สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 982 สาวใช้ตัวแสบ 886

ตอนที่ 982 สาวใช้ตัวแสบ 886
ไห่ลี่หมินไม่ได้คิดว่าหลินหลิงจะมีด้านเช่นนี้ เธอดูไม่แยแสและไร้ความรู้สึกเท่าที่เขารู้จักมา เธอเองก็มีด้านที่น่ารัก ไห่ลี่หมินส่ายหัว เขานึกไม่ออกว่าหลินหลิงจะทำตัวไร้ยางอายได้ยังไง
“คุณหนูกลายเป็นแบบนี้เพราะเรื่องของคุณนาย จริงๆคุณหนูชอบยิ้มมาก” ป้าจางพูดอย่างเจ็บปวด เธอไม่สามารถลืมรอยยิ้มของคุณหนูตอนที่เธอยังเป็นเด็กได้ มันเป็นรอยยิ้มที่ทำให้หลายคนอิจฉา เธอดูออกว่าคนตรงหน้ากับคุณหนูคงไม่ใช่แค่เพื่อนร่วมงานธรรมดาๆ ถ้าหากว่า ป้าจางคิดอย่างระวังในเรื่องนี้ เธอจะสำรวจไห่ลี่หมิน ดวงตาเป็นประกาย ไม่เลว ชายหนุ่มคนนี้ไม่เลวเลยทีเดียว มองไปที่อาหารในมือของไห่ลี่หมิน อ่อนโยน มีน้ำใจและใส่ใจ รูปร่างก็สูง ถ้าคุณหนูมีคนดูแลแบบนี้เธอก็สบายใจได้
ไห่ลี่หมินไม่ได้ถามอะไรมากนักว่าอะไรทำให้หลินหลิงเป็นเช่นทุกวันนี้ ทุกคนมีอดีตที่ไม่อยากพูดถึง เขาไม่ถามก็ไม่ได้หมายความว่าไม่อยากรู้แต่หวังว่าวันหนึ่งหลินหลิงจะบอกเขาได้ ผู้หญิงคนนั้นจะบอกเขาเมื่อไหร่? ไห่ลี่หมินรู้สึกว่ามันอยู่ไกลมาก แต่ไม่มีปัญหา เขารอได้
“ลี่หมิน ไม่เป็นไร กลับกันเถอะ ท่านปู่ไม่มีคู่เล่นด้วยนานแล้ว หากชนะใจท่านปู่เรื่องเข้าตระกูลหลินก็จะง่ายขึ้นมาก” หลังจากคิดเรื่องนี้ป้าจางก็รู้ว่าไห่ลี่หมินถูกขัดขวาง เธอผ่านร้อนผ่านหนาวมามาก ถ้าแค่นี้ไม่เข้าใจก็ถือว่าเวลาที่มีชีวิตอยู่มาหลายสิบปีนั้นเสียเปล่า?
ไห่ลี่หมินได้ยินสิ่งที่ป้าจางพูด ดูเหมือนว่าขั้นตอนแรกจะประสบความสำเร็จแล้ว มีป้าจางคอยช่วยเหลือต่อไปคงสะดวกขึ้นมาก ไห่ลี่หมินประคองป้าจางเดินไปที่วิลล่าตระกูลหลิน หลังจากบอกลาป้าจางเขาก็จากไปโดยไม่มีความคิดถึง จากไปในครั้งนี้ก็เพื่อจะกลับมาอีกครั้งในอนาคต ต่อไปจะได้จับมือของหลินหลิงเดินไปด้วยกัน
หลินหลิงได้ยินว่าป้าจางจะไปซื้ออาหาร เธอจึงออกมารอรับป้าจาง เธอออกมาสักพักแล้วแต่อีกฝ่ายยังไม่กลับมา
“ป้าจางให้คนอื่นไปก็ได้นี่คะ” หลินหลิงรับอาหารบางส่วนจากป้าจางแล้วเอ่ยด้วยความเป็นห่วง
“ไม่เป็นไรค่ะ คุณหนู เรื่องนี้ฉันทำเองได้ ซื้ออาหารทั้งหมดที่คุณชอบมา แถมมีชายหนุ่มช่วยฉันถือมาตลอดทาง” ป้าจางยื่นมือที่แห้งผากของเธอออกและชี้ไปที่ไห่ลี่หมินที่อยู่ไกลๆ ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มรอยยิ้ม
แม้ว่าด้านหลังของไห่ลี่หมินผู้ชั่วร้ายคนนี้จะเศร้าแค่ไหนแต่หลินหลิงก็จำได้ เธอกัดฟันและจ้องไปที่ด้านหลังของไห่ลี่หมิน คนเลว แอบอยู่ตามถนนไม่ยอมออกมา หลินหลิงสาปแช่งเขาในใจ
“เป็นคนดีจริงๆนะคะคุณหนู” ป้าจางมองไปที่ด้านหลังของไห่ลี่หมิน ไม่ได้สนใจกับการแสดงออกที่น่าเกลียดของหลินหลิง “เป็นคนดีจริงๆ” ดีมากอยากจะบีบคอน่ะสิ แต่หลินหลิงไม่มีเอ่ยประโยคนี้ออกไป ดูท่าป้าจางถูกไห่ลี่หมินซื้อไปซะแล้ว ถ้าเธอพูดเรื่องแย่ๆเกี่ยวกับไห่ลี่หมินต่อหน้าป้าจางดูทรงแล้วป้าจางก็คงจะพูดหว่านล้อมแทนเขาเป็นแน่ ผู้ชายคนนี้คุณสามารถผ่านด่านป้าจางได้ แล้วก็ระดับพ่อของเธอล่ะ หลินหลิงพิจารณาแล้วดูเหมือนว่าพ่อของเขาจะไม่ชอบไห่ลี่หมินสักเท่าไหร่
“ป้าจางไปกันเถอะ” หลินหลิงจับป้าจางและถอนสายตาออก แววตาของเธอดูซับซ้อน ไห่ลี่หมินคิดจะทำอะไรกันแน่ จะฝ่าวงล้อมการป้องกันเข้ามาตระกูลหลินแล้วแต่งงานกับฉันจริงๆหรือ? หลินหลิงส่ายหัวและรู้สึกว่าสิ่งนี้เป็นไปไม่ได้ มันต้องเป็นเพราะคนพาลนี่บ้าเลือดแน่ๆ
ไห่ลี่หมินไม่ได้ไปไกลก็ได้ยินเสียงหลินหลิง เขาไม่ได้หันศีรษะกลับไป ไห่ลี่หมินเข้าใจว่าไม่ใช่เวลาที่จะมองย้อนกลับไป เขาต้องทำตามแผนทีละขั้นตอน ปากของเขายิ้มอยู่เสมอและเขาก็อดทนพอ เห็นเสื้อผ้าของเขาตอนนี้ ราคาของภรรยาคนนี้ไม่เล็กเลย แต่เขามีความสุขมาก
หลังจากกลับจากตระกูลหลิน ไห่ลี่หมินก็ปิดตัวเองเข้าไปในห้อง เขาเปิดคอมพิวเตอร์และกระโจนเข้าสู่โหมดการเรียนหมากล้อม สำหรับหมากล้อมแล้ว เขาเป็นเด็กแรกเกิด เขาต้องเรียนรู้ทีละขั้นตอนโดยคำนึงถึงสิ่งพื้นฐานที่สุดในใจ ไห่ลี่หมินเริ่มจากคำแนะนำของผู้เชี่ยวชาญใน Baidu อ่านคำแนะนำมากมาย สุดท้ายไห่ลี่หมินจึงตัดสินใจหาคลาสออนไลน์
โทรศัพท์มือถือในเคสสีดำบนโต๊ะกาแฟยังคงสั่นอยู่ ไห่ลี่หมินไม่ให้ความสนใจกับโทรศัพท์มือถือที่สั่นระงมเลย คลาสเรียนหมากล้อมนี่ใช้ได้เลย ไห่ลี่หมินชำระเงินโดยตรงผ่านธนาคารออนไลน์โดยไม่ต้องพูดอะไรสักคำ ตั้งใจฟังคำบรรยายของคุณครู ไห่ลี่หมินพยักหน้า ตั้งใจจนจบคลาสทัศนคติ เรื่องนี้เกี่ยวกับความสุขของเขาทั้งชีวิต จะไม่ให้จริงจังได้ไง?
วันหนึ่งผ่านไปอย่างรวดเร็ว เพียงแค่พริบตาก็ผ่านออกไป ไห่ลี่หมินไม่กินอะไรและทุ่มเทให้กับการเรียน
ในตอนเย็นที่ดวงดาวแทบจะไม่เหลือ ไห่ลี่หมินก็ลุกขึ้นยืนและเดินไปที่หน้าต่าง เขามั่นใจแม้ว่าเขาจะเป็นมือใหม่ แต่ไห่ลี่หมินเชื่อว่าตราบใดที่เขาได้ประลองกับท่านปู่ เขาจะพัฒนาขึ้นอย่างแน่นอน ขั้นตอนต่อไปคือด่านของท่านปู่ ไห่ลี่หมินสงบนิ่ง เขาหรี่ตา เรื่องนี้ต้องถามเย่เชินหลิน เกี่ยวกับเรื่องนี้เย่เชินหลินมีความคิดเจ้าเล่ห์มากมาย ไม่แน่ว่าอาจให้ความคิดที่ดีๆแก่เขาได้
ไห่ลี่หมินเดินไปที่โต๊ะกาแฟด้วยความคึกคะนอง สายที่ไม่ได้รับหลายสายเป็นสายของเย่เชินหลิน? เขามีอะไรรึเปล่านะ?
หลังจากคิดถึงเรื่องนี้สักครู่ไห่ลี่หมินก็รู้สึกได้ว่าเขาโทรมาและถามมันบังเอิญว่าเขามีอะไรจะถามเขา
“เชินหลินเหรอ มีอะไร?” ไห่ลี่หมินถามอย่างสงสัย
“ลี่หมิน มีเรื่องอะไรกับหลินหลิง” เย่เชินหลินถามอย่างไม่เต็มใจ ถ้าไม่ใช่เพราะผู้หญิงของเขาให้ถาม เขาจะมาทำตัวชอบซุบซิบแบบนี้เหรอ แต่ในใจเย่เชินหลินก็อยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับทั้งคู่
“เชินหลิน ช่วยคิดหาทางให้ฉันหน่อย ท่านปู่หลินชอบเล่นหมากล้อม ฉันเพิ่งเริ่มเรียนรู้วันนี้ ฉันไม่รู้ว่าจะรับมือกับความชอบของผู้สูงอายุได้อย่างไร” ไห่ลี่หมินกลัวว่าจะถูกพ่อตาในอนาคตปฏิเสธ ท้ายที่สุดแล้วเสนาธิการหลินก็ไม่ใช่คนธรรมดา
เมื่อเย่เชินหลินได้ยินน้ำเสียงที่เป็นกังวลของไห่ลี่หมิน แม้ว่าเขาจะแสดงออกด้วยน้ำเสียงที่เรียบง่ายมากแล้วก็ตาม แต่เย่เชินหลินก็รู้ว่าไห่ลี่หมินนั้นเป็นกังวล เย่เชินหลินหัวเราะในใจ แต่ภายนอกเขายังคงพูดอย่างเคร่งขรึม “ไม่เป็นไร ได้ยินมาว่าท่านปู่ไม่มีคู่ต่อสู้ที่สมน้ำสมเนื้อ คนอื่นๆกำลังทุกข์ใจ ถ้าคุณเล่นหมากรุกกับท่านปู่ไปเรื่อยๆ ไม่แน่ว่าเขาอาจเปลี่ยนทัศนคติที่มีต่อคุณ” ตราบใดที่คุณทนต่อแรงกระแทกดังกล่าวได้ หมากล้อมของท่านปู่ก็ไม่ได้ล้มกันง่ายๆ เย่เชินหลินมีโอกาสที่ได้ชมเขาเล่น ถือเป็นผู้มีฝีมือระดับสูง
ไห่ลี่หมินไม่สามารถหาวิธีที่ดีได้ ดูเหมือนว่าเขาจะทำได้เพียงเท่านี้ สิ่งที่ลำบากที่สุดสำหรับเขานอกจากป้าจาง ท่านปู่หลินและหลินหลิง เขากลัวว่าจะถูกหลีกเลี่ยงและไม่ยอมมาพบเขา เขาจะทำได้อย่างไรดี? แล้วแบบนี้เขาจะพบท่านปู่หลินได้ยังไง
“ท่านปู่ จะพบเขาได้อย่างไร” สติปัญญาตามปกติของไห่ลี่หมินนั้นไร้ประโยชน์ไปชั่วขณะ ดังคำสุภาษิตว่าไว้ เมื่อมีรักสติปัญญามักกลายเป็นศูนย์ ไห่ลี่หมินไม่ใช่ทหาร แต่เรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ มักจะเป็นเรื่องกล้วยๆ ไม่จำเป็นต้องขอความช่วยเหลือจากคนอื่น แต่คิดหาวิธีไม่ได้ ไม่ได้พิสูจน์ว่าไอคิวของเขาเหลือศูนย์ละเหรอ?
“เรื่องนี้จัดการง่ายมาก” เย่เชินหลินเลิกคิ้วและยิ้มที่มุมปาก นี่เป็นสัญญาณของความอารมณ์ดีและจุดเริ่มต้นของการคิดบัญชีของเขา จงหวีฉวนกบดานอยู่เฉยๆ แต่ก็ยากที่จะบอกได้ว่าเขาจะไม่ทำการเคลื่อนไหวเล็กๆอย่างลับๆ เย่เชินหลินเชื่อว่าไห่ลี่หมินจะปกป้องเซี่ยชีหรั่นแต่สิ่งที่เขาต้องการคือคำสัญญา
“คุณมีวิธีหรือไม่” ไห่ลี่หมินมองไปที่เย่เชินหลินด้วยดวงตากลมโต เต็มไปด้วยความประหลาดใจ นี่เป็นปัญหาใหญ่ที่สุดที่รบกวนเขา เขาก็ขบคิดจนปวดหัวมานานโดยไม่มีผลลัพธ์ใดๆ ดูเหมือนว่าจะถูกต้องแล้วที่ไปหาเย่เชินหลิน ปัญหาเหล่านี้สามารถแก้ไขได้ต่อหน้าเขา
เย่เชินหลินเงียบไปชั่วขณะและกล่าวว่า “ไม่มีปัญหา แต่ฉันจะช่วยคุณแก้ปัญหาใหญ่เช่นนี้ คุณจะให้ประโยชน์อะไร” เย่เชินหลินตบไหล่ไห่ลี่หมิน เขาดักไห่ลี่หมิน ขุดหลุมรอให้ไห่ลี่หมินยอมเข้าหลุม
“ข้อดียังไง” ไห่ลี่หมินมองไปที่เย่เชินหลินอย่างดูถูก ตาคนนี้ถ้าไม่มีประโยชน์จริงๆก็ไม่ยอมช่วย พวกเขาทั้งสองเติบโตด้วยกันมาเย่เชินหลินเหมือนปลาได้น้ำ ไม่มีทางเลือก ก็ใครใช้ให้ถามเขาในตอนนี้ “ อยากได้อะไรดี”
เย่เชินหลินมองไปที่ไห่ลี่หมินด้วยความจริงจังอย่างที่เขาไม่เคยทำมาก่อน เขาไม่ใช่นักโหราศาสตร์ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถคำนวณอนาคตได้ เขาต้องการให้หลักประกันในอนาคตแก่เซี่ยชีหรั่น
“ฉันหวังเพียงว่า เวลาที่ชีหรั่นเจอเรื่องยากลำบากในอนาคต คุณต้องช่วยเธอ” เย่เชินหลินกล่าวอย่างจริงจัง การเลือกตั้งครั้งนี้นองเลือด ก่อนที่จะเริ่มต้นเขาไม่แน่ใจว่ายังมีลูกศรลับเหลือไว้ให้พ่อของเขากี่ลูก เล็งเป้าที่เย่เฮ่าหรันแน่นอนว่าต้องเป็นเขาเย่เชินหลิน
สิ่งที่เขาต้องการคือการรับประกันที่ ดังนั้นเขาจึงให้ความสำคัญกับความปลอดภัยของคนที่เขาห่วงใยมากที่สุด
ไห่ลี่หมินคิดถึงผลประโยชน์ สิ่งเดียวที่เขาไม่คาดคิดว่าเย่เชินหลินจะใช้เวลามากมายเพียงเพื่อให้เขาปกป้องเซี่ยชีหรั่น
“ฉันจะทำ” นี่เป็นสัญญาของลูกผู้ชาย เขาจะแต่งงานกับหลินหลิงแต่ในใจของเขามีเงาของเซี่ยชีหรั่น ผู้หญิงที่อ่อนโยนคนนั้นเป็นสถานที่ที่อ่อนโยนที่สุดในหัวใจของเขา
ได้รับคำสัญญาของไห่ลี่หมินแล้ว ในที่สุดเย่เชินหลินก็ปล่อยความกังวลในใจของเขาออกไป
“ฉันจะช่วยคุณเรื่องนี้ นี่คือห้องบันเทิงที่เสนาธิการหลินชอบไปเ ขาชอบเล่นหมากล้อมและตั้งเกมที่นั่น แต่ไม่มีใครเล่นได้ด้วย หลายคนเริ่มท้าทายแต่ต่อมาไม่มีคู่ต่อสู้นี่ คือสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับท่านปู่” เย่เชินหลินเริ่มสอบสวนเสนาธิการหลินเมื่อเขารู้ว่า ท่านปู่หลินเป็นพ่อของหลินหลิงแต่เย่เชินหลินระมัดระวังมากในการสืบสวนและไม่แหวกหญ้าให้งูตื่น
เย่เชินหลินมอบบันทึกที่ไห่ลี่หมินเพื่อที่ตรวจสอบงานอดิเรกของและที่อยู่ของท่านปู่หลิน เย่เชินหลินใช้ความคิดมากมาย แต่นี่เป็นขั้นตอนแรกที่เขาออกแบบให้เซี่ยชีหรั่นเพื่อปกป้องเธอ ให้เธอปลอดภัยตลอดไป
ไห่ลี่หมินตบไหล่ของเย่เชินหลินอย่างแรง มันเป็นมากกว่าคำพูด เขาจดบันทึกนี่เป็นขั้นตอน นี่คือขั้นที่สองของเขา เขารีบขับรถไปที่ห้องบันเทิง
ท่านปู่หลินนั่งอยู่ในฝูงชน แต่กลับเด่นออกจากฝูงชน เกมหมากรุกที่เขาตั้งไว้มีผู้คนจำนวนมากจับตามอง ไห่ลี่หมินสามารถมองเห็น ท่านปู่หลินในฝูงชนได้อย่างง่ายดาย
ไห่ลี่หมินจัดเสื้อผ้าของเขาอย่างระมัดระวังและเดินไปหา ท่านปู่หลินโดยไม่มีอะไรผิดปกติ
เสนาธิการหลินเห็นเขาตอนที่ไห่ลี่หมินเดินไปหา แม้ว่าสายตาจะบอกว่าเขางุนงง แต่เสนาธิการหลินก็ยังคงนั่งนิ่งเหมือนภูเขา เขาอยากเห็นว่าเด็กคนนี้ต้องการอะไร
“ท่านหลินสวัสดี ผมชื่อไห่ลี่หมิน” ไห่ลี่หมินฉลาดมาก ที่นี่เป็นที่สาธารณะ เขาไม่สะดวกที่จะเรียกเสนาธิการหลิน แต่เรียกท่านหลินอย่างนับถือแทน
เสนาธิการมองไปที่ไห่ลี่หมิน เขาก็พยักหน้า ผู้มาเยือนคือแขก เขายินดีต้อนรับเขา ตราบเท่าที่เขายังต่อสู้
“นั่งสิ” เสนาธิการหลินชี้ไปที่ฝั่งตรงข้าม
ไห่ลี่หมินพยักหน้าด้วยความเคารพและนั่งตรงข้ามเสนาธิการหลิน เมื่อเห็นเกมหมากรุกอยู่ตรงหน้าเขา เขาสับสนไปหมดและเขารู้ว่าไม่สามารถแก้เกมได้เลย
ไห่ลี่หมินคิดอย่างรวดเร็วว่าจะพูดกับท่านปู่หลินได้อย่างไร