สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 696 สาวใช้ตัวแสบ 600

ตอนที่ 696 สาวใช้ตัวแสบ 600
คำพูดพวกนี้ของเย่เชินหลินได้ชี้แจงถึงความสัมพันธ์ของตนกับผู้หญิงทั้งสองไปอย่างชัดเจนแล้ว เขากับเซี่ยชีหรั่นเป็นคู่หมั้นกัน ส่วนกับส้งหลิงหลิงไม่ได้มีความสัมพันธ์ใดๆทั้งสิ้น นอกเสียจากเธอมีลูกของเขาอยู่ในท้องเท่านั้น
เด็กในท้องคือลูกของเขา เพราะฉะนั้นเขาไม่อนุญาตให้ใครมาทำให้ลูกและแม่ของลูกลำบากใจเด็ดขาด
ความสนใจของโม่เสี่ยวหนงอยู่ในประโยคข้างหน้า เมื่อได้ยินเย่เชินหลินยอมรับเซี่ยชีหรั่น เธอก็ดีใจมาก เซี่ยชีหรั่นคือคุณผู้หญิง ส่วนเธอคือน้องสาวของคุณผู้หญิง ไปไหนมาไหนทุกคนก็ต้องเรียกเธอว่าคุณโม่
ชีวิตแบบที่เธอเป็นคนใช้อยู่ที่นี่นั้นไม่มีอีกแล้ว นับแต่นี้เป็นต้นไป ในคฤหาสน์แห่งนี้ เธอเป็นใหญ่สามารถใช้อำนาจตามอำเภอใจอีกครั้งแล้ว
ซึ่งแน่นอน ก่อนที่เธอจะกลายเป็นคุณผู้หญิงของที่นี่ เธอก็ต้องควบคุมตัวเองหน่อย และจะค่อยๆเรียนรู้จากพี่สาวว่าซื้อใจผู้คนอย่างไร
จะแย่งพี่เขยมาตอนนี้ ต้องไม่ได้แน่ๆ แต่ต้องมีสักวันที่ได้ เธอจะอดใจรอ รอจนเซี่ยชีหรั่นตั้งท้อง เย่เชินหลินคนนี้ดูแล้วเป็นคนมีความต้องการทางเพศสูงมาก ช่วงที่เซี่ยชีหรั่นท้อง ก็ต้องมีหลายเดือนที่ไม่สามารถร่วมรักได้
และตอนนั้นเอง แค่เธอยั่วยวนเพียงเล็กน้อย เย่เชินหลินต้องติดกับแน่ๆ
“ไม่มีอะไรอย่างอื่นแล้ว แยกย้ายได้”เย่เชินหลินเอ่ยเสียงทุ้มจบ ก็ลุกขึ้นเดินจากไปทันที
เซี่ยชีหรั่นยังคงหลับอยู่ เขาอยากให้เธอเห็นเขาตั้งแต่ตื่น ฉะนั้นเขาจึงไม่ได้ไปบริษัท แต่โทรศัพท์ให้หลินต้าฮุยเอาเอกสารที่ต้องจัดการมาให้เขา
“พี่เขย พี่ฉันสาวฉันจะนอนอีกนานไหม ฉันอยากคุยกับเธอ รู้สึกเบื่อๆ”โม่เสี่ยวหนงวิ่งตามเย่เชินหลินไป เอ่ยขึ้นประโยคหนึ่งตามหลังเขา
ถึงแม้ว่าเธอไม่ได้อยากจะไปแย่งเย่เชินหลินตั้งแต่ตอนนี้ แต่ก็อยากให้เขาเห็นหน้าเธอบ่อยๆ และพูดคุยกับเขาให้มาก จะให้เขามองข้ามเธอไปไม่ได้
“เธอบอกว่าอาจจะนอนถึงเที่ยง ถ้าเบื่อก็ไปเดินเล่นที่สวนดอกไม้เถอะ หรืออยากจะไปเที่ยวเล่นในเมืองก็ได้ ถ้าต้องการก็ขอรถจากพ่อบ้าน อยากไปไหนก็ไป”
“จริงหรือ”โม่เสี่ยวหนงสีหน้าดีใจสุดๆ ท่าทางน่ารักมาก ทว่าน่าเสียดายที่เย่เชินหลินหันหลังให้เธออยู่ ไม่แม้แต่จะหันมามองด้วยซ้ำ เขามองไม่เห็น ความน่ารักของเธอ
หรือต่อให้เห็น เขาก็ไม่รู้สึกว่าเธอน่ารักหรอก ในใจของเขา มีเซี่ยชีหรั่นเพียงคนเดียวที่น่ารักที่สุด
“ไปเถอะ อยากไปก็ไป พี่สาวเธอรู้นิสัยเธอดี ก็จะตามใจเธอเช่นกัน”เย่เชินหลินตั้งใจเอ่ยถึงพี่สาว และอยากให้เธอเข้าใจด้วย ทุกสิ่งที่เขาทำ ก็เพราะคิดเผื่อเซี่ยชีหรั่นทั้งนั้น
“ค่ะ งั้นฉันไปล่ะนะ บายๆพี่เขย”
โม่เสี่ยวหนงพูดจบ ก็เข้าไปหยิบกระเป๋าและโทรศัพท์มือถือของเธอในห้องนอน และยังเปลี่ยนชุดใหม่มาชุดหนึ่งโดยเฉพาะ
เธอรู้ ว่าชีวิตคนเรามีโอกาสอยู่ทุกวัน ไม่แน่เธออาจจะพบอัศวินขี่ม้าขาวของเธอข้างนอกก็ได้
เรื่องแท้งไม่ได้มีอิทธิพลอะไรกับเธออีกต่อไปแล้ว เธอจะต้อนรับชีวิตใหม่ ชีวิตที่ร่ำรวยพร้อมด้วยวาสนา
หลังจากที่หลินต้าฮุยเอาเอกสารมาส่งแล้ว เย่เชินหลินก็ได้ถามเกี่ยวกับสถานการณ์ของตงเจียงไปเล็กน้อย ไม่มีเรื่องอะไรใหม่ๆเกิดขึ้น เขาจึงให้หลินต้าฮุยกลับบริษัทไป
เย่เชินหลินค่อยๆเปิดประตู เดินเข้าห้องนอนไป ทำงานอยู่ในห้องของตนเอง แบบนี้หากเซี่ยชีหรั่นฝันร้ายขึ้นมา เขาจะได้เห็นทันที
เซี่ยชีหรั่นฝันไปเพียงฝันที่แสนสุขนั้นเท่านั้น นอกนั้นไม่ได้ฝันอะไรอย่างอื่นเลยหลับลึกมาก
ได้เวลาใกล้เที่ยงแล้วเธอจึงค่อยตื่นนอน ลืมตาขึ้นมา พบว่าภายในห้องมืดมาก ม่านหน้าต่างปิดสนิท เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่ากี่โมงแล้ว
ภายในห้องมีเสียงเปิดกระดาษ เธอเงยหน้าขึ้นมอง ก็พบเย่เชินหลินกำลังนั่งทำงานอยู่หน้าโต๊ะคอม
เขาคงกลัวว่าเปิดไฟเปิดผ้าม่านจะรบกวนการนอนของเธอ แต่ก็อยากอยู่เป็นเพื่อนเธอที่นี่ ดังนั้นจึงนั่งอ่านตัวหนังสือบนเอกสารอย่างยากลำบากด้วยแสงสว่างน้อยนิดจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ ในห้องอันมืดมิดนี้
เซี่ยชีหรั่นรู้สึกคัดจมูกขึ้นมา ซาบซึ้งใจกับรายละเอียดเล็กๆนี้ของเขา
ตาทึ่ม ไม่เอาตาแล้วหรือไง
เธอลุกขึ้นมาจากเตียง ทว่ากลับรู้สึกเมื่อยล้าไปทั้งร่างราวกับเคยถูกของหนักเป็นตันๆกดทับ
เซี่ยชีหรั่น เธอนี่มันช่างเปราะบางจริงๆ ต่อไปต้องออกกำลังกายให้มากกว่านี้ ดูหมอนั่นสิไม่เห็นจะเป็นไรเลยสักนิด เธอกลับเหนื่อยจนตื่นไม่ไหวเลยงั้นหรือ
“ตื่นแล้วหรือ”เย่เชินหลินหันหน้ามา มองหน้าเธออย่างอ่อนโยน จากนั้นวางเอกสารในมือลง ก่อนจะลุกเดินมาข้างกายเธอ
“อืม ทำไมคุณไม่เปิดไฟล่ะ แบบนี้มันเสียสายตานะ”เซี่ยชีหรั่นตำหนิเขาไปเล็กน้อย เย่เชินหลินเพียงยิ้มอย่างอ่อนโยน เอ่ย“จะเสียง่ายขนาดนั้นได้อย่างไร ตาผู้ชายของเธอดีจะตาย ดูสิ รอยจูบบนตัวเธอฉันยังมองเห็นอย่างชัดเจนเลย”
“ห๊ะ อะไรนะ มีรอยจูบ”เซี่ยชีหรั่นอุทานขึ้น ในใจคร่ำครวญไม่หยุด วันนี้เธอยังต้องออกไปพบโม่เสี่ยวจุนนะ
ไม่ว่ายังไง เมื่อก่อนเขาก็เป็นแฟนของเธอ การให้แฟนเก่าเห็นรอยรักของเธอกับแฟนใหม่คงเกินไปหน่อยมั้ง
ความโศกเศร้าเล็กๆของเธอ สำหรับเย่เชินหลินแล้ว แสดงว่าเธอกำลังเขินอาย
“ไม่เยอะเท่าไหร่ ก็แค่รอยจูบสองสามรอยเอง ไม่เป็นไร”เขาปลอบเธอ
“ฉันไปดูหน่อย”สิ้นเสียง เซี่ยชีหรั่นก็เปิดไฟ และลงจากเตียง ก่อนจะเดินเท้าเปล่าไปหน้ากระจก
โอ้พระเจ้า นี่คือสองสามรอยงั้นหรือ ตั้งแต่คอไปจนถึงหน้าอก ไม่มีพื้นที่สีขาวแล้วด้วยซ้ำ ปกคลุมไปด้วยรอยสีม่วงเกือบทั้งหมด
“เย่เชินหลิน คุณมันไอ้โรคจิต”เซี่ยชีหรั่นประท้วงสุดฤทธิ์ เย่เชินหลินกลับหัวเราะลั่น
“ช่วยไม่ได้ ฉันก็ไม่ได้อยากทำแบบนี้ แต่เธอทำให้ฉันอดที่จะจูบเธอไม่ได้เองนินา เธอบอกว่าชอบให้ฉันจูบเธอไม่ใช่หรือไง”เย่เชินหลินยิ้มอย่างไม่มีอะไร เซี่ยชีหรั่นโกรธจนกัดฟันแน่น พึมพำ“บอกว่าชอบให้คุณจูบ คุณก็ชอบเอาเป็นเอาตายอย่างนั้นหรือ คุณเบาหน่อยไม่ได้หรือไง ต้องทำให้เขียวช้ำเป็นจ้ำๆแบบนี้ จะให้ฉันไปพบคนอื่นยังไงเนี่ย”
“ไม่ต้องไปพบใคร เรามาศึกษาเทคนิคบนเตียงอยู่ในบ้านกัน ที่สอนเธอไปเมื่อคืน เรามาฝึกฝนกันอีกหน่อย”เย่เชินหลินพูดอย่างหน้าไม่อาย
“ฉันสงสัยว่าคุณกินยากระตุ้นอารมณ์ไปหรือเปล่า ถึงได้มีคึกคักขนาดนี้ทุกวัน”
“ตื่นเช้ามาเธอก็พูดเรื่องเรตสิบแปดบวกกับฉันแบบนี้ ฉันไม่อยากจะเกิดอารมณ์ยังยากเลย ใช่ไหม มามะ เรามานอนกันต่ออีกหน่อย”พูดจบ เย่เชินหลินก็ก้มตัวอุ้มเซี่ยชีหรั่นขึ้นมา ก่อนจะโยนลงไปบนเตียงอีกครั้ง
ขณะนี้ โม่เสี่ยวหนงกำลังกลับมาจากข้างนอกอย่างตื่นเต้นเป็นพิเศษ
เธอออกไปคราวนี้ บังเอิญได้ยินข่าวหนึ่งที่ทำให้เธอตื่นเต้นสุดๆ นั่นก็คือ ได้ข่าวว่าส้งซูหาวเป็นผู้ต้องสงสัยในคดีรุมโทรม อาจจะถูกตัดสินโทษร้ายแรง
เมื่อวานตอนเธอมาบ้านตระกูลเย่ รู้สึกว่าท่าทางส้งหลิงหลิงไม่เลวนัก เห็นทีเธอคงรู้แค่ว่าตระกูลส้งล้มละลาย แต่ไม่รู้ว่าน้องชายตัวเองก็ถูกจับไปด้วย
หากใช้โอกาสนี้ยั่วเธอดีๆสักหน่อย เธอจะร้อนใจจนกลิ้งตกจากบันไดหรือเปล่านะ
สถานการณ์เช่นนี้มีโอกาสเกิดขึ้นสูงมาก ต้องมาดูกันว่าเธอจะแสดงได้สมบทบาทไหม
เมื่อคิดได้ดังนี้ ทันทีที่กลับมาถึงคฤหาสน์ เธอก็รีบลงจากรถและขึ้นชั้นสองไปทันที
ส้งหลิงหลิงที่ตั้งท้องอยู่กลัวอึดอัด เพราะฉะนั้นมักจะเปิดประตูอ้าไว้เป็นประจำ ให้อากาศถ่ายเท
ตอนที่โม่เสี่ยวหนงขึ้นตึกไป ส้งหลิงหลิงกำลังนั่งพิงอยู่บนหนักเก้าอี้ หลับตาตั้งสมาธิอยู่
เมื่อโม่เสี่ยวหนงขึ้นตึกไปแล้ว ก็จะบุกเข้าไปในห้อง สาวใช้สองคนที่อยู่หน้าประตูเข้ามาขวางเธอไว้
“ขอโทษนะคะคุณโม่ คุณส้งกำลังตั้งครรภ์อยู่ คุณจะเข้าห้องเธอตามอำเภอใจไม่ได้”
“ฉันมีธุระกับเธอ”โม่เสี่ยวหนงเอ่ยอย่างร้อนใจ
ส้งหลิงหลิงได้ยินเสียงคนคุยกัน จึงลืมตาขึ้นมา มองไปยังประตูอย่างเยือกเย็น
“ฉันไม่มีธุระอะไรกับเธอ เธอกลับไปซะ”ส้งหลิงหลิงเอ่ยอย่างเย็นชา
อย่าคิดว่าเธอไม่รู้นะว่าโม่เสี่ยวหนงต้องการมาหาเรื่องเธอ ยังดีที่เย่เชินหลินเตรียมการป้องกันไว้ก่อนแล้ว ไม่เช่นนั้นให้เธอเข้าใกล้ตนตามอำเภอใจ เธอรับรองได้เลยว่าผู้หญิงคนนี้อาจจะหาโอกาสผลักเธอลงบันไดไปก็ได้
ตอนนี้ส้งหลิงหลิงต้องรักษาชีวิตลูกไว้เหมือนกับรักษาชีวิตตนเอง จะเปิดโอกาสให้ใครมาทำลายง่ายๆได้อย่างไร
“โอ้ย พี่ส้ง คราวนี้ฉันหวังดีกับพี่จริงๆนะ แต่ถ้าพี่ไม่อยากฟังก็ช่างมันเถอะ เพราะยังไงเรื่องของตระกูลส้งก็ไม่ใช่เรื่องของฉันสักหน่อย การที่ตระกูลส้งจะขาดผู้สืบสกุลก็ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับฉัน ถือสักว่าฉันยุ่งเรื่องชาวบ้านละกัน ฉันไปล่ะ”
พูดจบ เธอก็หันหลังทำท่าจะเดินจากไป สีหน้าของส้งหลิงหลิงได้เปลี่ยนไปตั้งนานแล้ว
ตระกูลส้งจะขาดผู้สืบสกุล คำพูดนี้โหดใช้ได้เลย
“หยุด โม่เสี่ยวหนง เธอพูดบ้าอะไร ตระกูลเธอสิขาดคนสืบสกุล”ส้งหลิงหลิงคำรามเสียงทุ้ม เห็นได้ชัดว่าโกรธแล้ว
โม่เสี่ยวหนงแอบดีใจอยู่ในใจ หันมามองหน้าส้งหลิงหลิง เอ่ยอย่างไม่สะทกสะท้าน“ตระกูลฉันขาดผู้สืบสกุลอยู่แล้ว ไม่มีลูกชาย จะมีหลานได้ไง ไม่เหมือนตระกูลส้งของพวกเธอ ส้งซูหาวเป็นทายาทเพียงคนเดียวของครอบครัวเธอไม่ใช่หรือไง ได้ข่าวว่า เขาได้ก่อคดีร้ายแรงอย่างคดีรุมโทรมไป และยังวางแผนจะลักพาตัวพี่สาวฉันอีก แต่ถูกคนอื่นเปลี่ยนตัวไป เขาก็เลยข่มขืนผู้หญิงขายบริการคนหนึ่งไป แต่กฎหมายไม่สนใจว่าจะเป็นผู้หญิงขายบริการหรือไม่ ไม่ว่าจะเป็นการข่มขืน หรือรุมโทรม ก็คือเป็นคดีร้ายแรงนินา ฉันได้ข่าวมาว่าจะตัดสินประหารชีวิตในเร็วๆนี้ ใครใช้ให้พวกเขามีพฤติกรรมชั่วร้ายขนาดนั้นล่ะ ต่อให้ไม่ใช่โทษประหารชีวิต วันนี้เพื่อนฉันบอกว่า ผู้ชายแซ่ส้งคนนั้นไปเกี่ยวพันกับพวกลักลอบมั่วโลกีย์ ผู้ชายคนนั้นบอกว่า แฟนสาวของตนก็เคยถูกส้งซูหาวของเธอเล่นมาก่อน เขาบอกว่าส้งซูหาวก็มีวันนี้ หากเขาติดคุกขึ้นมาจริงๆ หึๆ พวกเขาจะส่งคนเข้าไป จัดการเขา….บอกตามตรงนะ ใครจะไปนึกว่าพวกเธอที่เคยยิ่งใหญ่ขนาดนั้น ในพริบตาเดียว น้องชายก็จะตายสักแล้ว ส่วนพี่สาวก็ทำได้แค่หน้าด้านหน้าทนอยู่ในตระกูลเย่ต่อไป เฮ้อ เพราะฉะนั้นถึงได้ว่าไงว่าชีวิตคนช่างไม่แน่ไม่นอนจริงๆ”
“ห้ามพูดบ้าๆนะ เธอสิตาย”ส้งหลิงหลิงก่นด่าโม่เสี่ยวหนงอย่างเดือดดาลสุดๆ โกรธจนสั่นเทาไปทั้งตัว
เธอยันตัวลุกขึ้นจากเก้าอี้ พร้อมกับพุ่งตรงมายังหน้าประตู
เนื่องจากเธอแบกท้องอันใหญ่โตไว้ เธอจึงเดินได้ไม่เร็วนัก
โม่เสี่ยวหนงได้ใจสุดๆ คิดในใจ รีบเข้ามาสิ ทางที่ดีขอให้โกรธจนไล่ตามฉันมา
“ฮ่าๆ ฉันมีชีวิตอยู่ดีอยู่แล้ว ชีวิตสดใสไร้ขีดจำกัด พี่เขยฉันรักพี่สาวของฉัน ฉันก็ได้พึ่งใบบุญไปด้วย ฉันสามารถมายืนว่าเธอที่นี่ ส่วนเธอล่ะ ใครใช้ให้เธอถูกหมางเมินล่ะ เพราะฉะนั้นน้องชายเธอก็จบเห่แน่ ตระกูลส้งจบเห่แล้ว ตระกูลส้งล้มละลายอย่างแท้จริงแล้ว กำลังจะหมดสิ้นทุกสิ่งแล้ว”