สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 822 แม่บ้านตัวแสบ 726

ตอนที่ 822 แม่บ้านตัวแสบ 726
รู้ว่าตอนนี้โม่เสี่ยวหนงกระวนกระวายพอสมควร เซี่ยชีหรั่นไม่ได้พูดความคิดที่แท้จริงออกไป เพียงแค่พูดปลอบใจโม่เสี่ยวหนงไม่กี่คำ
“เสี่ยวหนง อย่าเพิ่งร้อนใจ ไม่ว่าเขาจะคิดยังไง พ่อแม่เพิ่งจะมาถึงตงเจียง ต้องให้เวลาปรับตัวสักหน่อย เรื่องแต่งงานยังไงต้องรอฝ่ายชายเริ่มก่อน เธอรอดูก่อนว่าเขาจะพูดยังไง ดีไหม?”
เซี่ยชีหรั่นได้ยินเสียงสะอื้นเบาๆ ของโม่เสี่ยวหนง บีบหัวใจเธอแน่นเหลือเกิน
“พี่ ฉันถูกทิ้งมามากกว่า1ครั้ง ความสัมพันธ์ครั้งนี้ของฉันกับเลี่ยวเหวยตง เพื่อนและครอบครัวเขารู้หมด วงรอบตงเจียงใหญ่แค่นี้ ถ้าเขาไม่ต้องการฉันขึ้นมา พี่คิดดูสิ หลังจากนี้ฉันจะมองหน้าคนอื่นยังไง”
“ไม่มีอะไร ไม่ต้องร้อง ไม่เหมือนที่เธอคิดหรอก ไม่ใช่แน่นอน เธอไม่ต้องร้อง พ่อแม่น่าจะเป็นห่วงเธอแล้ว”
เซี่ยชีหรั่นกล่อมอยู่นาน โม่เสี่ยวหนงถึงจะหยุดร้อง และพูดว่า : “พี่ ฉันไม่สนใจ ถ้าหากเลี่ยวเหวยตงเลิกกับฉัน หลังจากนี้ฉันจะตามติดข้างตัวพี่ตลอด พี่ห้ามทิ้งฉันน่ะ”
“เด็กโง่นี่ พี่จะทิ้งเธอได้ยังไง พี่เคยบอกแล้วใช่รึไง? บ้านของพี่ก็เหมือนบ้านของเธอ”
โม่เสี่ยวหนงยิ้มและพูดว่า : “พี่พูดแบบนี้ฉันก็สบายใจ”
“เกิดอะไรขึ้น?” หลังจากเซี่ยชีหรั่นวางสาย เย่เชินหลินถามเธอ
“เลี่ยวเหวยตงต้องไปทำงานนอกสถานที่กะทันหัน 1 เดือน เสี่ยวหนงกลัวว่าเขาจะไม่อยากแต่งงานและตั้งใจจะหลบหนีไป ความจริงแล้วฉันก็มีความคิดแบบนี้น่ะ”
เย่เชินหลินแย้มมุมปากและพูดอย่างไม่สบายใจ : “เลี่ยวเหวยตงไม่รู้จักการให้เกียรติ”
“ก็ไม่ใช่ หลิน ความจริงถ้าเลี่ยวเหวยตงไม่ยินยอมก็ยังอยู่ในความรู้สึก การแสดงออกของเสี่ยวหนงวันนี้เป็น…โอ๊ย คนจะแต่งงานใครจะไม่อยากแต่งกับคนอ่อนโยนละเข้าใจง่ายล่ะ”
เซี่ยชีหรั่นถอนหายใจและขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัว
เธอไม่ไว้วางใจที่สุดคือโม่เสี่ยวหนง ยังคิดว่าครั้งนี้เธอมีที่พึ่งแล้ว คิดไม่ถึงว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้
“โง่ เธอพูดเองไม่ใช่รึไงว่ายังไม่แน่นอน? พูดไปแล้วเป็นคนก็ไม่ควรกลับไปกลับมา ไม่มีคนบังคับเลี่ยวเหวยตงให้ตกลงแต่งงาน ในเมื่อเขาตกลงเอง น้องเล็กของเราก็ไม่จำเป็นจำต้องทำตามเขาที่บอกว่าจะแต่งก็แต่ง บอกไม่อยากแต่งแล้วจะทิ้งไปได้ง่ายๆ”
นอกจากเขาไม่อยากจะอยู่ในตงเจียงแล้ว! แววตาเย่เชินหลินปรากฏความดุร้าย
ไม่สำคัญที่โม่เสี่ยวหนงจะเจ็บปวดหรือเสียชื่อเสียง เขาทนมองเห็นใครทำร้ายจิตใจผู้หญิงของเขาไม่ได้
“หรือคุณจะไปบังคับแต่งงาน? อย่าทำแบบนั้น หลิน พรหมลิขิตบังคับไม่ได้ ต่อให้บังคับให้เขาแต่งงานกับเสี่ยวหนงได้ พวกเขาก็ไม่มีความสุข”
“ไม่บังคับ สบายใจได้” เย่เชินหลินพูดอย่างอบอุ่น สีหน้าเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มที่เธอสบายใจ
กลับถึงคฤหาสน์ก็เหนื่อยมากแล้ว เซี่ยชีหรั่นยังยืนยันที่จะไปดูเย่เจิ้งเหิงน้อยกับเขาก่อน
เขากลับทำให้คนสบายใจ หลายวันมานี้ทุกอย่างปกติดี
บ่ายวันที่2 เย่เชินหลินติดต่อเลี่ยวซึ่งลี่รองประธานกรรมการเลี่ยว เชิญเขามาพูดคุยดื่มชา
เลี่ยวซึ่งลี่จะไม่รู้ได้อย่างไรว่าเย่เชินหลินต้องการอะไร คืนก่อนเลี่ยวเหวยตงกลับมาก็พูดถึงเรื่องการถอนหมั้น ตอนนั้นเขากลัวว่าเย่เชินหลินจะไม่เห็นด้วย
เลี่ยวเหวยตงเองก็มีนิสัยของตัวเอง พ่อแม่ไม่เห็นด้วย แต่เขาก็ยังยืนยัน และยังพูดอีกว่าเขาไม่สามารถแต่งงานกับคนที่ไม่กตัญญูมาเป็นสะใภ้ให้พ่อแม่ได้ ต่อให้เป็นเรื่องของอนาคตก็ไม่ได้
เลี่ยวซึ่งลี่และเย่เชินหลินคุยกันอยู่ที่คลับชานเมืองสักพักหนึ่ง เย่เชินหลินพูดเพียงแค่ว่าถ้าเลี่ยวเหวยตงต้องการคัดค้านการแต่งงานครั้งนี้ ก็ควรจะบอกตรงๆ
“นิสัยของน้องสาวภรรยาฉันไม่ได้ดีมาก เขาคัดค้านก็เป็นเรื่องธรรมดาของคน ตอนที่พวกเขา2คนรู้จักกันแรกๆ ผมกับภรรยาก็บอกเขาแล้วให้ระมัดระวังการรับมือ ตัวเขาอาจจะกำลังหลงใหล ยืนยันว่ารักแรกพบต้องรับผิดชอบให้ถึงที่สุด ถ้าเขาไม่แสดงความจริงใจอย่างที่สุด น้องสาวภรรยาผมคงไม่หลงขนาดนี้”
เย่เชินหลินพูดถึงตรงนี้ จึงดื่มชาและไม่พูดอะไรต่อ เลี่ยวซึ่งลี่ก็ตระหนักถึงความหมายได้ คือแล้วแต่คุณจะจัดการแล้วกัน
อย่ามองว่าเลี่ยวซึ่งลี่เป็นรองประธานกรรมการ เขาขี้ขลาดมาก ยิ่งบวกกับเย่เชินหลินมีตำแหน่งที่เรียกว่าเจ้าชายอีกด้วย งั้นเขาคงไม่อยากมาเสียเที่ยวแน่
ถึงเขาจะไม่ได้อยู่ในวงการ ไม่ว่าเรื่องเล็กเรื่องใหญ่หรือเรื่องอะไรของตงเจียงก็หลอกเขาไม่ได้
ปากเขาเหมือนกำลังตำหนิน้องสาวภรรยาที่นิสัยไม่ดี แต่จริงๆ แล้วกำลังพูดถึงสัญญามั่วๆ ของเลี่ยวเหวยตง ผู้ชายต้องรับผิดชอบคำพูดของตัวเอง
เขาไม่ได้ทำอะไรเลย แค่เลี่ยวเหวยตงกล้าที่จะทิ้งน้องสาวของภรรยาคุณชายอย่างเขา หลังจากนี้เกรงว่าเลี่ยวเหวยตงคงไม่มีที่ยืนในตงเจียง เย่เชินหลินพูดเพียงประโยคเดียวว่าถ้าความประพฤติของเลี่ยวเหวยตงไม่เหมาะสม ในภายภาคหน้าเลี่ยวเหวยตงก็จะไม่มีอนาคต
คนที่อยู่ในระดับสูงส่วนใหญ่ก็ประจบสอพลอทั้งนั้น ใครจะกล้าปฏิเสธไม่ให้ความร่วมมือในการกดขี่เลี่ยวเหวยตงของเย่เชินหลิน
พูดถึงเรื่องนี้แล้ว ตัวเลี่ยวเหวยตงเองก็ทำไม่ถูก ผู้หญิงคนหนึ่งถึงจะนิสัยไม่ดี ก็ไม่ได้ผิดอะไรมากมาย นี้คือสังคมสมัยใหม่ จะมีผู้หญิงที่ไหนสุภาพสุขุมเหมือนผู้หญิงสมัยก่อน
เลี่ยวซึ่งลี่รู้สึกว่าในห้องร้อนนิดหน่อย เขากระแอมนิดหน่อยและกล่าวว่า : “เชินหลิน เมื่อวานฉันไม่อยู่บ้าน ยังไม่ได้เจอกับเหวยตง เรื่องที่เขาออกไปทำงานนอกสถานที่ก็ยังไม่ได้คุยกับฉัน ฉันกลับบ้านไปจะไปถามดู เด็กเหวยตงคนนี้ซื่อสัตย์มาก ไม่มีทางเป็นแบบที่คุณพูด ต่อให้เป็นผู้หญิงชาวบ้านทั่วไป เขาก็ไม่ทำให้เป็นเรื่องคบแล้วทิ้งมั่วๆ ยิ่งเสี่ยวหนงเป็นน้องสาวภรรยาของคุณ พวกเราทุกคนก็ชอบ เขาคงไม่กล้าบอกว่าทิ้งแล้วก็เลยหรอก”
เย่เชินหลินรู้ว่านี้เป็นข้ออ้างของเลี่ยวซึ่งลี่แน่นอน แต่เขาก็ไม่ว่าอะไร เพียงแค่ชวนดื่มชา ไม่นานเขาลุกขึ้นและพูดว่าที่บริษัทยังมีธุระให้จัดการ ขอตัวก่อน
ตอนบ่ายขณะที่เซี่ยชีหรั่นเลิกงาน เย่เชินหลินรอเธอที่หน้าประตูบริษัทตามปกติ สองคนขึ้นรถไป ตอนที่รถเพิ่งจะออกตัว โทรศัพท์ของเซี่ยชีหรั่นดังขึ้น เป็นสายจากโม่เสี่ยวหนงอีกครั้ง
เธอคิดแค่ว่าครั้งนี้จะอธิบายยังไงที่เลี่ยวเหวยตงปฏิเสธไม่แต่งงานกับเธอ ในใจของเธอคิดคำกล่อมเธอไว้แล้ว หลังจากรับโทรศัพท์ กลับได้ยินเสียงของเสี่ยวหนงมีความสุขสบายใจ
“พี่ พรุ่งนี้พี่กับพี่เขยว่างไหม? เหวยตงบอกว่างานของบริษัทเขามอบหมายให้คนอื่นไปทำแล้ว ไม่เป็นอุปสรรคในการพบกับของผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายแล้ว พรุ่งนี้ตระกูลเลี่ยวจะมาพบกันที่บ้านเราอย่างเป็นทางการ พี่กับพี่เขยต้องมาน่ะ”
เซี่ยชีหรั่นได้ยินโม่เสี่ยวหนงมีความสุข เธอก็มีความสุขตามไปด้วย
“ดี เสี่ยวหนง ค่ำพรุ่งนี้พวกเราไปแน่นอน ฉันว่าแล้วเธอต้องเข้าใจผิดเหวยตง ดูเธอเมื่อวานเธอร้อนใจขนาดไหน เห็นไหมเรื่องนี้ถือเป็นการเรียนรู้อีกเรื่องของเธอ หลังจากนี้ไม่ว่าเป็นกับผู้ใหญ่หรือคนอื่น ห้ามใช้อารมณ์ไม่ดี เข้าใจไหม?”
“เข้าใจแล้วพี่ ฉันเป็นคนความจำไม่ดีขนาดเลยรึไง? ครั้งนี้ดีหน่อย ยังรักษาชื่อเสียงของฉันไว้ได้”
ประโยคนี้ของโม่เสี่ยวหนงกลับแสดงออกถึงความจริงใจ เธอเพียงแค่ต้องการใช้เย่เชินหลินและไม่อยากให้ใครทิ้งเธอไป ต่อให้มีวันหนึ่งเธอจะปีนขึ้นเตียงของเย่เชินหลินจริงๆ นั้นเพราะเธอเตะ เลี่ยวเหวยตงออกไป พูดแล้วดูมีหน้ามีตา ทำให้เธอดูมีเสน่ห์มาก
โม่เสี่ยวหนงไม่ชอบที่เซี่ยชีหรั่นจู้จี้ไม่จบไม่สิ้น เธอจึงรีบวางสายอย่างเร็ว
เซี่ยชีหรั่นมองเย่เชินหลินแวบหนึ่ง และถามไปว่า : “หลิน ฝีมือคุณใช่ไหม? คุณไปกดดันเลี่ยวเหวยตงใช่ไหม? ไม่งั้นเขาไม่เปลี่ยนใจเร็วขนาดนี้หรอก”
“ฉันไม่ได้กดดันเขา” เขาก็ไม่ได้โกหกเธอ เขาแต่กดดันพ่อของเขานิดหน่อยเท่านั้นเอง
“คนโกหก ไม่กดดันเขาก็กดพ่อเขานั่นแหละ” เซี่ยชีหรั่นมองใบหน้าหล่อเหลาที่เธอมองยังไงก็ไม่เบื่อของเขา พยายามมองหาร่องรอยการแทรกแซงของเขา น่าเสียดาย ที่มองอะไรไม่ออกเลย
เด็กน้อยก็ฉลาดน่ะเนี่ยะ เย่เชินหลินยิ้มมุมปากและพูดว่า : “เขาอาจจะคิดได้เอง ชื่อเสียงของเสี่ยวหนงก็ไม่เลว ไม่ต้องกลัวเสียใจในภายหลัง”
“ก็ได้ หวังว่าเป็นแบบนี้ แต่คุณต้องสัญญากับฉัน ไม่ว่าหลังจากนี้จะเป็นยังไง นอกจากที่เลี่ยวเหวยตงจะกล้ามีผู้หญิงคนอื่นลับหลังเสี่ยวหนง เรื่องอื่นๆ คุณจะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยว ได้ไหม?”
“อืม” เย่เชินหลินส่งเสียงออกมาหนึ่งคำ
“พรุ่งนี้ค่ำ คุณกับฉันไปกินข้าวที่บ้านพวกเขาสองครอบครัวได้ไหม?”
“อืม” เย่เชินหลินส่งเสียงออกมาอีกครั้ง
“ต้องเคร้งขรึมขนาดนั้นไหม ทำอย่างกับผู้นำประเทศยังไงอย่างนั้น”
เซี่ยชีหรั่นอารมณ์ดี และเอนตัวไปหยอกล้อเย่เชินหลิน เขาดึงเธอมากอดแน่นและจูบเธอ
ริมฝีปากอ่อนนุ่มของเธอถูกเขาดูดอย่างดื่มด่ำ ร่างกายอ่อนเหมือนไม่มีกระดูก และไม่รู้ว่าเขาจูบนานขนาดไหน ไม่รู้ว่ามือใหญ่นั้นสัมผัสร่างกายเธอนานแค่ไหน จนสุดท้ายเธอแทบจะขาดอากาศและแอบอิงร่างเขา เอามือทุบเขาอย่างไม่ยอม
“คนนิสัยไม่ดี”
เขาหัวเราะเสียงดัง ผู้หญิงของเขาสบายใจขึ้น เขาจะไม่สบายใจด้วยได้ไง?
ค่ำวันที่ 2 เพื่อโชว์ความสามารถที่แท้จริงของครอบครัวที่มีอยู่โม่เสี่ยวหนงยังเชิญโม่เสี่ยวจุนและไห่ฉิงฉิงมาด้วย เธอโทรหาโม่เสี่ยวจุนด้วยตัวเอง เขาปฏิเสธด้วยเหตุผลว่าไม่ว่าง จากนั้นไม่รู้จะทำยังไง จึงรบกวนให้เซี่ยชีหรั่นช่วยออกหน้าให้
เซี่ยชีหรั่นโทรไป โม่เสี่ยวจุนเลยยอมมา ถึงแม้โม่เสี่ยวจุนจะยอมมา โม่เสี่ยวหนงกลับเกลียดชังเซี่ยชีหรั่นอยู่ในใจ คิดว่าไม่ว่าเรื่องอะไรเธอก็ดีกว่าเธอไปหมด แม้แต่โม่เสี่ยวจุนยังไว้หน้าเธอเลย
การพบกันของตระกูลเลี่ยวและตระกูลโม่ถือว่าเรียบร้อยดี ตระกูลเลี่ยวไม่กล้าที่จะคัดค้านอะไรอีก กลับเป็นฝ่ายเริ่มต้นเองทุกอย่าง
ผ่านพูดคุยปรึกษากันของสองครอบครัว ตกลงเลือกวันเสาร์ที่แปดเดือนหน้าจัดพิธีหมั้นอย่างเป็นทางการ
ตระกูลเลี่ยวตกลงยินยอมให้สินสมรสกับตระกูลโม่ถือว่ามากมายเลย ถือว่าเหมาะสมกับฐานะทางการเงินของตระกูลโม่พอสมควร ถ้าเทียบกับเย่เชินหลิน ตระกูลหลี่ และตระกูลไห่แล้ว สินสมรสเหล่านี้เทียบไม่ได้เลย
ยังไงก็แล้วแต่เธอได้มาโดยไม่ต้องเสียอะไร โม่เสี่ยวหนงเองก็ดีใจ ตลอดงานยิ้มจนหุบปากไม่ลง ถ้าคนนอกมองมาเข้าใจว่าเธอมีความสุขเพราะได้แต่งงานกับเลี่ยวเหวยตง
ตัวเลี่ยวเหวยตงเองมีความเห็นต่อเธอ แต่เขาก็ปลอบใจตัวเองว่า ไม่ว่าเธอจะพูดยังไงตัวตนนี้ของเธอก็สวยงามพอออกหน้าออกตาได้ ก็ถือว่าพอถูไถไปได้
ปกติถ้ากำลังจะหมั้นแล้ว โอกาสที่จะเปลี่ยนแปลงมีน้อยมาก หัวใจเซี่ยชีหรั่นที่เป็นห่วงโม่เสี่ยวหนงนั้น ถือว่าโล่งใจขึ้นมาอีกหน่อย
หลังวุ่นวายเรื่องของโม่เสี่ยวหนง พริบตาเดียวก็มาถึงวันเสาร์ เป็นวันที่นัดพบปะพูดคุยเรื่องการแต่งงานของตระกูลจงและตระกูลหลี่ สองครอบครัว