สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 776 สาวใช้ตัวแสบ 680

ตอนที่ 776 สาวใช้ตัวแสบ 680
เพียงแต่เวลานี้ พวกเขาก็คือหวังดีกับเธอ เธอเลยไม่อยากเน้นปรับเกินเหตุ ทำให้พวกเขาโมโห
“ดึกมากแล้ว ชีหรั่น คุณนอนเถอะ นอนหลับสบายๆ พอฟ้าสางทุกอย่างจะผ่านไปเอง” ไห่ฉิงฉิงพูด เซี่ยชีหรั่นมองนาฬิกา แล้วนึกถึงเย่เชินหลินอีกครั้ง
เขาถือว่าเป็นผู้ถูกทำร้าย ถ้าหากเธอทำแบบนี้ เลย คืนนี้ทั้งคืนเขาจะทรมานขนาดไหน?
ยังไงเธอก็อยากออกไปคุณนอนเถอะพบเขา ถามให้ชัดเจน อยู่เคียงข้างเขา เซี่ยชีหรั่น เดี๋ยวนี้เธอไม่เอาไหนถึงกับหลักการสักนิดก็ไม่มีแล้วเหรอ? ขนาดเขาขึ้นเตียงกับผู้หญิงอื่น เธอยังคิดจะอยู่เคียงข้างเขา?
ไม่ได้ ถึงเขาจะถูกคนคิดร้ายก็ตาม แต่ก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงเรื่องจริงที่เขาขึ้นเตียงกับคนอื่นได้ เขาทำผิด สมควรได้รับโทษ อย่างน้อยคืนนี้ต้องให้เขารู้ว่าเขาทำแบบนี้ไม่ถูกต้อง
เซี่ยชีหรั่นทำใจแข็ง พยักหน้ากับไห่ฉิงฉิงแล้วพูด “ได้ คืนนี้ฉันก็นอนนี่เลย พวกคุณไม่ต้องสนใจฉัน พวกคุณไปพักเถอะ”
“ไม่ให้คุณไป ! อย่างน้อยคุณต้องพักที่นี่สักหนึ่งเดือน ” โม่เสี่ยวจุนพูดอย่างเย็นชา คำพูดนี้ทำให้เซี่ยชีหรั่นพูดไม่ออกไม่สามารถตอบเขาได้
“พอแล้วเสี่ยวจุน ทางที่ดีพวกเรามาช่วยเธอยืนยันอีกที เย่เชินหลินมั่ว แต่พวกเราก็ไม่ควรให้เขาถูกปราบปราม เดี๋ยวฉันจะโทรไปหาพี่ชายเดี๋ยวนี้ ให้เขาถามเย่เชินหลิน เขาหลอกใคร ก็คงไม่หลอกพี่ชายฉัน”
กลัวเซี่ยชีหรั่นก็ยังไม่เชื่อ ไห่ฉิงฉิงครั้งนี้ถึงกับโทรแบบเปิดลำโพง
เซี่ยชีหรั่นก็ตื่นเต้นมาก เธอรู้ว่าความสันพันธ์ของไห่ลี่หมินกับเย่เชินหลิน และรู้ว่าระหว่างผู้ชายด้วยกันคงไม่ห้าม อาจพูดความจริงก็ได้
“พี่คะ ฉันเห็นข่าวในอินเทอร์เน็ต เย่เชินหลินกับเจ้าหญิงหย่าฮุ่ย เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงหรือเท็จพี่รู้มั้ย?หลังโทรติดไห่ฉิงฉิงถาม
“เธอถามเรื่องนี้ทำไม? เกี่ยวอะไรกับเธอ น้ำเสียงไห่ลี่หมินไม่พอใจอย่างชัดเจน
“ถ้าฉันล่ะคงเกี่ยวนะ?ลี่หมิน? ฉันอยู่กับฉิงฉิงที่นี่ เย่เชินหลินเขายอมรับกับฉันว่าเขาทำจริงๆ แต่ฉัน ไม่เชื่อ คุณติดต่อเขาได้มั้ย? เขาพูดกับคุณว่าไง? เขาต้องถูกคนใส่ร้ายแน่ๆเลย ใช่มั้ย?” เซี่ยชีหรั่นถามอย่างวิตกกังวล
“ไห่ลี่หมินขมวดคิ้ว เขาก็อยากบอกว่าเย่เชินหลินถูกใส่ร้าย แต่ว่าเย่เชินหลินแต่ไหนแต่ไรก็ไม่เคยปิดบังเขา เขาบอกว่าทำจริง ก็คงทำจริงๆ
ไห่ลี่หมินเงียบไปสักพัก แล้วก็พูดว่า: “เขาก็บอกว่าเขาทำ ชีหรั่น ครั้งนี้ผมหลอกคุณไม่ได้ ผมก็รับประกันไม่ได้ว่าเขาถูกใส่ร้ายหรือเปล่า คุณก็ลองพิจารณาดูหน่อยนะ”
“ฉันรู้ค่ะ ขอบคุณมาก” เซี่ยชีหรั่นพูดอย่างหมดแรง หลังจากวางสาย รู้สึกอารมณ์หนักอึ้งมาก
โม่เสี่ยวจุนยังอยากพูดบางอย่าง แต่ถูกไห่ฉิงฉิงห้ามไว้
“ให้เธออยู่เงียบๆสักพัก เรื่องแบบนี้ พวกเราพูดมากไปก็ไม่มีประโยชน์
โม่เสี่ยวจุนกับไห่ฉิงฉิงกลับไปแล้ว เซี่ยชีหรั่นนั่งอยู่ที่เตียงคนเดียว ใช้ความคิดตลอดเวลา คิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมาของเขาสองคน คิดถึงความรักลึกซึ้งที่เย่เชินหลินมอบให้ คิดถึงความหลงที่เขามีต่อเธอ
ก่อนออกไปเขาก็แสดงความเร่าร้อนต่อเธอ หลังกลับมา ถึงแม้เขาจะเหนื่อยล้าจนขอบตาดำอย่างเห็นได้ชัดก็ตาม ก็ยังจะแสดงรักต่อเธอเสมอ
ถึงร่างกายเขาจะแข็งแรงสมบูรณ์ขนาดไหน เมื่อคืนเขาก็ไม่น่าจะทำกับเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยจนควบคุมอารมณ์ไม่ได้ เขาไม่ทำแน่
เธอหยิกมือถือขึ้น ดูข่าวในอินเทอร์เน็ตอีกรอบ ภาพที่ถ่ายคือเขากำลังเดินเข้าคฤหาสน์ของเจ้าหญิงหย่าฮุ่ย และมีภาพที่ตอนเช้าก่อนเขาจะออกไปได้จูบลาเจ้าหญิงหย่าฮุ่ย
ทั้งหมดนี้ก็ยืนยันอะไรไม่ได้ ยืนยันไม่ได้ว่าเขาทำจริงๆ
คอนโดเงียบสงบ เธอเงียบหูฟัง ดูท่าโม่เสี่ยวจุนกับไห่ฉิงฉิงคงนอนแล้ว สรุปไม่มีเสียงสักนิด เธอเลยกดเบอร์โทรหาเย่เชินหลิน
ดังไม่ถึงสองครั้ง เย่เชินหลินรีบรับทันที แสดงว่าเขากำลังรอโทรศัพท์เธออยู่
หากเขาไม่แคร์เธอ ทำไมเขาต้องรอโทรศัพท์เธอ หากเขาแคร์เธอ ทำไมเขาถึงขึ้นเตียงกับผู้หญิงอื่นง่ายๆแบบนี้? เธอควรเชื่อเขา เชื่อถึงที่สุด
เซี่ยชีหรั่นนึกถึงเหอเหวินในตอนแรก ถ้าเย่เชินหลินฝาดง่ายขนาดนี้ ทำไมเขาต้องสร้างเรื่องหลอกๆกับเหอเหวิน และสร้างเรื่องหลอกๆกับฟางลี่น่านะ？
“คุณเป็นไงบ้าง?”เย่เชินหลินถามด้วยความวิตกกังวล
“ฉันไม่ได้เป็นไร ฉันพักอยู่ที่คอนโดของไห่ฉิงฉิง คุณล่ะ?คุณอยู่ที่ไหน? “เซี่ยชีหรั่นไม่ได้คิดถามถึง เธอรู้ ถ้าเขาไม่อยากพูดความจริงออกมา หากเขามีความลำบากใจ ถึงเธอถามไป เขาก็คงไม่พูดอยู่ดี
“ผมยังอยู่สถานที่ตรงที่คุณจากไป”
“ทำไมคุณไม่กลับไป”?
“ไม่อยากกลับไป คืนนี้ก็นอนนี่แหละ คุณพักผ่อนนะไม่ว่าเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ร่างกายและจิตใจคุณสำคัญที่สุด”เย่เชินหลินพูดย่างอ่อนโยน
“แล้วคุณล่ะ? ร่างกายและจิตใจคุณไม่สำคัญหรือไง?”หลิน รับปากฉัน คุณก็ต้องผักผ่อนให้ดีนะ วันนี้เสี่ยวจุนวู่วามเกินไป เขาก็เพราะหวังดีกับฉัน ฉันไม่อยากเห็นเขาเกิดอันตราย ฉันจะอยู่นี่สักสองสามวัน แล้วจะรีบไปหาคุณดีมั้ย?”
เด็กโง่ เธอไม่สงสัยเขาสักนิดเลยเหรอ? เธอไม่สงสัย เขากับทำให้เธอลำบากใจ ในฐานะที่เป็นผู้ชายของเขา ในใจเขารู้สึกหนักอึ้งจริงๆ
เขายอมให้เธอไม่เชื่อใจเขายังจะดีกว่า ยอมให้เธอด่า แบบนั้นเขาคงจะสบายใจกว่า
“ดี”เขาตอบ
” คุณฟังฉันนะ รีบกลับไปที่บ้านพักตากอากาศ คุณอยู่ข้างนอก ฉันไม่สบายใจ”
“ได้ ”
สองคำที่ตอบรับของเขา เซี่ยชีหรั่นมีหรือจะฟังไม่ออกในน้ำเสียงนั้นมีความรักและความห่วงใยต่อเธอ นอกจากแม่ของเขาแล้ว ในโลกนี้มีใครที่พูดกับเขา เขาจะตอบด้วยน้ำเสียงแบบนี้?
เซี่ยชีหรั่นยกริมฝีปาก รู้สึกความกะกลุ้มใจไม่หลงเหลืออีก เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยอะไร ระหว่างพวกเขาต้องไม่มีอะไรเกิดขึ้นแน่ ถึงแม้ดูแล้วเหมือนมีอะไรเกิดขึ้นก็ตาม
ครั้งนั้นตอนเธอกับไห่ลี่หมินอยู่ที่ไหหลำ ทุกคนก็เคยเข้าใจว่าพวกเขามีอะไรกันไม่ใช่เหรอ?
ตอนเย่เชินหลินกลับมาถึงบ้านพักตากอากาศ โม่เสี่ยวหนงก็อยู่ เขาพูดโกหกเซี่ยชีหรั่น พูดว่าเขาไปกับผู้กำกับชวนชวนแล้ว จริงๆแล้วแอบอยู่เงียบๆที่บ้านพักตากอากาศเพื่อรอเย่เชินหลิน
“พี่เขย! ทำไมพี่กลับมาคนเดียว?” โม่เสี่ยวหนงออกมาจากห้อง ถามด้วยรอยยิ้ม เธอตั้งใจใส่ชุดนอนแล้วเดินออกมาในชุดนอนว่างเปล่า ไม่ได้ใส่ชุดชั้นใน เธอคิดว่าจะยั่วเขาเต็มที่ ถ้าเขาชอบคงจะดีมาก ถ้าไม่ชอบสรุปเธอก็ไม่มีอะไรเสียหาย
“อืม เธอยังไม่นอน?”เย่เชินหลินถามเธอด้วยน้ำเสียงราบเรียบ สายตาไม่ได้มองไปที่ใต้คอเธอสักนิด”พี่เขย วันนี้ในอินเทอร์เน็ตฉันเห็นข่าวพี่เขยกับเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยแล้ว บอกว่าพี่อยู่ห้องด้วยกันกับเธอทั้งคืน ฉันไม่เชื่อ ไม่เป็นความจริงใช่มั้ยคะ? โม่เสี่ยวหนงถามอีก
“ดึกมากแล้ว เธอไปนอนเถอะ ฉันจะขึ้นไปบนตึกดูเหิงเหิงสักหน่อย ” ท่าทีเย่เชินหลินยิ่งเย็นชามากขึ้นอีก เขารู้สึกว่าเขาไม่มีความจำเป็นที่ต้อง
รายงานเรื่องของเขาให้กับผู้หญิงที่มีแผนชั่วอยู่ตลอดคนนี้
เย่เชินหลินพูดจบ ก้าวขายาวเดินขึ้นตึกไป โม่เสี่ยวหนงมองตามเขา เรียกตามหลังเขา “พี่เขย! พี่รอก่อนได้มั้ย? ฉันตั้งใจรอพี่กลับมา อยากคุยกับพี่เรื่องของพี่สาวฉันนะ”
เย่เชินหลินหยุดเดิน ยังเย็นชาเหมือนเดิม ถาม”เรื่องอะไรของพี่สาวเธอ?”
โม่เสี่ยวหนงยิ้มอย่างลึกลับ พูด”ฉันรู้ทำไมพี่สาวฉันถึงโมโหพี่ หลังจากพี่ไปแล้ว เขาพูดกับฉันแล้ว เขายังร้องไห้นานมาก”
เย่เชินหลินขมวดคิ้วแล้วคิด ชี้ไปที่โซฟา แล้วพูด:”พวกเราไปนั่งตรงนั้นสักเดี๋ยวนะ”
“ได้ ได้ค่ะ “นั่นคือความหวังของโม่เสี่ยวหนงเลยทีเดียว รีบเดินนำหน้าไปที่โซฟา เย่เชินหลินเดินตามหลัง
ทั้งสองนั่งลงที่โซฟา เย่เชินหลินไม่ได้พูด ฟัง
โม่เสี่ยวหนงพูด
“พี่เขย ครั้งนี้ส้งหลิงหลิงไม่ให้นมลูก พี่ยังให้เขาอยู่ต่อ พี่สาวฉันเสียใจมาก พี่ลองคิดดู มีผู้หญิงคนไหนที่สามารถยอมให้ผู้หญิงอื่นอยู่เคียงข้างผู้ชายที่เรารักได้ พี่สาวฉันใจกว้างมากจริงๆ ถ้าเป็นคนอื่น คงร้องไห้กับพี่ทั้งวัน ทะเลาะกับพี่ทั้งวันแน่?”
“พอละ เธอเป็นคนยังไง ฉันรู้อยู่เต็มอก เธอก็พูดที่บอกรอฉัน ตกลงมีเรื่องอะไรดีกว่า”เย่เชินหลินถามอย่างเย็นชา
โม่เสี่ยวหนงใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม หันไปทางเย่เชินหลิน แล้วพูด “พี่เขย ฉันพูดกับพี่นะ พอพี่สาวฉันโมโหขึ้นมา จะไม่หายโกรธง่ายไปนะ พี่ก็ไม่สามารถให้เขากลับมาได้ ฉันช่วยพี่ได้นะ”
เย่เชินหลินดูกิริยาท่าทางของโม่เสี่ยวหนง รู้สึกขยะแขยง ทำไมผู้หญิงที่ดีอย่างเซี่ยชีหรั่นถึงมีน้องสาวแบบนี้ได้
“มีเงื่อนไขอะไร?”
” เฮ้ย เฮ้ย พี่เขยฉลาดมาก แต่ก็ไม่ใช่เงื่อนไขอะไรหรอก แค่อยากให้พี่เขยช่วยฉันหน่อย คราวที่แล้วรถเก๋งที่พี่ให้ฉัน ถูกฉันผลาญหมดแล้ว เวลานี้ฉันไปไหนมาไหนไม่สะดวกมาก ไม่มีรถทุกครั้งก็ต้องให้พ่อบ้านจัดการรถให้ แต่รถพวกนั้นก็ไม่ใช่ของฉัน ฉันหวังอยากมีรถเป็นของตัวเองสักคันก็ดี พี่ก็รู้นี่ ฉันอยู่ในแวดวงบันเทิง รอบตัวมีแต่ดารา รถคนอื่นหรูมาก ยังไงฉันก็เป็นน้องเมียเจ้าชายใหญ่ของตระกูลเย่นะ แม้แต่รถก็ไม่มี ทำให้คนอื่นหัวเราะเยาะได้ พี่เขย พี่ว่าฉันพูดถูกมั้ยคะ?”
“พี่สาวเธอรู้เรื่องที่เธออยากได้รถมั้ย?”เย่เชินหลินถาม
“รู้ ฉันพูดกับพี่สาวอยู่ แต่เธอกำลังโกรธพี่เขยอยู่ เขาบอกเกรงใจไม่อยากได้อะไรจากพี่ บอกของพี่ก็เป็นของพี่ ไม่เกี่ยวกับเขา เขาเกรงใจไม่กล้าเอาอะไรจากพี่ ฉันว่าเขาคงจะแบ่ง”
แยกขอบเขตกับพี่ พี่เขย พี่ยังรักพี่สาวฉันอยู่ใช่มั้ย? อย่างเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยอะไรนั่น เป็นการล้อเล่นใช่มั้ยค่ะ ? ผู้ชาย เฮ้ย เฮ้ยฉันพอเข้าใจ…”
“พอแล้ว รถฉันให้เธอได้ เอาอย่างนี้ ที่ฉันไม่มีรถใหม่ เธอเล็งรถคันไหนไว้ อยู่ในงบห้าล้าน เธอพูดกับฉันก็พอ ฉันจะให้คนซื้อแล้วโอนเป็นชื่อเธอ เธอทำตัวดีหน่อย อยากให้เขาเป็นห่วง”
โอ้โห!สปอร์ตจริงๆ!
ในงบห้าล้าน!
โม่เสี่ยวหนงคิด แค่นักแสดงร่อนเร่คนหนึ่ง แสดงทั้งชีวิตก็คงไม่มีปัญญาซื้อรถแบบนั้น
หากเธอขับรถห้าล้านไปที่กองถ่าย ใครๆก็คงเข้าใจมีคนหนุนเธออยู่เบื้องหลัง มีคนใหญ่คนโตรับเลี้ยง? ดูสิยังมีใครกล้าดูถูกเธออีก รังเกลียดว่าเธอไม่มีชื่อเสียง?