สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 683 สาวใช้ตัวแสบ 587

ตอนที่ 683 สาวใช้ตัวแสบ 587
“เธอไปเที่ยวผับอยู่บ่อยๆจริง คุณอย่ามองว่าเวลาเธอทำงานแล้วเย็นชาแบบนั้น เมื่อเลิกงานแล้ว เร่าร้อนมาก คิดไม่ถึงล่ะสิ ว่าหลินหลิงก็มีด้านที่เซ็กซี่เหมือนกัน ผมเคยเห็นเธอในผับอยู่ครั้งหนึ่ง เธอสวมชุด…” เย่เชินหลินหยุดไปแป๊บหนึ่ง กระแอมในลำคอ ให้ไห่ลี่หมินไปนึกภาพว่าหลินหลิงจะสวมชุดยังไง
“ยังไงตอนนั้นผมก็ดูไม่ออกว่าเป็นเธอ ตอนนั้นเธอก็อาจจะดื่มค่อนข้างหนักไปหน่อย ก็เลยดูไม่ออกว่าเป็นผม ยัง….ไม่พูดล่ะ คุณรีบเข้านอนเถอะ”
ในหัวสมองไห่ลี่หมินมีภาพสถานการณ์หนึ่งผุดขึ้นมา แสงไฟส่องแสงระยิบระยับในผับ หลินหลิงสวมชุดเซ็กซี่ลายเสือ เห็นผู้ชายมากเข็ม ก็ขยับเข้าไปใกล้ชิด ยังเข้าไปโอบกอดคอผู้ชายคนนั้น ส่งริมฝีปากแดงเซ็กซี่ของเธอ…
นั่นเป็นภาพที่สามารถทำให้ผู้ชายเลือดกันเดาไหล ไห่ลี่หมินยิ่งคิดคิ้วก็ยิ่งขมวดแน่น
ไห่ลี่หมินหน่ายจะวางสาย เย่เชินหลินเหมือนเห็นไฟในอกคนอื่นยังร้อนไม่พอ ยังพูดอีกว่า “รอให้พวกเราผ่านเรื่องยุ่งๆพวกนี้ไปแล้ว ผมจะพาคุณไปผับที่หลินหลิงไปบ่อยๆ ให้คุณได้เห็นกับตา เป็นไง? ให้คุณดูว่าคนสองบุคลิกเป็นยังไง”
“มีอะไรน่าดู นุ่งน้อยแค่ไหน ปล่อยตัวแค่ไหน ก็แค่นั้นเอง ผู้หญิงแบบนี้ ผมยังเห็นน้อยไปหรือ?” ไห่ลี่หมินซ่อนความหึงในใจไว้ไม่ได้ เย่เชินหลินอมยิ้มอีก ในใจคิด คุณไม่สนใจ ไม่ต้องโกรธ
“ผมรู้คุณเห็นมาเยอะ คุณชายไห่มีประสบการณ์และความรู้ที่กว้างขวาง ผมว่าคุณก็จริงจังเกินไป คุณควรที่จะฝึกหัดผ่อนคลายหน่อย ทำไมผมถึงแนะนำหลินหลิงให้คุณรู้จัก ไม่ใช่เพราะเธอมีความสามารถอย่างเดียว เพราะตอนที่เธออยู่ปกติแล้ว ร่าเริงกว่าคุณเยอะ มีเธออยู่ข้างกายคุณ ผมรับรองว่ายามค่ำคืนของคุณจะ…”
ตอนที่เย่เชินหลินพูดยังแฝงไปด้วยเสียงหัวเราะเย้ย ทำให้ไห่ลี่หมินกัดฟัน
เขากดวางสายอย่างแรง ตัดสายเสียงสมน้ำหน้าของเย่เชินหลินทิ้งอย่างสิ้นเชิง
ไห่ลี่หมินหยิบบุหรี่ขึ้นมา จุดไฟแล้วสูบ หวนคิดถึงตอนที่อยู่กับหลินหลิง ตอนที่พวกเขาดื่มเหล้า แม้แต่ขวดเบียร์เธอยังเปิดไม่เป็นเลย ผู้หญิงแบบนี้จะปล่อยตัวได้ขนาดนั้นจริงๆหรือ?
เย่เชินหลินสมควรตายจริงๆ นี่คุณกำลังโกหกผม ต้องการกระตุ้นความสนใจของผมที่มีต่อเธอ หรือว่าผู้หญิงคนนั้นมีสองบุคลิกเหมือนที่เขาพูด หรือว่าเธอเปิดขวดเหล้าไม่เป็น ยังมีการจูบที่แข็งทื่อล้วนเป็นการแสร้ง?
…………….
หลังจากที่เย่เชินหลินวางสายไห่ลี่หมินแล้ว ก็เข้าสู่ครุ่นคิด
ตอนนี้รองประธานส้งยังอยู่ในขั้นตอนสอบสวน เรื่องที่ต้องสอบสวนเขาเป็นหลักคือ ให้เขายอมรับความผิดเอง
คนในบ้านของเขาต่างก็ล้วนไม่บริสุทธิ์ ภรรยาของเขา ยังมีส้งซูหาว ส้งซูหาวเจ้าชู้ยั่วสวาท ความผิดที่กระทำส่วนมากเกี่ยวข้องกับผู้หญิง ส่วนใหญ่ก็ได้ใช้เงินจัดการหมดแล้ว
แน่นอนถ้าจะตรวจสืบอย่างละเอียด ความผิดของคุณนายส้งกับส้งซูหาว เซียวเสี่ยวลี่ โทษสถานหนัก อย่างน้อยก็พอได้ติดคุกสักสิบปี
ตอนนี้ส้งซูหาวกับเซียวเสี่ยวลี่ยังวิ่งเต้นไปทั่ว คิดอยากที่จะพลิกสถานการณ์ ของเพียงพวกเขายังอยู่ข้างนอกอย่างอิสระ ก็จะเป็นปัญหาในอนาคตที่ยากจะจบลงด้วยดี
ในเมื่อจะทำ ก็ต้องทำให้ถึงที่สุด…เย่เชินหลินจุดบุหรี่ สูบอย่างอย่างแรงไม่กี่คำ แล้วทุบก้นบุหรี่ในที่เขี่ยบุหรี่
ผ่านไปสักประมาณครึ่งชั่วโมง พ่อบ้านมาเคาะประตู เย่เชินหลินพูดขึ้นว่า “เข้ามา”
ปกติตอนที่พ่อบ้านจะมาแจ้งว่ามีใครมาหา ล้วนพูดอยู่ข้างนอก
ช่วงนี้เย่เชินหลินสั่งย้ำหนักหนาว่า ช่วงเวลาคับขัน กลัวส้งหลิงหลิงจะได้ยินเรื่องอะไร แล้วทำให้เด็กตกอยู่ในอันตราย เขาสั่งพ่อบ้านไม่ว่าใครมา ก็ต้องมาบอกเขาเองถึงในห้อง
“คุณเย่ ประธานจงมาครับ” พ่อบ้านเดินมาตรงหน้าเย่เชินหลิน แล้วกระซิบบอก
จิ้งจอกเฒ่า คงรู้ว่าคนอื่นไม่มีหนทางเอาเรื่องที่รองประธานส้งถูกจับเข้ามา เขาจึงมาด้วยตัวเอง
เพื่อลูกสาวของเขาแล้ว เขาทำได้ทุกอย่างจริงๆ หากเขาดีกับเซี่ยชีหรั่นได้แค่หนึ่งในสิบที่ดีกับจงหยุนซาง เขาก็อาจจะไม่ทำอะไรเขา
“คุณเย่ ให้เขามาเสียเที่ยวคงไม่ดีมั่ง? ยังไงเขาก็เป็นประธาน” พ่อบ้านพูดเตือนด้วยเสียงเบา
“ไม่ดีแน่ เชิญเข้ามาเลย อีกอย่าง คุณระวังคนบนตึกด้วย อย่าให้ส้งหลิงหลิงลงมา”
“ครับ คุณเย่”
รถของประธานจงเป็นไปอย่างที่เขาคิดไว้ ได้เข้ามาในบ้านพักอย่างราบรื่น มาถึงหน้าประตูตึกหลัก จงหวีฉวนลงจากรถ เห็นเย่เชินหลินยืนกำลังอยู่รอเขาอยู่บนบันไดอย่างเรื่อยเปื่อย
เขารู้อยู่แล้วว่าเจ้าคนแซ่เย่ต่อให้โอหังแค่ไหน ก็ไม่กล้าที่จะไม่ไว้หน้าเขา ในที่สุดก็ต้องออกมาต้อนรับ
“ท่านประธานจง ค่ำมืดแล้ว ยังจะมาเยือน น่าประหลาดใจยิ่งนัก” เย่เชินหลินอมยิ้ม พูดขึ้นอย่างเหน็บแนม
“มีเรื่องสำคัญที่ต้องคุยกับคุณ ตอนกลางวันไม่มีเวลาว่างเลย” จงหวีฉวนหาข้ออ้างไปเรื่อย มาตอบโต้เขา
“ใช่ไหม? ดูท่านสิ ยังไงท่านก็เป็นผู้อาวุโส ยังเป็นถึงประธานคณะกรรมการจังหวัด ท่านมีธุระ แค่โทรมา ผมก็จะรีบไปหาท่านเลย”
เย่เชินหลินค่อนข้างหน้าไหว้หลังหลอก ไม่ยอมเชิญเขาเข้าไป พูดกับเขาอย่างสุภาพที่ประตู
จงหวีฉวนรู้ว่าเจ้าคนนี้ตั้งใจจะพูดให้เขาทำตัวไม่ถูก ทั้งๆที่รู้ว่าตั้งใจ ในใจเขาก็โกรธจริงๆ
เจ้านี่ คิดว่าตัวเองยังหนุ่มสมองยังดี แล้วจะสามารถสู้รบปรบมือกับคนที่อาบน้ำร้อนมาก่อนหรือ? ผมว่าจะมีสักวันที่คุณจะต้องมาขอร้องผม
“ยังไง จะไม่เชิญผมดื่มชาสักหน่อยหรือ?” สีหน้าเฒ่าของจงหวีฉวนเคร่งขรึม เย่เชินหลินรีบแสร้งทำเป็นพูดด้วยความเคารพทันทีว่า “ท่านดูสิ ช่วงนี้ผมรู้สึกช้ามากจริงๆ คงเพราะอายุมากแล้ว ที่ไม่ทันคิดเชิญท่านเข้าไปนั่งข้างใน เชิญครับ”
จงหวีฉวนกวาดมองดูสีหน้าให้ความเคารพของเย่เชินหลินอย่างไม่พอใจ โกรธจนแทบกระอักออกมาเป็นเลือด
เขาอายุปูนนี้แล้ว ยังไม่อยากให้ใครมาพูดอ้อมว่าเขาแก่ เย่เชินหลินพูดแบบนี้ ทำให้เขาคิดถึงคำนั้นที่ว่า “แก่เฒ่าแล้ว ยังจะรับไหวหรือ”
อย่าไปสนใจเขา ก็แค่วัยหนุ่มมีกำลัง ถึงตอนนั้นตระกูลเย่ล้มละลายทั้งตระกูล จะดูว่ายังจะสามารถพูดคำเหน็บแนมกับผมที่นี่อยู่ไหม จงหวีฉวนคิดอย่างโหดเหี้ยม
เข้าประตูตึกหลักมา เพิ่งเข้ามาถึงห้องโถง จงหวีฉวนก็ถามขึ้นเสียงดังว่า “ทำไมถึงไม่เห็นหลิงหลิงล่ะ? ผมไม่ได้มาหาแค่คุณ ผมอยากมาหาเธอมากกว่า”
เย่เชินหลินรู้อยู่แล้วว่าเขาคิดอะไรอยู่ เขาหัวเราะเบาๆ แล้วพูดอธิบายว่า “ท่านก็รู้คนท้องชอบนอนหลับ เข้านอนแต่เช้าแล้วครับ ตามหลักแล้วท่านอุตส่าห์มาด้วยตัวเอง ผมควรที่จะเรียกเธอลงมา ช่วงก่อนหน้านี้เธอตกใจอยู่บ่อยครั้ง หลับไม่เพียงพอ ผมปลุกเธอไม่ลง ท่านเป็นเจ้าหน้าที่ปกครอง มีเมตตาที่สุด คิดว่าคงเข้าใจความรู้สึกของคนเป็นพ่ออย่างผม ก็ไม่ใช่เพื่อหลิงหลิงทั้งหมด ที่สำคัญที่สุด ผมคิดเผื่อลูก”
เดิมทีจงหวีฉวนตั้งใจพูดเสียงดัง ให้ส้งหลิงหลิงได้ยินว่าเขามา เมื่อเย่เชินหลินพูดแบบนี้ เขาก็ไม่พูดอะไรแล้ว
“ต้องเข้าใจอยู่แล้ว ผมเองก็เป็นพ่อแม่คนแล้ว เขาไปเถอะ” จงหวีฉวนจำต้องพูดแบบนี้ ภายใต้การเดินนำของเย่เชินหลิน พากันเข้าไปในห้องรับแขกเล็ก
ตอนที่พ่อบ้านขึ้นตึกไปก็คิดไว้อยู่แล้ว เขาจะทำยังไงถึงจะสามารถทำให้ส้งหลิงหลิงรู้ว่าตระกูลส้งประสบปัญหาแล้ว
เขาคิดถึงเพียงว่าส้งหลิงหลิงทำอะไรกับเขาไว้บ้าง เธอกับหวีซานซานร่วมมือกันคิดจะทำร้ายลูกของเขา แค้นนี้ไม่ชำระก็ไม่ใช่ลูกผู้ชายแล้ว เสียดายที่เขาไม่สามารถทำได้อย่างโจ่งแจ้ง ไม่อย่างนั้นเย่เชินหลินจะโกรธเขาได้
คุณเย่ คุณอยากได้ลูกกี่คน เซี่ยชีหรั่นสามารถมีให้คุณได้ จะต้องดีกว่าผู้หญิงชั่วคนนี้คลอดหลายหมื่นเท่า ผมจะทำสิ่งไม่ดีต่อคุณครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายในชีวิต หวังว่าคุณจะไม่ถือโทษผม
พ่อบ้านมองดูประตูห้องส้งหลิงหลิงแว็บหนึ่ง แล้วจำไว้ในใจ
เดินไปถึงข้างประตู เขาได้ยินเสียงส้งหลิงหลิงกำลังอยู่ในห้อง เขาทำเป็นไม่ได้ยิน พูดกับสาวใช้ที่ยืนอยู่หน้าประตูว่า “พวกเธอระวังหน่อย ด้านล่างมีแขกมา คุณเย่สั่งไว้ว่าไม่ต้องให้คุณหนูส้งลงไป เธอน่าจะนอนหลับไปแล้ว? อย่ารบกวนให้เธอตื่น ตอนนี้เธอท้องโตขนาดนี้ จนใกล้คลอดแล้ว เกิดมีอะไรมากระตุ้น แล้วเกิดอะไรขึ้น เอาชีวิตพวกเจ้ามาก็ชดใช้ไม่ไหว”
“ค่ะ พ่อบ้าน พวกเราทราบแล้วค่ะ” สาวใช้ทั้งสองคนพูดพร้อมเพรียงกัน
“บอกแล้วว่าให้เสียงเบาหน่อย” พูดบ้านพูดดุ แล้วหันตัวเดินลงตึกไป
จงหวีฉวนกับเย่เชินหลินเข้ามานั่งในห้องรับแขก เย่เชินหลินสั่งคนหลินน้ำชามาเสิร์ฟ
“เชินหลิน นี่ก็ไม่เช้าแล้ว ผมไม่พูดยาวล่ะ ที่จริงที่มาด้วยตัวเองในวันนี้ ต้องขอโทษด้วย”
จงหวีฉวนคิดว่าผู้ชายต้องถ่อมได้และยืดได้ ดังนั้นพูดขอโทษคนที่อายุน้อยกว่า หากมีแค่พวกเขาสองคน เขาก็สามารถพูดออกมาได้
เย่เชินหลินไม่พูดอะไร รอฟังต่อไปว่าจะพูดอะไรต่อ
“หยุนซางชอบคุณ ผมก็ไม่รู้จะทำอย่างไรกับเธอ คุณเลิกกับเซี่ยชีหรั่นแล้ว ผมก็เลยอยากให้คุณลงเอยกับหยุนซาง ต้องรู้ว่าหยุนซางดีกว่าส้งหลิงหลิงมาก ผมในฐานะที่เป็นพ่อ เพื่อลูกแล้ว ต่อให้ต้องทำอะไรที่ผิดศีลธรรม เฮ้อ ผมก็ยอม เสียดายหยุนซางรู้ว่าผมจะลงมือกับลูกส้งหลิงหลิง เธอทั้งร้องไห้ทั้งโวยวาย โทษว่าผมใจร้ายไม่มีคุณธรรม เธอบอกว่าเธอขออวยพรคุณ ไม่ว่าคุณจะอยู่กับใคร เธอก็ขออวยพรคุณ เธอยังพูดอีกว่าการเป็นคนความซื่อสัตย์สำคัญที่สุด ก็ช่างเถอะ เฮ้ย ตอนนี้ผมก็ยอมรับได้แล้ว ลูกสาวมีความซื่อสัตย์ เป็นสิ่งที่ดี ต่อมาผมมาลองคิดดู ก็เสียใจมาก ทำไมถึงได้เลอะเลือน กระทำเรื่องไร้มโนธรรมแบบนั้น”
เย่เชินหลินยังคงไม่พูดอะไร ในใจกลับกำลังดูถูก เรื่องชั่วๆที่คุณทำ ยังน้อยหรือ?
“พูดถึงหลิงหลิงเด็กคนนี้ ผมก็ถือว่าเห็นมาตั้งแต่เล็กจนโตแล้ว นอกจากเธอใช้วิธีสกปรกเพื่อท้อง อย่างอื่นก็ไม่เคยทำอะไรไม่ดี วันนี้รองประธานส้งถูกจับ คิดว่าคุณก็คงรู้เรื่องแล้ว ผมรู้สึกผิด จึงคิดอยากจะมาดูเธอหน่อย ผมก็อยากปรึกษากับคุณด้วยว่า ดูสิว่าเรายังจะสามารถช่วยนายท่านส้งได้ไหม ผมรู้ คุณสนิทสนมกับคณะกรรมการแห่งชาติเพื่อการตรวจสอบวินัยมาก รอเมื่อเด็กคลอดแล้ว นายท่านส้งก็เท่ากับเป็นพ่อตาของคุณ คุณช่วยเหลือให้เขาได้ออกมา ถือเป็นของขวัญที่ดีที่สุดในการรับขวัญลูกของคุณ”
เย่เชินหลินรู้ว่าจงหวีฉวนไม่ได้อยากที่จะช่วยรองประธานส้งแล้ว เขาได้วางแผนการทำงานใหม่แล้ว เท่ากับว่าเขาเห็นรองประธานส้งเป็นหมากที่ตายแล้วตั้งแต่แรก
เห็นทีเขากำลังต้องการที่จะลองใจเขา