สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 650 สาวใช้ตัวแสบ 554

ตอนที่ 650 สาวใช้ตัวแสบ 554
ก็ไม่รู้ว่าตอนนี้เขากลับมามีความสัมพันธ์ที่เร่าร้อนกับส้งหลิงหลิงแล้วหรือยัง
“เธอท้องใหญ่ขนาดนั้น คงจะไม่สะดวกแล้วล่ะ คุณไม่ควรสนใจหญิงตั้งครรภ์ด้วยซ้ำ”
เซี่ยชีหรั่นพูดกับตัวเองเสร็จ ก็แค่อยากจะพูดอะไรบางอย่างกับตัวเองด้วยเสียงแผ่วเบา คุณกำลังคิดถึงบางสิ่งที่ยุ่งเหยิงและทันใดนั้นก็รู้สึกถึงความอบอุ่นที่อยู่ข้างหลัง เธอถูกสวมกอดด้วยอ้อมกอดที่แข็งแกร่ง
“เรื่องเล็กน้อย ไม่คิดว่าความคิดของคุณจะชั่วร้ายขนาดนี้” เสียงแหบแห้งของเย่เชินหลินดังขึ้นในหูของเซี่ยชีหรั่น
ใช่ ทันทีที่เขาเห็นเธอ เขาก็มีความปรารถนาขึ้นมาทันที โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อเขาได้ยินเธอพูดเรื่องบนเตียงและเขาก็เริ่มสนใจเรื่องนั้นมากขึ้น
“เอ๋?” เซี่ยชีหรั่นร้องออกมาด้วยความประหลาดใจและต้องการหันกลับไปมองเขา แต่ก็ถูกเขาจับไว้แน่นจนไม่สามารถขยับได้
“อืม ผมมาแล้ว คิดถึงผมไหม?” เขาถาม ในขณะที่ถาม ริมฝีปากก็จูบไปที่ติ่งหูนุ่มของเธอ
ร่างกายของเซี่ยชีหรั่นสั่นอย่างไม่สามารถควบคุมได้ ทุกเซลล์ในร่างกายเหมือนถูกปลุกขึ้นด้วยการกระทำเพียงเล็กน้อยของเขา
ยังต้องถามไหม? เธอคิดถึงเขา คิดถึงเขาแน่นอน คิดถึงสุดขั้วหัวใจ ประหม่าราวกับว่าเขากำลังหมุนวนอยู่ในความคิดของเธอทุกนาทีไม่เคยหยุดพักเลย
เซี่ยชีหรั่นตื่นเต้นมากเกินไป แล้วเขินอายไปหน่อย คำว่าคิดถึงจึงติดอยู่ที่ในลำคอ เป็นร้อยเป็นพันครั้งก็ไม่สามารถพูดออกไปได้
ดูเหมือนว่าจะไม่พอใจกับความเชื่องช้าของเธอ เย่เชินหลินอ้าปากและกัดใบหูของเธอ ซึ่งแน่นอนว่าไม่ได้แรงนัก
“พูด!” เขาพูดคำๆนั้นออกมาแบบไม่มีเสียง
ใบหูของเธอนั้นไวต่อความรู้สึก เมื่อถูกเขากัดและหยอกล้อ ร่างกายของเธอก็ยิ่งสั่นเทาอย่างรุนแรง
“คิดถึง คิดถึงสิ คุณปล่อยฉันเถอะนะ” เซี่ยชีหรั่นพูดเบา ๆ เขารู้สึกว่าร่างกายเล็ก ๆ ของเธอร้อนขึ้นเล็กน้อยในขณะที่เอนตัวอยู่ในอ้อมแขนของเขา มันทำให้เขาทั้งมีความสุขและอึดอัด
“เธอคิดว่าแบบนี้ฉันจะปล่อยเธอไปได้งั้นเหรอ?”
จูบตอบกลับเย่เชินหลิน น้ำตาแห่งความสุขของเซี่ยชีหรั่นก็ไหลออกมา
เขาจงใจทำให้เธอประหลาดใจงั้นเหรอ? เธอรู้สึกประหลาดใจจริงๆ เธอคิดว่าจะได้เห็นสถานที่ที่เขาอาศัยอยู่ในทริปนี้เท่านั้น แต่ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าเธอจะได้พบเขาด้วยตนเอง
มือของเธอโอบรอบเอวแกร่งของเขาไว้แน่น ขยับขึ้นลง รู้สึกได้ว่าจริง ๆ แล้วเธอกำลังกอดเขาอยู่
นี่ไม่ใช่ความฝัน ไม่ใช่ว่าเมื่อลืมตาขึ้นมาก็เผชิญหน้ากับห้องที่ว่างเปล่า
เขาจูบสัมผัสไปถึงรสเค็มของน้ำตาในปากของเธอ เขาจูบไล่ไปตามน้ำตาและจูบลงบนดวงตาที่ปิดสนิท
“ที่รัก ทำให้คุณลำบากอีกสิ” ในที่สุดความรู้สึกผิดของเขาก็โพล่งออกไป แต่เซี่ยชีหรั่นก็ส่ายหน้า
“ไม่เลย ฉันไม่ลำบากเลยสักนิด เป็นความสุขของฉันที่ได้คิดถึงคุณ” เซี่ยชีหรั่นพูดเบา ๆ จูบของเย่เชินหลินปิดปากเล็ก ๆของเธออีกครั้ง
คลอเคลียกันอยู่ที่ประตูสักพักนึง เย่เชินหลินก็อุ้มเธอขึ้นและเดินไปไม่กี่ก้าวมาที่เตียงใหญ่
“บอกฉันมา มีผู้หญิงคนอื่นมาที่นี่หรือเปล่า?” เมื่อเขาตะครุบเธอราวกับสัตว์ร้าย เซี่ยชีหรั่นก็อดไม่ได้ที่จะถามออกไปด้วยโทนเสียงต่ำ
ไม่รู้ว่าทำไม เธอถึงยิ่งสนใจว่าเขาจะอยู่กับผู้หญิงคนอื่นมากขึ้น แม้ว่าจะเป็นอดีต แค่คิดเธอก็รู้สึกเจ็บปวดในใจขึ้นมาแล้ว
“ไม่เคยพามา ที่นี่เป็นที่ของผมกับไห่เพื่อนรัก ไม่ต้องการผู้หญิงหรอก” เย่เชินหลินคว่ำปากและพูด เขาพูดว่าเป็นเพื่อนกับไห่ ทำให้เซี่ยชีหรั่นหัวเราะออกมา
“จริงด้วย ไห่ลี่หมินล่ะ? เขารู้ไหมว่าคุณจะมา?” เซี่ยชีหรั่นถาม
“รู้อยู่แล้วล่ะ พวกเราสมรู้ร่วมคิดกัน เอาล่ะ คุณไม่ได้สนใจแบบนี้ ผมต้องลงโทษคุณ ”
การตกแต่งภายในนั้นสวยงาม แต่นอกห้องนั้น ไห่ลี่หมินไม่คาดคิดว่าจะได้เห็นหลินหลิงนั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้ใต้ต้นไม้เงียบ ๆ ด้วยความงุนงง
เขาแปลกใจเล็กน้อย เวลาเย่เชินหลินมาที่นี่ เขาแทบจะไม่พาผู้ช่วยมาเลย โดยเฉพาะผู้ช่วยหญิง แล้ววันนี้มันยังไงกัน? กลัวว่าเขากับเซี่ยชีหรั่นสนิทสนมแนบแน่นกัน แล้วทิ้งเขาไว้ จะเหงางั้นเหรอ?
นายแซ่เย่เป็นมีน้ำใจขนาดนี้เลยเหรอ?
“ผู้ช่วยหลิน คุณมาแล้ว?” ไห่ลี่หมินก้าวไปข้างหน้าและทักทายด้วยความสุภาพ
หลินหลิงเงยหน้าขึ้นเพื่อมองไปที่ไห่ลี่หมิน โดยไม่รู้ตัวฉากที่เขาจับเธอกลับมาปรากฏขึ้นในความคิดของเธอ มีความตื่นตัวในดวงตาของเธอ
“สวัสดีค่ะ คุณไห่” หลินหลิงตอบอย่างใจเย็นที่สุด จากนั้นยืนขึ้น เธอต้องการที่จะหลบหนี เธอต้องการเผชิญหน้ากับไห่ลี่หมิน แต่เมื่อเธอเห็นเขาจริงๆ เธอก็รู้ว่าเธอไม่สามารถเผชิญหน้ากับเขาได้
เมื่อไห่ลี่หมินได้ยินเสียงของเธอ คิ้วของเขาก็ขยับเล็กน้อย ไม่รู้ว่าทำไม แต่เขารู้สึกแปลก ๆ
ดวงตาของเธอทำให้เขาแปลก ๆ เล็กน้อยดูเหมือนเธอจะกลัวเขา
“ผู้ช่วยหลินคุณกังวลเรื่องอะไร” ไห่ลี่หมินถาม
“ไม่มี ๆ ๆ ๆ ไม่มีอะไร ฉันจะไปเดินเล่น คุณก็ตามสบายค่ะ” หลินหลิง พูดประโยคนั้นจบแล้วจากไปอย่างรวดเร็ว
ไห่ลี่หมินมองไปที่ด้านหลังของเธออย่างว่างเปล่าและส่ายหัวคิดว่าบางครั้งผู้หญิงก็แปลกจริงๆ
เขาไม่ได้ติดต่อกับหลินหลิงอย่างจริงจัง ทุกครั้งที่เขาพบกัน เขาก็กล่าวสวัสดี เขาไม่เคยก่อคดีฆาตกรรมและวางเพลิงใด ๆ และเธอไม่มีเหตุผลที่จะต้องกลัวเขา