สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 881 สาวใช้ตัวแสบ 785

ตอนที่ 881 สาวใช้ตัวแสบ 785
“ครับคุณพ่อ เธอก็คือเจ้าหญิงหย่าฮุ่ย ถึงแม้ว่าเราไม่ได้จะแต่งงานกัน แต่เด็กในท้องเธอคือลูกหลานของตระกูลเย่ จึงถือว่าเป็นสะใภ้ของตระกูลเย่แล้ว ”เย่เชินหลินเอ่ย
จากนั้นล่ามก็แปลคำพูดของเขาให้เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยฟังทันที เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยเพียงยิ้มเล็กน้อยอย่างเย็นชา หันไปพยักหน้าให้เย่เฮ่าหรัน
“คุณล่าม รบกวนทูลองค์หญิงของพวกคุณด้วย บอกว่าสะใภ้ของตระกูลเย่มีเซี่ยชีหรั่นเพียงคนเดียวเท่านั้น ต่อให้เธอตั้งท้องหรือคลอดลูก ก็ไม่มีวันได้รับการยอมรับจากตระกูลเย่ และบอกเธอด้วยว่า ที่นี่ไม่ต้อนรับเธอ”เย่เฮ่าหรันเอ่ยเสียงทุ้ม
การที่เขาจะพูดเช่นนี้ มันอยู่ในความคาดเดาของเย่เชินหลิน
เขารู้นิสัยของบิดาดี ไม่มีทางยอมร่วมแสดงละครฉากนี้กับเขาอย่างแน่นอน
และเพราะรู้ว่าพวกเขาจะปฏิบัติต่อเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยเช่นนี้ เขาจึงจงใจให้เธอมา เพื่อจะให้เธอได้รู้ว่า อย่าหวังที่จะเข้ามาในตระกูลเย่
เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยฟังคำพูดของเย่เฮ่าหรันไม่ออก แต่ทว่าขณะที่เย่เฮ่าหรันพูดนั้นได้ชำเลืองไปมองเซี่ยชีหรั่นอย่างเมตตาแวบหนึ่ง ปฏิกิริยานี้ได้บ่งบอกทุกสิ่งแล้ว เธอไม่มีทางที่จะเดาความหมายของเขาไม่ออก
ล่ามเองก็โกรธมาก นับตั้งแต่ที่เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยก้าวเข้ามาในบ้านก็ถูกตระกูลเย่หมางเมินใส่ และตอนนี้ประธานเย่ผู้นี้ก็ประกาศกร้าวอีกว่าไม่ต้อนรับ
ตามหลักแล้วเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยควรจะสมรสกับลูกหลานของผู้นำประเทศ แต่เธอยอมสละฐานันดรศักดิ์ลงมาสมรสด้วย ทว่าตระกูลเย่กลับไม่ยินดี ล่ามก็ต้องรู้สึกไม่พอใจแทนเจ้านายของตนอยู่แล้ว
เพราะฉะนั้นคราวนี้เธอจึงแปลตามที่เขาพูดอย่างถูกต้องทุกประโยค พลางคิดในใจว่า จะให้เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยแสดงอำนาจให้ตระกูลเย่ดูสักหน่อย ยิ่งใหญ่มาจากไหนกัน หากองค์หญิงจะสมรส แค่เลือกใครสักคนมาก็มีฐานะสูงส่งกว่าพวกเขาแล้ว
ทันทีที่เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยได้ฟัง สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปทันที
เธอจ้องมองเย่เชินหลินอย่างเยือกเย็นสุดๆ ถามเขา“หมายความว่าไง คำพูดของคุณพ่อคุณเป็นตัวแทนคุณหรือ คุณจะเชื่อฟังคุณพ่อของคุณ ตัดขาดความสัมพันธ์กับฉันหรือ”
เย่เชินหลินไม่ได้เอ่ยตอบ เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยลุกพรวดขึ้น พูดตอกหน้าเขาไปประโยคหนึ่ง“เห็นทีครอบครัวคุณไม่ต้อนรับฉันจริงๆ ตอนนี้ฉันต้องการให้คุณยืนยันจุดยืนให้ชัดเจนต่อหน้าทุกคน คุณเลือกเอาจะเชื่อฟังพ่อแม่ของคุณและกลับไปคืนดีกับเธอ หรือไม่ก็ตัดขาดความสัมพันธ์กับพ่อแม่ของคุณ ไม่ไปมาหาสู่กันอีกตลอดชีวิต”
อันที่จริงเวลาสองคนนี้คุยกัน ไม่จำเป็นต้องแปล แต่ล่ามกลับพูดขึ้นต่อหน้าทุกคน“องค์หญิงของพวกฉัน ให้คุณชายทำการเลือกระหว่างพ่อแม่และเธอ”
เย่เฮ่าหรันจ้องหน้าลูกชายตนเองนิ่ง อันที่จริงในใจเขารู้ดีอยู่แล้วว่าเย่เชินหลินจะทำอย่างไร
ลูกชายนั้นไม่เหมือนตน เขาเป็นคนที่รู้รุกรู้รับ เพื่อบรรลุเป้าหมายที่เขาต้องการ เขาอาจจะยอมให้ตนเองลำบากก่อนชั่วคราว ไม่เหมือนตนที่มีนิสัยยอมหักไม่ยอมงอ
แต่เย่เฮ่าหรันก็เข้าใจ ลูกชายของเขานั้นไม่ง่ายเลย เขาเองก็อยากหักแต่ไม่งอ แต่เขาแบกรับภาระหน้าที่ไว้มากมายขนาดนั้น ที่เขายอมกัดฟันอดกลั้นไว้ก็เพื่อพ่อแม่เพื่อผู้หญิงของเขา
เย่เชินหลินเป็นคนหยิ่งทะนงตั้งแต่เด็ก ไม่เคยยอมก้มหน้าให้ใครมาก่อน
เย่เฮ่าหรันสงสารลูกจับใจ แต่เขากลับช่วยอะไรลูกในเรื่องนี้ไม่ได้เลย
ในใจของฝู้เฟิ่งหยีก็เจ็บปวดไม่แพ้กัน ที่เห็นลูกชายของตนถูกผู้หญิงคนอื่นบีบบังคับถึงเพียงนี้ แต่เธอเองก็ช่วยอะไรไม่ได้เช่นกัน ไม่อยากพูดหรือทำอะไรพร่ำเพรื่อ เป็นการเพิ่มความวุ่นวายให้ลูกเปล่าๆ
ดังนั้นเธอจึงได้แต่นั่งนิ่งอยู่อย่างนั้น ฟังว่าเย่เชินหลินจะพูดอย่างไร ถึงแม้ว่าสิ่งที่เขาจะพูดนั้นแทบไม่มีอะไรต้องสงสัยเลยก็ตาม
“คุณพ่อ คุณแม่ พวกท่านยอมรับเธอไม่ได้จริงๆหรือครับ แบบนี้มันทำให้ผมลำบากใจมาก”เย่เชินหลินพูดแบบนี้ออกมาประโยคหนึ่งอย่างเสแสร้ง เย่เฮ่าหรันชี้จมูกของเขา พลางเอ่ยขึ้นอย่างเยือกเย็น “ไม่มีอะไรต้องลำบากใจ ลูกสะใภ้ของตระกูลเย่มีเพียงคนเดียว ก็คือเซี่ยชีหรั่น แต่ถ้าแกยังยืนยันที่จะยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนนี้ ก็ไสหัวออกไปซัก และอย่ากลับมาอีก”
“ก็ได้ งั้นอย่าหาว่าลูกอกตัญญูก็แล้วกัน หย่าฮุ่ย เราไปกัน”เย่เชินหลินกุมมือเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยเอาไว้ เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยมองหน้าเย่เฮ่าหรันและฝู้เฟิ่งหยีอย่างเย่อหยิ่ง และเหลือบไปมองเซี่ยชีหรั่นอย่างเหยียดหยามอีกทีหนึ่ง ก่อนจะเดินออกไปพร้อมกับเย่เชินหลินด้วยรอยยิ้มแห่งชัยชนะที่หยิ่งยโส
หลังจากที่พวกเขาออกไปแล้ว เย่เฮ่าหรันก็ทิ้งตัวนั่งลง ทว่าความโกรธยังคงไม่หาย
เห็นหน้าเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยทีไรเขาก็จะรู้สึกโมโห เซี่ยชีหรั่นและฝู้เฟิ่งหยีเกลี้ยกล่อมเย่เฮ่าหรันอยู่นานสองนาน และให้เขาทานยาอีกด้วย จึงสามารถทำให้เขาสงบสติอารมณ์ลงได้
หลังจากที่เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยขึ้นรถแล้วก็นั่งพิงพนักอยู่เบาะหลัง ทว่าจุๆกลับขมวดคิ้วแน่นพลางลูบท้องไปมา เย่เชินหลินรีบเอ่ยถามอย่างห่วงใย“เป็นอะไร ไม่สบายท้องหรือ”
“อืม อาจเป็นเพราะเมื่อคืนหนักเกินไปหน่อย”เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยเอ่ย
“ผมบอกคุณแล้ว ว่าอย่าเร่าร้อนเกินไป ต้องเพลาๆลงบ้าง คุณก็ไม่ยอมเชื่อฟัง”เย่เชินหลินตำหนิเธอ ราวกับสามีคนหนึ่งที่ห่วงใยภรรยามาก
“คงต้องไปโรงพยาบาล ผมจะพาคุณไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้”นี่คือแผนการของเย่เชินหลินอยู่แล้ว ที่เขาให้ต้าหลัวกระทำอย่างรุนแรง ก็เพื่อให้เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยรู้สึกไม่สบายตัว
วันนี้เขาก็ถือโอกาสบอกว่าจะพาเธอไปโรงพยาบาล ซึ่งทางโรงพยาบาลได้เตรียมการไว้เรียบร้อยแล้ว
ทันทีที่เธอไปถึงโรงพยาบาล เด็กคนนี้ก็จะแท้ง ปัญหาที่ไม่ควรมีก็จะจบลงชั่วคราว
นอกจากนี้ ทางประเทศฝานหลาย ข้อมูลบางส่วนของเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยก็อยู่ในกำมือของเขาแล้ว เพียงแต่ยังไม่ถึงเวลาที่เหมาะสมนัก อีกสักระยะหนึ่ง เขาก็มั่นใจว่าจะสามารถทำให้เธอไม่มีเวลามาสนใจเรื่องรักๆใคร่ของหนุ่มสาวอีก
“ไม่เป็นไร เจ็บแค่แป๊บเดียวก็หายแล้ว ฉันไม่ไว้ใจการแพทย์ของประเทศพวกคุณ ต่อให้ไป ก็ต้องไม่ใช่ที่นี่”จากนั้นเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยก็บอกว่าล่ามประจำตัวว่า “เธอแจ้งให้หมอหมี่ซือถูมาที่นี่เดี๋ยวนี้ บอกให้เขารีบนั่งเครื่องบินส่วนตัวมา”
“เพคะ องค์หญิง”
“เย่ คุณถอดเสื้อมาให้ฉันใส่เถอะ ฉันรู้สึกหนาวเล็กน้อย”เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยเอ่ยต่อ
เย่เชินหลินสั่งให้คนปิดแอร์ แต่เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยก็ยังบอกว่าหนาว เขาจึงถอดเสื้อคลุมออกมา
เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยแอบมองแขนของเขาแวบหนึ่ง เมื่อคืนพอได้ฟังที่ส้งหลิงหลิงพูด ตอนขึ้นเตียง เธอจึงจงใจสังเกตเล็กน้อย แต่เหมือนว่าคนที่ขึ้นเตียงกับเธอตอนนั้น ไม่ใช่เย่เชินหลินจริงๆ
คราวที่แล้วบนยอดเขา เนื่องจากเธอมีโอกาสสัมผัสกับเย่เชินหลินน้อย จึงไม่คุ้นเคยกับกลิ่นกายของเขา และไม่คุ้นเคยกับเรือนร่างของเขาด้วย
ช่วงนี้โอกาสที่พวกเธออยู่ด้วยกันมีมากขึ้น เธอเองก็คุ้นเคยกับเขามากยิ่งขึ้นเช่นกัน
เธอจงใจทิ้งรอยข่วนไว้บนแขนของผู้ชายคนนั้น เมื่อเธอเห็นบนแขนของเย่เชินหลินในตำแหน่งที่ใกล้เคียงกันก็มีรอยข่วน จึงอดไม่ได้ที่จะสงสัย หรือว่าส้งหลิงหลิงยัยผู้หญิงคนนั้นหลอกเธองั้นหรือ
ความจริงแล้ววันนี้ท้องของเธอไม่ได้ปวดเลยสักนิด แต่ที่เธอตั้งใจสั่งให้คนเรียกแพทย์ในพระองค์มา ก็เพื่อหาวิธีเอาน้ำคร่ำของเธอไป และเปรียบเทียบกับDNAของเย่เชินหลิน
เธอไม่มีทางให้ส้งหลิงหลิงหลอกใช้ง่ายๆ และไม่มีทางให้เย่เชินหลินใส่ความง่ายๆด้วย
และเธอก็ต้องทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพราะเย่เชินหลินก็เป็นคนฉลาด เธอจะไม่ให้เขาจับพิรุธได้
ซึ่งแน่นอนว่าเย่เชินหลินสังเกตเห็นที่เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยมองแขนของตนแล้ว เมื่อวานต้าหลัวรายงานเขาแล้ว ฉะนั้นเขาเองก็ได้ข่วนรอยข่วนหนึ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงกับของเขา
“นี่ก็คือผลงานชั้นยอดของคุณ แม่แมวป่า”เย่เชินหลินยักคิ้วยิ้มเจ้าเล่ห์ เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยแนบข้างหูเขาพร้อมกับเอ่ยขึ้น “คืนนี้ฉันจะทิ้งผลงานชั้นยอดบนกายคุณมากกว่านี้อีก”
“ท้องก็เจ็บแล้ว เพลาๆลงหน่อย”
“เฮ้อ ตอนนี้ไม่อิสระเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ต้องรออีกนานแค่ไหนเนี่ยกว่าเด็กคนนี้จะออกมา”เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยถอดถอนใจ
เย่เชินหลินพูดคุยกับเธอไปด้วย พลางสายตาก็แอบชำเลืองไปมองกระจกหลังในรถ เขาอยากมองเซี่ยชีหรั่นอีกเหลือเกิน แต่เธอคงไม่ออกมาจากบ้านเร็วขนาดนี้หรอกมั้ง
ยัยตัวเล็ก ฉันพาเขาออกมาแบบนี้ ในใจเธอจะคิดยังไงนะ
ยังจะรอฉันอย่างยึดมั่นเหมือนที่เธอได้พูดไว้คราวที่แล้วไหม
ในคืนนั้นแพทย์ในพระองค์ของเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยก็ได้รีบเดินทางมาถึง เนื่องจากต้องทำการตรวจให้แก่องค์หญิง จึงได้ให้ทุกคนออกไป
เขาได้แอบเจาะน้ำคร่ำของเจ้าหญิงออกมา ทุกอย่างได้กระทำอย่างลับๆไม่ให้ใครรู้
หลังจากที่บอกความลับไป ส้งหลิงหลิงก็รู้สึกกระวนกระวายใจอยู่ไม่สุขตลอดเวลา ไม่รู้ว่าเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยเชื่อที่เธอบอกไหม จะทรยศเธอไหม
“เป็นไงบ้าง ลูกไม่เป็นไรใช่ไหม”เย่เชินหลินถามเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยอย่างห่วงใย
“ก็ดีค่ะ แต่คุณหมอหมี่ซือถูบอกว่าต้องพักผ่อนให้มากๆ จะออกกำลังกายรุนแรงมากไม่ได้แล้ว ฉันว่าพักผ่อนที่นี่สักสองวัน แล้วคุณกลับฝานหลายกับฉันเถอะ”
“อืม ไม่มีปัญหา”เย่เชินหลินพยักหน้า อีกทั้งยังจูบหน้าผากของเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยอีกเล็กน้อย
เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยส่งยิ้มให้เขาอย่างอ่อนโยน ดูแล้วไม่ได้แตกต่างอะไรจากเมื่อก่อนเลย
เย่เชินหลิน นึกไม่ถึงเลยว่านายจะส่งคนชั้นต่ำอย่างนั้นมาร่วมเตียงกับฉัน และยังมีความเป็นไปได้สูงที่ฉันจะตั้งท้องลูกของเขา
หากผลออกมาว่าใช่ ฉันจะให้นางผู้หญิงคนนั้นตายตามลูกของฉัน
แพทย์ในพระองค์ได้เดินทางกลับประเทศตั้งแต่วันที่สองแล้ว หลังจากกลับประเทศเขาก็ได้แอบติดต่อเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยผ่านล่ามอย่างลับๆ เย่เชินหลินเคยอยู่ที่ฝานหลาย การจะหาเส้นผมของเขาไม่ใช่เรื่องยาก
และเพียงไม่กี่วัน เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยก็ได้รับผลการตรวจแล้ว
และไม่ต้องสงสัยเลย เด็กไม่ใช่ลูกของเย่เชินหลิน
เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยหรี่ตาลงอย่างเยือกเย็น พลางคิดในใจอย่างเคียดแค้น:เย่เชินหลิน นายฉลาดมาก หลอกฉันอยู่ได้ตั้งนาน
ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคนที่ขึ้นเตียงกับฉันไม่ใช่นาย แต่นายคิดว่านายจะสามารถฉลาดกว่าฉันตลอดไปงั้นหรือ
นายคิดว่าการเป็นเจ้าหญิงของฉันมันเป็นเปล่าๆงั้นหรือ คิดว่าฉันเป็นพวกหลงผู้ชายจริงๆงั้นหรือ นายประเมินฉันต่ำเกินไปแล้ว
เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยใช้วิธีพิเศษของตนติดต่อกับองครักษ์ของเธอ ให้พวกเขาเตรียมตัวให้พร้อม เธอและเย่เชินหลินจะนั่งเครื่องกลับฝานหลายในวันรุ่งขึ้น
“หลังจากที่ฉันขึ้นเครื่องไปแล้ว พวกนายจัดการเซี่ยชีหรั่นได้เลย คราวนี้ ไม่ต้องใช้ปืนยาสลบ ต้องใช้ปืนจริงกระสุนจริง ฉันต้องการให้มันตายทันที”
……
ได้พบกับเย่เชินหลินในบ้านตระกูลเย่เพียงครู่เดียวเท่านั้น พวกเธอยังไม่ทันได้คุยอะไรกันด้วยซ้ำ ก็ต้องจากกันไปแล้ว
จากความตื่นเต้นและเฝ้าคอยก่อนพบเจอของเซี่ยชีหรั่น จนมาถึงความรู้สึกยากที่จะสงบเมื่อได้พบเจอ และต่อมาคือความรู้สึกผิดหวังและเศร้าโศกอย่างสุดขีด
หลังจากที่ดูแลเย่เฮ่าหรันเรียบร้อยแล้ว เธอก็ออกจากตระกูลเย่มา และขึ้นไปบนรถของหลี่เหอไท้
หลี่เหอไท้เห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ รอยยิ้มนั้นช่างฝืนกว่าปกติไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่
มองแวบเดียวเขาก็รู้แล้ว ว่าเธอไม่อยากจากเย่เชินหลินไป