สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 686 สาวใช้ตัวแสบ 590

ตอนที่ 686 สาวใช้ตัวแสบ 590
ไห่ลี่หมินพาเซี่ยชีหรั่นวิ่งมาถึงกระท่อมเก่าๆ ในนั้นมืดสนิท ส้งซูหาวได้พาทุกคนมาล้อมไว้
เป็นไปตามที่คิด เสือเก่งแค่ไหนจะสู้ฝูงหมาป่าได้ ยังไงไห่ลี่หมินก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของกลุ่มคนที่ส้งซูหาวพามา ไม่นานก็พ่ายแพ้ ถูกควบคุมไว้
“เซี่ยชีหรั่น！ฮ่าฮ่า ในที่สุดเธอก็อยู่ในกำมือของฉัน” ในความมืดส้งซูหาวจับแขนของเซี่ยชีหรั่นดึงเข้าหาอกเขา เสี่ยชีหรั่นดิ้นสุดชีวิต แต่ก็ถูกเขาโอบกอดเอวไว้
“ส้งซูหาว หากนายกล้าแตะต้องเธอแม้แต่ปลายผม ฉันจะสับนายเป็นชิ้นๆ” ไห่ลี่หมินตะโกนสุดแรง สิ่งที่แลกมากลับเป็นแค่รอยยิ้มประหลาดๆของส้งซูหาว
“นายรอฉันฉีกเธอเป็นชิ้นๆก่อน สุดที่รักของฉัน พี่รอเธอเป็นเวลานานมาก ครั้งนี้คงได้ลงมือจริงๆแล้วนะ” ส้งซูหาวกอดเซี่ยชีหรั่นต่อมา มือข้างหนึ่งยื่นไปที่กระโปรงเธอ
เขาเคยมีประสบการณ์ล้มเหลวไม่สำเร็จมาสองครั้งที่จะลวนลามเธอ แต่ครั้งนี้ไม่กล้าที่จะรีบร้อน กลัวว่านกพิราบที่ต้มสุกแล้วจะบินไปอีก
เขาอยากจะใช้ท่าที่วิปริตที่สุดมาทรมานเธอ เห็นเธอร้องอย่างเจ็บปวด แล้วร้องขอให้ปล่อย
เสียดายเงื่อนไขไม่อำนวย ไม่ว่ายังไง ขอแค่จัดการเธอได้ ถึงแม้จะไม่สมบูรณ์แบบก็เถอะ
อย่างน้อยในใจเขาแค่นึกถึงภาพที่น่าอนาถของเธอ ก็พอทำให้เขาสะใจแล้ว
เขารีบร้อนเกินไป จนลืมสังเกตเห็นว่า ตั้งแต่ต้นจนจบ เซี่ยชีหรั่นไม่เคยร้องขอเลย เธอแค่ดิ้นรนอย่างสุดกำลัง
“เพี้ยะ！” ส้งซูหาวตบหน้าเซี่ยชีหรั่นท่ามกลางความมืดสนิท “นางมารร้าย ถ้าเธอยังกล้าขัดขืนอีก เชื่อมั้ยฉันเล่นเสร็จ จะให้ผู้ชายทุกคนมาพร้อมกันเลย? ทำตัวให้ดีหน่อย！”
เซี่ยชีหรั่นก็ยังดิ้นรนไม่หยุด ส้งซูหาวถือโอกาสฉีกเสื้อผ้าเธอ กดเธอลงกับพื้น แล้วยื่นมือไปถอดกางเกงตัวเอง
“ส้งซูหาว นายหยุดนะ ไอ้สัตว์นรก คนเยอะขนาดนี้ นายทำกับชีหรั่นแบบนี้ได้ไง ” เสียงของไห่ลี่หมินสั่นไปหมด ฟังแล้วรู้เลยได้ว่าเจ็บปวดแค่ไหน
“ฉันรู้สึกว่ามันตื่นเต้นดีนะ ฉันชอบฟังเวลาเธอร้องครางต่อหน้าคนเยอะๆ ไม่ใช่ว่าแกล้งทำเป็นน่านับถือกับฉัน คราวที่แล้วตอนฉันเข้าหาเธอ เธอยังเล่นเป็นกุลสตรี ครั้งนี้ ดูว่าฉันจะจัดการกับเธอยังไง แล้วก็ให้ทุกคนเห็นว่าผู้หญิงที่แข็งก้าวคนนี้ อยู่ใต้ร่างของฉันส้งซูหาว ยังคงเสเพลอย่างนี้！”
ส้งซูหาวไม่นานก็ได้สมความตั้งใจ ต่อมาก็ออกคำสั่งให้ลูกน้องสับเปลี่ยนทยอยเข้ามา
“ครับ ครับคุณส้ง！”ลูกน้องทุกคนต่างก็รอไม่ไหวแล้ว พอเขาออกคำสั่ง ต่างก็รีบยื่นมือถอดเข็มขัด อยากเป็นคนแรกที่ได้ลอง
ชื่อเซี่ยชีหรั่น พวกเขาก็เคยได้ยินมานาน รู้ว่าเมื่อก่อนเป็นผู้หญิงของเย่เชินหลิน
คิดดูสิ ที่ตงเจียงเย่เชินหลินเป็นเจ้าชายที่ใครๆก็ เกรงกลัวและรู้จัก ผู้หญิงของเขา คงสวยเหมือนเทพธิดา? มีโอกาสได้นอนกับผู้หญิงของเขา แค่คิดก็มีความสุข
คนแรกยังไม่ทันได้เริ่ม หัวของส้งซูหาวก็ถูกปืนจ่อไว้ สีหน้าเขาซีดเซียว
“อย่าขยับ ตำรวจ！” ติดต่อกัน คนที่2 คนที่ 3 ตำรวจคนที่4….
ไฟส่องกระท่อมเก่าๆจนสว่าง ส้งซูหาวอ้าปากหัวเราะ ไห่ลี่หมินที่พึ่งถูกปล่อยแล้วดูเหมือนกำลังจะพุ่งเข้ามาชกเขาพูด “คนแซ่ไห่ วันนี้ถึงกูจะถูกจับ ก็ไม่สำคัญ ยังไงผู้หญิงคนนั้นฉันก็ได้ผ่านมาละ ถ้านายอยากได้ นายก็….”
ส้งซูหาวพอพูดถึงนี่ เหลียวมองไปที่พื้น รอยยิ้มบนใบหน้าหุบลงทันที “เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้แน่นอน”
ผู้หญิงที่นอนอยู่บนพื้น เป็นเซี่ยชีหรั่นที่ไหนเล่า เป็นผู้หญิงที่ไม่เคยรู้จักชัดๆ หน้าตาก็ธรรมดามากๆ
“หืมหืม….เขาข่มขืนฉัน！” ผู้หญิงคนนั้นร้องไห้เบาๆ น้ำเสียงการพูดไม่ได้นุ่มนวลเหมือนเซี่ยชีหรั่นสักนิด
ส้งซูหาวยังไงก็เป็นลูกชายของรองประธานส้ง เคยสนใจผู้หญิงแบบนี้ที่ไหนกัน?
ยังข่มขืนด้วย ถ้าหากเขาเห็นตั้งแต่แรก เอามีดมาจ่อคอ เขาก็เอาไม่ลง อย่าว่าแต่ข่มขืนเลย?
วินาทีนี้ เขาเข้าใจแล้วล่ะ เขาหลงกลแผนของไห่ลี่หมินแล้ว ถูกพวกเขาสับเปลี่ยนตัว
ไม่ต้องพูด เขาข้อหาข่มขืนและลักพาตัว หนีไม่พ้นทุกข้อหา
“ไห่ลี่หมิน นายแน่มาก นายรอก่อน หากฉันไม่โดนประหารชีวิต สักวันฉันต้องออกมาแน่”
“ไม่โดนประหาร แต่โทษก็คงไม่เบา ดูลูกน้องนายพวกนี้สิ กางเกงก็ถอดหมดละ นี่เท่ากับร่วมข่มขืน นายยังเป็นผู้บงการอีกด้วย ” ไห่ลี่หมินเม้มปากอย่างเย็นชา ในใจก็ยกนิ้วโป้งให้เย่เชินหลิน
แน่จริงๆ ไอ้หมอนี่ คิดแผนแบบนี้ออกได้ไง ร้ายมาก คราวนี้ตระกูลส้งคงถึงจุดจบรังแตกแน่
เรื่องนี้เซียวเสี่ยวลี่ก็ร่วมด้วย หนีไม่พ้นแม้แต่คนเดียว เขากำลังคิด มือถือในตัวก็ดังขึ้น มีคนรายงานบอกเซียวเสี่ยวลี่ถูกจับแล้ว
ส้งซูหาวถูกจับในใจต้องไม่ยินยอมอยู่แล้ว ถ้าหากคนที่ข่มขืนเป็นเซี่ยชีหรั่น ถึงตายก็ยอม แต่นี่กลับเป็นคนที่แค่คิดก็อยากอาเจียน
ส้งซูหาว นายนี่สมองขี้เลื่อยจริงๆ ถึงไม่มีสมองคิด
นายก็ไม่คิดให้ดีๆ ไห่ลี่หมิน เย่เชินหลิน พวกเขาจะเป็นคนที่ถูกโจมตีง่ายๆเหรอ? อีกอย่าง พวกเขาถูกลักพาตัวทำไมรถถึงขับออกไปนอกเมืองตลอด นั่นก็คือไม่อยากให้นายดูออกว่าผู้หญิงที่ถูกลักพาตัวไม่ใช่เซี่ยชีหรั่นหรอกเหรอ?
ถึงแม้รถของพวกเขาน้ำมันหมดก็ตาม จะบังเอิญไปจอดที่กระท่อมเก่าๆนั่นเหรอ ดูท่าคนเขาดักซุ่มตั้งนานแล้ว ก็แค่รอให้หลักฐานเข้าไปอยู่ในร่างของผู้หญิงคนนั้นไง
ทั้งหมดนี้ก็น่าสงสัย หลังเกิดเรื่องถึงคิดได้ ยังมีประโยชน์อะไร?
แท้ไห่ลี่หมินตอนที่พวกเขาอยู่ระหว่างทาง เย่เชินหลินก็รู้แล้วว่าคนของเซียวเสี่ยวลี่สะกดรอยตาม เดาได้ว่าพวกเขาคิดจะลงมือกับเซี่ยชีหรั่น เขาแทบอยากจับส้งซูหาวมากระทืบอย่างสาสมทันที
เมื่อคืนเขายังรับปากกับส้งหลิงหลิง ขอเพียงส้งซูหาวไม่ก่อเรื่อง เขาก็จะไม่แตะต้องเขา ถึงแม้ว่าเขาเคยวางแผนการกระทำลวนลามเซี่ยชีหรั่นตั้งสองครั้งก็ตาม เขารู้สึกว่าในเมื่อครอบครัวเขาก็ไม่เหลืออะไรแล้ว ต่อไปตลอดชีวิตก็คงอยู่อย่างน่าอนาถ ถือว่าได้รับการลงโทษแล้ว เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร อภัยได้ก็อภัยไป
เขาก็อยากที่จะเมตตาเขา แต่เสียดายเขาหาที่ตายเอง ก็อย่ามาโทษว่าเขาใจร้าย
ด้วยไอคิวของส้งซูหาวนั้น ถ้าจะเอาเขาเข้าคุกมันน่าจะไม่ใช่เรื่องง่าย
พอดี ไม่ใช่ว่าเขาใฝ่ฝันอยากจะขืนใจเซี่ยชีหรั่นหรอ? เลยทำให้เขาคิดว่าตัวเองจะได้สมหวัง ก็เลยใช้แผนซ้อนแผน
ข้อความที่ไห่ลี่หมินได้รับตอนอยู่ในรถเย่เชินหลินเป็นคนส่งมาเอง ให้เขาไปที่ห้างสรรพสินค้าชั้นนำ บอกว่าส้งซูหาวจะลักพาตัวเซี่ยชีหรั่น สร้างภาพให้เขาเข้าใจว่าเขาสมหวังทำสำเร็จ
เย่เชินหลินสั่งให้หลินหลิงไปแจ้งความ ให้เธอหาผู้หญิง ยอมรับค่าจ้างสูงไปเป็นตัวแทนของเซี่ยชีหรั่นให้ส้งซูหาวขืนใจหนึ่งครั้ง เขาสัญญาและรับประกันจะดูแลความปลอดภัยของผู้หญิงคนนั้น ตามด้วยสั่งให้หลินต้าฮุยหาสถานที่ คอยติดต่อกับไห่ลี่หมินตลอดเวลา ให้เขาจอดรถที่จุดนั้น ที่นั่นจะมีตำรวจซุ่มอยู่พวกเขาเตรียมการไว้พร้อมนานแล้ว
ในห้องน้ำที่ห้างสรรพสินค้า ก่อนจะออกเดินทาง เซี่ยชีหรั่นสับเปลี่ยนตัวและเปลี่ยนเสื้อผ้ากับผู้หญิงคนนั้น
ผู้หญิงที่หลินหลิงหามาอย่างน้อยความสูง รูปร่างพอๆกับเซี่ยชีหรั่น โดยเฉพาะถ้าดูจากด้านหลัง แทบจะดูไม่ออกเลย
ไห่ลี่หมินโอบกอดเซี่ยชีหรั่นออกไปด้วยการใช้ลิฟต์ ตรงลงไปชั้นจอดรถ ที่นั่นก็มืดมาก เลยไม่มีใครมาสนใจ
หลังจากนั้นสำหรับที่รถบอดี้การ์ดถูกขัดขวาง ยังมีบอดี้การ์ดบนรถของไห่ลี่หมินสู้คนของส้งซูหาวไม่ได้ แล้วก็ตัวไห่ลี่หมินก็สู้ไม่ไหวอะไรประมาณนั้น ทุกอย่างเป็นการแสดงทั้งนั้น
จงหยุนซางโทรศัพท์หาเย่เชินหลิน เย่เชินหลินจงใจไม่รับสาย แน่นอนเขารู้อยู่แล้วจงหยุนซางตั้งใจจะส่งข่าวให้เขา
จงหวีฉวนสั่งให้เยว่มู่หลานเอาตัวจงหยุนซางออกไป ยังให้เขาและแม่นมเอาตัวเธอไปขังไว้ในห้องนอน ไม่ให้เธอติดต่อข้างนอก แล้วห้ามเธอแจ้งความด้วย
เยว่มู่หลานรู้เรื่องราวความเป็นมาทั้งหมด เพื่อจงหยุนซาง แน่นอนเขาต้องอยู่ข้างสามีอยู่แล้ว
อีกอย่าง เขาเกลียดเซี่ยชีหรั่นแม่ลูก เธอตกอยู่ในอันตราย เขาดีใจด้วยซ้ำ
ไม่เคยมีครั้งไหนที่เขาร่วมมือกับสามีได้ดีขนาดนี้ รีบรับปากสั่งแม่นมทันที สองคนช่วยกันลากตัวจงหยุนซางออกไป
จงหยุนซางทั้งร้องทั้งโวยวาย จงหวีฉวนทำเหมือนไม่ได้ยิน
เรื่องที่เขาจะทำ จะไม่ใจอ่อนเด็ดขาดแม้แต่นิดเดียว เขาก็จะนั่งรอข่าวอยู่ที่นั่น
“ท่านประธานครับ รถของประธานไห่ถูกบิดจนไม่สามารถไปนอกเมืองได้แล้วครับ รถของส้งซูหาวตามมาติดๆ” ลูกน้องรายงาน
“ดี นายพาคนตามไป รอคำสั่งจากฉัน มีคำสั่งของฉันถึงจะลงมือช่วยคนได้ ไม่งั้นไม่ว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ห้ามลงมือ
จงหยุนซางก็รู้แล้ว ก็มาโวยวาย จงหวีฉวนรู้สึกได้ว่าเย่เชินหลินต้องรู้เรื่องนี้แล้วอย่างแน่นอน
เขากำลังประเมินความอดทนกับเขา คิดว่าในเมื่อเขาเข้ามาเกี่ยวข้องแล้ว หนำซ้ำคนที่ถูกลักพาตัวยังเป็นลูกสาวของเขา เขาต้องหมดความอดทน ยอมแพ้ไปก่อนแน่
เย่เชินหลิน นายดูถูกจงหวีฉวนอย่างฉันมากไปแล้ว นายคิดว่าฉันจะอดกลั้นรอไม่ไหวเหรอ?
“ท่านประธานครับ รถของประธานไห่จอดอยู่ที่นอกเมืองแห่งหนึ่ง คาดว่าน้ำมันน่าจะหมด วิ่งต่อไม่ได้
“พวกนายลองสังเกตดูว่าข้างหลังมีรถตามมามั้ย” จงหวีฉวนออกคำสั่งอีก ลูกน้องตอบไม่มี
“ท่านประธานครับ ไห่ลี่หมินพาเซี่ยชีหรั่นหนีไปทางภูเขาแล้วครับ พวกเราควรลงมือได้แล้วใช่มั้ยครับ กลัวว่าเดี๋ยวถูกจับ ก็……”
“รีบทำไม นายไม่รู้ฝีมือไห่ลี่หมินหรือไง? ถึงจะถูกจับ ก็ไม่มีทางมีเรื่องง่ายๆหรอก คอยสังเกตให้ฉันต่อไป ดูข้างหลังมีแสงไฟสว่างมั้ย มีรถมาหรือเปล่า”
“มีครับ ท่านประธาน คราวนี้รู้สึกจะได้ยินเสียงรถหน่อย”
จงหวีฉวนโล่งใจอีกครั้ง ดูท่าครั้งนี้น่าจะเป็นเย่เชินหลินแน่ แต่เขาก็ยังไม่ควรรีบร้อน
“รอรถเข้าใกล้ ให้แน่ใจก่อนว่าเป็นเย่เชินหลิน พวกนายค่อยลงมือ ระวัง ถ้าหากเป็นเย่เชินหลิน พวกนายอย่าให้เขาได้โอกาสก่อนนะ