่สุดของวัน
ปฏิกิริยาแรกของเขาคือหันหลังกลับ ในเวลานี้ไม่มีใครเห็น เขากลัวว่าจะห้ามใจตัวเองไม่อยู่แล้วกอดเธอไว้ในอ้อมกอดเพื่อปลอบใจเธอ และยังกลัวว่าจะห้ามตัวเองไม่ได้ที่จะไม่จูบปากเล็กๆของเธอ แล้วอดใจไม่ได้ที่จะทำให้เธอเข้าไปอยู่ในร่างกายของเขา
เรื่องเล็กยังอดทนไม่ได้จะทำให้เสียการใหญ่ได้ ถ้าเขาไม่อดทนในเวลานี้ ก็จะทำให้ผู้หญิงของเขาต้องอยู่ในความมืดนานขึ้น
แต่เธอเห็นเขาแล้ว ถ้าเขาหันหลังแล้วเดินจากไป ก็จะแสดงถึงความสับสนวุ่นวายของเขา ดังนั้นเขาจะทำเช่นนี้ไม่ได้
“หลิน หลิน” เซี่ยชีหรั่นหยุดอยู่ตรงหน้าเขา เงยหน้ามองเขา เรียกเขาสองครั้งด้วยเสียงต่ำและรีบร้อน
หัวใจของเขารู้สึกประทับใจที่ได้ยิน และถูกรบกวนโดยสมบูรณ์
เขามองใบหน้าที่เปื้อนน้ำตาของเธอ นั่นเป็นภาพที่ทิ่มแทงหัวใจของเขามาก นอกจากนี้ขณะนี้เธอกำลังร้องไห้ ดูน่าสงสารมาก
เขาแอบกำหมัดไว้แน่น ยับยั้งความอยากที่จะกอดเธอ
เขาแค่มองเธออย่างเฉยเมย สีหน้าจริงจังมาก น่าเสียดายแม้ว่าเขาจะพยายามทำหน้าจริงจังเพื่อปกปิดความจริงของการมาที่นี่ของเขาเพราะดูเธอ เพราะเซี่ยชีหรั่นเห็นความจริงเช่นนี้จึงมองเห็นความหวังมากขึ้น
“คุณคิดถึงฉันใช่ไหม หลิน” เซี่ยชีหรั่นพูดอย่างมั่นใจ ไม่ใช่น้ำเสียงของการถาม แต่เป็นการยืนยัน
สิ่งเล็กๆ ทำไมคุณถึงออกมาข้างนอก ไม่นอนพักผ่อนที่ห้องหล่ะ เขาถอนหายใจในใจเขา แล้วยืนมองเธออย่างเงียบๆ และไม่ตอบเธอ
ขอแค่เขาพูดออกมา อาจจะทำร้ายความรู้ของเธอ ดังนั้นแค่ไม่กี่วินาที เขาก็นิ่งเงียบเพื่อให้เธอรู้สึกถึงความรักที่เขามีต่อเธอ เขาไม่อยากให้ผู้หญิงที่เขารักต้องเสียใจ ทุกครั้งที่เห็นน้ำตาของเธอ เขารู้สึกถึงความเจ็บปวดเหมือนถูกแทง
ถ้าพ่อแม่ยังหนุ่มอยู่ เขาจะไม่เลือกวิธีเช่นนี้เพื่อเผชิญหน้าสุนัขจิ้งจอกเฒ่าสองคนนั้นแน่นอน เขาจะใช้วิธีที่ตรงไปตรงมาและเจาะจง ต่อสู้ด้วยดาบและปืนจริง
แต่ตอนนี้ทำไม่ได้ เขาทำได้แค่อดทนรอ ถึงจะไม่ทำให้พ่อแม่ของเขาต้องมาเดือดร้อนเพราะเรื่องของพวกเขา
พ่อก็แก่แล้ว ร่างกายยังคงเป็นเช่นนั้น เขาจะต้องระมัดระวัง
“ฉันรู้ว่าคนที่คุณรักก็คือฉัน ไม่ใช่เธอ หลิน คุณบอกฉัน ทำไมต้องทำแบบนี้ ไม่ คุณไม่ต้องบอกฉัน คุณไม่ต้องพูดฉันก็เข้าใจ คุณจะต้องมีความลำบากใจในการพูด ฉันไม่ถามแล้ว ขอแค่ฉันได้อยู่ที่วิลล่าต่อไป และได้เห็นคุณบ่อยๆ ฉันเชื่อว่าเรื่องเหล่านี้จะต้องมีวันจบลง ฉันรู้ว่าตอนนี้คุณตั้งใจยอมอ่อนข้อให้ตระกูลส้งเห็น ฉันเชื่อว่าในที่สุดผู้ชายของฉันจะต้องเป็นผู้ชนะ ฉันจะรอวันนั้น ในช่วงเวลานี้ไม่ว่าฉันจะลำบากและถูกเยาะเย้ยมากแค่ไหน ฉันก็ยินดีและจะยอมทน ขอแค่คุณรักฉัน” เซี่ยชีหรั่นพูดเบาๆกับเขา ภายใต้แสงไฟจากไฟถนน น้ำตาบนใบหน้าของเธอหักเหด้วยแสงที่ใสดุจคริสทัล
ดูเหมือนว่าเขาจะเห็นใบหน้าของเธอเปล่งประกาย เธอเป็นเหมือนนางฟ้าที่บริสุทธิ์ ความเพียรของเธอ ความอดทนของเธอทำให้เขาเจ็บปวดและทำให้เขานับถือ
ผู้หญิงของเขา เป็นผู้หญิงที่สวยงามที่สุดบนโลกใบนี้
เธอรู้ทุกอย่าง แม้ว่าเธอจะไม่รู้อะไรเลย แต่เธอมีสติปัญญาพอที่จะรับรู้
เซี่ยชีหรั่นนะ เซี่ยชีหรั่น ฉันคือเย่เชินหลินทำไมคุณถึงได้รักฉันมากขนาดนี้ ชาตินี้ หากฉันไม่ปฏิบัติต่อคุณดีๆ ไม่ชดเชยให้คุณอย่างดี ฉันก็คงจะไม่ใช่คนแล้ว
เย่เชินหลินลำคอฝืดๆ มือของเขากำแน่นขึ้น ต่อต้านความรู้สึกที่อยากจะกอดเธอ
เขาอยากจะกอดเธอ ต้องการที่จะจูบน้ำตาคริสทัลบนใบหน้าของเธอทีละหยุดจนแห้ง
เซี่ยชีหรั่นพูดจบ มองไปรอบ ๆ อย่างระมัดระวัง มั่นใจว่ามีคนแล้ว เธอจึงได้เดินเข้าใกล้อีกนิด เพราะเธออยากจะกอดเขา
เธอต้องการที่จะใกล้ชิดกับเขา ถึงแม้จะเป็นการใกล้ชิดแค่นิดเดียว แม้ว่ามันจะเป็นเพียงแค่กอด หรือแค่เขาจูบหน้าผากของเธอเบาๆก็ได้
เธออดทนได้ แต่เธอก็ต้องการความกล้าหาญและแรงบันดาลใจในการสานต่อ
เธอมองเขาอย่างโง่เขลา เหยียดแขนสองข้างออกแล้วจะกอดเขา ใจของเย่เชินหลินก็ห้ามไม่อยู่ รีบเข้าไปกอดเธอไว้ในอ้อมแขนทันที
หัวใจของเซี่ยชีหรั่นละลายทันที ช่างเป็นกอดที่ ถึงแม้จะให้เธอเสียสละชีวิตของเธอ เธอก็ยอม
นี่คือความรัก ความรักที่สามารถสละได้แม้กระทั่งชีวิต
เพียงชั่วครู่ เย่เชินหลินอารมณ์ที่เดือดพล่านทั้งหมดถูกปราบปรามโดยเขา เขาเริ่มจูบติ่งหูของเธอ เป็นวิธีการหยอกล้อ
“คิดถึงคุณ คิดถึงคุณจริงๆ หลิงหลิงมีท้องใหญ่ ไม่ค่อยสะดวก ตอนกลางคืนฉันรู้สึกเหงา จึงคิดถึงคุณ ฉันยังคงชอบร่างของคุณที่สุด” เขาจูบไปด้วย แล้วพูดสิ่งที่ทำร้ายเธอไปด้วย
