สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 685 สาวใช้ตัวแสบ 589

ตอนที่ 685 สาวใช้ตัวแสบ 589
“อืม” เซี่ยชีหรั่นพยักหน้า
ไห่ลี่หมินกับเซี่ยชีหรั่นพาคนชุดดำสองคนขึ้นรถกลับหลิงเจียง คนชุดดำที่เหลือก็ไปนั่งรถอีกคันตามไปติดๆ
พอพวกเขาไปถึงหลิงเจียง คนของเซียวเสี่ยวลี่ก็พบเห็นความเครื่องไหวของพวกเขาทันที
ไห่ลี่หมินกลับไปถึงรัฐบาลเมืองจัดการงานทุกอย่างเสร็จ แล้วพาเซี่ยชีหรั่นไปที่ตงเจียง พอไปถึงตงเจียงท้องฟ้าก็มืดแล้ว
ตลอดทางที่มา เซี่ยชีหรั่นอยากส่งข้อความให้เย่เชินหลิน แต่ก็อดทนไว้ เธอกลัวช่วงนี้งานยุ่ง รู้ว่าเธอมาตงเจียง เขาจะทนไหวที่อยากมาหาเธอ เธอก็ทนไม่ไหวอยากเห็นเขาเหมือนกัน
เย่เชินหลินไม่ติดต่อเซี่ยชีหรั่น คิดว่าจะรอถึงมืดค่ำแล้วจะแอบไปพบเธอเงียบๆ เพื่อจะให้เธอตื่นเต้นดีใจ
เจ้าตัวเล็ก ถึงกลางคืนเห็นผมแล้วคงดีใจแย่ละสิ?เย่เชินหลินพอคิดถึงตรงนี้ พอได้รับข้อความหนึ่ง ท่าทีเขาเปลี่ยนเป็นจริงจังขึ้นมาทันที
คิดไปคิดมา เขาให้โทรหาหลินหลิง ให้หลินหลิงจัดการติดต่อคนคนหนึ่ง…
ไห่ลี่หมินกับเซี่ยชีหรั่นถึงตงเจียง คนของเซียวเสี่ยวลี่จัดการวางไว้ก็มาถึงตงเจียงเหมือนกัน
“ซูหาว คืนนี้ลงมือได้ พวกเขากลับมาตงเจียงแล้ว คนที่ฉันส่งไปรายงานมาละ การเดินทางครั้งนี้พวกเขาพาคนมาด้วยกันหกคน ในรถมีอยู่สองคน ตามหลังมาอีกสี่คน พวกเราแค่หาวิธีแยกพวกออกจากกัน ก็เหลือแค่บอดี้การ์ดสองคนกับไห่ลี่หมินที่จะปกป้องเซี่ยชีหรั่น พวกเราพาคนไปเยอะหน่อย ต้องจับเซี่ยชีหรั่นได้แน่นอน
“ได้”ส้งซูหาวตอบอย่างมีความสุขทันที เขาหรี่ตาลง คล้ายกับมองเห็นเซี่ยชีหรั่นกำลังอ้อนวอนขอร้องด้วยความเจ็บปวดอยู่ตรงหน้า ความคิดนี้ ทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นได้รับชัยชนะช่วงขนาด
ไห่ลี่หมินได้รับข้อความหนึ่ง อ่านดูด้วยสีหน้าเย็นชา ไม่นาน เขาก็พูดกับเซี่ยชีหรั่นด้วยสีหน้าปกติ”พวกเราแวะไปที่ห้างสรรพสินค้าซื้อของไปฝากประธานจงดีกว่านะ วันนี้ในนามยังไงผมก็เป็นว่าที่ลูกเขยคนหนึ่ง ถ้าไม่มีของฝากติดไม้ติดมือมันจะไม่เหมาะ
“ดีเลย”เซี่ยชีหรั่นตอบ
ไห่ลี่หมินสั่งคนขับรถจอดหน้าห้างสรรพสินค้าหรูของตงเจียง เขาจูงมือของเซี่ยชีหรั่นแล้วลงจากรถ
จงหวีฉวนตกลงกับภรรยาของเขาเรียบร้อยแล้ว ให้ความร่วมมือกับเขา ต่อไปให้รับเซี่ยชีหรั่นเป็นลูกสาว เขาบอกว่านี่คือการแสดง พอหยุนซางแต่งงานกับเย่เชินหลินแล้ว ไม่อยากเห็นหน้าเธอก็ไม่ต้องเห็น
เพื่อลูกสาวคุณนางจงเลยรับปากตกลง ถึงแม้จะไม่เต็มใจก็ตาม
“ท่านประธานครับ ประธานไห่กับคุณเซี่ยหลังจากซื้อของที่ห้างสรรพสินค้าเสร็จขึ้นรถแล้ว ดูเหมือนจะมีคนสะกดรอยตาม ผมว่า ดูเหมือนจะเป็นคนของตระกูลส้งนะครับ” ลูกน้องโทรรายงานจงหวีฉวน
“มีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ”
“ครับ ท่านประธาน พวกเราดูไม่ผิดครับ รถคันนั้นดูเหมือนกำลังแยกและขัดขวางบอดี้การ์ดที่ตามหลังประธานไห่อยู่ครับ ท่านว่าจะให้พวกเราลงมือช่วยเหลือมั้ยครับ
ประธานจงเงียบไปสักพัก ในใจกำลังไตร่ตรอง เพราะอะไรพวกส้งซูหาวต้องลงมือกับเซี่ยชีหรั่นนะ?พวกเขาไปหาเย่เชินหลินก่อน ไม่สำเร็จ แล้วก็มาหาเซี่ยชีหรั่นต่อ
หรือว่าเซี่ยชีหรั่นยังเป็นผู้หญิงของเย่เชินหลินอยู่?
เรื่องนี้ เขาจำเป็นต้องยืนยันให้แน่ใจก่อน ถึงจะเสี่ยงสักนิด ก็ต้องยืนยันให้ได้
ชีหรั่นเอ้ยชีหรั่น ลูกอย่าโกรธพ่อเลยนะ พ่อก็แค่หวังดีต่อพี่สาวของลูก อีกอย่าง สุดท้ายพ่อก็จะไม่ยอมให้ลูกต้องเจ็บปวด ก็แค่อาจทำให้ลูกได้รับความตกใจหน่อย
เขาเชื่อว่า ถ้าหากเย่เชินหลินยังรักเซี่ยชีหรั่นอยู่ พวกเขายังรักมั่งไม่ขาด รู้ว่าเซี่ยชีหรั่นถูกส้งซูหาวจับไป เย่เชินหลินต้องยื่นมือเข้าช่วยแน่
ถ้าหากเย่เชินหลินไม่ช่วย เขาก็จะช่วยเอง ถึงเวลานั้นเซี่ยชีหรั่นลูกสาวเขาคนนี้ก็จะติดหนี้บุญคุณเขายิ่งใหญ่ช่างฟ้า
“ต้องช่วยเหลือ เพียงแต่ไม่ใช่ช่วยไห่ลี่หมินกับเซี่ยชีหรั่น เธอหาคนที่มีฝีมือไปช่วยพวกส้งซูหาวขัดขวางแยกรถ ให้ห่างจากรถของไห่ลี่หมิน ถ้าหากรถคันนั้นยังติดตามมาติดๆ ก็หาวิธีจอยางล้อรถซะ สรุปคำเดียว ต้องหาทุกวิธีให้การจับตัวของส้งซูหาวครั้งนี้สำเร็จ
จงหวีฉวนนั่งอยู่ที่โซฟาเพื่อรอความเครื่องไหวของเย่เชินหลิน ไม่นานก็ได้รับรายงานจากลูกน้อง
“ท่านประธานครับ ระหว่างที่พวกเราขัดขวาง ยังมีรถอีกคันคอยขัดขวางพวกเราครับ
จงหวีฉวนคึกคักขึ้นมาทันที มุมปากมีรอยยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ คิดในใจ เย่เชินหลิน นายแสเส้งเก่งยังไงสุดท้ายก็โผล่หางจิ้งจอกออกมาจนได้
เขาคิดว่าต้องรอเซี่ยชีหรั่นถูกจับเขาถึงจะออกมา ที่ไหนได้เขาถึงกับรอไม่ไหว
คิดไปถึงตรงนี้ ได้ยินลูกน้องพูดอีก” มีคนพึ่งเห็นว่าคนขับรถคันนั้นเป็นคนขับของคุณจง”
“อะไรนะ?” จงหวีฉวนตะโกนเสียงออกมาอย่างโมโห หลังจากนั้นก็สงบลง สั่งด้วยเสียงเย็นชา คนขับรถของเธอฝีมือแค่ธรรมดาๆ นายหาคนชนรถคันนั้นซะ เป็นตายร้ายดียังไงก็ต้องขัดขวางรถของบอดี้การ์ดอย่าให้เข้าใกล้ไห่ลี่หมิน การจับตัวครั้งนี้ต้องสำเร็จ
จงหวีฉวนพอออกคำสั่งจบ ความโมโหนี้ยังสับสนอยู่ เดิมทีคิดว่าเย่เชินหลินจะทนไม่ไหว ที่ไหนได้กลับกลายเป็นจงหยุนซางที่ทนไม่ไหว
พอวางสาย จงหวีฉวนก็นั่งรอข่าวจากทางโน้นต่อไปอย่างเงียบๆ
ปั้ง ประตูห้องทำงานถูกเปิดออก ต่อด้วยจงหยุนซางพุ่งเข้ามาเหมือนดั่งพายุ
กิริยาท่าทางโมโหโกรธของเธอยิ่งกว่าคราวที่แล้วที่เห็นหนังสือพิมพ์ตอนรู้ว่าเย่เชินหลินเกิดเรื่องเธอขมวดคิ้วเดินมาอยู่ตรงหน้าคุณพ่อ ถามอย่างเย็นชา”ทำไมท่านรู้ทั้งๆรู้ว่าคนบ้าอย่างตระกูลส้งกำลังคิดร้ายต่อไห่ลี่หมินกับเซี่ยชีหรั่น ทำไมยังต้องส่งคนไปขัดขวาง?หรือว่าเซี่ยชีหรั่นไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆของท่านเหรอ?ทำไมหนูถึงมีพ่อที่เลือดเย็นไม่นับญาติอย่างท่านนะ?
เขาเลือดเย็น?ไม่นับญาติ? เขาทำเพื่อใคร?
จงหวีฉวนโกรธจนทุบโต๊ะ ท่าทีโมโหโกรธยิ่งกว่าจงหยุนซาง
“พ่อทำเพื่อใคร?แล้วใครเป็นคนบอกเธอว่าพ่อไม่สนใจความเป็นความตายของลูกสาว?เธอรู้อะไร? เธอก็บ้าแต่ตำหนิต่อว่าอยู่ตรงนี้”
จงหยุนซางหายใจเข้าลึกๆ ที่เธอมาไม่ใช่จะมาตำหนิพ่อ เธอรีบร้อนเกินไป เลยพูดกับพ่อแบบนั้น
เธอกลัวเซี่ยชีหรั่นเกิดเรื่อง เธออยากช่วยเขา แต่ว่าติดต่อเย่เชินหลินไม่ได้ คนที่เธอส่งไปบอกว่าถูกรถของพ่อชน ส่วนรถบอดี้การ์ดของไห่ลี่หมินก็ถูกชนจนล้อแตก ถูกบังคับให้จอด
บอดี้การ์ดตามติดมาครึ่งค่อนวัน หลบไปหลบมา
สุดท้ายหลบพ้นได้ พอจอดลงรถคันหน้าไม่เห็นแม้แต่เงาแล้ว
“คุณพ่อ หมายความว่าอะไรคะ?ท่านยอมปล่อยให้เขามีอันตราย ไม่เพียงแต่ไม่ช่วย ยังส่งคนไปช่วยส้งซูหาว ท่านคิดยังไง?ไม่ได้ เวลานี้ไม่ใช่มาสนทนาว่าท่านคิดยังไง รีบออกคำสั่ง ให้คนของท่านหันมาช่วยเหลือพวกเขา ส้งซูหาวเป็นคนยังไง ท่านไม่ใช่ไม่รู้ เขาเป็นคนเลวซาม เพื่อผู้หญิงแล้วแม้แต่ชีวิตยังไม่สน ชีหรั่นโดดเด่นขนาดนั้น คิดว่าเขาคงวางแผนมานาน ถ้าหากอยู่ในกำมือเขา อาจถูก…”
จงหยุนซางพูดถึงตรงนี้ ไม่สามารถพูดต่อได้ความกังวลของเธอ ทำให้จงหวีฉวนรู้สึกสัมผัสได้
เขาไม่รู้นี่มันอะไรกันแน่ เขาจงหวีฉวนนอกจากลูกสาวที่ชื่อจงหยุนซางแล้ว คำว่าไม่นับญาติเหมือนจะใช่กับเขาได้จริงๆ ทำไมลูกสาวจุดนี้ไม่ได้เหมือนเขา ดูเธอสิ ขนาดเป็นแค่น้องสาวต่างมารดายังห่วงใยเขาขนาดนี้
“กังวลทำไม?ลูกสาวฉัน ฉันจะห่วงน้อยกว่าหนูเหรอ?วางใจเถิดน่า พ่อรู้อยู่แก่ใจ พ่อก็แค่อยากดูว่าเย่เชินหลินจะไปช่วยเธอมั้ย?ถ้าเขาไม่ไป แน่นอนพ่อต้องไปช่วยแน่ “จงหวีฉวนพูดด้วยเสียงต่ำ
“ไม่ได้ ถ้าหากสายไปล่ะ ฉันดูออกนิสัยชีหรั่นดี ถ้าถูกจับ ถ้า ถูกส้งซูหาวขืนใจละก็ รับรอง
ว่าเธอคงไม่มีความกล้าพอที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป ท่านอยากทดสอบก็ใช้วิธีอื่นเถิด วิธีนี้ไม่สมควร อันตรายเกินไป
จงหยุนซางในขนาดที่ห่วงอยู่ เดินหน้าหยิกโทรศัพท์ของจงหวีฉวนขึ้นมา อยากบังคับคุณพ่อกดเบอร์จริงๆ
“เหลวไหล ส่ายหัวออกไปชะ”จงหวีฉวนออกคำสั่ง จงหยุนซางจ้องตาด้วยความกังวล เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก็ไม่มีประโยชน์ เธอไม่รู้ลูกน้องของเขาหมายเลขอะไร
ใช่สิ เมื่อกี้เขาน่าจะพึ่งโทรออก เธอค้นหาเบอร์ที่บันทึกเมื่อเร็วๆนี้ กำลังจะโทร ก็ถูกจงหวีฉวนแย่งไปแล้ววางสาย
“มู่หลาน พาลูกสาวเธอออกไปสิ”เยว่มู่หลานก็ได้ยินที่พ่อลูกสองคนโต้เถียงกัน รีบเข้ามาทันที
ทางนี้ช่วงเวลาที่หยุดชะงัก ไห่ลี่หมินสั่งคนขับให้ขับไปข้างหน้าต่อไป ดูท่าทางถูกรถของส้งซูหาวตามล่าจนหมดหนทาง ถึงวิ่งออกนอกเมืองอย่างไม่หยุด
ส้งซูหาวกับเซียวเสี่ยวลี่แยกย้ายกันเคลื่อนไหว ส้งซูหาวอยู่ในรถ ได้รับโทรศัพท์จากเซียวเสี่ยวลี่ บอกรถคันหลังถูกขัดขวางแยกออกไปแล้ว ติดตามพวกเขาไม่ทันแล้ว
ส้งซูหาวแสดงสีหน้าดีใจ คิดถึงลูกแกะที่อยู่กำมือ เขาแทบอยากบิดบังคับให้พวกเขาจอดเดี๋ยวนี้ แล้วจับคนมาเลย
ทำไงได้รถที่พวกไห่ลี่หมินนั่งความเร็วยังคงวิ่งเร็วตลอด พวกเขาก็ได้แต่ไล่ตามหลังไป
รถยิ่งวิ่งถนนยิ่งเอียง ถนนสองข้างค่อยๆมืดลง รถของไห่ลี่หมินดูเหมือนน้ำมันหมดละ จอดอยู่ข้างๆภูเขาเล็กๆ
ที่พวกเขาจอด ห่างจากที่นี่ไม่ไกลมีกระท่อมเก่าที่ถูกละทิ้งแล้ว
ส้งซูหาวดู ที่นี่เหมาะที่จะลักพาตัวจริงๆ นี่คือสวรรค์มีตา ทำให้ส้งซูหาวราบรื่นขนาดนี้
แน่นอนเขาต้องรู้อยู่แล้วการลักพาตัวเซี่ยชีหรั่น และบังคับเธอ มันอันตรายแน่นอน ถ้าหากเธอเป็นผู้หญิงของเย่เชินหลิน เย่เชินหลินต้องไม่ปล่อยเขาแน่
นั่นไม่เป็นไร พ่อเขาคงไม่ได้ออกมาง่ายๆ
ส้งซูหาวออกคำสั่ง รถพวกเขาก็จอดลง “จับผู้หญิงในรถลงมาให้ฉัน ผู้ชายก็ควบคุมไว้”ส้งซูหาวออกคำสั่งเสร็จเห็นรถคันหน้าเปิดประตูออก ไห่ลี่หมินจูงมือเซี่ยชีหรั่นวิ่งไปทางที่มืด
“อยากหนีเหรอ ไม่มีทาง ตาม”
ลูกน้องรับคำสั่งจากส้งซูหาว เสมือนหมาป่าวิ่งไปตามทิศทางที่ไห่ลี่หมินไป
รถของไห่ลี่หมินยังมีบอดี้การ์ดสองคนที่ยังไม่ได้ลงมา ทำไงได้ทางส้งซูหาวมีคนเยอะมาก สองคนถึงจะมีฝีมือดี แต่ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขา ใช้เวลาไม่นานบอดี้การ์ดสองคนก็ถูกจับ