สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 788 สาวใช้ตัวแสบ 692

ตอนที่ 788 สาวใช้ตัวแสบ 692
เซี่ยชีหรั่นรีบกลับไปที่ห้องทำงานแล้วปิดประตูเรียบร้อย สิ่งแรกที่ทำก็คือโทรหาหลี่เหอไท้ เธอจะต้องให้เขากลับมาให้ได้ ไม่สามารถให้เขาอยู่ข้างกายเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยได้อีกต่อไปแล้ว
ถึงแม้เย่เชินหลินจะบอกเธอว่าที่หลี่เหอไท้อยู่กับจงหยุนซางนั้นเป็นเรื่องปลอม แต่เธอมักจะรู้สึกว่าในสายตาของจงหยุนซางนั้นมีหลี่เหอไท้
อีกอย่างพวกเขาก็จะหมั้นหมายกันแล้ว ถ้านี้เป็นเรื่องปลอมที่เกิดขึ้นจริงล่ะก็ ก็เป็นเรื่องที่ดีมากสำหรับพวกเขาทั้งสองคน เธอไม่ควรที่จะทำลายบุพเพสันนิวาสของพวกเขาเพียงเพราะเรื่องของเธอคนนั้น
โทรติดแล้ว แต่กลับไม่มีคนรับสาย
เซี่ยชีหรั่นรู้สึกรีบร้อนมาก เลยโทรไปอีกครั้ง ผ่านไปแป๊บหนึ่ง หลี่เหอไท้ถึงรับสาย
“ฮัลโหล พี่เหอไท้ พี่ยังอยู่ที่ฝานหลายไหม? ” เซี่ยชีหรั่นถามอย่างรีบร้อน เมื่อเทียบกับความกังวลของเธอแล้ว น้ำเสียงของหลี่เหอไท้กลับนิ่งและหนักแน่นมาก
“อือ อยู่ ”
“พี่เหอไท้ ฉันไม่แคร์ผลลัพธ์นั้น ฉันเชื่อเย่เชินหลิน เขาไม่หักหลังฉันแน่นอน พี่กลับมาเถอะ? ”
“อย่าเพิ่งพูดเรื่องที่พี่จะกลับหรือไม่กลับ พี่จะถามคุณ คุณเชื่อใจเย่เชินหลินขนาดนั้นจริงๆเหรอ? ” หลี่เหอไท้ถาม เซี่ยชีหรั่นรู้สึกคำพูดของเขามีความหมายแฝงอยู่
ถึงแม้เธอจะเชื่อใจเย่เชินหลินจริงๆ แต่เมื่อหลี่เหอไท้ที่เธอเชื่อใจเหมือนกันพูดอย่างนี้ ในใจของเธอก็อดไม่ได้ที่จะฉุกคิดขึ้นมานิดหนึ่ง
แต่แค่สงสัยไปแค่หนึ่งถึงสองวินาทีเท่านั้น เธอก็พูดกับตัวเองอย่างรวดเร็วว่า เธอเชื่อใจเย่เชินหลินแน่นอน
เขาเป็นผู้ชายที่เธอรัก เธอไม่เชื่อใจเขา แล้วจะเชื่อใจใครล่ะ?
“แน่นอนซิ พี่เหอไท้ ฉันเชื่อใจเขา ความรักที่เขาให้ฉัน ฉันสัมพันธ์ได้ เขาจะไม่หักหลังฉันอย่างแน่นอน และยิ่งไม่หักหลังความรู้สึกของฉันอีกอย่างแน่นอน ”
หลี่เหอไท้เงียบไป
ตั้งแต่เมื่อคืนวานจนถึงตอนนี้ เขาไม่เพียงแต่มีอะไรกับเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยเพียงครั้งเดียว และเขาก็ไม่ได้ถามเธอเพียงแค่ครั้งเดียว เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยพูดตลอดว่าเย่เชินหลินเคยมีเพศสัมพันธ์กับเธอแล้วอย่างแน่นอน
เมื่อวันนี้ตอนเช้า เขายังพบหลักฐานที่พวกเขาเคยมีเพศสัมพันธ์กันแล้วอีกด้วย
เป็นครั้งสุดท้ายที่พวกเขามีความสัมพันธ์กัน เขาเห็นจี้คริสตัลที่อยู่บนหัวเตียงของเจ้าหญิงหย่าฮุ่ย ผู้หญิงที่อยู่บนจี้นั้นก็คือเซี่ยชีหรั่น
เขาขมวดคิ้วแล้วดูอย่างละเอียดอีกครั้ง เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยก็สังเกตเห็นว่าเขาดู ก็เลยยื่นมือไปหยิบมาให้เขาดู
บนจี้นั้นนอกจากจะมีรูปของเซี่ยชีหรั่นแล้วยังมีเย่เชินหลินอีกด้วย เป็นภาพที่ทั้งสองคนถ่ายด้วยกัน
“ของของพวกเขาอยู่ที่นี้ได้ยังไง? ” หลี่เหอไท้ถาม
“อ่อ นี้เป็นงานอดิเรกพิเศษของฉัน ฉันชอบเอาชนะผู้ชาย หลังจากที่เอาชนะผู้ชายเสร็จ ฉันก็จะให้เขาเอาสิ่งของที่เขาทำกับผู้หญิงที่เขารักเหลือทิ้งเอาไว้ นี้คือเหรียญแห่งชัยชนะของฉัน ปกติแล้ว ฉันจะเอาของพวกนี้วางไว้ที่หัวเตียง รอเปลี่ยนอันต่อไปมาแทนที่ ”
“เหรอ? งานอดิเรกขอบคุณพิเศษจริงๆ! ”หลี่เหอไท้ฉีกยิ้มมุมปาก เก็บซ่อนความรู้สึกที่ไม่พอใจเอาไว้ พูดอย่างเรียบง่ายสบายๆ
“นี้มันจะพิเศษอะไร งานอดิเรกของฉันไม่ได้มีเพียงเท่านี้ ให้คุณดูนี้! ” เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยผลักหลี่เหอไท้ออก แล้วลุกขึ้นนั่ง ดึงลิ้นชักที่หัวเตียงออกมา และนำกล่องเครื่องประดับที่งดงามออกมา
หลี่เหอไท้รู้สึกแปลกใจ ไม่รู้ว่าเธอจะทำอะไรกันแน่
หลังจากที่เธอเปิดกล่องออกมานั้น เขาก็รู้ว่าในกล่องนั้นมีอะไร ที่แท้ในนั้นก็มีเส้นขนหยิก ขนทุกเส้นจะวางอยู่ในตารางโดยเฉพาะ และในตารางนั้นยังมีชื่ออีกด้วย
เขาเห็นชื่อภาษาอังกฤษที่เขียนว่าเย่เชินหลินอยู่บนตารางด้านบนสุด
“ชีหรั่น ถ้าสมมติว่าเขามีเพศสัมพันธ์กับเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยจริงๆ หรืออาจจะเต็มใจด้วย คุณจะทำยังไง? ” หลี่เหอไท้ถามอย่างจริงจัง
หลี่เหอไท้ไม่ใช่คนใจร้อนหุนหันพลันแล่น มิเช่นนั้นเขาคงเอาหลักฐานทั้งหมดที่เขาเห็นบอกเซี่ยชีหรั่นไปแล้ว
ยิ่งเซี่ยชีหรั่นพูดว่าเชื่อใจเย่เชินหลินมากเท่าไร หลี่เหอไท้ยิ่งรู้สึกว่ายิ่งแก้ไขเรื่องยากขึ้นไปทุกที่
เขาจินตนาการออก ว่าถ้าเซี่ยชีหรั่นรู้ว่าเย่เชินหลินมีความสัมพันธ์กับเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยจริงๆ หรืออาจจะเต็มใจด้วยซ้ำ จะทำให้เธอรู้สึกอย่างไง
หลังจากนี้เธออาจจะไม่เชื่อในความรักอีกเลย หรืออาจจะเดินออกมาจากเย่เชินหลินไม่ได้อีกตลอดไป
อีกอย่างเย่เชินหลินดีต่อเซี่ยชีหรั่นนั้นทุกคนก็รู้ ไม่ว่าใครก็คงไม่เชื่อว่าเขาจะหักหลังเซี่ยชีหรั่น
แม้แต่ตัวเขาเอง ก็ยังไม่เชื่อว่าเย่เชินหลินจะทำแบบนั้นจริงๆ
“ชีหรั่น? ตอบพี่! ” หลี่เหอไท้น้ำเสียงเย็นชา และหนักแน่น เซี่ยชีหรั่นสายตาเปล่งประกายขึ้นมา และก็ตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงมั่นใจว่า : “พี่เหอไท้ ที่คุณพูดอาจจะไม่มีอยู่จริง ฉันเชื่อใจเขา ”
“ถ้าพี่มีหลักฐานล่ะ? ” หลี่เหอไท้ขมวดคิ้วถาม
“ไม่ว่าจะมีหลักฐานอะไร ฉันก็จะไม่เชื่อว่าเขาหักหลังฉัน ไม่ว่าคุณจะเอาคลิปวิดีโอที่พวกเขามีอะไรกันให้ฉันได้เห็นกับตา ฉันก็จะคิดว่าเย่เชินหลินของฉันถูกเธอบังคับ พี่เหอไท้ ฉันรักเขา ในเมื่อฉันรักเขา ก็ต้องเชื่อใจเขา และฉันก็รู้สึกได้ถึงความรักที่เขาให้ฉัน ฉันเชื่อคุณสมบัติของเขา คุณธรรมของเขา เขาจะไม่หักหลังฉันด้วยเพียงเพราะความปรารถนาที่เห็นแก่ตัวของเขาอย่างแน่นอน ฉันมั่นใจ! ”
เซี่ยชีหรั่นท่าทางมั่นใจเป็นอย่างมาก เหมือนกับว่าไม่ให้ใครก็ตามพูดเย่เชินหลินในทางที่ไม่ดี
เดิมทีหลี่เหอไท้อยากจะฉีดยาปกป้องให้กับเซี่ยชีหรั่นสักหน่อย จะเอารูปภาพที่เขาถ่ายจากของที่เก็บสะสมพิเศษของเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยเอากลับไปให้เธอดู เขาคิดไม่ถึงว่าเซี่ยชีหรั่นจะดื้อดึงเชื่อใจเย่เชินหลิน เขาไม่เพียงแต่ไม่พูดแนะนำเธอ แถมยังเชื่อท่าทางที่มั่นใจของเธออีก คิดว่าที่เธอเชื่อใจมากขนาดนี้ ก็คงมีเหตุผลอย่างแน่นอน
หรือเรื่องราวอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่เขาเห็น เขานึกถึงปรารถนาเดิมที่เขามา เขามาไม่ใช่มาหาหลักฐานที่เย่เชินหลินทำผิดพลาด แต่เขามาเพื่อหาหลักฐานความบริสุทธิ์ของเขา
เขาชอบเซี่ยชีหรั่น แต่เขาเต็มใจที่จะเห็นเธอมีความสุขมากกว่า ที่เขาจะได้ครอบครองเธอ
“โอเค ถ้าคุณเชื่อมั่นเขาขนาดนั้น พี่ก็จะไม่พูดแล้ว คุณทำงานดีดีเถอะ พี่จะอยู่ที่ฝานหลายอีกสักสองสามวัน ” หลี่เหอไท้เอาท่าทางที่อ่อนโยนเหมือนแต่ก่อนกลับคืนมา
“พี่เหอไท้ พี่กลับมาได้ไหม? ข่าวของพวกคุณกระจายทั่วจนทุกคนรู้หมดแล้ว ถ้าพี่ทำอย่างนี้พี่หยุนซางจะเสียใจนะ ฉันไม่ต้องการคำตอบจริงๆ ฉันหวังเพียงว่าพี่กับพี่หยุนซางจะลงเอยกันในเร็ววัน ” เซี่ยชีหรั่นพูดอย่างกังวล
“พี่อยู่ที่นี่ ไม่ใช่แค่เรื่องส่วนตัวอย่างเดียว ยังมีเรื่องที่เจรจาการลงทุนที่ฝานหลายอีก ก่อนมาพี่ได้คุยกับหยุนซางแล้ว เธอสนับสนุนให้พี่มา ”
“เธอสนับสนุนให้พี่มา แล้วยังสนับสนุนให้พี่ค้างคืนที่ตำหนักกับเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยอีกหรือไง? พี่เหอไท้ คุณไม่รู้สึกว่าพี่หยุนซางชอบพี่จริงๆเหรอ? ”
โทรศัพท์ของหลี่เหอไท้สั่นขึ้นมานิดหนึ่ง นึกถึงตอนที่เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยเต้นรำในคฤหาสน์ครั้งนั้น เหมือนเขาจะเห็นความหลงใหลที่ดวงตาของจงหยุนซางนิดหนึ่ง นั้นเรียกว่าชอบเหรอ? จิตใจของผู้หญิงนั้นบางครั้งก็มีความซับซ้อนมาก เขารู้ว่าเขาไม่ได้ด้อยไปกว่าเย่เชินหลิน แต่ก็ไม่ได้เหนือไปกว่าเย่เชินหลิน สำหรับเสน่ห์ของผู้ชายแล้วนั้น ก็สามารถพูดได้ว่าพวกเขาต่างคนต่างก็มีเสน่ห์ในแบบตัวเอง จงหยุนซางชอบเย่เชินหลินมาตั้งหลายปี ทำไมเขาถึงยอมที่จะเดินออกมา พูดว่ารักคนอื่นก็รักคนอื่นได้เลยเหรอ?
คิดอย่างนี้ ความคิดของเขาก็สงบลงมา แล้วเขาก็ยิ้มอย่างอ่อนโยน
“โอเค ชีหรั่น เรื่องของพวกเราคุณก็ไม่ต้องกังวล พี่เหอไท้รู้ดี ไว้เจอกัน เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยโทรหาพี่แล้ว ” พูดเสร็จ หลี่เหอไท้ก็กดตัดสายไป
“ที่รัก เหอไท้ ” เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยร้องเรียก หลี่เหอไท้ฉีกยิ้มเล็กน้อย รอยยิ้มมีความเย็นชานิดๆ
หลังจากที่วางโทรศัพท์ เซี่ยชีหรั่นก็ถอดหายใจอย่างจนปัญญา คิดว่าตอนนี้จงหยุนซางก็คงรู้เรื่องที่หลี่เหอไท้ค้างคืนกับเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยแล้วล่ะมั้ง เธอรู้สึกเสียใจแทนเธอจริงๆ
อยากจะโทรไปหาจงหยุนซาง แต่ก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี อีกอย่างอาจจะทำให้เรื่องแย่มากไปกว่านี้อีก
จงหยุนซางก็ได้ยินข่าวนี้แล้ว เป็นผู้ช่วยของเธอที่พูดให้เธอฟัง
ก่อนที่หลี่เหอไท้จะไป เธอก็รู้อยู่แล้วว่าเขาจะต้องทำแบบนี้แน่นอน เธอคิดว่าเธอคงไม่แคร์แม้แต่น้อย คิดไม่ถึงว่าเมื่อเธอได้ยินข่าวที่หลี่เหอไท้ค้างคืนกับเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยกับหูของตัวเองแล้วนั้น ก็รู้สึกหดหู่ใจขึ้นมาทันที
เธอเป็นลูกผู้ดี อารมณ์ท่าทางที่ไม่เหมาะสมพวกนั้นเธอไม่แสดงออกมาเลย แค่พูดนิ่งๆว่า : “เหรอ? พวกเรายังไม่ได้หมั้นกันเลยนะ เขามีอิสระ ”
เสียงของจงหยุนซางยังพูดไม่จบ ก็มีคนเคาะประตูของเธอ เธอพูดออกไปว่า : “เข้ามา! ”
คนที่เข้ามาก็เป็นจงหวีฉวนที่มีใบหน้าเข้มขรึม จงหยุนซางยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดกับผู้ช่วยของเธอว่า : “คุณไปทำธุระก่อนเถอะ ถ้ามีเรื่องอะไรเดี๋ยวฉันค่อยเรียกคุณ ”
“ประธานจงสวัสดีค่ะ! ” ผู้ช่วยพูดทักทายด้วยความเคารพ แล้วหมุนตัวเดินออกไป และช่วยปิดประตูให้พ่อลูกทั้งสองคน
จงหยุนซางนึกว่าที่พ่อมาหา ก็เพราะจะมาประณามหลี่เหอไท้ซะอีก ตอนที่เธอกำลังจะเปิดปากพูดอธิบายให้พ่อฟังนั้น ใครจะไปรู้ว่าพ่อนั่งลงที่โซฟาข้างๆเธอ แล้วเรียกเธอนั่งลงแล้วก็กลับพูดแบบนี้ออกมา
“หยุนซางอา ตอนนี้เป็นช่วงเวลาสำคัญ ลูกต้องเห็นแก่ส่วนรวม อีกอย่าง ผู้ชายก็ต้องมีรักสนุกบ้าง ลูกก็อย่าจริงจังไปนะ ”
“พ่อ หมายความว่ายังไง? ” จงหยุนซางขมวดคิ้วถาม
เธอจำได้คนที่พ่อเธอรักมากที่สุดก็คือเธอนะ ตั้งแต่เล็กจนโต พ่อไม่เคยให้ใครมารังแกเธอได้เลย ไม่ยอมให้เธอรู้สึกน้อยใจเลยแม้แต่น้อย
ทำไมกับเรื่องหลี่เหอไท้ตอนนี้ เขาถึงให้เธอเห็นแก่ส่วนรวมล่ะ?
เรื่องเธอกับหลี่เหอไท้นั้นเป็นเรื่องปลอม ถ้าเป็นจริง พ่อก็จะให้เธอกล้ำกลืนความเจ็บช้ำใจแต่งงานกับเขาเหรอ?
นี้เป็นพ่อที่เธอรักที่สุด และเป็นพ่อที่รักเธอที่สุดเหรอ?
“หยุนซาง ลูกสาวสุดที่รักของพ่ออา พ่อหมายความว่ายังไง ลูกฉลาดขนาดนี้ยังไม่รู้ความหมายของพ่ออีกเหรอ? เจ้าเด็กน้อย ถึงรู้ก็แกล้งพ่อทำเป็นไม่รู้ล่ะซิ ” จงหวีฉวนพูดยิ้มๆ
“เข้าใจแล้ว ความหมายของพ่อก็คือ ตอนนี้ต้องเปลี่ยนวาระการดำรงตำแหน่ง เพราะฉะนั้นไม่ว่าฉันจะน้อยใจยังไงก็ต้องอดทนเอาไว้ หมั้นกับหลี่เหอไท้ ใช่ไหม? ”
สายตาของจงหยุนซางเฉียบคม ทำให้จงหวีฉวนรู้สึกอึดอัดนิดหน่อย เหมือนกับว่าความคิดของเขามีความสกปรกแค่ไหน
จงหวีฉวนกระแอม พูดเสียงเข้ม : “แน่นอน พ่อแค่แนะนำเฉยๆ สุดท้ายจะทำยังไง ก็ต้องขึ้นอยู่กับลูกนะ ลูกคิดดู ตอนนี้เรื่องการหมั้นพวกเราก็พูดคุยตกลงกันเรียบร้อยแล้ว ถ้าเปลี่ยนการแต่งงานอย่างง่ายๆก็เท่ากับว่าตระกูลจงของพวกเราทำลายสัญญาการแต่งงานนะ ตระกูลหลี่ก็ไม่ใช่ตระกูลธรรมดา รักหน้ารักศักดิ์ศรีมาก การทำลายสัญญาการแต่งงานนี้ก็ไม่สำคัญหรอก…… ” จงหวีฉวนพูดถึงตรงนี้ จงหยุนซางก็พูดแทรกขึ้นมาอย่างเย็นชา : “สิ่งที่สำคัญก็คือคะแนนเสียงล่ะซิ? พ่อ พ่อจะเอาความสุขของลูกสาวไปแลกกับคะแนนเสียงแล้วเหรอ? ”