สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 801 สาวใช้ตัวแสบ 705

ตอนที่ 801 สาวใช้ตัวแสบ 705
“คุณเป็นอะไรไป? ทำไมไปถามเรื่องของโม่เสี่ยวหนงถูกใจเลี่ยวเหวยตงหรือเปล่าแล้วกลับมาสีหน้าเป็นแบบนี้เลยล่ะ? เธอทำให้คุณโกรธเหรอ?” เย่เชินหลินเดินเข้ามาถามเซี่ยชีหรั่นด้วยความกังวล
คุณยังเป็นห่วงฉันอยู่ใช่ไหม? เขาเป็นห่วงเธอ แล้วเธอควรดีใจใช่ไหม? แต่แล้วทำไมเธอถึงไม่รู้สึกดีใจเลย ทำไมเธอถึงรู้สึกไม่มีความสุขเลย?
เธอยังคงรู้สึกอึดอัด ยังรู้สึกหนักหน่วงใจมาก
เธอส่ายหัวอย่างงัวเงียแล้วพูดต่อ “เปล่าหรอก เสี่ยวหนงไม่ได้ทำให้ฉันโกรธหรอกนะ แต่สองวันนี้ฉันแค่รู้สึกเหนื่อย ๆ ฉันแค่อยากพักผ่อนเช้า ๆ ถ้างั้นฉันขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะ คุณหลับก่อนเลย”
เหนื่อย ถ้าผู้หญิงพูดคำว่าเหนื่อย ส่วนมากจะมีเรื่องไม่สบายใจมากกว่า เย่เชินหลินไม่เคยเอาใจสาว ๆ มากก่อน จึงเดาไม่ได้ว่าเธอเป็นอะไร
“บอกผมหน่อย ทำไมคุณถึงรู้สึกไม่สบายใจ” เขาถามอย่างจริงจังมาก
“ไม่ทำไมหรอก ฉันแค่ไม่อยากพูด ฉันขอไม่พูดได้ไหม? เย่เชินหลิน ฉันไม่อยากพูดจริง ๆ ฉันรู้ว่าพูดไปก็เท่านั้น ฉันไม่อยากพูด คุณก็ไม่ต้องถามฉันอีก ให้ฉันอยู่เงียบ ๆ คนเดียวดีกว่า” เซี่ยชีหรั่นพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง
เขารู้สึกว่าเธออารมณ์ดีขึ้นแล้วก่อนที่จะเข้าไปในห้องของโม่เสี่ยวหนง แต่ทำไมจู่ ๆ อารมณ์ของเธอก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง
“ส้งหลิงหลิงเหรอ? เธอทำให้คุณโกรธใช่ไหม?” เย่เชินหลินขมวดคิ้วถาม
เซี่ยชีหรั่นถอนหายใจแล้วค่อย ๆ พูด “ไม่มีใครแกล้งฉันหรอก ฉันแค่รู้สึกเหนื่อยจริง ๆ เย่เชินหลิน คุณอย่าถามฉันเลยได้มั้ย? คุณไม่ต้องเป็นห่วงฉันขนาดนั้นหรอก ฉันน่ะ ความจริงแล้วไม่คู่ควรที่จะให้คุณเป็นห่วงเลย”
“มานี่ เรามาคุยกันก่อน” เมื่อเย่เชินหลินพูดจบก็หันไปอุ้มเซี่ยชีหรั่นไปนั่งลงที่โซฟา
เขาดึงเก้าอี้หน้าโต๊ะคอมมานั่งลงตรงข้ามเธอ สายตามองเธอไว้แล้วพูดกับเธออย่างจริงจัง “บอกผมมาสิ ว่าทำไมจู่ ๆ คุณถึงรู้สึกว่าไม่คู่ควรที่จะให้ผมเป็นห่วงคุณ”
เซี่ยชีหรั่นยิ้มอย่างขมขื่น
“ก็เพราะฉันเป็นมือที่สามไง คุณกับส้งหลิงหลิงคบกันก่อน ส่วนฉันมาทีหลัง ฉันคิดว่าคนที่เป็นมือที่สามจะไม่ได้ลงเอยด้วยดีแน่ ตอนนี้ต่อให้ฉันต้องเจ็บปวดมากกว่านี้ก็สมควร เพราะฉันผิดเอง ฉันไปแย่งผู้ชายคนอื่นมา”
“ตอนนี้คุณรู้สึกเจ็บปวดเหรอ? ผมทำให้คุณลำบากใจใช่ไหม?” เย่เชินหลินสีหน้าเคร่งเครียด เขายกคางของเซี่ยชีหรั่นขึ้นมาแล้วมองใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอย่างละเอียด
เขาใช้ถ้อยคำรุนแรงเกินไปหรือเปล่า เธอไม่ถึงขั้นเจ็บปวดมั้ง
เมื่อเทียบกับส้งหลิงหลิงตอนตั้งครรภ์และอยู่เดือนตอนหลังคลอดที่ต้องหลบ ๆ ซ่อน ๆ แล้ว เธอมีสิทธิ์พูดว่าเจ็บปวดที่ไหนล่ะ
“เปล่าหรอก เย่เชินหลิน ฉันแค่เปรียบเทียบเท่านั้น ฉันไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดอะไรหรอก คุณดีกับฉันขนาดนี้แล้วทำเพื่อฉันมาตลอด ฉันจะรู้สึกเจ็บปวดได้ไงกัน ฉันแค่พูดตามอารมณ์ไปหน่อย คิดมากตามประสาผู้หญิง คุณไม่ต้องสนใจฉันหรอกนะ”
เซี่ยชีหรั่นพูดเสร็จแล้วลุกขึ้นยืน เธอไม่อยากพูดอะไรมากกว่านี้แล้ว
ก่อนที่เธอจะก้าวออกไป เย่เชินหลินก็ยื่นมือออกมาจับแขนเธอไว้แล้วดึงเธอกลับไป เขาค่อนข้างใช้แรงดึงจนทำให้เซี่ยชีหรั่นล้มลงที่ตักของเขา
“คุณคิดมากไปแล้ว เซี่ยชีหรั่น คุณไม่ได้แย่งผู้ชายของใครนะ เพราะผมไม่เคยเป็นของส้งหลิงหลิงเลย อีกอย่าง ผมเองที่เป็นฝ่ายเข้าหาคุณ ผมเป็นคนชอบคุณก่อนนะ คุณอย่างกดดันตัวเองได้ไหม แล้วอย่าคิดว่าตัวเองเป็นมือที่สามอะไรนั่นด้วย”
“ถ้าไม่ใช่เพราะตัวฉัน คุณกับส้งหลิงหลิงก็ไม่ใช่แบบนี้หรอก เธอให้กำเนิดลูกของคุณนะ พวกคุณควรได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันสามคน และเมื่อทุกครั้งที่คิดถึงลูกคุณฉันก็รู้สึกกำลังทำร้ายเขาอยู่” สีหน้าเซี่ยชีหรั่นเคร่งเครียดอยู่ตลอดเวลา และน้ำเสียงของเธอก็หนักหน่วงมาก
“เรื่องของเด็กยิ่งโทษคุณไม่ได้ นั่นเป็นเรื่องที่ส้งหลิงหลิงทำหลังจากที่ผมกับเธอเลิกกันแล้ว มันคือความผิดระหว่างผมกับเธอ ดังนั้นคนที่ต้องรับผิดชอบก็คือผมกับเธอเท่านั้น” เย่เชินหลินยื่นมือไปแตะที่คิ้วเซี่ยชีหรั่นไว้ เพราะเขาไม่อยากเห็นสีหน้าอันเคร่งเครียดของเธอ
“ทำไมจู่ ๆ ก็มีความคิดแบบนี้ขึ้นมาล่ะ? โม่เสี่ยวหนงพูดอะไรกับคุณใช่ไหม? เอาเถอะ อย่าคิดมากไปเลย รีบอาบน้ำเร็ว อาบเสร็จจะได้พักผ่อนเช้า ๆ พรุ่งนี้ตื่นมาจะได้สดชื่น” เย่เชินหลินพูดอย่างอ่อนโยน เซี่ยชีหรั่นพยักหน้าเบา ๆ แล้วค่อย ๆ ลุกออกจากอ้อมแขนของเขา
เธอไม่ได้บอกเขาเรื่องส้งหลิงหลิงไปหาโม่เสี่ยวหนง เพราะเธอไม่อยากเอะอะก็ฟ้องเย่เชินหลิน อีกอย่างเธอรู้ผลลัพธ์นั้นดี เธอรู้ว่าพูดไปก็ไร้ความหมาย
เซี่ยชีหรั่นหยิบชุดนอนแล้วเข้าไปอาบน้ำ เย่เชินหลินมองเธอจากด้านหลังด้วยความหนักใจ
เขาจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าเธอกำลังโกรธส้งหลิงหลิง ตราบใดที่ส้งหลิงหลิงยังอยู่ เธอก็จะไม่มีวันได้รับความสุขที่แท้จริงหรอก
เขาอยากยกโลกทั้งใบให้กับเธอเพื่อแลกรอยยิ้มของเธอ แต่สำหรับเธอแล้วไม่ต้องการโลกใบนี้เลย เธอเพียงแค่ต้องการผู้ชายที่รักและดูแลเธอตลอดเวลาเท่านั้น
ชีหรั่นที่รัก ผู้ชายของคุณคนนี้เองที่ทำให้คุณต้องทุกข์ใจ คุณโทษผมได้นะแต่ผมไม่อยากเห็นคุณต้องทุกข์ใจจริง ๆ
น้ำอุ่นไหลผ่านผิวบนเรือนร่างของเธอ เซี่ยชีหรั่นพยายามเปิดน้ำแรง ๆ เพื่ออยากลบล้างปัญหาทั้งหมดในตัวเธอ
เธอไม่เคยขออะไรมาก แต่นับจากเย่เชินหลินตกหลุมรักเธอ เธอก็กลายเป็นคนเห็นแก่ตัว เพราะทั้งที่รู้ว่าเขารักเธอแต่มันยังไม่พอ เธอยังต้องการให้เขาอยู่เคียงข้างเธอไปตลอด
ซึ่งเขามีลูกแล้ว เขาจะมีเวลาให้เธอและคอยคิดถึงเธอตลอดเวลาได้อย่างไร?
เธอมักจะพูดถึงส้งหลิงหลิงกับเขาตลอด นั่นก็หมายความว่าเธอนั้นพยายามสร้างปัญหาให้เขา
เซี่ยชีหรั่น ในเมื่อเธอรักเขาแล้ว เธอควรเรียกร้องจากตัวเองมากกว่าจะต้องไปกดดันเขานะ
อย่าใส่ใจเรื่องของส้งหลิงหลิงอีกเลย เพราะถ้าความสัมพันธ์ของเธอสองคนเกิดรอยร้าวมากเท่าไหร่ สุดท้ายคนที่ดีใจก็มีแต่ส้งหลิงหลิงคนเดียวเท่านั้น
หลังจากอาบน้ำเสร็จ เซี่ยชีหรั่นก็รู้สึกดีขึ้น
เย่เชินหลินนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ เมื่อเธอเดินผ่านเขาก็ดึงเธอมานั่งลงที่ตักเขาอีกครั้ง
“ผมเจอหนังเรื่องหนึ่ง เรามาดูด้วยกัน” เย่เชินหลินพูด
เธอเข้าใจดีว่าเขาไม่อยากให้เธอรู้สึกทุกข์ใจ
น้อยมากที่เขาจะทำเพื่อเธอแบบนี้ เพราะเขาไม่เคยเอาใจผู้หญิงคนไหนแบบนี้มากก่อนเลย
“อื้ม!” เซี่ยชีหรั่นพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง
ครั้งล่าสุดที่เขาดูหนังด้วยกันเขายังจำได้อย่างชัดเจนว่าเซี่ยชีหรั่นมีความสุขมาก
รอบนี้ก็หาหนังโรแมนติกของค่ายฮอลลีวูดมาดูอีกครั้ง ความจริงแล้วเขาไม่ชอบหนังแนวนี้เลย แต่ถ้าเธอชอบเขายอมดูเป็นเพื่อนเธอ
เย่เชินหลินหาหนังไว้แล้ว เขากดเริ่มแล้วเลื่อนเบาะไปด้านหลังเล็กน้อย จากนั้นกอดเซี่ยชีหรั่นไว้แล้วดูหนังด้วยกัน
หนังเริ่มต้นขึ้นด้วยการจูบอย่างโรแมนติก เซี่ยชีหรั่นหันไปมองเขาด้วยสีหน้าเคร่งขรึม เมื่อเย่เชินหลินเห็นสีหน้าเธอก็มุ่ยปากทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น
กลิ่นหอมที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จของร่างกายเธอได้กระตุ้นต่อมความรู้สึกของเขาไปแล้ว และทำให้บางสิ่งบางอย่างในร่างกายเขาอยู่ไม่สงบ แต่เขาจะเจ้าอารมณ์แบบนี้ทุกครั้งไม่ได้ เขาต้องแก้ไขปัญหาอารมณ์ทางจิตใจก่อนค่อยแก้ไขปัญหาอารมณ์ทางร่างกาย
เธอกัดริมฝีปากไว้แล้วเริ่มพูด แต่เสียงของเธอแหบแห้งมาก
“คุณกรอหนังไปข้างหน้าหน่อยได้ไหม”
“ทำไมล่ะ? ตรงนี้ไม่สนุกเหรอ?” เขาแกล้งถาม
สนุกบ้าอะไร ดูก็รู้ว่าจุดประสงค์ของคุณนั้นไม่บริสุทธิ์ นี่มันชวนดูหนังกันตรงไหนล่ะ จะชวนทำอย่างอื่นมากกว่า เซี่ยชีหรั่นกระซิบพูดในใจ
เขาโอบกอดร่างเล็ก ๆ ของเธอไว้แล้วเอาคางวางไว้บนศีรษะของเธอ ตอนนี้ลมหายใจของเขาได้โอบล้อมเธอไปทั่วกายแล้ว
ร่างกายของเธอร้อนขึ้นเรื่อย ๆ และเริ่มรู้สึกวุ่นวายใจ
เซี่ยชีหรั่น เธอยังโกรธอยู่นะ จะยอมให้เขาล่อลวงแบบนี้ง่าย ๆ ไม่ได้
แต่ตอนนี้เขาดูหนังกับเธออยู่นะ นั่นหมายถึงเขากำลังง้อเธออยู่ เธอจะโกรธเขาและเฉยเมยต่อเขาแบบนี้ไปถึงไหน?
ฉากในหนังยังคงจูบกันอยู่ ลำคอของเซี่ยชีหรั่นเริ่มแน่นขึ้น เธอดิ้นออกจากอ้อมแขนของเย่เชินหลินอย่างไม่ธรรมชาติ จากนั้นกระซิบพูด “ปล่อยฉันที ร้อนจะตายอยู่แล้ว”
“ทำไมถึงร้อนล่ะ?” ริมฝีปากของเย่เชินหลินเลื่อนลงไปแล้วกระซิบพูดเบา ๆ ข้างหูเธอ
การยั่วยวนที่ชัดเจนแบบนี้จะทำให้เซี่ยชีหรั่นที่รักเขาต้านทานมันได้อย่างไร
จังหวะหัวใจของเธอเต้นเร็วขึ้นและบิดตัวไปมาอย่างอยู่ไม่นิ่ง
“ร้อน ปล่อยฉัน เดี๋ยวเป็นลมนะ……หึ……” เซี่ยชีหรั่นดิ้นไปพูดไป แต่ยังไม่ทันพูดจบเขาก็กัดติ่งหูเธอไว้
“ดู ดูหนังดี ๆ ได้มั้ย? คุณบอกจะดูหนังไม่ใช่เหรอ?” เธอพูดเสียงเบา ๆ
“คุณก็ดูของคุณไปสิ ผมไม่ได้รบกวนคุณหรอก” เขาปล่อยหูเธอแล้วกระซิบพูด
เย่เชินหลินกำลังจุดไฟ แต่จู่ ๆ เสียงประตูห้องก็ดังขึ้น
“พี่สาว พี่เขย หนูเข้าไปได้ไหม?” เซี่ยชีหรั่นรีบคว้าชุดนอนของเธอมาอย่างกระวนกระวาย แต่น่าเสียดายชุดนอนถูกเย่เชินหลินฉีกขาดไปหมดและมันไม่สามารถปกปิดเรือนร่างของเธอได้เลย
เย่เชินหลินเอื้อมมือหยิบผ้าห่มผืนบาง ๆ บนเตียงมาให้เซี่ยชีหรั่นแล้วตะโกนพูดต่อ“รอสักครู่”
เขายังไม่ทันพูดจบ โม่เสี่ยวหนงก็เปิดประตูเข้าไปแล้ว
เมื่อเธอเห็นร่างกายส่วนบนที่มีกล้ามเป็นมัด ๆ ของเย่เชินหลินแล้วอดเขินจนหน้าแดงไม่ได้
“โอ้ว ขอโทษทีค่ะ รบกวนพวกพี่แล้ว ขอโทษจริง ๆ พี่สาวพี่เขย หนู……หนูออกไปก่อน” โม่เสี่ยวหนงพูดจาตะกุกตะกัก แต่ก็ไม่ได้ขยับตัวไปไหน
เซี่ยชีหรั่นรู้สึกอายมาก แต่ก็กัดริมฝีปากแล้วหลบอยู่หลังเย่เชินหลินไว้และถามเธอว่า “เสี่ยวหนง มีอะไรรึเปล่า?”
“มีสิพี่ หนูอยากถามพี่ว่าคุยกับส้งหลิงหลิงไปถึงไหนแล้ว? ที่นางมานินทาพี่อ่ะ นางยอมรับผิดแล้วยัง? หนูกังวลว่าเธอนางไม่ยอมรับพี่อาจจะคิดว่าหนูโกหกพี่ได้”
คิ้วของเย่เชินหลินชนกันอย่างไม่รู้ตัว เขามองหน้าเซี่ยชีหรั่นแล้วถาม “เธอทำอะไรคุณ? ส้งหลิงหลิงพูดอะไรคุณเหรอ? เธอนินทาอะไรคุณงั้นเหรอ?”
โม่เสี่ยวหนงสามารถเดาได้ว่าเซี่ยชีหรั่นนั้นไม่ได้ใส่เสื้อผ้าไว้และรู้ว่าเธอกำลังจะถวายตัวในค่ำคืนที่แสนปีตินี้แล้ว
คอมพิวเตอร์ในห้องนอนยังฉายฉากเลิฟซีนกันอยู่ด้วย นี่เขากำลังปลุกอารมณ์กันใช่ไหม
เธอตั้งใจเดินเข้าไปพูดใกล้ ๆ เพื่อไม่อยากให้เซี่ยชีหรั่นถูกเย่เชินหลินเข้าใจผิด “พี่เขยคะ พี่สาวหนูไม่ได้บอกเรื่องนี้กับพี่จริง ๆ เหรอ? วันนี้ส้งหลิงหลิงมาหาหนูแล้วพูดใส่ร้ายพี่สาวหนู เธอบอกว่าพี่สาวหนูจงใจแนะนำคนไม่ดีให้หนูก็เพราะกลัวหนูจะแอบชอบพี่เขย แล้วบอกว่าพี่สาวหนูและพี่เขยอยากไล่หนูออกจากที่นี่”