สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 815 สาวใช้ตัวแสบ 719

ตอนที่ 815 สาวใช้ตัวแสบ 719　
แค่เพียงบริษัทที่ดำเนินโครงการดี มีการรับประกันคุณภาพของอาคาร และยังมีความสมบูรณ์แบบทั้งภายนอกภายใน เธอก็ไม่มีเรื่องอะไรให้ต้องกังวลไปโดยปริยาย
“ฉันรู้สึกว่าห้องนี้ค่อนข้างดี ฉันต้องการซื้อ”เซี่ยชีหรั่นพูดเบาๆ
นี่คือสิ่งที่พนักงานขายกลัวมากที่สุด เธอคิดว่า ผู้หญิงคนนี้คือคุณนายเย่ มาบอกว่าจะซื้ออะไรอีก เพียงแค่คุณพูดออกมาคำเดียว ห้องนี้ก็เป็นของคุณแล้ว อยากได้ของจากผู้ชายมันไม่ได้สำคัญมาก
พนักงานขายมีรอยยิ้มบนใบหน้า พูดด้วยความเคารพ：“ขอประทานโทษค่ะ คุณนายเย่ คุณผู้ชายคนนั้นมาก่อน อีกทั้งเขากำลังรีบมาเซ็นต์สัญญา โปรดเข้าใจด้วยค่ะ พวกเราไม่สามารถขายห้องนี้ให้คุณได้”
เดิมทีเซี่ยชีหรั่นคิดว่านี่คือกลยุทธ์ทางการขายของเธอ คิดไม่ถึงว่าหลังจากเยี่ยมชมห้องแล้ว อีกฝ่ายยังคงพูดแบบนี้ มองดูแล้วมีคนชอบจริงๆ
คงไม่ต้องให้บอก ห้องที่ดีขนาดนี้ก็ต้องมีคนชอบเป็นเรื่องปกติ
เซี่ยชีหรั่นมองไปที่ห้องนั้นอีกครั้ง ส่งรอยยิ้มอย่างมีมารยาทให้พนักงานขาย พูดเสียงเบาว่า：“เอาแบบนี้ได้ไหม？ถ้าสะดวกช่วยนัดให้ฉันได้เจอกับอีกฝ่ายหน่อย บางทีฉันอาจโน้มน้าวให้พวกเขาเลิกซื้อได้ แต่ถ้าพวกเขายังคงไม่ยอม ฉันก็คงไม่ไปแย่งชิงคนอื่น”
พนักงานขายรู้สถานะของเซี่ยชีหรั่น จึงรู้ว่าเธอเป็นคนที่ไม่อาจทำให้ขุ่นเคืองได้
ค่าคอมมิชชั่นสำหรับการซื้อบ้านนั้นน่าตื่นเต้นอยู่แล้ว แต่ถ้าทำให้คนระดับสูงขุ่นเคือง เธอคงโดนไล่ออกทันที？
เมื่อลองเปรียบเทียบดู เธอจึงตอบตกลงด้วยความเคารพ
“ค่ะ คุณนายเย่ งั้นเชิญคุณไปห้องวีไอพีก่อน อีกฝ่ายใกล้มาถึงแล้ว อาจต้องให้คุณรอสักพักค่ะ”
“ค่ะ ขอบคุณมาก”
เซี่ยชีหรั่นเดินตามพนักงานขายไปที่ห้องวีไอพี เมื่อเปิดประตูก็พบผู้ชายใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวรีบเดินเข้ามาหาเธอด้วยเหงื่อเต็มหน้า เรียกด้วยความเคารพ：“คุณนายเย่ สวัสดีครับ！”
เซี่ยชีหรั่นแปลกใจนิดหน่อย เพียงแค่อยู่กับเย่เชินหลินมาได้ระยะหนึ่ง ความเคารพนอบน้อมแบบนี้กลับกลายเป็นความเคยชิน
เธอยิ้มบางๆ พูดตอบเขา：“ สวัสดีค่ะ！”
“ผมคือผู้จัดการทั่วไปของตึกส่วยเทียนยีบิ่น ได้ยินว่าคุณมาเยี่ยม ผมจึงรีบมาต้อนรับทันทีครับ”
“สวัสดีค่ะ ！”ผู้จัดการพนักงานขายพูดด้วยรอยยิ้ม
ดูเหมือนเธอไม่เคยเจอผู้จัดการคนนี้ คิดไม่ถึงว่าคุณนายเย่จะมา เขาจึงรีบมาต้อนรับด้วยตนเอง
เห็นแบบนี้ ไม่ว่าอีกฝ่ายจะยอมหรือไม่ ห้องนี้ต้องตกเป็นของคุณนายเย่แน่นอน
“คุณไม่จำเป็นต้องสุภาพมากก็ได้ค่ะ คุณคงยุ่ง ไปทำงานของคุณเถอะ ฉันดูเสร็จเรียบร้อยแล้ว”เซี่ยชีหรั่นพูดกับผู้จัดการคนนั้น
“คุณนายเย่ชอบไหม ？ชอบห้องไหน？”ผู้จัดการถามพนักงานขาย เธอจึงบอกรายละเอียดเกี่ยวกับห้องที่เซี่ยชีหรั่นชอบให้เขาฟัง
“คุณนายเย่ กรุณารอสักครู่ ผมจะให้คนทำเรื่องให้ครับ”ผู้จัดการพูดแบบนี้ อันที่จริงต้องการไปขอคำสั่งจากข้างบน ถึงอย่างไรห้องหนึ่งชุดจำนวนมหาศาล ถึงแม้เซี่ยชีหรั่นมา เขายังต้องรายงานกลับไปที่สำนักงานใหญ่ หากข้างบนพูดว่าสามารถโอนห้องเป็นชื่อของเธอโดยไม่ต้องจ่ายเงิน เขาถึงจะกล้าทำ
“ช้าก่อนค่ะ เมื่อสักครู่พนักงานขายคนนี้บอกว่ายังมีคุณผู้ชายอีกคนที่สนใจห้องชุดนี้ เขากำลังรีบมาเซ็นต์สัญญา ในเมื่ออีกฝ่ายมาก่อน ฉันจึงอยากพูดคุยกับเขาสักหน่อย ถ้าเขายินดีให้ ฉันถึงจะจ่ายเงิน ถ้าอีกฝ่ายไม่ยอม ฉันก็จะไปเลือกที่อื่น”เซี่ยชีหรั่นเรียกผู้จัดการให้หยุดก่อน
“มีเรื่องแบบนี้ด้วยหรอ？”ผู้จัดการพูดจบ หน้าตึงทันที มองไปที่พนักงานขายและพูดตำหนิว่า：“เธอทำอะไรเนี่ย？ในเมื่อคุณนายเย่ชอบ ยังจะนัดคนอื่นมาเซ็นต์สัญญาอีก เรื่องเล็กน้อยแบบนี้ ยังต้องรบกวนคุณนายเย่บอกลูกค้าคนอื่นด้วยตนเอง？ ใช้ไม่ได้จริงๆ！”
“มะ มันเป็นความผิดของฉันเอง ฉัน……”พนักงานขายก้มหน้า พูดขอโทษซ้ำไปซ้ำมา เซี่ยชีหรั่นรีบก้าวขึ้นมาหน้าพนักงานขาย เพื่อพูดกับผู้จัดการ：“ฉันเป็นคนที่อยากคุยกับอีกฝ่ายเอง ได้โปรดอย่าตำหนิเธอเลยค่ะ เธอเล่าสถานการณ์จริงให้ฉันฟัง ฉันต้องขอบคุณเธอมาก”
“คุณนายเย่ คุณคือคุณนายเย่ หากไม่สามารถได้ห้องที่คุณชอบ แล้วพวกเราจะรายงานต่อคุณเย่อย่างไร”ผู้จัดการพูดด้วยความกลัวและกังวลใจ
แม้แต่ตอนนี้ เซี่ยชีหรั่นก็ไม่รู้ว่าบริษัทฝู้ซื่อกรุ๊ปคือเจ้าของผู้พัฒนาโครงการนี้ อย่างไรเสียตัวตนของเย่เชินหลินไม่ได้เป็นเพียงผู้อำนวยการของบริษัทฝู้ซื่อกรุ๊ปเท่านั้น เขายังเป็นลูกชายของประธานเย่
ถึงแม้ห้องนี้จะไม่ได้อยู่ภายใต้บริษัทฝู้ซื่อกรุ๊ป ไม่ว่าอสังหาริมทรัพย์ใดๆ หากอีกฝ่ายรู้ว่าเธอคือคู่หมั้นของเขา คงรีบยกให้เธอแทบไม่ทัน
พวกเขาเป็นแบบนี้ เซี่ยชีหรั่นรู้สึกหนักใจ
เธอแค่เพียงอย่างซื้อห้องชุดสักห้องเงียบๆ คิดไม่ถึงว่าเรื่องจะบานปลายแบบนี้ เพิ่มความยุ่งยากให้เย่เชินหลิน
เธอใช้เวลาคิดสองวินาที ถึงจะพูดด้วยรอยยิ้มว่า：“ อันที่จริงฉันก็ไม่ได้ชอบมาก ถ้าอีกฝ่ายชอบจริงๆ ฉันก็ไม่ซื้อห้องนี้”
ในขณะที่ทุกคนกำลังคุยกัน เสียงของผู้ชายคนหนึ่งก็ดังขึ้นไม่ไกลจากพวกเขา
“สวัสดีครับ พวกเรามาเซ็นต์สัญญา”
พนักงานขายหันไปมอง อีกฝ่ายมาถึงแล้ว
ได้ยินเสียง เซี่ยชีหรั่นกับผู้จัดการก็หันไปมองโดยปริยาย พบว่าอีกฝ่ายมากันสองคน เป็นชายวัยรุ่นหน้าตาดี
ผู้ชายที่มีส่วนสูงประมาณเย่เชินหลินมีหน้าตาค่อนข้างดี ดูเหมือนเป็นลูกครึ่ง ด้วยองค์ประกอบบนใบหน้าสวยงาม พร้อมกับสายตาลึกซึ้ง แม้จะยืนเฉยๆตรงนั้น ก็ดูหน้าตาดีอย่างไม่มีอะไรเปรียบเทียบได้
เห็นได้ชัดเจนว่าคนที่เพิ่งพูดคือผู้ช่วยของเขา ชายหน้าตาดีมองมาทางเซี่ยชีหรั่น เมื่อสายตาผ่านมาที่ใบหน้าของเธอ เขามึนงงเล็กน้อย จากนั้นยิ้มด้วยความสนใจ
“สวัสดีครับ！”ผู้จัดการก้าวขึ้นมา ไม่รอให้พูดอะไร เซี่ยชีหรั่นก็พูดอย่างนุ่มนวล：“ขอให้ฉันคุยกับเขาหน่อย ฉันคือลูกค้า พวกเขาอาจเข้าใจง่ายกว่า”
ผู้จัดการตระหนักได้ว่าคุณนายเย่ไม่อยากให้พวกเขาลำบากใจ ในใจยังรู้สึกซาบซึ้ง
“สวัสดีค่ะ！ให้เวลาฉันสักสองนาทีได้ไหม ฉันมีเรื่องอยากคุยกับคุณ เกี่ยวกับห้องที่คุณต้องการซื้อ ฉันก็สนใจเหมือนกัน”
น่าสนใจ รอยยิ้มของผู้ชายคนนั้นเพิ่มความลึกขึ้นนิดหน่อย ผู้ช่วยของเขาต้องการพูด แต่ถูกเขาห้ามไว้
“ไม่มีปัญหา ”ชายหน้าตาดีพูด
“เชิญทุกคนค่ะ！”พนักงานขายทำท่าทางเชื้อเชิญ เนื่องจากเซี่ยชีหรั่นคือคนร้องขอ จึงยืนอยู่ที่เดิม รอให้อีกฝ่ายเข้าไปก่อน
ชายหน้าตาดีกลับยิ้มบางๆ พูดขึ้นว่า：“เชิญคุณผู้หญิงก่อน！”
ถ้อยคำดังกล่าวหาได้ยากในตงเจียง เซี่ยชีหรั่นคิด เขาน่าจะไม่ใช่คนตงเจียง และน่าจะไม่ใช่คนจีน ถึงแม้ภาษาจีนของเขาจะพูดได้ไหลลื่นมาก แต่เมื่อฟังอย่างละเอียดพบว่ายังพูดไม่ค่อยชัด
“ขอบคุณค่ะ！”เซี่ยชีหรั่นพยักหน้า ไม่เกรงใจอีกต่อไป เดินเข้าไปก่อน
พนักงานขายนำชามาเสิร์ฟ เซี่ยชีหรั่นและผู้ชายคนนั้นนั่งลง ผู้ช่วยของเขายืนตรงอยู่ด้านหลังเขา ส่วนผู้จัดการและพนักงานขายยืนอยู่ด้านหลังเซี่ยชีหรั่น
“คุณสนใจก่อน ฉันคือคนมาทีหลัง ก่อนอื่นฉันต้องพูดขอโทษกับคุณ ถ้าหากคุณต้องการซื้อจริงๆ ฉันคงต้องยอม”เซี่ยชีหรั่นออกตัวก่อน ฝ่ายตรงข้ามมีท่าทางสงบนิ่ง ดูเหมือนจะไม่ได้สนใจห้องชุดนี้มาก
แววตาของเขาดูเหมือนอยากรู้อยากเห็น ทำให้เซี่ยชีหรั่นรู้สึกแปลกใจอยู่บ้าง
“ผมไม่ได้ต้องการจะซื้อที่นี่ให้ได้ ถ้าคุณสามารถให้เหตุผลที่ต้องการซื้อห้องชุดนี้มาหนึ่งข้อ ผมจะยอมยกให้”ชายหน้าตาดีค่อยๆพูด
“ฉันต้องการซื้อห้องชุดนี้ให้พ่อและแม่บุญธรรมของฉันใช้ชีวิตวัยชราอย่างมีความสุข แม่บุญธรรมของฉันชอบดอกไม้มากเป็นพิเศษ ฉันเห็นว่าระเบียงห้องนอนสามารถมองเห็นสวนดอกไม้เล็กๆพอดี”เซี่ยชีหรั่นพูดเบาๆ
ชายหน้าตาดีพูดเสียงเบา：“จิตใจที่กตัญญูของคุณนายเย่ทำให้คนรู้สึกซาบซึ้งมาก ผมยอมแพ้”
เขารู้จักเธอ？
เซี่ยชีหรั่นงงงวย ชายคนนั้นลุกขึ้นยืน ยื่นมือมาทางเธอ พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน：“นับว่าเป็นเกียรติของผมที่ได้รู้จักคุณนายเย่ ผมนามสกุลฝาน”
“เป็นเกียรติที่ได้รู้จักคุณเช่นกัน ฉันนามสเซี่ย เซี่ยชีหรั่น”เธอก็ลุกขึ้นและยื่นมือออกไปอย่างสุภาพ จับมือกับผู้ชายคนนั้น
“พวกเราไปเถอะ”เขาพูดกับผู้ช่วย ผู้ช่วยตอบด้วยความเคารพหนึ่งที ครับผม
“คุณนายเย่ พวกเราจะได้เจอกันอีกแน่นอน——เร็วๆนี้”เซี่ยชีหรั่นอ่านสีหน้าและแววตาของชายหน้าตาดีไม่ค่อยออก คำพูดของเขาก็ทำให้ยิ่งเพิ่มความแปลกใจ
มองไปที่ด้านหลังของพวกเขา ทันใดนั้นเซี่ยชีหรั่นรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย
“คุณนายเย่ ขอบคุณคุณมากครับ ตอนนี้ปัญหานี้ได้รับการแก้ไขแล้ว ผมจะไปโทรศัพท์ก่อน เพื่อพาคุณไปทำเรื่อง”ผู้จัดการพูดด้วยความเคารพ เซี่ยชีหรั่นเก็บความรู้สึกแปลกใจ พยักหน้าให้เขา พูดว่า：“ขอบคุณค่ะ！”
“คุณนายเย่ นั่งลงก่อนค่ะ” พนักงานขายพูด เธอรู้ว่าผู้จัดการต้องไปขอคำสั่งจากข้างบน แค่ช่วยเซี่ยชีหรั่นอย่างชาญฉลาด
เซี่ยชีหรั่นจึงนั่งลง รออย่างเงียบๆ
ในตอนนี้ โทรศัพท์ในห้องทำงานของเย่เชินหลินดังขึ้น เขารับสาย พบว่าหลินต้าฮุยโทรเข้ามา
“คุณเย่ เจ้าชายหย่าหลุนจากประเทศประเทศฝานหลายเสด็จมาตงเจียง ดูเหมือนจะพำนักอยู่ที่นี่เป็นเวลานาน เขาสนใจห้องชุดของตึกส่วยเทียนยีบิ่น จึงอยากซื้อเลย ผมเพิ่งได้รับรายงานว่า เขาเพิ่งจะรีบเข้าไปเซ็นต์สัญญา บังเอิญเจอกับคุณนายเย่ที่สำนักงานขาย……”
“บังเอิญเจอใครนะ？”เย่เชินหลินขมวดคิ้วถาม
“คุณนายเย่ คุณนายเย่เพิ่งจะเข้าไปดูห้อง แต่ดันชอบห้องเดียวกับเจ้าชายหย่าหลุน ดูเหมือนเจ้าชายหย่าหลุนจะยอมยกให้เธอแล้ว”
ผู้หญิงคนนี้！ไหนเธอบอกว่ากลับบริษัทไง？
ทำไมถึงไปซื้อห้องชุด เขาให้เธอมากกว่าห้องชุดหนึ่งห้องอีก ทำไมเธอยังต้องการซื้อด้วยตนเอง？
สมองของเย่เชินหลินพยายามคิดเรื่องเหล่านี้ ฝั่งหลินต้าฮุยยังรอเขาตอบ ดังนั้นเขาจึงพูดเสียงทุ้ม：“เข้าใจแล้ว ติดตามความเคลื่อนไหวของเจ้าชายหย่าหลุนต่อไป ถ้าเขาไม่ปรากฏตัว ก็ทำเหมือนไม่รู้ว่าเขามา ติดตามสังเกตอยู่ห่างๆก็พอ”