สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 651 สาวใช้ตัวแสบ 555

ตอนที่ 651 สาวใช้ตัวแสบ 555
บางที เขาอาจจะคิดมากไป อยู่กับเซี่ยชีหรั่นมากไป บางทีวิธีการของเขาอาจจะพิถีพิถันมากเกินไป
…….
ส้งหลิงหลิงกลับไปถึงบ้านตระกูลส้ง ก็เห็นบิดาของเธอ รองประธานส้งนอนอยู่บนเตียง สีหน้านั้นดูไม่ค่อยดีเสียเท่าไร
“คุณพ่อ คุณพ่อเป็นอะไรไปคะ มีปัญหาอะไรก็รีบไปโรงพยาบาลสิ มาเสียเวลาอยู่ที่บ้านได้อย่างไรกันคะ” ส้งหลิงหลิงเอ่ยอย่างเป็นห่วง
“หลิงหลิงกลับมาแล้วหรือ พ่อไม่อยากไป ปัญหาเดิมๆ ไปแล้วก็เป็นแบบเดิมนั่นแหละ อยู่บ้านกินยาก็พอแล้ว พ่อว่าแม่ของลูกก็จริงๆเลย ทำไมยังทำให้ลูกกลับมากัน ลูกดูสิ ท้องใหญ่ขนาดนี้แล้ว สามารถคลอดได้ตลอดเวลา ถ้าหากว่ามีอาการน้ำเดินที่บ้านของพ่อแม่ฝ่ายหญิงจะไม่ดีนะ”
“คุณพ่อ! ดีร้ายอย่างไรคุณพ่อก็เป็นถึงรองประธานพรรคระดับมณฑลนะคะ ทำไมถึงได้มีความเชื่องมงายเหมือนผู้สูงวัยแบบนี้ล่ะคะ ใครบอกว่าถ้ามีอาการน้ำเดินที่บ้านของพ่อแม่ฝ่ายหญิงแล้วจะทำให้โชคลาภของบ้านพ่อแม่ฝ่ายหญิงไม่ดีกันคะ หนูไม่เชื่อเรื่องพวกนั้นหรอกค่ะ สุขภาพของคุณพ่อไม่ดี ทั้งยังไม่ยอมไปโรงพยาบาล แน่นอนว่าหนูต้องกลับมาเยี่ยมสิคะ ถ้าคุณพ่อกลัวว่าหนูจะคลอดเจ้าตัวน้อยที่นี่ก็เชื่อที่หนูพูดแล้วรีบไปโรงพยาบาลสิคะ”
แม้ว่าส้งหลิงหลิงจะร้าย แต่ในด้านการปฏิบัติต่อบิดามารดานั้นยังถือว่ามีความกตัญญู เห็นสีหน้าของบิดาดูไม่ค่อยดี เธอก็รู้สึกร้อนใจอยู่บ้าง
แน่นอนว่าเธอเรียนมาจากบิดา ทุกอย่างล้วนต้องพิจารณาถึงผลประโยชน์ ดังนั้นในด้านของความรักความสงสารนั้นยังคงแฝงไปด้วยผลประโยชน์อยู่ บิดาของเธออยู่ในตำแหน่งดีๆ เธอก็คือลูกสาวของรองประธานพรรคระดับมณฑล ถ้าหากว่าสุขภาพของคุณพ่อไม่เอื้ออำนวย ไม่สามารถดำรงตำแหน่งได้ เธอก็ไม่ได้มีสถานะที่สูงแบบนี้แล้ว
“ได้ พ่อรับปากลูกว่าจะสังเกตการณ์อีกหน่อย ถ้าหากว่ายังรู้สึกทรมานอีก พ่อจะไปโรงพยาบาลแน่นอน เอาเถอะ ลูกก็ไปพักผ่อนสักหน่อย ท้องใหญ่ขนาดนี้แล้วยังนั่งอยู่ที่นี่ พ่อเห็นแล้วก็เหนื่อยแทน”
ที่จริงแล้วส้งหลิงหลิงก็นั่งจนเหนื่อยมาก จึงพยุงเอวลุกขึ้นยืน พลางเอ่ยว่า “อย่างนั้นหนูไปพักสักครู่แล้วจะกลับมาเยี่ยมคุณพ่ออีกนะคะ คุณพ่อ ถ้ามีตรงไหนรู้สึกไม่สบายสามารถบอกหนูกับซูหาว เสี่ยวลี่ได้ อย่าอดทนเก็บเอาไว้นะคะ”
“อืม ไปเถอะ” รองประธานส้งเอ่ยจบก็โบกมือ
เมื่อพวกเธอเดินไปถึงหน้าประตู เขาก็เอ่ยขึ้นมาประโยคหนึ่งอย่างไม่ใส่ใจว่า “หลิงหลิง ลูกชอบกินแป้งเท้ายายม่อมที่ผลิตจากหมู่บ้านด้านข้างเมืองไห่ไม่ใช่หรือ หลายวันก่อนหัวหน้าหลี่เอามาให้พ่อนิดหน่อย พ่อเก็บไว้ให้ลูกโดยเฉพาะเลย เรียกเสี่ยวลี่ไปต้มให้ลูกสักหน่อยสิ”
ส้งหลิงหลิงรู้สึกตื้นตันใจอยู่บ้าง หันศีรษะกลับไปมองบิดา เอ่ยอย่างจริงใจว่า “คุณพ่อคะ คุณพ่อป่วยขนาดนี้แล้วยังจะคิดเรื่องของหนูอีก”
“ไอ้หยา ลูกๆล้วนเป็นคนสำคัญของบิดามารดา เอาเถอะ ไปกินเสีย อย่าให้พ่อต้องพูดเยอะเลย” รองประธานส้งโบกมืออีกครั้ง นัยน์ตาส่งสัญญาณให้กับเซียวเสี่ยวลี่
เซียวเสี่ยวลี่รีบก้าวขึ้นมาพยุงส้งหลิงหลิง พลางพูดว่า “พี่คะ อย่างไรต้มแป้งเท้ายายม่อมก็ต้องใช้เวลาสิบนาที ฉันจะพยุงพี่กลับไปพักที่ห้องก่อน เสร็จแล้วฉันจะเรียกพี่นะคะ”
ส้งหลิงหลิงพยักหน้า ถอนหายใจครั้งหนึ่ง “ต้องพักสักหน่อยจริงๆนั่นแหละ เรายังไม่เคยตั้งครรภ์ก็ไม่รู้ว่าถ้าเด็กยิ่งมีอายุครรภ์มากขึ้นนั้นก็เหนื่อยมากจริงๆ ไม่รู้ว่าคนอื่นเป็นแบบนี้หรือไม่ ลูกรักของพี่ขยับตัวไปมาเก่งมากเลย ขอเพียงแค่อารมณ์ความรู้สึกของพี่แปรปรวนนิดหน่อย เขาก็ดูเหมือนจะสามารถรับรู้ได้อย่างไรอย่างนั้น”
“คาดว่าน่าจะเป็นแบบนี้หมดนะคะ ฉันได้ยินคุณแม่ฉันบอกว่า ตอนที่มีฉันในท้องนั้น ฉันขยับไปมาอย่างมีความสุข พี่ดูนิสัยของฉันสิว่าชื่นชอบเข้าหาผู้คนมากแค่ไหน ดูท่าหลานชายตัวน้อยขยับตัวเก่งขนาดนี้ อนาคตจะต้องเป็นนักกิจกรรมเคลื่อนไหวทางการเมืองคนหนึ่ง”
“เรานี่รู้จักพูดเสียจริง ฟังแล้วอารมณ์ดีเลย” สองคนพูดคุยกันจนถึงห้องนอนของส้งหลิงหลิง
เมื่อไม่มีคนอื่นอยู่แล้ว ส้งหลิงหลิงก็เก็บรอยยิ้มบนใบหน้ากลับมา เอ่ยถามเซียวเสี่ยวลี่ว่า “เรื่องนี้พี่ให้เธอไปทำเป็นอย่างไรบ้าง ถึงเวลาแล้วนะ ทำไมถึงไม่เห็นมีการเคลื่อนไหวอะไรเลย”
เซียวเสี่ยวลี่รู้ว่าเธอจะต้องเอ่ยถึงเรื่องนี้ เธอกดเสียงต่ำอธิบายอย่างตื่นตระหนกว่า “เรื่องนี้ทำได้ยากค่ะ ฉันกำลังเตรียมการอยู่ค่ะ”
“อ่อ เตรียมการอย่างไรล่ะ พูดสถานการณ์ที่เป็นรูปธรรมให้ฉันฟังหน่อย อย่าปิดบังฉันเอาไว้ แล้วหน้าไหว้หลังหลอกก็พอ” ส้งหลิงหลิงไม่คิดว่าอาศัยสติปัญญาของเซียวเสี่ยวลี่ ฆ่าคนคนหนึ่งจะลำบากขนาดนี้ เธอคงจะไม่อยากทำถึงจะเป็นความจริง
“พี่ฟังฉันพูดก่อน พี่……” เซียวเสี่ยวลี่เขยิบเข้าไปข้างหูส้งหลิงหลิง พูดกระซิบกระซาบเบาๆ สีหน้าของส้งหลิงหลิงเปลี่ยนไปเล็กน้อย
สภาพจิตใจของเธอดีมากมาตลอด ไม่ช้าอารมณ์ความรู้สึกก็กลับสู่ปกติ
“ไปเถอะ พี่หิวแล้ว ช่วยไปต้มแป้งเท้ายายม่อมมาให้พี่หน่อย”
เซียวเสี่ยวลี่รับคำแล้วเดินออกจากห้องไปยังห้องครัว
รองประธานส้งหลอกว่าร่างกายไม่สบาย ยาไม่มีแล้ว ให้ส้งซูหาวพาภรรยาของเขาจากไป
ในตอนนี้บ้านตระกูลส้งมีเพียงแค่รองประธานส้ง ส้งหลิงหลิง และเซียวเสี่ยวลี่
เซียวเสี่ยวลี่กวาดตามองด้านนอกห้องครัวรอบหนึ่ง จากนั้นก็หยิบยาที่เตรียมเอาไว้ก่อนหน้านี้ออกมา โรยลงบนแป้งเท้ายายม่อมที่เพิ่งต้มเสร็จอย่างเงียบๆ แล้วก็ออกแรงคนให้เข้ากัน
สิ่งที่เธอทำทั้งหมดนั้น รองประธานส้งที่แอบออกมานั้นเห็นแล้ว
เขาต้องการตรวจสอบให้มั่นใจ ถึงจะวางใจได้
เซียวเสี่ยวลี่ต้มแป้งเท้ายายม่อมเสร็จแล้วก็วางพักไว้ที่เคาน์เตอร์ในครัวสักพัก เมื่อได้อุณหภูมิพอเหมาะแล้วถึงจะยกเข้าไปที่ห้องของส้งหลิงหลิง
เธอดมดูแล้วไม่มีกลิ่นพิเศษอะไร
“พี่คะ ต้มเสร็จแล้วค่ะ จะทานตอนนี้เลยหรือว่าจะพักให้เย็นก่อนคะ” เซียวเสี่ยวลี่ถามส้งหลิงหลิง
“ทานตอนนี้เลยแล้วกัน หิวแล้ว”