สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 778 สาวใช้ตัวแสบ 682

ตอนที่ 778 สาวใช้ตัวแสบ 682
เซี่ยชีหรั่นไม่ได้หลับ ดังนั้นเสียงต่ำนี้เธอก็ได้ยิน​เป็น​สิ่ง​แรก​
ใบหน้าของเธอแดงระเรื่อทันที ราวกับว่าเธอเป็นคนที่ทำเรื่องเลวร้าย
เธอรู้ว่าว่าเธอมาจะทำให้รบกวนพวกเขา เสียงนี้ฟังแล้วรู้สึกกดดันมาก
เธอดึงผ้าห่มผืนบางขึ้นมาปิดแก้ม หวังว่าพวกเขาส่งเสียงขึ้นมาอีกเธอจะได้ไม่ได้ยิน
หลังจากนั้นไม่มีเสียงเลย เงียบสงบมาตลอด ไห่ฉิงฉิงรู้สึกผิดเล็กน้อย โม่เสี่ยวจุนก็ไม่ตั้งใจให้เซี่ยชีหรั่นได้ยิน ดังนั้นเขาก็ระวังมาก　　
ไห่ฉิงฉิงถูกทำให้เหนื่อยล้า ก็ไม่ได้คิดฟุ้งซ่านอีกแล้ว เธอมองไปที่โม่เสี่ยวจุนที่เปียกปอน รู้สึกว่าผู้ชายคนนี้ควรเป็นของเธอ
บางทีเขาอาจจะเคยชินกับการดูแลใครสักคน ก็เหมือนกับการดูแลน้องสาว
วันนี้ผมใจร้อนหน่อย ฉิงฉิง ผมชอบคุณ คุณ​ไม่ต้องคิดมากแล้ว เซี่ยชีหรั่นเป็นน้องสาวของผมและจะเป็นน้องสาวของผมตลอดไป ผมมีคุณอยู่แล้ว คุณต่างหากที่เป็นผู้หญิงของผม เรื่องเล็กน้อยผมไม่ทำผิดหรอก โอเค นอนเถอะ” โม่เสี่ยวจุนพูดเบาๆ” ไห่ฉิงฉิงพยักหน้าอย่างมีความสุขพร้อมกับน้ำตาในดวงตาของเธอ
“โอเค แค่คำพูดของคุณคำนี้ก็เพียงพอแล้ว ฉันเชื่อคุณ มีคุณนอนด้วย ไม่ต้องคิดมันอีกต่อไปแล้ว ธุระของเธอจะพัฒนาไปอย่างไร พูดตามตรงพวกเราก็คิดแทนไม่ได้ คุณคิดว่าถ้าฉันอยากอยู่กับคุณ พี่ชายของฉันจะยุ่ง พ่อแม่ของฉันจะยุ่ง ก็ไม่มีปัญญายุ่ง” ไห่ฉิงฉิงยังพูดเบา ๆ เพราะเธอไม่ต้องการให้ เซี่ยชีหรั่นได้ยินคำพูดเหล่านี้
“ฉันรู้ นอนเถอะ” โม่เสี่ยวจุนกอดไห่ฉิงฉิงนอนลงไม่นานไห่ฉิงฉิงก็หลับไป
ฟ้าสว่าง เซี่ยชีหรั่นก็ตื่นแต่เช้า
ไห่ฉิงฉิงบางครั้งจะนอนตื่นสาย โดยเฉพาะดึกๆที่เหนื่อยล้า เช้าวันนี้ก็เลยไม่ตื่น
โม่เสี่ยวจุนได้ยินเสียงของเซี่ยชีหรั่น นึกว่าเธอจะไปเจอคนแซ่เย่ตั้งแต่เช้า หน้าก็บึ้งขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว
เขารีบลุกขึ้นจากเตียง สวมรองเท้าแตะแล้วออกไป เห็นเซี่ยชีหรั่นเพิ่งไปล้างหน้าแปรงฟัน
แต่ไหนแต่ไรเธอก็ไม่ชอบรบกวนคนอื่น เวลาที่ไม่ได้แปรงฟัน จะรู้สึกอึดอัด แต่เธอก็ไม่ได้ถามไห่ฉิงฉิงกับโม่เสี่ยวจุนว่าอยากได้แปรงสีฟัน
เธอยืนอยู่หน้าอ่างล้างจานในครัว เปิดก๊อกน้ำแล้วบ้วนปาก
“ทำไมตอนนี้เธอยังต้องเกรงใจฉันขนาดนี้อีกหรอ? ทำไมไม่บอกฉันว่าอยากได้แปรงสีฟันล่ะ?” โม่เสี่ยวจุนถามด้วยความโกรธ
“ไม่ใช่ ตอนที่ฉันตื่นพวกคุณ​ยังหลับกันอยู่ คุณเป็นพี่ชายของฉัน ฉันจะเกรงใจอะไรคุณคะ?” เซี่ยชีหรั่นยิ้มและมองที่โม่เสี่ยวจุน พยายามทำให้ความสัมพันธ์​พวกเขาเหมือนแต่ก่อน
แต่พวกเขาก็เข้าใจว่ามันไม่เหมือนเดิมแล้ว พวกเขายังคงแตกต่างจากพี่น้องทั่วไป พวกเขาเคยเป็นคู่รักที่สัญญาว่าจะเป็นหรือตายก็จะอยู่ด้วยกัน
“เธอรู้ว่าฉันเป็นพี่ชายเธอก็ดี ฉันเป็นพี่ชายเธอ ฉันก็มีสิทธิ์ที่จะดูแลเธอ”
“ค่ะ ฉันรู้” เซี่ยชีหรั่นตอบอย่างแผ่วเบา
แน่นอนว่าเธอรู้น้ำใจของเขา ยี่สิบปีกว่าแล้ว เมื่อไหร่ที่เขาไม่ได้เอาผลประโยชน์​เธอไว้หน้าสุด ก็คือตอนนี้เขามีไห่ฉิงฉิงแล้ว เขาในเมื่อวานเพื่อเธอแล้ว แม้แต่ชีวิตก็ไม่เอา　　
เธอหวังว่าเขาจะไม่สนใจเธอมากนัก เธอหวังว่าเขาจะสามารถทุ่มเทความคิดทั้งหมดให้กับไห่ฉิงฉิง และหวังให้ทั้งสองคนก็มีความสุขอย่างแท้จริง
โม่เสี่ยวจุนไม่ได้พูดอะไรต่อ แต่เอื้อมมือไปที่ตู้บนผนังห้องครัวหยิบยาสีฟันแปรงสีฟันและถ้วยน้ำยาบ้วนปากอันใหม่แล้วยื่นให้เซี่ยชีหรั่น
“ไม่ต้องแล้ว เสี่ยวจุน ฉันล้างเสร็จแล้ว” เซี่ยชีหรั่นจับใบหน้าที่เย็นชาของโม่เสี่ยวจุน ยิ้มอีกครั้งแล้วพูดว่า “โอเคโอเค ฉันรู้ว่าครอบครัวของคุณมีเงินมากมาย ไม่สนใจว่าจะเสียชุดแปรงฟันไปเปล่าๆ ฉันใช้ก็ได้ ”
เธอเริ่มแปรงฟัน โม่เสี่ยวจุนหันกลับมาแล้วพูดว่า “รอก่อน ฉันจะไปซื้ออาหารเช้า”
“อาหารเช้ายิ่งไม่ต้องเลยจริงๆ ฉันจะไปทำงาน ข้างๆบริษัท​พวกเรามีร้านขายอาหารเช้าที่ไม่เลวเลยแหละ…… โอเคละ คุณไปเถอะ”
โม่เสี่ยวจุนออกไปแล้ว เซี่ยชีหรั่นหลังจากบ้วนปากก็อยากวิ่งออกไปทันที
เธอเข้าใจอารมณ์ที่ดื้อรั้นของโม่เสี่ยวจุน เขาอาจไม่ต้องการให้เธอออกไปจากที่นี่ ต้องการให้เธออยู่ชั่วระยะเวลาหนึ่งและแยกจากเย่เชินหลินโดยสิ้นเชิง
หลังจากนั้นไม่นาน โม่เสี่ยวจุนก็ซื้ออาหารเช้ากลับมา ซื้อมาสองอย่างที่เซี่ยชีหรั่นชอบกินมาก่อนและอีกอย่างที่ไห่ฉิงฉิงชอบกิน ของเขาเองก็เหมือนกับของไห่ฉิงฉิง เขาจะเอาพวกรายละเอียดเล็กๆให้ไห่ฉิงฉิงรู้สึกปลอดภัย
วางอาหารเช้าไว้บนโต๊ะ โม่เสี่ยวจุนก็ไปปลุกไห่ฉิงฉิงตื่น
“ขอฉันนอนอีกสักพัก” ไห่ฉิงฉิงพูดด้วยความงัวเงีย
“ถ้าคุณจะนอนก็ตื่นขึ้นมากินอาหารเช้าก่อนค่อยนอน ไม่กินอาหารเช้าจะไม่ดีต่อกระเพาะนะ เร็วสิ! ” โม่เสี่ยวจุนจริงจังมาก ไห่ฉิงฉิงแลบลิ้น ลืมตาและลุกขึ้นนั่ง
เซี่ยชีหรั่นล้างหน้าบ้วนปากเสร็จ ไห่ฉิงฉิงกับโม่เสี่ยวจุนก็แยกกันล้าง จากนั้นแต่ละคนก็นั่งที่โต๊ะอาหารและกินอาหารเช้าอย่างเงียบ ๆ
เซี่ยชีหรั่นกินเสร็จเป็นคนแรก หลังจากเช็ดริมฝีปากด้วยกระดาษแล้ว เธอก็ยิ้มให้ทั้งสองคนแล้วพูดว่า “อาหารเช้าของบ้านคุณดีจริงๆ ฉันกินอิ่มแล้ว เดี๋ยวจะไปทำงานแล้วค่ะ”
“เธอทำงานที่ไหน? คงไม่ใช่ที่บริษัทฝู้ซื่อกรุ๊ปอยู่นะ?” โม่เสี่ยวจุนถามพร้อมกับขมวดคิ้ว
“ไม่ใช่ ฉันทำงานที่บริษัทขอเหอไท้ เสี่ยวจุน วันนี้เลิกงานแล้วฉันจะตรงไปพักแถวแม่ฉันฝั่งนู้น พวกคุณ​สองคนหวานกันไปนะ ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่ ขัดขวางพวกคุณ”
” ไม่ได้ขัดขวางเลย เธออยู่ก็ไม่ได้กระทบต่อพวกเรา”โม่เสี่ยวจุนพูดอย่างเคร่งขรึม
“ใช่แล้ว ชีหรั่น คุณก็พักอยู่ที่นี่ คุณและเสี่ยวจุนก็เหมือนพี่น้องกัน ฉันรู้แล้วคุณก็ถือว่าที่นี่เป็นบ้านเกิดหลังที่สองของคุณก็ได้ อยู่นานแค่ไหนก็ได้ ถ้าหากคุณ​อยากพักคนเดียว ฉันยังมีห้องเหลืออยู่” ไห่ฉิงฉิงก็ทำตามสามี ให้เธออยู่ต่อ
เธอหึงเล็กน้อย แต่เธอก็เข้าใจว่าเดิมทีโม่เสี่ยวจุนตัดเซี่ยชีหรั่นไม่ขาด พูดอีกเธอก็มีความรู้สึกกับเซี่ยชีหรั่นบ้าง หวังให้เธอมีที่พักพิงในยามยากลำบาก
“น้ำใจของพวกคุณ​ฉันได้รับเรียบร้อยแล้ว แต่ว่าฉันพักที่นี่ไม่ได้จริงๆ เสี่ยวจุน ฉิงฉิง ฉันรู้ว่าพวกคุณ​ต่างก็บอกว่าเย่เชินหลินไม่ดี บอกว่าเขาทรยศฉัน ต่อให้มันเป็นจริงฉันก็ต้องเผชิญหน้า ถ้าเป็นความจริงฉันก็ต้องเผชิญหน้า การหลบหลีกยังไงก็ไม่ใช่วิธี พวกคุณ​เชื่อฉันสิ ถ้าเขาทรยศ ฉันจริงๆ เป็นการทรยศโดยความต้องการของเขาเอง ฉันก็จะไม่ยกโทษให้เขา ฉันไม่ใช่คนที่ ไม่มีจรรยาบรรณ​แบบนั้น ให้ฉันไปเถอะ พักอยู่ที่นี่ฉันก็ไม่สบายใจ ”
“ไม่ได้! ถ้าต้องเผชิญหน้ากับไอ้สันดานนั่น นายก็จะใจอ่อน”
“เสี่ยวจุน คุณ​อย่าพูดกับเขาแบบนี้สิ เขาก็ไม่ได้สันดานขนาดอย่างที่นายว่า เสี่ยวจุน จริงๆแล้วฉันอยากพูดมากเลย ฉันเชื่อเขา แต่ฉันกลัวว่าคุณ​จะไม่พอใจเลยไม่พูด แต่ฉันเชื่อเขาจริงๆ ฉันไม่ได้เอ๋อไม่ได้มึน สิ่งที่เขาทำดีกับฉันฉันรู้สึกได้”
“โม่เสี่ยวจุน หึ ด้วยความเย็นชา แล้วก็พูดอย่างเย็นชาว่า” ใช่หรอ? น่าเสียดายที่ความดีของเขาที่มีต่อเจ้าหญิง​ตอนนี้ก็ได้เห็นกันทั้งโลกแล้ว”
“สิ่งที่เห็นก็ใช่ว่าจะเป็นความจริง มีใครเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริงหรอ? รูปภาพพวกนั้นฉันไม่เชื่อ! ครั้งที่แล้วตอนที่ฉันอยู่ที่ไห่หนานกับไห่ลี่หมิน ยังมีคนตั้งมากมายถ่ายรูปแล้วบอกว่าพวกฉันเป็นอะไรกัน จริงๆแล้วคนที่อยู่ในห้องฉันคืนนั้นคือเย่เชินหลิน เสี่ยวจุน ฉันจำได้คุณเคยพูดกับฉันว่า สิ่งที่เห็นใช่ว่าจะเป็นความจริง​ แต่ทำไมพอถึงคราวเย่เชินหลิน คุณ​ก็จำไม่ได้แล้วล่ะ? ”
” เขามีแบล็ค​ลิส เชื่อถือไม่ได้ ถ้าเธอยังเห็นว่าฉันเป็นพี่ชายก็อย่าไปเจอเขา! ” โม่เสี่ยวจุนพยายามมาก ถึงแม้ว่าเขาเข้าใจดีว่าจะสกัดเธอ ก็ไม่สามารถสกัดทั้งชีวิตได้ แต่เขาก็ยังจะทำแบบนี้
เซี่ยชีหรั่นถอนหายใจ พูดว่า ” ได้ ฉันจะทำตามที่คุณบอก ไม่ไปพบเขาชั่วคราว โอเคแล้วใช่มั้ย? ฉันก็ยังคงจะไปทำงานปกติ พอเลิกงานฉันก็จะไปที่บ้านแม่ฉัน”
โม่เสี่ยวจุนยังจะพูดอะไร ไห่ฉิงฉิงไม่อยากฟังแล้วดึงแขนของเขาไว้พูดด้วยเสียงเบาว่า “พอเถอะ เสี่ยวจุน พวกเราไม่สามารถมองดูเธอได้ทั้งชีวิตหรอก เรื่องก็เกิดขึ้นแล้ว ฉันเชื่อว่าชีหรั่นไม่ใช่คนไม่มีจรรยาบรรณ​ เธอจะเจอ คุณ​ก็ให้เธอไปเจอเถอะ ชีวิตของคน คนๆนั้นก็ควรจะรับผิดชอบเอง เลือกที่จะอยู่กับเย่เชินหลินหรือไม่ ก็เป็นความอิสระของเธอ เธอก็รู้ว่าใครชอบเธอ เธอก็รู้ว่าใครนั้นขาวสะอาด ไม่เหมือนเย่เชินหลินที่มีจุดบอด​เยอะขนาดนั้น เรื่องพวกนี้พวกเราไม่บอก เธอก็รู้อยู่ดี ฉันเชื่อว่าเธอต้องมีวันที่เข้าใจ”
ไห่ฉิงฉิงยังพูดแบบนี้ โม่เสี่ยวจุนก็ลำบากใจที่จะสกัดต่อไป แต่หน้าของเขายังคงแข็งกระด้างอยู่ตลอด กับการที่เซี่ยชีหรั่นจะสามารถเข้าใจในวันนึงได้ เขานั้นไม่คาดหวังแม้แต่น้อย
” เธอไปเถอะ! ถ้าเกิดเธอยังคงไม่รู้อะไรเลยก็ยกโทษให้เขา ฉันก็จะผิดหวังกับเธอมาก เพราะเป็นเพราะฉันเองที่ทำให้เธอกับไอ้สันดานนั้นรู้จักกัน ถ้าเธอจะอยู่กับเขาตลอดไปจริงๆให้ฉันรู้สึกผิด เธอก็ไปทำเลย”
คำพูดของโม่เสี่ยวจุนทำให้เซี่ยชีหรั่นหนักหน่วงมาก เธอหายใจลึกๆแล้วก็บอกว่า “วางใจเถอะเสี่ยวจุน ฉันเข้าใจดี อะไรฉันก็อดทนได้ แต่จะไม่อดทนกับผู้ชายเจ้าชู้อย่างแน่นอน”
“ขอให้เธอนั้นสามารถทำอย่างที่พูดได้” ไห่ฉิงฉิงก็มีความเย็นชา เธอนั้นรู้สึกสงสารผู้ชายของเธอ
“ได้”
เซี่ยชีหรั่นพูดจบก็ลุกขึ้นพูดว่า” พวกคุณ​ค่อยๆคิดนะ ฉันไปทำงานก่อน”
“พวกเราก็กินจะเสร็จแล้ว คุณรอก่อน ฉันกับเสี่ยวจุนไปส่งเธอดีกว่า”
“ไม่ต้องหรอก ฉันไปเองได้” เซี่ยชีหรั่นพูดแบบนี้ ไห่ฉิงฉิงยังคงยืนยัน สุดท้ายแล้วก็เอาเป็นว่าพวกเขาสองคนส่งเธอถึงบริษัท ถึงกลับไป
อากาศร้อนขึ้นเรื่อยๆ พอถึงบริษัท​เซี่ยชีหรั่นก็นั่งลงที่โต๊ะทำงาน ก็รู้สึกร้อน
เธอไม่เคยชินกับการโดนแอร์เป่า ก็เลยลุกขึ้นไปเปิดหน้าต่างของห้องทำงานทั้งหมด
เธอหลับตา ยืนที่ข้างเตียงสักพักนึง ให้ความร้อนของลมฤดูร้อนได้พัดพาสู่ใบหน้าและเส้นผม พอทำแบบนี้ก็รู้สึกเหมือนจิตใจสงบนิ่งขึ้น
เธออยากที่จะโทรหาเย่เชินหลิน ไม่ได้ติดต่อมาทั้งคืน เธอนั้นคิดถึงเขามากจริงๆ
แต่พอนึกถึงความเย็นชาของโม่เสี่ยวจุน และคำพูดที่เขาพูดถึง เธอก็เลยยังคงไม่รีบที่จะโทร เธอคิดว่าต่อให้เขามองไม่เห็น ถ้ารู้ว่าเธอนั้นจะรีบหาเย่เชินหลินขนาดนี้ เขาก็จะเสียใจอยู่ดี
เธอนั่งลงที่โต๊ะทำงานใหม่ ทำให้ตัวเองโฟกัสและเริ่มทำงานอย่างจริงจัง
……​
ตระกูลเย่
เย่เชินหลินได้รับสายรายงาน
“คุณเย่ คุณ​นายเย่นั้นออกจากคอนโดของคุณไห่ นั่งรถของคุณไห่ไปทำงานที่บริษัท​แล้ว”