สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 954 สาวใช้ตัวแสบ 858

ตอนที่ 954 สาวใช้ตัวแสบ 858
“คุณแม่คะ” เซี่ยชีหรั่นพูดเบาๆ เธอไม่รู้ว่าฝู้เฟิ่งหยีมีธุระเร่งด่วนอะไรถึงได้โทรหาเธอแต่เช้า
“ชีหรั่น สองวันนี้แม่จะไปขอพรที่วัดเนียงเนียง เดี๋ยวแม่จะขอลูกให้เธอกับเชินหลินด้วยนะ” ฝู้เฟิ่งหยีเล่าความตั้งใจของเธอให้เซี่ยชีหรั่นฟัง
“ค่ะ คุณแม่” เซี่ยชีหรั่นไม่รู้ว่าจะทำภารกิจที่ยากลำบากนี้ให้สำเร็จได้อย่างไร
“โอเค งั้นแม่ไปเตรียมตัวก่อนนะ” ฝู้เฟิ่งหยีกดวางสายลง เธอไม่ได้เป็นคนเชื่อในโชคลางอย่างไร แต่เพื่อที่จะได้อุ้มหลานฝู้เฟิ่งหยีสามารถทำได้ทุกอย่าง
เซี่ยชีหรั่นนั่งเหม่อลอยอยู่บนเตียง ดูเหมือนว่าช่วงนี้เธอจะตกหลุมรักการเหม่อลอยแบบนี้ซะแล้ว
ผ่านไปไม่นานหลังจากฝู้เฟิ่งหยีวางสายลง จิ่วจิ่วก็ได้โทรหาเธอ
“ชีหรั่น เป็นไงบ้าง คิดถึงฉันบ้างไหม?” จิ่วจิ่วพูดเสียงดังและเซี่ยชีหรั่นสามารถนึกภาพสีหน้าอันได้ใจของเธอได้ในขณะที่พูด ดูเหมือนว่าคุณเหยนชิงเหยียนดูแลสาวบ๊องคนนี้ได้อย่างดี
“ยัยบ๊องเอ้ย ไหนบอกมาสิว่าพวกเธอเที่ยวกันถึงไหนแล้ว?” เซี่ยชีหรั่นดุว่าและลุกขึ้นไปเปิดผ้าม่านให้แสงแดดจากภายนอกส่องเข้ามา
“น่าเสียดายจริงๆ ที่เธอไม่ได้มาด้วย”
“จะเสียดายอะไรล่ะ?” เซี่ยชีหรั่นอยากรู้ว่าอะไรทำให้ยัยบ๊องจิ่วจิ่วคนนี้เที่ยวจนหลงลืมตัวเองขนาดนี้
“เราไปเที่ยวโลกใต้น้ำมา มีสัตว์ทะเลมากมาย คนเยอะมาก ฉันยังได้พบกับเด็กน่ารักคนหนึ่งเรียกฉันว่าพี่สาวด้วย เห็นมั้ยว่าฉันดูเด็กแค่ไหน” จิ่วจิ่วนึกถึงเด็กหญิงตัวเล็กๆ ในชุดสีขาวพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ
เหมือนเซี่ยชีหรั่นเป็นโรคซินโดรมไปแล้วในขณะนี้ เพราะทุกครั้งที่ได้ยินคำว่าเด็กเธอก็จะนึกถึงคำพูดของฝู้เฟิ่งหยีและคำพูดของแม่
เซี่ยชีหรั่นเริ่มคิดถึงเรื่องของตัวเองและจิ่วจิ่วเห็นว่าเธอเงียบไปสักพักไม่มีการโต้ตอบ เธอจึงถามอย่างสงสัย “ชีหรั่น เธอโอเคไหม ทำไมดูแปลกจัง เธอมีเรื่องไม่สบายใจใช่ไหม?” จิ่วจิ่วถามเซี่ยชีหรั่นที่ยังคงเหม่อลอยด้วยความเป็นห่วง
“ชีหรั่น เธอเป็นไรไป?” จิ่วจิ่วเริ่มพูดเสียงดังขึ้น
“เปล่าๆ ฉันไม่เป็นไร” เซี่ยชีหรั่นพูดเบาๆ เธอไม่รู้ตัวว่าน้ำเสียงของเธอฟังดูไม่น่าเชื่อเลย แต่จิ่วจิ่วฟังออก
“ชีหรั่น เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ? เธอเล่าให้ฉันฟังสิ เรามาแก้ไขปัญหาด้วยกัน” จิ่วจิ่วพูดด้วยความเป็นห่วง
เซี่ยชีหรั่นไม่รู้ว่าควรบอกจิ่วจิ่วเกี่ยวกับสถานการณ์ของเธอนี้หรือไม่ แต่เรื่องสามีภรรยาถ้ามีคนอีกคนคอยให้คำแนะนำคงดีกว่าการที่ต้องต่อสู้ตามลำพัง
“จิ่วจิ่ว แม่ของเราทั้งสองฝ่ายอยากให้ฉันกับเชินหลินมีลูกกันเร็วๆ” เซี่ยชีหรั่นเล่าความปรารถนาของผู้ใหญ่ทั้งสองคนนี้ให้จิ่วจิ่วฟัง “แต่การเอาลูกไม่ใช่การตัดสินใจของฉันเพียงคนเดียวนะ” เสียงพูดของเซี่ยชีหรั่นเบาลงเรื่อยๆ และเธอรู้สึกอายที่ต้องเล่าเรื่องนี้ให้คนอื่นฟัง
“ฮ่าๆ ชีหรั่น เธอเครียดเรื่องนี้จริงเหรอ?” เสียงหัวเราะอันไพเราะของจิ่วจิ่วกระทบไปถึงเหยนชิงเหยียนที่อยู่ข้างเธอ
“หยุดหัวเราะนะ” เซี่ยชีหรั่นตำหนิเธอแล้วพูดต่อ “เชินหลินเขาน่ะ” เธอไม่รู้จะพูดยังไงต่อ
จิ่วจิ่วตั้งใจฟังน้ำเสียงของเซี่ยชีหรั่น เธอพูดไม่ออกจริงๆ หรือ?
“คุณเย่เขาทำไม?”
“ข้างๆ เธอมีคนมั้ย?” เซี่ยชีหรั่นกระซิบถาม
จิ่วจิ่วมองหน้าเหยนชิงเหยียนแล้วเดินออกไปและกระซิบพูด “ตอนนี้ฉันอยู่คนเดียวแล้ว มีอะไรรีบเล่ามา?”
“จิ่วจิ่ว ฉันไม่ได้ขี้เหร่ใช่ไหม?” เซี่ยชีหรั่นถามอย่างไม่มั่นใจ เซี่ยชีหรั่นมองไปที่เอวของเธออีกครั้ง
“ไม่หนิ เธอก็ยังสวยเหมือนเดิม”
“แต่ว่าเชินหลินไม่แตะต้องฉันเลย” นี่คือสิ่งที่เซี่ยชีหรั่นกังวลมากที่สุด จากเรื่องที่เธอกลัวที่สุดกลับกลายเป็นเรื่องที่เธอต้องการที่สุดในตอนนี้ แต่ถึงอย่างไรการตบมือข้างเดียวมันก็ไม่ดังอยู่แล้ว
“หรือว่าคุณเย่มีปัญหาทางนั้น?” จิ่วจิ่วกระซิบเบาๆ แต่เรื่องแบบนั้นมีความเป็นไปได้น้อยมากและเธอก็แค่ถามลอยๆ
“ฉันไม่รู้” เซี่ยชีหรั่นส่ายหัว เธอคิดถึงความอ่อนโยนของเย่เชินหลิน คิดถึงกลีบดอกกุหลาบสีแดงที่โปรยปราย เธออยากมีลูกให้เย่เชินหลินจริงๆ แต่ทุกอย่างกลับไม่เป็นอย่างที่คิดเลย เพื่อที่จะตอบแทนความรักความพากเพียรที่เขาให้มา เซี่ยชีหรั่นสัญญากับตัวเองว่าจะหาหนทางช่วยเชินหลินให้ได้
“ฉันจะให้คำแนะนำเธอเอง แต่เธอต้องรอฉันกลับไปก่อน เพื่อความสุขของเธอฉันจะรีบกลับไปวันนี้เลย” จิ่วจิ่วแอบยิ้มเบาๆ เธอนึกไม่ออกจริงๆ ว่าเซี่ยชีหรั่นจะน่าเอ็นดูขนาดนี้และอีกอย่างคำแนะนำนั้นเธอเพิ่งจำมาจากข่าวในเช้าวันนี้อย่างสดๆ ร้อนๆ เลย
หลังจากได้ยินคำพูดของจิ่วจิ่วแล้ว เซี่ยชีหรั่นก็รู้สึกดีขึ้น
เมื่อเซี่ยชีหรั่นได้ข่าวว่าจิ่วจิ่วกำลังจะมาถึงในช่วงบ่ายนี้ เธอก็รีบวิ่งออกไปรับจิ่วจิ่วอย่างมีความสุขจนลืมหยิบโทรศัพท์ออกไปด้วย
“คุณเหยนชิงเหยียน คุณเข้าไปก่อนนะ เดี๋ยวฉันขอออกไปซื้อของกับชีหรั่นหน่อย” จิ่วจิ่วยิ้มพูดแล้วมองหน้าเซี่ยชีหรั่น เหยนชิงเหยียนก็มองหน้าจิ่วจิ่วด้วยความสงสัย จะซื้อของอะไรกันแน่ถึงให้ไปด้วยไม่ได้?
จิ่วจิ่วเห็นสีหน้าของเหยนชิงเหยียนแล้วกลอกตาขาวใส่ ความลับของผู้หญิงนะ คุณอยากรู้ทำไม?
“งั้นพวกคุณไปเถอะ อย่ากลับดึกล่ะ ถ้าของเยอะโทรหาผมได้นะ” เหยนชิงเหยียนรู้ว่าพูดต่อไปจิ่วจิ่วก็ไม่ยอมให้เขาไปด้วย เพราะจิ่วจิ่วเป็นคนค่อนข้างเข้มงวดกับตัวเอง
จิ่วจิ่วตบไหล่เหยนชิงเหยียนเบาๆ แล้วยิ้มมองหน้าเขาด้วยความรัก
“ดีมาก งั้นคุณเข้าบ้านก่อนเลยนะ ชีหรั่นเราไปกันเถอะ” จิ่วจิ่วจับมือเซี่ยชีหรั่นแล้วออกไปทันที เธอไม่ได้ให้เซี่ยอี้ชิงขับรถไปส่งด้วย เพราะของที่จะซื้อนั้นดีที่สุดคือไปกันสองคน
“จิ่วจิ่ว ที่เธอบอกว่าจะช่วยแนะนำฉันคืออะไรล่ะ?” เซี่ยชีหรั่นขับแขนจิ่วจิ่วแล้วกระซิบถาม จิ่วจิ่วเป็นคนพูดเสียงดัง เธอจึงไม่อยากเป็นที่สนใจใคร
“ชีหรั่น เราไปซื้อชุดชั้นในเซ็กซี่กันหน่อยไหม?” จิ่วจิ่วพูดอย่างจริงจัง แต่มีสวรรค์ที่รู้ว่าเธอกำลังกลั้นหัวเราะจนปวดท้องไปหมดและน้ำตาก็กำลังไหลออกมา
“จิ่วจิ่ว นี่เธอ” เซี่ยชีหรั่นหันหลังเดินกลับด้วยความโกรธทันที ยัยบ๊องคนนี้ยังมีอารมณ์มาล้อเล่นกันอีกหรือ เธอหัวร้อนจนคิ้วลุกเป็นไปแล้ว
เธอซีเรียสกับเรื่องนี้มาก แต่ยัยบ๊องคนนี้กลับทำเป็นเรื่องตลกไปได้
“ชีหรั่น เธอฟังฉันก่อน” จิ่วจิ่ววิ่งตามหลังเซี่ยชีหรั่นไปด้วยแล้วพูดไปด้วย “เธอบอกว่าจนปัญญาแล้วไม่ใช่เหรอ? เธอฟังฉันก่อน อย่าเพิ่งตัดสินใจอะไรสิ”
จิ่วจิ่วคิดว่าต้องพูดอีกหลายคำถึงจะหยุดเซี่ยชีหรั่นได้ แต่ใครจะไปรู้ เพียงคำพูดสองคำก็สามารถทำให้เซี่ยชีหรั่นเบรกลงทันที จิ่วจิ่วที่วิ่งอยู่ข้างหลังไม่ทันระวังจมูกชนเธออย่างจัง
“จะหยุดก็ไม่บอกสักคำ” จิ่วจิ่วบ่นพึมพำอยู่ในปาก แต่ใบหน้าที่ไร้ความรู้สึกของเซี่ยชีหรั่นบ่งบอกว่าจิ่วจิ่วควรต้องรีบอธิบายให้เธอฟังแล้ว
“ชีหรั่น คุณเย่ไม่มีแรงกระตุ้นในเรื่องนั้นใช่ไหมล่ะ ดังนั้นเธอต้องแต่งตัวให้ฉูดฉาดบ้าง” ฉูดฉาดบ้าบออะไรกัน ทำไมพูดจาแบบนี้ เซี่ยชีหรั่นคิดในใจ จิ่วจิ่วมองไปที่เซี่ยชีหรั่นอย่างระมัดระวัง เธอหน้าแดงไปหมดแล้ว ดูเหมือนจะไม่มีการปฏิเสธคำแนะนำเธอ ยิ่งสถานการณ์แบบนี้ยิ่งทำให้จิ่วจิ่วมั่นใจขึ้นกว่าเดิม
“ชีหรั่น พวกเธอแยกจากกันนานเกินไปใช่ไหม คุณเย่ถึงเย็นชาแบบนี้ เธอต้องหัดแต่งตัวให้เซ็กซี่บ้าง เผื่อจะได้ดึงดูดความสนใจเขาได้ ถ้าสามารถปลุกความรู้สึกเขาได้เดี๋ยวทุกอย่างมันก็จะตามมาเอง เรื่องการมีลูกของพวกเธอก็ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป” จิ่วจิ่วพูดอย่างจริงจังราวกับว่าเธอกำลังพูดหัวข้อที่หนักหน่วงอยู่
“แต่ถ้าใส่แบบนั้นมันก็คงดูแปลกสิ” เซี่ยชีหรั่นไม่มีประสบการณ์ในเรื่องแบบนี้ แต่เธอจำได้ว่าพวกสาวๆ ของเย่เชินหลินเคยใช้ลูกเล่นมากมายแบบนี้เพื่อจะล่อลวงเขา
เมื่อนึกภาพตัวเองที่แต่งตัวแบบนั้นต่อหน้าเย่เชินหลินแล้ว เขาต้องคิดว่าเธอผิดปกติแน่เลย เซี่ยชีหรั่นคิดแล้วรู้สึกขนลุกตัวเอง
“พวกเธอกินอยู่ด้วยกันมานานขนาดนี้แล้วยังจะอายอะไรอีกล่ะ นี่มันอาเป็นแค่ทางเลือกหนึ่ง หรือว่าเธอมีวิธีอื่นที่ดีกว่านี้ไหมล่ะ?” จิ่วจิ่วถามเซี่ยชีหรั่น
“ไม่มี” ถ้ามีทางเลือกที่ดีกว่านี้เซี่ยชีหรั่นจะยอมทุกข์ใจนานขนาดนี้เลยหรือ?
กินอยู่ด้วยกันมาตั้งนาน คำนี้ทำให้หัวใจเซี่ยชีหรั่นเต้นเร็วขึ้นและเธอก็มุ่งมั่นที่จะมีลูกกับเย่เชินหลินมากขึ้นกว่าเดิม
“หรือว่าเธอลองเสิร์ชหาดูสิ?” จิ่วจิ่วเริ่มให้คำแนะนำอื่นๆ
เซี่ยชีหรั่นหยิบโทรศัพท์ออกมาและเปิดการเชื่อมต่อข้อมูลทันที
เธอหน้าแดงขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นข้อความระส่ำระสายที่แปลกประหลาดนำเสนอต่อหน้าเธอ
สุดท้ายแล้วคำแนะนำของจิ่วจิ่วดูดีกว่า
“อันที่จริงมันก็ไม่มีอะไรหรอกน่า ก็แค่พวกเธอสองคนเองยังจะเขินอะไรอีก?” จิ่วจิ่วพยายามโน้มน้าวเธอ คนกำลังจะแต่งงานกันแล้วยังจะอายอีก
“แล้วต้องไปซื้อที่ไหน?” เซี่ยชีหรั่นกระซิบถามเบาๆ คงจะถามทุกคนไม่ได้หรอกว่าไปซื้อชุดนอนเซ็กซี่ได้ที่ไหน
จิ่วจิ่วครุ่นคิดสักพักแล้วค่อยพูด “มันคือผลิตภัณฑ์สำหรับผู้ใหญ่ เดี๋ยวเราไปดูโซนในส่วนผลิตภัณฑ์สำหรับผู้ใหญ่ของร้านดีกว่า”
ทั้งสองแกล้งทำเป็นเดินไปบริเวณผลิตภัณฑ์สำหรับผู้ใหญ่ตามธรรมชาติแล้วแอบหาสิ่งที่ต้องการ
“สวัสดีค่ะคุณผู้หญิง ไม่ทราบว่ามีอะไรให้ช่วยไหมคะ?” พนักงานสาวสวมชุดยูนิฟอร์มอายุราว 20 กว่าเดินเข้ามาพูดด้วยเสียงอันไพเราะ แต่จิ่วจิ่วที่เฟรนลี่คนนี้ก็กลับเขินจนหน้าแดงอย่างทำตัวไม่ถูก ส่วนเซี่ยชีหรั่นพยายามโหยหาโพรงบนพื้นดินเพื่อจะมุดเข้าไปหลบข้างใน
“เราอยากได้ชุดชั้นในเซ็กซี่” จิ่วจิ่วพูดด้วยความเขินอาย “ไม่ทราบว่าอยู่โซนไหนคะ” เธอไม่กล้ามองไปรอบๆ เพราะกลัวสายตาแปลกๆ ที่กำลังมองเธออยู่ อันที่จริงแล้วจิ่วจิ่วลืมไปว่าคนที่เดินผ่านโซนนี้ค่อนข้างน้อยและคนนี้จะมาซื้อของแบบนี้ก็น้อยเช่นกัน
พนักงานสาวเห็นสีหน้าทั้งสองก็พอเข้าใจ เธอจึงพาพวกเธอเข้าไปในโซนขายเสื้อผ้าอย่างกระตือรือร้นและชี้ไปที่ชุดชั้นในสุดเซ็กซี่แต่ละตัวที่แขวนอยู่บนตู้
“ฉันไม่ต้องการแบบนี้” เซี่ยชีหรั่นยืนกรานที่จะปฏิเสธ นั่นมันเรียกว่าชุดอยู่เหรอ? มันดูไม่เหมือนชุดเลย
“คุณผู้หญิงคะ เสื้อผ้าของเราที่นี่ถ้าคุณสวมแล้วสามารถทำให้สามีของคุณรู้สึกแปลกใหม่และไม่แน่อาจจะทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างคุณสองคนแน่นแฟ้นทันทีเลยนะคะ” พนักงานสาวยิ้มพูดและแสดงความคิดเห็นของเธอ
เซี่ยชีหรั่นจำได้ว่าช่วงกลางคืนเย่เชินหลินแค่จูบเธอเท่านั้น
“เอาชุดหนึ่งสิ” จิ่วจิ่วกระซิบกับเซี่ยชีหรั่น
เซี่ยชีหรั่นมองไปที่ชุดชั้นในเซ็กซี่เหล่านั้น ชุดพวกนี้หรือที่ต้องใส่ให้เย่เชินหลินดู? เธอได้แต่ส่ายหัวตอบจิ่วจิ่ว
“เธอไม่อยากได้ลูกแล้วเหรอ?” จิ่วจิ่วถามแทงใจดำเธอ
“เอาสิ” เซี่ยชีหรั่นมองไปที่หน้าท้องแบนราบของเธอ มันจะรู้สึกดีแค่ไหนถ้ามีเด็กอยู่ในนี้สักคน? คนแก่ก็จะได้สมหวัง ส่วนเธอก็จะได้มีความสุขและสบายใจสักที
“เอาสองชุด” จิ่วจิ่วพูดเสียงดัง
พนักงานสาวยิ้มและช่วยจิ่วจิ่วแพ็คสินค้าอย่างมีความสุข วันนี้ยอดขายดีจริงๆ