สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 917 สาวใช้ตัวแสบ 821

ตอนที่ 917 สาวใช้ตัวแสบ 821
“คุณไปเถอะ ดึกขนาดนี้แล้ว ลูกถูกทิ้งไว้คนเดียวในสถานกักกันอันหนาวเหน็บ น่าสงสารเกินไปแล้ว” พูดถึงสถานการณ์ของเซี่ยชีหรั่น จ้าวเหวินอิงก็น้ำตาคลออย่างอดไม่ได้อีกครั้ง เสียงก็สะอึกสะอื้นนิดหน่อย
จงหวีฉวนมีอารมณ์อยู่บ้าง คิดว่าเซี่ยชีหรั่นและจ้าวเหวินอิงตอนสาวๆ หน้าตาแทบเหมือนกันทุกประการ นั่นคือลูกสาวแท้ๆ ของเขา ถ้าเธอเชื่อฟังเขา เขาจะเล่นงานเธอหนักขนาดนี้ทำไม?
เขาเกลียดที่เธอรักเย่เชินหลิน เย่เชินหลินเจ้าเด็กชั่วนั่นประลองฝีมือกับเขาอย่างลับๆ ในช่วงนี้
ถึงแม้เขาจะทำให้เย่เชินหลินลำบากมาก แต่เขาเองก็โดนเจ้าเด็กนั่นทรมานไม่น้อย
เขาก็แน่ใจแล้ว ถ้าเขาไม่สนใจเล่นงานเซี่ยชีหรั่นมากที่สุด ก็ไม่มีทางปราบเจ้าเด็กนั่นได้เลย ตอนนี้ใกล้เปลี่ยนรอบผู้นำขึ้นเรื่อยๆ แล้ว เขาไม่มีเวลามาเอื่อยเฉื่อยอีก เขาต้องทำให้สถานการณ์อันซับซ้อนนี้สำเร็จโดยเร็วที่สุด
ตอนนี้ผู้สนับสนุนของเย่เฮ่าหรันเยอะกว่าเขามาก เย่เชินหลินยังแอบพูดถึงพ่อเพื่อหาทาง การเคลื่อนไหวของเขา จงหวีฉวนก็เห็นแล้วเช่นกัน
ในด้านทรัพยากรทางการเงิน จงหวีฉวนด้อยกว่าตระกูลเย่ ตระกูลเย่มีบริษัทฝู้ซื่อสนับสนุนอยู่ เย่เชินหลินได้ทุ่มเงินมหาศาลเพื่อให้ได้รับชัยชนะ ในส่วนนี้เขาสู้เขาไม่ได้เลย
“มีอะไรจะฝากฉันบอกเธอไหม? ” จงหวีฉวนถามจ้าวเหวินอิง
“บอกเธอว่าไม่ต้องกังวล ฉันจะหาวิธี บอกเธอว่าฉันเชื่อใจเธอ ไม่ว่าเธอจะมีหลักฐานยืนยันมากแค่ไหนฉันก็เชื่อใจเธอ เชื่อใจลูกสาวฉัน! อีกอย่างให้เธอเข้มแข็งเข้าไว้”
“อืม” จงหวีฉวนพยักหน้า
“ถ้าคุณสามารถอำนวยความสะดวกให้เธอฉันจะขอบคุณคุณ อย่าให้เธอหนาว อย่าให้เธอหิว อย่าให้ใครมารังแกเธอ” จ้าวเหวินอิงพูดถึงตรงนี้แล้วก็ควบคุมน้ำตาไว้ไม่อยู่อีกแล้ว
กำชับซ้ำๆ กำชับแล้วกำชับอีก เธอก็ไม่วางใจ
ถ้าให้เธอไปอยู่เป็นเพื่อนลูกสาวก็คงจะดีมาก น่าเสียดายที่เธอรู้ว่าสถานการณ์ในปัจจุบันมันเป็นไปไม่ได้เลย
“ไม่ต้องเป็นห่วง ไม่มีใครกล้ารังแกเธอ ฉันจงใจให้ผู้คนรู้แล้วว่าเธอคือลูกสาวฉัน พวกเขาจะใจกล้าไม่ดูแลลูกสาวฉันให้ดีเหรอ? ” จงหวีฉวนเดินไปด้านหน้าจ้าวเหวินอิง ยื่นแขนออกไปพยายามจะตั้งใจกอดปลอบเธอ
จ้าวเหวินอิงรู้จุดประสงค์ของเขา รีบหลีกเลี่ยงและเดินไม่กี่ก้าวออกประตูไป
จงหวีฉวนไม่ได้ตามไป เป้าหมายเขาสำเร็จแล้ว ตอนนี้เขาแค่ต้องทำงานเซี่ยชีหรั่นเท่านั้น
เซี่ยชีหรั่นถูกนำตัวไปที่สถานกักกันเหมือนที่จงหวีฉวนพูดจริงๆ เบื้องบนมีคำสั่งว่าเธอเป็นลูกสาวคณะกรรมการจังหวัด และเป็นลูกสะใภ้ของประธาน ดังนั้นจะต้องรับประกันความปลอดภัยของเธอ
รับประกันอย่างไร? หนึ่งต้องให้ห้องเดี่ยวเธอ สองคือส่งคนไปเฝ้าประตูเธอให้มากขึ้น
พวกเขาเตรียมห้องนอนที่ดีที่สุดกับเธอ ไม่ว่าจะดีแค่ไหน การสูญเสียอิสรภาพก็ไม่ได้รู้สึกดี
เซี่ยชีหรั่นนั่งอยู่บนเตียงในห้องกักกัน สักพักก็เป็นห่วงพ่อ สักพักก็เป็นห่วงเย่เชินหลิน
พ่อยังดี เธอยังมีพ่อและหลี่เหอไท้ดูแลอยู่ ถึงแม้จะอารมณ์ไม่ดี อย่างน้อยก็ไม่เป็นอะไร
คนที่เธอกังวลมากที่สุดคือเย่เชินหลิน แผลเขายังไม่หายดี เดาว่าตอนนี้เขาต้องรีบมาที่ตงเจียงเป็นแน่
เขาทึ่มขนาดนั้น คราวที่แล้วเพื่อช่วยชีวิตเธอ แม้แต่ชีวิตก็ไม่เอาแล้ว ตอนนี้ถ้ารู้ว่าเธอถูกใส่ร้าย ไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไรบ้าง
เซี่ยชีหรั่นกลัวมากจริงๆ กลัวว่าเขาจะสะเทือนใจขึ้นมาแล้วจะทำเรื่องที่เป็นอันตรายและเรื่องที่ไม่แยกแยะผิดชอบชั่วดี
เธอไม่อยากให้เขาไปเจอหน้าจงหวีฉวนตัวต่อตัวเช่นกัน เธอเกลียดพ่อเธอแค่ไหนก็ไม่อยากให้พ่อของเธอตายในน้ำมือคนที่ตัวเองรักที่สุด
ขณะที่จงหวีฉวนรีบไปที่สถานกักกัน เย่เฮ่าหรันสองสามีภรรยาก็รู้เรื่องนี้เช่นกัน
“จงหวีฉวนไอ้ชั่วนี่! มันต้องเป็นคนทำแน่!” เย่เฮ่าหรันโกรธจนตัวสั่น หายใจไม่ออก เป็นลมไปแล้ว โชคดีที่เหยนชิงเหยียนอยู่ในบ้าน รีบส่งจงหวีฉวนไปส่งโรงพยาบาล
ฝู้เฟิ่งหยีด้านหนึ่งเป็นห่วงลูกสะใภ้ อีกด้านหนึ่งก็เป็นห่วงสามี
ตอนแรกอยากบอกเย่เชินหลินว่าพ่อเกิดอุบัติเหตุ เมื่อรู้ว่าตอนนี้เขาจะรีบไปช่วยเซี่ยชีหรั่นก่อน เธอจึงไม่บอก
โรคชราของเย่เฮ่าหรันกำลังแย่ลงเรื่อยๆ ทานยาเพื่อรักษามันอยู่เสมอ ยังสามารถทำงานได้ตามปกติ เพียงเพราะไม่โกรธ
คราวนี้โกรธไม่น้อย โชคดีที่โรงพยาบาลเข้าใจสถานการณ์เขา และบ้านก็อยู่ใกล้โรงพยาบาล จึงไม่เกิดเรื่องร้ายแรง
“ถึงอย่างนั้นคุณก็ต้องอยู่โรงพยาบาลเพื่อสังเกตการณ์” คุณหมอพูด
“สังเกตการณ์อะไร? ฉันมีเรื่องสำคัญต้องทำ! ” เย่เฮ่าหรันไม่ยอมเข้ารับการรักษา ฝู้เฟิ่งหยีทำได้เพียงพูดปลอบเขาอย่างนุ่มนวล “ฉันรู้ว่าคุณร้อนใจ แซ่จงมันจงใจเล่นงานคุณ มันจับผิดชีหรั่นของเรา มันชั่วร้ายเลวทรามมาหลายปีแล้ว คุณก็ไม่ใช่จะไม่รู้ คุณไปคุยกับมันจะมีประโยชน์อะไร? มันก็จะปัดความรับผิดชอบทั้งหมดไม่ใช่เหรอ มันเป็นเรื่องยากที่เราจะพบหลักฐานว่ามันมีส่วนเกี่ยวข้อง คุณดูแลตัวเองให้ดี ถ้าคุณโกรธจนตาย นั่นคือสิ่งที่มันอยากเห็นนะ”
“ไม่ได้! ชีหรั่นได้รับความไม่ยุติธรรมแบบนี้ก็เพราะฉัน ได้ยินว่าเธอถูกขังในสถานกักกัน นั่นมันที่ไหน?”
“ไม่มีอะไรหรอก ตาแก่ คุณดูแลร่างกายให้ดี ใครๆ ก็รู้สถานะของเธอ แม้ในสถานกักกันก็ไม่มีใครกล้าทำให้เธอลำบากใจ อีกอย่างยังมีเย่เชินหลินด้วย เขาไม่มีทางเมินเฉยที่เซี่ยชีหรั่นถูกใส่ร้ายหรอก ฉันไม่ได้ว่าคุณนะ คุณว่องไวและจัดการได้ไม่เท่าเขา ให้เขาทำเถอะ คุณดูแลตัวเองให้ดี จะได้ทำให้เขาไม่ต้องกังวล”
คำพูดเกลี้ยกล่อมทำให้เย่เฮ่าหรันสงบลง แต่เขาก็ยังโทรหาเลขา ให้เขาใส่ใจกับคดีเซี่ยชีหรั่น ห้ามให้ใครมาลงโทษเธอภายใต้หลักฐานที่ยังไม่แน่ชัด และห้ามใช้วิธีพิเศษเพื่อบังคับให้สารภาพ
จิ่วจิ่วก็ได้ยินเรื่องนี้เช่นกัน รีบร้อนจนเหมือนมดบนหม้อไฟ น่าเสียดายที่เธอไม่มีทางช่วยเซี่ยชีหรั่นได้
เธอถูกกักขัง แม้แต่โทรศัพท์ก็โทรไม่ได้ เธอแค่เดินไปเดินมาในห้องผู้ป่วยเท่านั้น
กลัวว่ายิ่งทำให้เย่เฮ่าหรันหงุดหงิด เหยนชิงเหยียนลากจิ่วจิ่วออกไปแล้ว
แวดวงชั้นสูงของตงตงเจียงเมื่อมีสัญญาณของปัญหาอะไร ข่าวก็จะแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งเจตนารมณ์ของจงหวีฉวน ข่าวจากสื่อก็รวดเร็วเช่นกัน
แค่ไม่กี่ชั่วโมง รายงานเกี่ยวกับเซี่ยชีหรั่นที่ตกเป็นผู้ต้องสงสัยคดีฆาตกรรมและความสัมพันธ์ของเธอกับโม่เสี่ยวจุนในอดีตเผยแพร่ออกมาในสื่อหลัก
พอไห่ลี่หมินรู้ข่าวนี้ ก็รีบวางงานที่กำลังทำทันที รีบออกไปจากห้องทำงาน
วิ่งไปด้วยโทรหาเย่เชินหลินไปด้วย
“เชินหลิน ชีหรั่นเป็นไงบ้าง? ได้ยินว่าเธอถูกขังในสถานกักกัน นายอ่านรายงานของสื่อหรือยัง อย่าไปฟังเรื่องไร้สาระพวกนั้น! ”
เมื่อก่อนเย่เชินหลินปฏิบัติกับเซี่ยชีหรั่นอย่างไร สงสัยเธอ กักขังเธอ เรื่องราวพวกนี้ไห่ลี่หมินก็รู้เช่นกัน
เขาเป็นห่วงเย่เชินหลินคนใจแคบจริงๆ ผู้ชายน่ะ ไม่มีใครชอบผู้หญิงตัวเองเกี่ยวข้องกับผู้ชายคนอื่นหรอก
เขาและหลินหลิงยังไม่มีความสัมพันธ์แบบชายหญิง เมื่อคิดว่าเธอมีความสัมพันธ์กับชายอื่น เขาก็ไม่สามารถสงบได้ อารมณ์ของเย่เชินหลินก็ยิ่งไม่สามารถคาดเดาได้
ตอนนี้เซี่ยชีหรั่นหมดหนทางอย่างมากในสถานกักกัน ไห่ลี่หมินคิดแล้วก็รู้สึกสงสาร ถ้าตอนนี้เย่เชินหลินไม่เชื่อใจเธอ นั่นเป็นการโรยเกลือบนแผลเธอไม่ใช่เหรอ จะยิ่งแย่กว่าเดิมไหม?
“ฉันกำลังรีบไปตงเจียง เธอถูกใส่ร้าย ฉันรู้แล้ว” เย่เชินหลินพูดเสียงหนักอึ้ง
ระหว่างทาง หลินต้าฮุยก็โทรมาแล้ว บอกเรื่องที่เซี่ยชีหรั่นถูกนำตัวไปยังสถานกักกันแล้วเช่นกัน
เมื่อนึกถึงสาวน้อยของเขาเผชิญกับผนังสีขาวสี่ด้านเพียงลำพัง และถูกกล่าวหาว่าเป็นฆาตกรอีก หัวใจเธอจะรู้สึกแย่แค่ไหน หัวใจเย่เชินหลินถูกบีบเข้าหากันแน่นๆ อีกครั้ง
เขาไม่สนใจแผลบนร่างกายเลย อยากกลับไปพบเธอทันที ปลอบเธอ ให้เธอรู้ว่าเธอมีเขาอยู่เคียงข้าง เขาจะปกป้องเธอเสมอ
“ฉันก็จะกลับไปเหมือนกัน ฉันว่าไอ้แก่ชั่วมันจะทำได้ดีแค่ไหนก็ต้องมีข้อบกพร่อง เชินหลิน ร่างกายนายบาดเจ็บ นายต้องทำในสิ่งที่นายทำได้นะ” ไห่ลี่หมินกำชับ เย่เชินหลินตอบอืมแล้ววางสายไป
ระหว่างถูกคุมขังในสถานกักกันไม่อนุญาตให้เยี่ยม แน่นอนว่ากฎระเบียบเหล่านี้ไม่มีประโยชน์สำหรับผู้มีอำนาจบางคน
คนที่เฝ้ายามกลางคืนเปิดประตูให้จงหวีฉวน เขาทำหน้าจริงจังเม้มริมฝีปากเดินเข้าไปในห้อง
เซี่ยชีหรั่นได้ยินเสียง คิดว่าเย่เชินหลินมา ถึงในใจจะรู้ว่าเย่เชินหลินอาจจะเข้ามาไม่ได้หรอก เธอก็ยังอดไม่ได้ที่จะรู้สึกคาดหวังอย่างรุนแรง
เมื่อเห็นว่าคนที่มาคือจงหวีฉวน เธอก็ทำสีหน้าหนักอึ้ง รีบพูดขึ้นทันที “ฉันไม่อยากเจอคุณ ได้โปรดออกไป!”
“ชีหรั่น พ่อมาหาลูก เรามาคุยกันหน่อย” จงหวีฉวนพูด
“พ่อเหรอ? ” เซี่ยชีหรั่นแค่นหัวเราะ ถามเขา “คุณคิดว่าคุณทำเรื่องพวกนี้ เป็นสิ่งที่พ่อคนหนึ่งทำได้ลงเหรอ? ตั้งแต่นี้เป็นต้นไปฉันไม่คิดว่าคุณเป็นพ่อฉันอีกแล้ว ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับคุณ ในเมื่อคุณทำให้ฉันกลายเป็นฆาตกร ฉันก็เป็นฆาตกรแล้ว คุณจะคุยอะไรกับฆาตกร?”
“ฆาตกรอะไรกัน? นี่มันยังสอบสวนไม่สำเร็จไม่ใช่เหรอ? ” จงหวีฉวนพูดและหันศีรษะให้ผู้คุมออกไป สิ่งที่เขาจะพูดไม่สะดวกให้คนอื่นฟัง
“สอบสวนเสร็จหรือไม่เสร็จก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ? คุณทำหลักฐานทั้งหมดแล้ว แค่ประโยคเดียวของคุณ ฉันก็จะถูกตัดสินลงโทษทันที แต่ฉันคิดว่าเพราะคุณยอมรับต่อหน้าหลายคนแล้วว่าฉันเป็นลูกสาวคุณ คุณคงไม่อยากมีลูกสาวเป็นฆาตกรใช่ไหมล่ะ? คุณทำแบบนี้ต้องการจะทำอะไร? ”
คำพูดเซี่ยชีหรั่นที่รุนแรงแบบนี้ จงหวีฉวนก็ไม่ได้เจอฝีปากของเซี่ยชีหรั่นเป็นครั้งแรกเช่นกัน
เขาก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าว นั่งเก้าอี้ พูดขึ้นด้วยหน้าหนักอึ้ง “เก็บท่าทีนี้ของเธอเอาไว้ ฉันมาเพราะเป็นห่วงเธอ อยากดูสถานการณ์ของเธอหน่อย และได้รับการฝากฝังทั้งหมดของแม่เธอด้วย”
ได้ยินพูดถึงแม่เธอ อารมณ์ของเซี่ยชีหรั่นก็ไม่ได้สะเทือนใจมากขนาดนั้น แต่เธอยังคงทำหน้าเฉยเมยให้กับพ่อที่ทำให้เธอสูญเสียอิสรภาพ
“แม่ฉันเป็นไงบ้าง? ต้องเป็นห่วงฉันแน่ๆ เธอยังสบายดีไหม? ”
ผู้หญิงใจอ่อนเหมือนกันหมด!
จงหวีฉวนรู้สึกว่าสองแม่ลูกคู่นี้ใจอ่อนเหมือนกัน แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน ยิ่งพวกเธอเป็นห่วงอีกฝ่ายมากเท่าไรก็ยิ่งใช้ประโยชน์ง่ายขึ้นเท่านั้น