สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 782 สาวใช้ตัวแสบ 686

ตอนที่ 782 สาวใช้ตัวแสบ 686
จิ่วจิ่วขมวดคิ้ว ยังจะถามต่อ ถูกเหยนชิงเหยียนดึงออกมา และพูดข้างหูเธอว่า “เธอพอได้แล้ว เธอคิดว่าพี่สะใภ้เป็นคนอย่างไร หากเขาไม่รู้ความจริงทำไมถึงปกป้องเขาขนาดนี้”
“แน่นอนฉันรู้ว่าเธอเป็นคนแบบไหน เธอเป็นคนดีที่คิดถึงแต่คนอื่น ใครพูดอะไรเธอก็เชื่อหมด แค่ปลอบนิดเดียวก็ดีขึ้นแล้ว ฉันถูกเขาทำให้โกรธมากเลยทีเดียว”
เซี่ยชีหรั่นเกรงว่าจิ่วจิ่วจะพูดจารุ่นแรงกับเย่เชินหลิน และก็กังวลว่าเย่เชินหลินจะโกรธจิ่วจิ่ว วิตกกังวลจริงๆ
เย่เชินหลินมองเห็นถึงความลำบากใจของเซี่ยชีหรั่น ได้เพียงแต่พูดเบาๆว่า “ให้จิ่วจิ่วไปกับคุณเถอะ ฉันมีเรื่องที่จะคุยกับเสี่ยวห้านพอดีเลย”
“จิ่วจิ่ว ไปกับเถอะ” เซี่ยชีหรั่นพูด
เธอและฝู้เฟิ่งหยีและเหยนชิงเหยียนทักทายกันและก็พาจิ่วจิ่วออกจากประตู จิ่วจิ่วยังพูดเกี่ยวกับเย่เชินหลินไม่จบไม่สิ้น
“ชีหรั่น เขาเป็นผู้ชายเลวและเจ้าชู้จริงๆนะ ฉันยังจะสนับสนุนให้เธอแต่งงานกับประธานไห่ เธอดูสิ เมื่อคราวที่แล้วเขาได้ให้สัมภาษณ์ต่อหน้าสื่อว่าเขาจะรักเธอเพียงคนเดียวตลอดไป”
“ยัยเฉิ่มเอ๊ย เย่เชินหลินไม่เหมือนอย่างที่เธอคิด เข้าจะต้องมีอะไรที่เกี่ยวข้องในด้านธุรกิจกับประเทศฝานหลายแน่นอน มีบางอย่างที่ไม่สามารถบรรยายได้ ฉันเชื่อเขา เธอก็ต้องเชื่อความสามารถในการตัดสินของฉันด้วย อย่าพูดแบบนั้นกับเขาอีกต่อไปเลยนะ เธอพูดเขา ฉันเองก็ไม่มีความสุขนะ”
“โอเคค่ะ ฉันจะไม่พูด ไม่พูดอีกต่อไปแล้วโอเคหรือยัง? ต่อไปไม่ว่าเธอกับเขาจะเป็นอย่างไรฉันก็จะไม่พูดอีกแล้ว เธอเนี่ยถูกเขาซื้อไปแล้ว ยังจะช่วยเขานับเงินอีกเรื่องนี้ฉันก็ไม่พูด” จิ่วจิ่วโกรธเป็นฟืนเป็นไฟแล้วสะบัดมือของเซี่ยชีหรั่นออกไป
เธอรู้สึกว่าเซี่ยชีหรั่นเป็นคนไม่รู้จักบุญคุณ ไม่รู้จักคนใจดี ผู้หญิงทั้งหมดต่างก็รู้สึกว่าผู้ชายที่เธอรักเป็นคนที่นิ่งเงียบๆ ผู้หญิงคนไหนก็ไม่เชื่อว่าผู้ชายของเธอจะเป็นคนที่ก้อร่อก้อติก แต่เป็นที่น่าเสียดายมากผู้ชายมักจะทำผิดต่อความไว้วางใจของผู้หญิง สิ่งนี้จิ่วจิ่วจึงเห็นได้อย่างชัดเจน
เซี่ยชีหรั่นวิ่งไปสองก้าวตามทันจิ่วจิ่ว คว้าตัวเธอไว้ และปลอบโยนเธออย่างดี
“ฉันรู้ว่าเธอทำเพื่อฉัน สิ่งที่ควรพูดเธอก็พูดได้นี่ แต่ว่าเรื่องนี้ขออย่าพูดอีกเลยนะ ฉันคิดว่า หากเขาชอบเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยจริงๆ ครั้งที่แล้วจำเป็นต้องแยกห่างจากเขาขนาดนั้นเลยเหรอ? เธอดูเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยสิ ความประสงค์ของเขาในครั้งที่แล้วมันเห็นชัดเจนมาก เย่เชินหลินอยู่เป็นเพื่อนเขาหลายวัน หากพวกเขาคิดที่จะอยู่ด้วยกันจริงๆ มันมีโอกาสตั้งหลายครั้ง หากเย่เชินหลินมีใจแบบนั้นจริงๆ ด้วยความระมัดระวังของเขา ยังจะทำให้คนทั้งโลกเขารู้ และให้ฉันรู้ได้หรือ?”
จิ่วจิ่วสงบลง เหมือนกับว่าสิ่งที่เซี่ยชีหรั่นพูดมันก็มีเหตุผล
แม้ว่าชื่อเสียงด้านความสามารถและความหล่อเหลาของคุณเย่ได้แพร่กระจายไปทั่วมานานแล้ว แต่ว่าความเย็นชาของเขาเองก็ได้แพร่กระจายไปทั่วมานานแล้วเช่นกัน เหมือนแบบว่าริเริ่มไปจูบใบหน้าผู้หญิงเรื่องแบบนั้น เหมือนว่าจะไม่ใช่สไตล์ของเขาจริงๆ
“โอ้ย ดูเหมือนว่าฉันจะหุนหันพลันแล่นเกินไป บางทีคุณเย่ของพวกเราอาจจะแบกรับภารกิจที่ไม่อยากให้ใครรู้ก็เป็นได้ อย่างเช่นสำนักงานจงหนานไห่มอบภารกิจพิเศษให้กับเขา ให้เขากบดานอยู่รอบข้างเจ้าหญิงหย่าฮุ่ย ให้เขาใช้ความสัมพันธ์ด้านความรักเพื่อปิดบังบางสิ่งบางอย่าง”
“เอาล่ะ ยิ่งพูดยิ่งไปกันใหญ่ ลึกลับขนาดนั้นได้อย่างไร” เซี่ยชีหรั่นพูดด้วยอารมณ์ขัน
ปลอบโยนจิ่วจิ่วเสร็จ เซี่ยชีหรั่นรู้สึกว่าฟ้าหลังฝนแล้ว ทั้งสองคนก็ช็อปอย่างมีความสุข และกลับบ้านตระกูลเย่ไปพร้อมกัน
เซี่ยชีหรั่นจะช่วยจิ่วจิ่วและเสี่ยวหลันเตรียมอาหารมื้อค่ำพร้อมกัน แต่จิ่วจิ่วกลับไม่ยอมให้ช่วย
“เธอเป็นพระสนมรัชทายาท จะมายุ่งอยู่ในครัวได้อย่างไร? เธอไปพักผ่อนเถอะ”
“แล้วเธอไม่ใช่พระสนมรัชทายาทเล็กหรือ? แล้วเธอทำไมไม่พักผ่อนล่ะ?” เซี่ยชีหรั่นแกล้งจิ่วจิ่ว จิ่วจิ่วสีหน้าแดงก่ำ พูดด้วยน้ำเสียงเบาๆว่า “อย่าพูดไร้สาระนะ ใครที่ไหนอยากจะอยู่กับคนแซ่เย่ เธอไม่เห็นหรือว่าเขาปกป้องเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยที่เสน่ห์เจ้าเล่ห์คนนั้นขนาดไหน? ฉันว่านะเขาอยากได้จนน้ำลายสอ”
เซี่ยชีหรั่นรู้ว่าจิ่วจิ่วปากไม่ตรงกับใจกำลังหึงแล้ว แต่ก็ไม่ได้เปิดเผยตัวเธอ เพียงแค่ยิ้มเท่านั้น
หลังอาหารค่ำ เซี่ยชีหรั่นและเย่เชินหลินอำลาฝู้เฟิ่งหยี จิ่วจิ่วและเหยนชิงเหยียนกลับไปที่บ้านพัก
สำหรับเซี่ยชีหรั่น มรสมได้ผ่านพ้นไปแล้ว เธอไม่สนใจว่าคนอื่นจะพูดอย่างไร แม้ว่าในตอนนี้เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยยืนอยู่ตรงหน้าเธอ แล้วพูดกับเธอว่าเย่เชินหลินได้ขึ้นเตียงกับเขาแล้ว เธอก็ไม่เชื่อ
หลี่เหอไท้กลับทำเพื่อจ้าวเหวินอิงทำเพื่อเซี่ยชีหรั่นจะต้องหาคำตอบที่แท้จริงให้ได้
การมาในครั้งนี้ของเขาไม่ได้มาหาเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยโดยตรง แต่เป็นการมาในนามของบริษัทหลี่ซื่อที่จะลงทุนที่ธุรกิจชั้นสูงของฝานหลาย
ประเทศฝานหลายไม่ใช่ประเทศใหญ่ ดังนั้นสำหรับการมาร่วมลงทุนจากประเทศที่พัฒนาแล้ว มีน้อยมากที่จะเข้ามาลงทุนในฝานหลาย
การที่ของบริษัทหลี่ซื่อจึงเป็นที่ต้อนรับและยินดีเป็นอย่างยิ่ง
เดิมกษัตริย์ประเทศฝานหลายอยากให้องค์ชายต้อนรับหลี่เหอไท้ เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยเสนอตัวรับหน้าที่แทน บอกว่านางเคยเห็นหลี่เหอไท้ นางเหมาะสมที่จะให้การต้อนรับได้เป็นอย่างดี
และแบบนี้ ก็เป็นไปตามที่หลี่เหอไท้วางแผนไว้ งานเลี้ยงต้อนรับเขาจึงได้พบกับเจ้าหญิงหย่าฮุ่ย
เพราะทั้งสองเคยเต้นรำด้วยกัน ดังนั้นจึงมีเรื่องคุยกันอยู่ไม่น้อย
ในระหว่างนั้น หลี่เหอไท้เปิดเผยความรู้สึกดีๆที่มีต่อเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยทั้งแววตาและคำพูด
เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยก็ไม่ปฏิเสธผู้ชายรูปงามอย่างหลี่เหอไท้อยู่แล้ว จึงได้เชื้อเชิญเขาอยู่ค้างแรมที่ตำหนักของตัวเอง
พอถึงตอนค่ำ หลี่เหอไท้กับเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยร่วมรับประทานอาหารด้วยกัน ระหว่างนั้นข่าวที่ทั้งสองต่างพออกพอใจกันก็พาดหัวข่าวไปทั่วโลกแล้ว
นักข่าวประเทศฝานหลายถนัดที่สุดก็คือรายงานข่าวฉาวของเจ้าหญิงหย่าฮุ่ย สร้างชื่อเสียงว่าเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยชอบเอาชนะผู้ชาย เป็นการสนับสนุนไม่มีการห้าม
แบบนี้ หลังจากรับประทานอาหารเสร็จแล้ว จนถึงค่ำ ข่าวที่หลี่เหอไท้เข้าพักในตำหนักองค์หญิงก็ดังกระฉ่อนขึ้นมาอีก ด้านนอกตำหนักองค์หญิงมีนักข่าวเฝ้าอยู่เต็มไปหมด กำลังรอดูว่าวันนี้แขกวีไอพีที่เข้าพักในตำหนักองค์หญิงจะออกมาตอนไหน
เย่เชินหลินกับเซี่ยชีหรั่นทั้งสองคนกลับไปยังบ้านพัก ในรถเงียบสงบมาก กลับมาถึงในบ้านพัก ในบ้านพักก็เงียบสงบมาก พวกเขาไม่รู้เรื่องที่หลี่เหอไท้ไปประเทศฝานหลายเลย
ตอนที่เซี่ยชีหรั่นไปอาบน้ำ มือถือเซี่ยชีหรั่นดัง เป็นหลินต้าฮุยโทรมา
“คุณเย่ คุณหลี่เหอไท้ไปฝานหลาย บอกว่าจะลงทุนที่ฝานหลาย และคืนนี้เขาค้างแรมอยู่ที่ตำหนักของเจ้าหญิงหย่าฮุ่ย”
เย่เชินหลินเงียบไปสักพัก ไม่มีความรู้สึกใดๆ สักพักแล้วก็อมยิ้มที่มุมปาก คิดว่าหลี่เหอไท้ไป ยังไงก็เป็นเรื่องดี
“รู้แล้ว ยังมีเรื่องอะไรอีกไหม?”
“ไม่มีแล้วครับ คุณเย่ ผมเพิ่งทราบข่าวนี้ จึงรีบโทรมารายงานเท่านั้น”
หลินต้าฮุยกังวล รู้ว่าหลี่เหอไท้เป็นพี่ชายของเซี่ยชีหรั่น หากเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยพูดกับเขาว่าเย่เชินหลินกับเธอมีอะไรกัน งั้นความสัมพันธ์ของเย่เชินหลินกับคุณนายก็อาจจะได้รับผลกระทบ
เย่เชินหลินกดวางสาย คิดว่าเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยอะไรก็ดี แต่สาวงามยากที่จะต้านทานชายรูปงาม
หากเธอเมาแล้วพูดทุกอย่างให้หลี่เหอไท้ฟัง แบบนั้นในใจเซี่ยชีหรั่นก็จะยิ่งสบายใจขึ้น
“หลิน คุณยิ้มอะไร?” เซี่ยชีหรั่นอาบน้ำเสร็จแล้วออกมา เห็นสีหน้าเย่เชินหลินกำลังอมยิ้ม จึงแปลกใจ
เขากำลังเครียดเรื่องข่าวเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยไม่ใช่หรือ? ทำไมถึงยังมีอารมณ์ยิ้ม
“ไม่มีอะไร คุณอาบเสร็จแล้วหรือ ผมก็จะไปอาบเสียหน่อย” เย่เชินหลินลุกขึ้น ไปหยิบชุดคลุมนอนผืนบางมาตัวหนึ่ง แล้วก็เดินตรงไปอาบน้ำในห้องอาบน้ำ
เดินไปแล้วหลายก้าว เขาก็ยังหันกลับมา พูดกับเซี่ยชีหรั่นว่า “พี่เหอไท้ของคุณไปฝานหลายแล้ว เห็นทีคงไปเพื่อถามให้มั่นใจเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของผมกับเจ้าหญิงหย่าฮุ่ย เขาดีกับคุณมากจริงๆ”
ที่จริงเขาไม่ได้อยากให้เซี่ยชีหรั่นรู้เรื่องว่าเขาคนนั้นดีกับเธอยังไงเลย แต่ยังไงเขาก็เป็นสุภาพบุรุษ ในเมื่อรู้แล้ว ก็จะต้องเผชิญหน้ากับศัตรูความรักของเขาอย่างเปิดเผยทุกคน
“อะไรนะ? พี่เหอไท้ไปฝานหลายแล้ว? ไม่ได้ ฉันจะให้เขากลับมา เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยแบบนั้น พี่เหอไท้ไม่ปลอดภัย” เซี่ยชีหรั่นตื่นเต้นมาก เย่เชินหลินจึงเดินย้อนกลับมา ยิ้มพูดกับเธอว่า “อันตรายยังไง? คุณกลัวเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยจะข่มขืนเขาหรือ?”
เซี่ยชีหรั่นหน้าแดง ถึงเย่เชินหลินจะพูดตรงเกินไป แต่นั่นก็เป็นความจริง
“หรือว่าไม่ใช่? ฉันได้ยินมาว่าผู้หญิงฝานหลายใจกว้างมาก การยั่วยวนผู้ชายไม่ถือเป็นเรื่องใหญ่ ไม่ได้ ฉันจะให้พี่เหอไท้เสียความบริสุทธิ์เพราะฉันไม่ได้”
คราวนี้ เย่เชินหลินหัวเราะดังลั่น เขายื่นมือไปปัดแก้มเซี่ยชีหรั่นหนึ่งที พร้อมพูดอย่างมีความสุขว่า “ความบริสุทธิ์? คุณคิดว่าพี่เหอไท้ของคุณยังบริสุทธิ์หรือ? ความจริงไม่รู้ว่าเขาทำลายความบริสุทธิ์ของหญิงสาวไปแล้วไม่รู้เท่าไหร่”
ใบหน้าเซี่ยชีหรั่นยิ่งแดง แต่เธอไม่หลบหน้า แต่เผชิญหน้ากับแววตาที่อมยิ้มของเย่เชินหลิน
“ฉันไม่สนใจพวกนั้น ตอนนี้เขาไม่เพียงเป็นพี่เหอไท้ ยังเป็นพี่เขยฉันด้วย คุณคิดดูสิ หากตอนนี้เขาอยู่กับเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยแล้ว พี่หยุนซางจะเสียใจแค่ไหน”
หยุนซางไม่เสียใจหรอก เย่เชินหลินรู้ ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาเป็นความเท็จ เขาดูออก
“เอาล่ะ คุณสามารถเรียกเขากลับมาได้ คุณก็เรียกเขากลับมาเลย ผมไปอาบน้ำ” เย่เชินหลินโบกมือ ท่าทางไม่อยากพูดมากแล้ว
เซี่ยชีหรั่นรีบเอาโทรศัพท์ของตัวเองออกมา แล้วโทรไปหาหลี่เหอไท้ ดีที่โทรศัพท์ดังแค่สองครั้งหลี่เหอไท้ก็รับสายแล้ว
“พี่เหอไท้ ตอนนี้พี่อยู่ฝานหลาย?” เซี่ยชีหรั่นถามอย่างตรงๆ
“ใช่”
“ทำไมพี่ต้องไปฝานหลาย พี่ไปเพื่อฉันหรือ? พี่กลับมาดีไหม? องค์หญิงคนนั้น เธอไม่น่ารับมือ พี่จะ…ยังไงพี่ก็รีบกลับมาก่อน พี่ไปฝานหลายเพื่อฉัน ยังต้องไปใกล้ชิดกับผู้หญิงคนอื่น พี่หยุนซางจะโกรธเอานะ”
หลี่เหอไท้ฟังเซี่ยชีหรั่นพูดอยู่เงียบๆ น้ำเสียงเธอร้อนใจขนาดนั้น เห็นทีครั้งนี้ที่เขามาจะต้องได้ประโยชน์มากที่สุด
“เธอไม่โกรธหรอก พี่คุยกับเธอแล้ว หยุนซางใจกว้างกว่าที่เธอคิดอีก อีกอย่างพี่รู้จักระวังตัวเอง”
“พี่…” เซี่ยชีหรั่นร้อนใจมาก ยังอยากพูดอะไรอีก หลี่เหอไท้กลับหัวเราะ แล้วพูดขึ้นด้วยเสียงเบาว่า “วางใจเถอะ พี่จะรีบกลับไปให้คำตอบอย่างเร็วที่สุด”
เขาเพิ่งพูดเสร็จ ก็ได้ยินล่ามพูดอยู่ด้านข้างเขาว่า “คุณหลี่ เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยเรียนเชิญให้ไปพบ”
หลี่เหอไท้กดวางสาย ทางด้านเซี่ยชีหรั่นร้อนใจมาก โทรกลับไปอีก ก็ดูไม่เหมาะสมแล้ว
เธอรู้สึกขึ้นมาได้ว่าตัวเองติดหนี้หลี่เหอไท้เยอะมาก ตอนนี้ยิ่งรู้สึกว่าเพื่อเธอแล้วแม้แต่เรื่องนี้เขาก็ยอมทำ ตลอดชีวิตนี้เธอคงชดใช้ยังไงก็ไม่หมดแล้ว พวกนี้เป็นเพียงส่วนหนึ่ง ที่สำคัญที่สุดคือเธอรู้สึกผิดต่อจงหยุนซางมาก
เย่เชินหลินอาบน้ำเสร็จแล้วออกมา เห็นเซี่ยชีหรั่นยังนั่งมองโทรศัพท์อยู่บนเตียงอย่างเหม่อลอย