สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 833 สาวใช้ตัวแสบ 737

ตอนที่ 833 สาวใช้ตัวแสบ 737
ตาหนวดใช้ประโยชน์จากความกลัวของเธอเอื้อมมือไปที่ชายเสื้อของชุดแต่งงานแล้วลูบต้นขาของเธอไปตามถุงน่อง
“ที่รัก วันนี้คุณแต่งงานแล้ว ส่วนผมฉันอยู่ที่นี่ในฐานะเจ้าบ่าวแล้วกันนะ” ตาหนวดจูบคอของโม่เสี่ยวหนงแล้วพึมพำเบาๆ
เขาเกือบจะสัมผัสกับที่ที่อ่อนไหวที่สุดของเธอด้วยมือของเขา แต่โม่เสี่ยวหนงก็ผลักเขาออกไปโดยไม่รู้ว่าเอาแรงมาจากไหน แล้วเปิดประตูห้องน้ำวิ่งออกไปจากที่นั่น
ตาหนวดเองก็ขยับเร็วมากและตามมาทันที โม่เสี่ยวหนงกังวลมากในครั้งนี้ หลังจากฟังว่าไม่มีการเคลื่อนไหวรอบกาย เธอจึงถามหนวดอย่างสั่นๆว่า “คุณต้องการอะไร?”
เมื่อเห็นว่าตาหนวดไม่พูดอะไร โม่เสี่ยวหนงคิดว่าเธอไม่สามารถกลัวได้อีกต่อไป มิฉะนั้นหนวดจะคิดว่าเธอกลัวเขา
จิตใจของเธอก็ถือว่าดี เพียงไม่กี่วินาทีเธอก็ปรับสภาพอีกครั้งและตะโกนใส่ตาหนวดด้วยเสียงต่ำว่า “ฉันขอบอกคุณว่าฉันไม่กลัวคุณเลย แม้ว่าคุณจะพูดเรื่องไร้สาระและบอกว่าระหว่างฉันกับคุณเกิดอะไรขึ้นบ้างก็ไม่มีใครเชื่อเพราะไม่มีหลักฐาน คุณควรอยู่ห่างจากฉันดีกว่า คุณควรรู้ด้วยว่าสามีของฉันเป็นใครและพี่เขยของฉันคือใคร”
“ไม่มีใครเชื่อเหรอ ที่รัก คุณไม่รู้เหรอว่าผมชอบคุณมาก ตอนที่ผมนอนกับคุณ ผมกลัวว่าผมจะลืมคุณไม่ลง ผมเลยถ่ายวิดีโอคุณเป็นพิเศษ” ตาหนวดสอดมือในกระเป๋าของเขาอย่างแปลกประหลาด ยิ้มแล้วค่อยๆเดินเข้ามาหาเธอ
โม่เสี่ยวหนงตกตะลึง พยายามระงับความกลัวไว้แล้วเงยหน้าขึ้น
เธอมองไปที่ตาหนวดด้วยความไม่เชื่อและเห็นเขาหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าเสื้อ แล้วกดมันอย่างเกียจคร้าน… โม่เสี่ยวหนง ได้ยินเสียงครางของเธอเองและใบหน้าของเธอก็ซีดลงทันที
ตาหนวดดูเหมือนจะไม่ต้องการให้คนภายนอกได้ยินเช่นกัน เขาจึงปิดวิดีโอไปชั่วขณะ
“คุณต้องการทำอะไร?” โม่เสี่ยวหนงถามอย่างสั่น ๆ
“ที่รัก ช่วงนี้ผมเงินตึงมือ ต้องการเงินนิดหน่อย”
โม่เสี่ยวหนงถอนหายใจอย่างโล่งอกและคิดว่าการขอเงินเป็นเรื่องง่าย เย่เชินหลินมีเงินมากมายตราบใดที่เธอคิดหาวิธีพูด เธอจะได้รับมันจากเซี่ยชีหรั่นและเย่เชินหลินเสมอ
นี่เป็นความจำเป็นอย่างเร่งด่วน เธอรับปากก่อน แต่ถ้ายังไม่พอ เธอยังสามารถขายตึกส่วยเทียนยีบิ่นได้
“เท่าไหร่ คุณว่ามาสิ?” โม่เสี่ยวหนงสงบลงอีกครั้ง
ตาหนวดยื่นออกมาสองนิ้วแล้วโม่เสี่ยวหนงกระซิบ “ไม่มั้ง สองล้านเหรอ ความอยากอาหารของคุณใหญ่เกินไปรึเปล่า คุณไม่กลัวว่าฉันจะบอกพี่เขยของฉัน…”
เมื่อโม่เสี่ยวหนงพูดแบบนี้ ก็รู้สึกอับอายมากจริงๆ ถ้าเขากลัวจริงๆเขาจะไม่กล้าบุกเข้าไปในห้องน้ำและขอเงินจากเธอหรอก
นอกจากนี้เธอกล้าให้เย่เชินหลินรู้เรื่องแบบนี้ได้อย่างไร เธอไม่สามารถทำลายความประทับใจในใจของเย่เชินหลินได้
“ที่รัก คุณไม่ได้ฟังผิดหรอก สองล้าน”
“อะไรนะ” โม่เสี่ยวหนงเพิ่มระดับเสียงโดยไม่รู้ตัวและลมหายใจของเธอก็ถี่ขึ้น
“คุณได้ยินถูกต้องแล้ว ผมต้องการเงินสองล้านหยวน คุณยังบอกเองนี่ว่าสามีของคุณคือใคร เป็นลูกชายของประธานกรรมการและพี่เขยของคุณก็เป็นลูกชายของประธานกรรมการหรือทายาทของตระกูลฝู้ เท่าที่ผมรู้ ทรัพย์สินของพี่เขยของคุณคือหลายหมื่นล้านหยวนนี่นา สองล้านหยวนขนหน้าแข้งไม่ร่วงหรอก”
“แก!” โม่เสี่ยวหนงกัดฟันและตะโกน ตระหนักว่าเสียงของเธอดังเกินไปแล้ว เธอกลัวว่าจะมีคนได้ยินการสนทนาของพวกเธอ จึงรีบลดเสียงลงและพูดว่า “ฉันไม่สามารถหาเงินได้มากขนาดนี้หรอก ลดหน่อยได้ไหม น้อยกว่าสองล้านฉันยังคิดวิธีได้”
“ไม่ไม่ไม่ไม่!” ตาหนวดส่ายนิ้วและพูดว่า “ลดไม่ได้หรอก ที่รัก ผมไม่ต้องการเงินก็ได้แต่ผมจะโพสต์คลิปนี้ลงออนไลน์…”
“โอเค ฉันรับปากแก!” โม่เสี่ยวหนงกล่าวอย่างกังวล จู่ๆประตูห้องน้ำถูกผลักเปิดจากด้านนอกพร้อมกับเสียงของเซี่ยชีหรั่น
“เสี่ยวหนง ห้ามรับปากเขา!”
“พี่?” โม่เสี่ยวหนงรู้สึกประหลาดใจที่เห็นเซี่ยชีหรั่นเข้ามาในประตูด้วยสีหน้าโกรธ
แต่เดิมเซี่ยชีหรั่นกะมาช่วยโม่เสี่ยวหนงเตรียมตัว เมื่อเพื่อนเจ้าสาวมาเธอก็ถามว่าทำไมเธอถึงไม่อยู่กับโม่เสี่ยวหนง
เพื่อนเจ้าสาวบอกว่าโม่เสี่ยวหนงไปห้องน้ำแล้วเซี่ยชีหรั่นก็เดินตามเธอไป
เมื่อเธอมาถึงประตู เธอก็ได้ยินเสียงโต้เถียงระหว่างโม่เสี่ยวหนงและตาหนวด เธอไม่ได้รีบเข้าไปเพราะอยากได้ยินว่าตาหนวดกำลังจะทำอะไร
ตาหนวดก็ค่อนข้างประหลาดใจที่เซี่ยชีหรั่น แต่ในไม่ช้าความรู้สึกวัวสันหลังหวะของเขาก็ลดลง
เขามีวิดีโอผู้หญิงคนนี้อยู่ในมือ เขาจะกลัวอะไร?
“พี่คะ เขามี…” คำพูดของโม่เสี่ยวหนงถูกขัดจังหวะโดยเซี่ยชีหรั่น แม้ว่าเธอจะเกลียดโม่เสี่ยวหนงที่เสียใจที่เหล็กไม่เป็นเหล็กกล้า แต่เธอก็เกลียดพฤติกรรมของตาหนวดมากกว่าที่ใช้เรื่องบนเตียงของผู้หญิงเพื่อแบล็กเมล์อีกครั้ง
“ฉันรู้! เขาเป็นอาชญากรรมและไม่สามารถยอมรับคำขอของเขาได้” เซี่ยชีหรั่นพูดอย่างเย็นชา ออร่าของเธอผิดปกติและตาหนวดไม่ได้รู้สึกกลัวเท่าไหร่
เธอเป็นใคร เขาไม่แน่ใจนัก
“พี่คะ ขนาดนี้แล้ว อย่าพูดเรื่องอาชญากรรมอะไรอีกเลย รีบจัดการเรื่องนี้กันเร็วๆเถอะค่ะ พี่มาพอดี สัญญากับเขาว่าจะเอาเงินสองล้านให้เขา เขาจะได้เอาวิดิโอทั้งหมดให้ฉัน พี่คะ จะต้องเข้าพิธีแล้ว อย่ายื้อเวลาเลยค่ะ!” โม่เสี่ยวหนงได้ยินพิธีกรพูดว่า “ใกล้พิธีแต่งงานเข้ามาทุกทีแล้ว… ” เธอกังวลมาก เพียงแค่คิดว่าจะใช้เงินเพื่อจบเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด
“ไม่! ให้เงินเขาไม่ได้ อย่าไปส่งเสริมความเย่อหยิ่งของคนร้ายแบบนี้!”
“ฉันจะทำยังไงดี หรือว่า…” ก่อนที่คำพูดของโม่เสี่ยวหนงจะจบลง เซี่ยชีหรั่นก็ขัดจังหวะเธออีกครั้ง มองไปที่หนวดด้วยใบหน้าที่เย็นชาและพูดทุกคำ “นายกล้าที่จะแตะต้องน้องสาวของฉัน คงไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วสินะ เงินน่ะไม่มีหรอก ให้นายไม่ได้เพราะกลัวว่านายจะไม่มีชีวิตได้ใช้! ถ้านายกล้าที่ปล่อยสิ่งที่อยู่ในมือรั่วออกไป ฉันรับประกันว่าเย่เชินหลินจะไม่ปล่อยนายไป ส่วนจะทำยังไงนั้นนายก็รอดูแล้วกัน”
หลังจากพูดเสร็จ เธอก็จับมือของโม่เสี่ยวหนงและเดินออกไป
โม่เสี่ยวหนงยังคงกังวล แต่เมื่อเห็นท่าทางสงบของเซี่ยชีหรั่น เธอเหลือบมองไปที่ปลายสุดของทางเดินยกมือขึ้นสองครั้ง เซี่ยชีหรั่นก็วิ่งไปอย่างรวดเร็ว
“ยัยเซี่ย อย่าคิดนะว่านามสกุลเย่แล้วจะสามารถทำอะไรก็ได้ ผมบอกคุณแล้วว่าผมกล้าทำ ผมไม่กลัว ผมจะปล่อยคุณ…”
“ช่วยฉันจับคนนี้ไว้หน่อยแล้วขังไว้ในห้องน้ำผู้ชายก่อน!” เซี่ยชีหรั่นสั่งเซี่ยอี้ชิงที่วิ่งอยู่ตรงหน้าพวกเขา
ตาหนวดอยากจะวิ่ง แต่เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเซี่ยอี้ชิง เขาถูกเอาชนะอย่างรวดเร็วและลากเข้าไปในห้องน้ำของผู้ชาย
หัวใจของโม่เสี่ยวหนงก็ผ่อนคลายลงเช่นกันเนื่องจากเซี่ยชีหรั่นได้ช่วยเหลือเธอแล้ว คนนี้ไม่สามารถสร้างปัญหาได้มากนัก ไม่ว่าในกรณีใดชื่อเสียงของเธอจะได้รับการรักษาไว้และงานแต่งงานยังสามารถจัดขึ้นได้ตามกำหนด
“พี่คะ ขอบคุณค่ะ”
ทันทีที่เสียงของโม่เสี่ยวหนงลดลง เธอเห็น เลี่ยวเหวยตงวิ่งมาหาอย่างกระวนกระวาย
“เสี่ยวหนง ทำไมคุณเข้าห้องน้ำนานขนาดนี้ คุณโอเคไหม?” เลี่ยวเหวยตงถามด้วยความเป็นห่วง
“เหวยตง!” โม่เสี่ยวหนงร้องออกมาเบาๆและพุ่งเข้าสู่อ้อมแขนของ เลี่ยวเหวยตงเธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองและทันใดนั้นก็คิดว่า เลี่ยวเหวยตงเป็นคนดี
เลี่ยวเหวยตงจับเธอไว้และถามเบาๆที่หูของเธอ “มีอะไรเหรอที่รัก”
“ไม่เป็นไร ฉันแค่คิดว่าเรากำลังจะจัดงานแต่งงานเร็วๆนี้ ฉันมีความสุขมากๆ มีความสุขจริงๆ” เกือบไปแล้ว ถ้าเลี่ยวเหวยตงมาเร็วกว่านี้ เขาก็จะได้ยินเธอคุยกับตาหนวดนั่นแล้ว ไม่งั้นเธอคงไม่ได้แต่งงานแน่ๆ
บางทีในขณะนี้เธอยังคงหวังว่าจะสามารถแต่งงานและมีลูกได้เหมือนผู้หญิงทั่วไปและใช้ชีวิตในตระกูลเลี่ยวไปชั่วชีวิต
“ผมก็ดีใจ เราไปกันเถอะ งานแต่งงานกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว ยังมีเวลาอีกไม่กี่นาทีฟังพิธีกรพูดชื่อเรา”
โม่เสี่ยวหนงพยักหน้า เซี่ยชีหรั่นก้าวไปข้างหน้าด้วยอารมณ์ที่ซับซ้อนหลังช่วยเธอจัดชุดแต่งงานที่ค่อนข้างยุ่ง
“พี่คะ อวยพรฉันหน่อยสิ!” โม่เสี่ยวหนงพูดราวกับไม่ได้เกิดอะไรขึ้น เซี่ยชีหรั่นพยักหน้ายิ้มอย่างไม่ค่อยเต็มใจ
เธอรู้สึกเสียใจต่อ เลี่ยวเหวยตงแต่เธอต้องช่วยโม่เสี่ยวหนงปกปิดเรื่องเช่นนี้
เซี่ยชีหรั่น เธอเห็นแก่ตัวเช่นกัน เพื่อน้องสาวแล้วก็ไม่กล้าพูดความจริง
มีคนดังในตงเจียงจำนวนมากมาร่วมงานแต่ง แต่งงานมีชีวิตชีวามาก คนมากมายขนาดนี้หากงานแต่งงานถูกยกเลิกและไม่ได้แต่งงาน ตระกูลเลี่ยวจะมีหน้าต่อไปในอนาคตได้อย่างไร แล้วไหนจะตระกูลโม่อีก
เธอถอนหายใจในใจ แต่เธอทำได้แค่แสร้งทำเป็นไม่มีอะไร เธอทำได้เพียงยิ้มและอวยพร
“ชีหรั่น!” เมื่อเซี่ยชีหรั่นได้ยินเย่เชินหลินเรียก ก็รีบตอบตกลง “ฉันอยู่นี่ ฉันไปห้องน้ำกับเสี่ยวหนงมาค่ะ”
เย่เชินหลินไม่ได้พูดอะไรสักคำ เดินช้าๆมาหาเธอและกระซิบว่า “ต่อไปคุณมีอะไรก็ควรบอกผมหน่อย”
ไม่เห็นเงาของเธอมาระยะหนึ่งแล้ว เขาก็ร้อนรุ่มเพราะกลัวว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับเธอ
เซี่ยชีหรั่นยิ้มออกมาและพูดว่า “ฉันเข้าใจแล้วค่ะ!”
“เอาล่ะ งานแต่งงานกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว เราไปกันเถอะ” เย่เชินหลินกล่าวพลางโอบไหล่ของเซี่ยชีหรั่น
“หลิน … ” เซี่ยชีหรั่นเรียกเย่เชินหลินอย่างกระวนกระวายใจเล็กน้อย จากนั้นก็มองไปที่ประตูห้องน้ำชายโดยไม่ละสายตา
“มีอะไรเหรอ?”
“ไม่มีอะไรค่ะ” เซี่ยชีหรั่นส่ายหัว คิดว่ามันอาจจะไม่เหมาะสมที่จะพูดในตอนนี้เพราะพิธีกรกำลังพูดแล้ว “ในช่วงสองนาทีสุดท้ายก่อนที่งานแต่งงานจะเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ ขอเราฟังคำสารภาพรักของทั้งสองคู่หน่อยครับ”
“มีอะไรก็ว่ามา!”
“มีบางอย่างฉันจะบอกคุณทีหลัง เราเข้าไปกันเถอะ” หลังจากที่เซี่ยชีหรั่นพูดแบบนี้ เขาก็ได้ยินบทสนทนาที่ขยายออกไปในห้องโถง
“ที่รัก คุณชอบที่จะรักฉันไหม”
“ชอบ!”
“ชอบมั้ย ได้ยินคุณไม่ชัด!”
“ชอบสิ!”
“อีกรอบได้มั้ย”
“คืนนี้คุณตายแน่!”
……
เซี่ยชีหรั่นรู้สึกว่าเลือดไหลเวียนไปที่สมอง เธอไม่มีเวลาคิดเธอเขย่า ผละเย่เชินหลินออกไปและรีบวิ่งเข้าไปในห้องโถงของโรงแรมอย่างบ้าคลั่ง