สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 634 สาวใช้ตัวแสบ 538

ตอนที่ 634 สาวใช้ตัวแสบ 538
“ดูเหมือนว่าเธอจะไม่สบาย ถ้างั้นผมจะพูดสั้นๆก็แล้วกัน คุณจะได้รีบพักผ่อน คนที่นัวเนียกับไห่ลี่หมินคือเธอใช่ไหม？”เย่เชินหลินถามขึ้นอย่างรวบรัด
หลินหลิงอยากที่จะปฏิเสธ เรื่องอื่นนั้นเธอสามารถที่จะเผชิญหน้าได้อย่างสง่าผ่าเผย แต่สำหรับเรื่องนี้ เธออยากจะเป็นนกกระจอกเทศเสียเหลือเกิน สามารถที่จะอยู่ในทะเลทราย และหลบหนีตลอดไป
“อย่าหลบหลีกเลย ใช่ก็คือใช่ ไม่ใช่ก็คือไม่ใช่ อยู่ต่อหน้าผมไม่ต้องปิดบังหรอก”เย่เชินหลินมองออกว่าหลินหลิงกำลังคิดอะไรอยู่ เขารู้ว่าเธอชอบเขามานานหลายปีแล้ว ต่อหน้าคนอื่น แน่นอนว่าเธอนั้นไม่อยากเผชิญหน้า แต่เขาต้องการที่จะให้เธอเผชิญหน้า
เป็นเพราะหลินหลิงทำงานให้เขา ก็เลยเกิดเรื่องนี้ขึ้นมา เขารู้สึกละอายใจ แต่ละอายใจจะมีประโยชน์อะไร เขาควรที่ใช้ชดเชยให้กับเธออย่างสุดความสามารถถึงจะถูก
ขอเพียงแค่เธอเต็มใจ เขาสามารถที่จะพูดโน้มน้าวให้ไห่ลี่หมินแต่งงานกับเธอได้ ไห่ลี่หมินไม่ใช่ผู้ชายที่ไม่รับผิดชอบ
หลินหลิงกัดริมฝีปาก หลับตาลงและถอนหายใจเฮือกใหญ่ จากนั้นก็จ้องมองไปที่เจ้านายอย่างสง่างาม เธอพูดด้วยเสียงเบากับชายที่เธอเคยเลื่อมใสศรัทธาว่า：“ใช่ค่ะ เมื่อคืนเป็นฉันเอง เขาคิดว่าฉันเป็นคุณเซี่ย！”
เมื่อได้ยินเธอยอมรับ เขาก็มองไปที่ใบหน้าที่ซีดขาวของเธอ ใจของเย่เชินหลินราวกับถูกค้อนทุบจนรู้สึกเจ็บปวดก็มิปาน
ไห่ลี่หมินบอกว่า บนเตียงนั้นมีคราบเลือด แสดงว่าเธอนั้นเป็นสาวบริสุทธิ์ เย่เชินหลินรู้ดีว่าการที่หลินหลิงโตขนาดนี้แล้วยังเป็นสาวบริสุทธิ์ แสดงว่าเธอนั้นให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มาก
สำหรับเธอแล้ว การที่เยื่อพรหมจรรย์ถูกฉีกขาดนั้น มันเป็นเรื่องที่ใหญ่หลวงนัก
“หลินหลิง ฟังผมสักประโยคได้ไหม？ลองคบกับไห่ลี่หมินดู เขาเป็นผู้ชายที่ดีคนหนึ่งที่คุณสามารถฝากชีวิตไว้กับเขาตลอดชีวิต ผมเชื่อว่า ขอเพียงใช้เวลา สักวันเขาจะต้องค่อยๆหลงรักเธอ ความรู้สึกดีๆมันสามารถสร้างขึ้นได้”เย่เชินหลินโน้มน้าวเขาด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ หลินหลิงยิ้มที่มุมปาก และตอบกลับด้วยน้ำเสียงเสียดสีเป็นครั้งแรกว่า
“คุณเย่ การที่คุณพูดแบบนี้ คุณต้องการให้คุณไห่รับผิดชอบฉัน ใช่ไหมคะ？ในใจของคุณ คุณคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงที่ควรถูกคนอื่นรับผิดชอบใช่ไหม？มันก็แค่เยื่อบางๆ สักวันมันก็ต้องขาดอยู่ดี ฉันก็อยากที่จะสัมผัสการร่วมรักมาโดยตลอดว่ามันรู้สึกอย่างไร เพียงแต่ว่าไม่เจอชายที่สะอาดและเหมาะสมก็เท่านั้น เป็นแบบนี้ก็ดีแล้ว สามารถให้ครั้งแรกกับผู้ชายที่ยอดเยี่ยม อีกทั้งยังช่วยเขาแก้ปัญหาเรื่องเร่งด่วนให้กับเขา”
ขณะที่หลินหลิงพูดออกมาเช่นนี้ ภายในใจของเธอนั้นรู้สึกเจ็บปวดยิ่งนัก แต่ไหนแต่ไรมาคำว่าการร่วมรักนั้นไม่เคยออกมาจากปากของเธอเลย
เธอเป็นผู้หญิงที่รักนวลสงวนตัว เพราะว่าตั้งแต่เด็กเธอเข้าใจว่า ผู้หญิงควรที่จะเคารพตนเอง มิฉะนั้นแล้วจะกลายเป็นของเล่นของผู้ชายเหมือนแม่ของเธอ แม่ของเธอเองก็รู้สึกว่า เธอเป็นผู้หญิงที่ถูกต้องตามหลักธรรมนองคลองธรรมของผู้ชาย แต่ในความเป็นจริงแล้วเธอนั้นไม่สามารถทำได้
เย่เชินหลินขมวดคิ้ว รู้ว่าสิ่งที่หลินหลงพูดออกมานั้นเป็นเพราะความโกรธ
เขานิ่งเงียบครู่หนึ่ง ภายในใจนั้นคิดว่าผู้หญิงที่แข็งแกร่งอย่างหลินหลิง นั้นไม่คิดที่จะฆ่าตัวตายก็นับว่าเป็นเรื่องที่ดีมากแล้ว หากเขายังจะบังคับขืนใจเธออีก ก็จะทำให้เธอยิ่งรู้สึกเจ็บปวด หากเป็นเช่นนั้นก็เท่ากับว่าเขาทำให้เธอรู้สึกอึดอัดใจไม่ใช่กำลังชดเชยให้กับเธอ
เมื่อคิดได้เช่นนี้แล้ว เขาก็คลายคิ้วที่ขมวดอยู่ลงและพูดกับเธออย่างอ่อนโยนว่า：“โอเค ผมก็จะไม่พูดอะไรมากแล้ว ผมเคารพในการตัดสินใจของคุณ ก่อนหน้านี้คุณเป็นคนยังไง ตอนนี้ก็ยังเหมือนเดิม ผมหวังว่าคุณจะคิดได้จริงๆ นอกจากนี้หากคุณไม่อยากที่จะมีอะไรเกี่ยวข้องกับเขาแล้วล่ะก็ อย่าลืมกินยาคุมก็แล้วกัน”
เขากลัวว่าเวลานี้สติของเธอยังไม่กลับมาเต็มที่นัก ดังนั้นจึงตั้งใจที่จะพูดกำชับเธอ
แม้ว่าเธอจะอยากจะมีสัมพันธ์กับไห่ลี่หมิน แต่ตอนนี้เธอก็ควรกินยาคุมกำเนิด เพราะหากเธอท้องเพราะการถูกวางยาก็คงจะไม่ค่อยดีนัก
“ฉันทราบค่ะคุณเย่ รบกวนช่วยเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับด้วยนะคะ”หลินหลิงกัดฟันพูดจนจบ จากนั้นลุกขึ้น และขณะที่เธอเดินออกจากประตูนั้นน้ำตาก็ไหลพรากออกมาทันที
คุณเย่ นับตั้งแต่นี้เป็นต้นไปฉันเกรงว่าฉันคงจะไม่มีสิทธิ์แอบรักคุณแล้ว
หากเป็นเมื่อก่อนก็ยังคงมีความหวังที่สักวันหนึ่งเขาจะหันมามองเธอบ้าง แต่นับจากนี้ต่อไปความหวังนั้นได้พังทลายลงแล้ว เพราะแม้ว่าเขาจะหันมามองเธอ แต่เธอก็ไม่คู่ควรกับเขาแล้ว เธอนั้นไม่บริสุทธิ์แล้ว
ฟ้าสว่างแล้ว แต่เซี่ยชีหรั่นนั้นยังคงนอนหลับอยู่ ไห่ลี่หมินนั้นนอนพลิกตัวอยู่นาน หลังจากที่เย่เชินหลินจากไป เขาก็นอนหลับอยู่บนโซฟาที่อยู่นอกห้อง
กระทั่งใกล้จะถึงช่วงกลางวัน เซี่ยชีหรั่นถึงได้ตื่นนอน และเมื่อลืมตาขึ้นมาก็พบว่าเธอนั้นนอนอยู่บนเตียงที่ว่างเปล่าตามลำพัง
เธอมองไปบนเตียงที่ว่างเปล่า ภายในใจครู่หนึ่งของเธอนั้นก็รู้สึกโดดเดี่ยว ผู้ชายของเธอจากไปแล้ว เธอรู้ดีว่าเขาจำเป็นต้องจากไป เธอก็หวังว่าเขาจะจากไปเช่นกัน หวังว่าเรื่องนี้จะดำเนินไปตามแผนที่เขาได้วางไว้ มีเพียงแบบนั้นพวกเขาทั้งสองถึงจะสามารถอยู่ด้วยกันได้ในเร็ววัน
เขาถอนหายใจเบาๆเฮือกหนึ่ง จากนั้นก็ลุกขึ้น ไปหากระโปรงใหม่ใส่ จากนั้นก็เดินไปอาบน้ำ
เมื่อไห่ลี่หมินได้ยินเสียงของเธอเปิดประตู เขาก็ตื่นขึ้น จากนั้นรีบลุกขึ้นจากโซฟา
“ที่รัก คุณตื่นแล้วเหรอ？รีบไปอาบน้ำเถอะจากนั้นมาทานข้าวเช้าด้วยกัน” ไห่ลี่หมินพูดขึ้นอย่างสนิทสนม เมื่อได้ยินไห่ลี่หมินเรียกเช่นนั้น เซี่ยชีหรั่นก็ขมวดคิ้ว แต่ไม่นานเธอก็เข้าใจ เกรงว่าเขาคงกำลังจะเตือนเธอว่า ต่อไปเราจะต้องแสดงออกให้มันดูสนิทสนมกันยิ่งขึ้น
แม้ว่าเธอจะรู้ดีว่าควรจะทำอย่างไร แต่พอจะทำเข้าจริงๆเธอก็รู้สึกรับไม่ค่อยได้
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคิดถึงเมื่อคืนวานที่ไม่รู้ว่าเธอพูดอะไรออกไปกับไห่ลี่หมินบ้าง สีหน้าของเธอก็ยิ่งแสดงออกให้เห็นถึงความเคอะเขิน
ไห่ลี่หมินก็นึกถึงเรื่องเมื่อคืนวาน คิดถึงเรื่องที่เขาได้ล่วงเกินเธอ แม้ว่าเขาจะถูกวางยาไม่สามารถควบคุมตนเองได้ แต่เขาก็รู้สึกว่าตนนั้นไม่ใช่สุภาพบุรุษ